คนนั้นที่ฉันตามหา??

9.2

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.17 น.

  52 ตอน
  281 วิจารณ์
  93.63K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) หวงน่ะจะบอกให้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ที่โรงพยาบาล

ก๊อกๆๆ 

 

 

" อืม อ้าวคุณพยาบาลมีอะไรหรือป่าวครับ" ป๊อปปี้ตื่นขึ้นเพราะเสียงปลุกของพยาบาลแต่อีกหนึ่งสาวและหนึ่มหนุ่มยังไม่ยอมตื่แต่กลับนอนหลับตาพริ้มอยู๋่

 

 

 

 

" อ๋อทางเราจะขอเช็ดตัวให้คนไข้น่ะคะ แล้วก็จะได้พาคนไข้ไปเช็คร่างกายอีกทีน่ะะค ะ " พยาบาลพูดพร้อมบอกยิ้มออกมาเมื่อเห็น ทั้ง3 คนนอนกอดกันอยู่บนเตียงเมื่อเธอเดินเข้ามา พลางคิดว่าครบครัวนี้เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก

 

 

 

 

" อ๋อ!! ครับงั้นรอสักครู่น่ะครับ .^^ .. ฟาง ฟาง ตัวเล็ก ตัวเล็กครับ " ป๊อปปี้พูดกับพยาบาลเสร็จก็หันกลับไปหลุกฟางแล้วเจ้าตัวน้อยที่เอาแต่มุดอยู่ในอ้อมกอดของสาวน้อย

 

 

 

"อืม คะพี่ป๊ฮปมีอะไรหรอคะ " ฟางตื่นพร้อมกับเอามือขยีตาอย่างน่ารักเลย อ่ะ 

 

 

 

 

" พยาบาลเค้าจะมาเช็ดตัวเจ้าแสบแล้วก็จะพาไปเช็คร่างกายน่ะครับ ปลุกเจ้าตัวแสบก่อนดีกว่าน่ะ ตัวแสบตื่นได้แล้วลูก " 

 

 

 

 

" อืออืม ไม่เอาครับมป๊า  ปอนด์จะนอน ป๊าอย่าแกล้งปอนดสิครับ ม๊าป๊าแกล้งปอนด์อ่ะ" ปังปอนด์พูดพร้อมกับดิ้นอยู่อยู่ในก้อมกอดของฟาง

 

 

 

 

 

"ปอนด์ครับตื่นน่ะพี่พยาบาลเค้าจะได้เช็ดตัวให้เราไงครับวันนี้ป๊ากับม๊ามีประชุมน้าเราไม่คิดถึงน้าเฟย์น้าแก้วหรอครับ หืม" ฟางพูดพร้อมกับลูบหัวเจ้าตัวแสบในอ้อมอกอย่านุ่มนวล

 

 

 

 

"ใช่ เจ้าตัวแสบถ้าป๊าไปประชุมไม่ทันน่ะมีหวังลุงเรานั่นแหละที่จะฆ่าป๊าอ่ะเราอยากให้ป๊าโดนลุงเราฆ่าหรอ หืม?////" ป๊อปพูด พร้อมกับเดินมาหาเจ้าตัวแสบที่ไม่ยอมปล่อยฟางเลย

 

 

 

 

" ไม่เอาไม่เอา ก็ได้ครับ เชิญครับพี่พยาบาล " ปอนด์พูดพร้อมกับปล่อยกอดฟางแล้วก็ยืนขึ้นบนเตียงพร้อมกับกางแขนให้บอกกับพยาบาล

 

 

 

 

" 555ครับผมเดี๋ยวพี่จะรีบทำเลยน่ะครับ เชิญคุณพ่อคุณแม่ตามสบายน่ะคะ" พยาบาลบอกกับป๊อปปี้แล้วก็ฟางทำเอาทั้ง2 คน ยิ้มให่ด้วยความเขิน 

 

 

 

 

" เอ่อ งั้นฟางไปอาบน้พก่อนก็ได้นาะ เดี๋ยวพี่ออกไปคุญโทรศัพท์กับแก้วก่น ว่าเอกสารพร้อมรึยังหน่ะครับ " ป๊อปปี้พูพร้อมกับยิ้มออ่อนโยนให้ฟาง แล้วก็เดินออกไปที่ระเบียง ส่วนฟางก็ยิ้มรับแล้วเดินไปอาบนพโดยที่ไม่ลืมจะหยิบเสื้อผ้าเข้าไปด้วย ไม่นานนักทุกคนก็จัดการตัวเองเรียบร้อ ย ป๊อปปี้ก็พาทั้ง2แม่ลูกมายังบริษัทฺิ ทำเอาพนักงานที่นั่นมองฟางอย่างแปลกใจและสงสัยเพราะป๊อปปี้นั้นเป็นหุ้มส่วน พร้อมกับเป็นเพื่อนสนิทของประธานบริษัทพร้อมกับมีหน้าตาที่หล่อเหลาเอาสาวๆๆในบริษัท หลงใหลแต่วันนี้ป๊อปปี้กลับมากับฟางสาวสวยพร้อมกับเด็กน้อยโดยที่ป๊อปปี้เป็นคนอุ้มเดินเข้ามา 

 

 

 

 

 

" สวัสดีคะคุณภาณุ น่ารักจังเลยลูกเต้าใมครคะเนี่ย สวัสดีคะ เ่อ่อ คุณเหมือนเราเคเจอกกันเลยน่ะคะ" พนักงานสาวเดินเข้ามาทักทายป๊อปี้ แต่กลับทักฟางอย่างจิกสายตา

 

 

 

 

" สวัสดีครับคุณพลอย เอ่อ นี่ลูกชายผมเองครับชื่อปังปอนด์ ส่วนนี่ฟางครับแฟนของผมเอง ตัวแสบครับสวัสดีพี่เค้าสิครับ" ป๊ฮปปี้บอกกับพลอยแล้วก็บอกกับลูกชายอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

" สวัสดีครับ ป๊า ม๊า ปอนด์อยากไปหาน้าแก้ว กับน้าเฟย์แล้วอ่ะครับ ไปเร็ว " ปอนด์อ้อนชายหนุ่มทันทีที่สวัสดีสาวสวยอีกคนหนึ่งเสร้จ

 

 

 

 

" ใจร้อนจริงเลยน่ะเราเนี่ย ไปครับไป ไปกันฟาง ผมขอตัวน่ะครับ " พูดเสร็จก็จับมือฟางเดินไปทันที

 

 

 

 

" ฮึ่ย ชื่อฟางงั้นหรอ แล้วนี้บอสมีลูกตั้งแต่เมื่อไรละเนี่ย " พลอยพูดจบเธอก็เดินกระฟัดกระเฟียด ไป พร้อมกับไปเมาท์กับพนักงานคนอื่น

 

 

 

 

 

 

 

บนห้องของโทโมะ

 

 

 

 

" สวัสดีครับลุงโมะ ลุงเขื่อน น้าเฟย์น้าแก้ว" ปังปอนด์รีบวิ่งเข้าไปกกอดแก้วแล้วก็สวสัดีทุกคน 

 

 

 

 

" ว้าวว มาไหนมาให้น้าหอมหน่อยสิ จุ๊บ จุ๊บ" เฟย์รีบวิ่งเข้าไปหอเด็กหนุ่มอย่างหมันเขี้ยว

 

 

 

 

" เฟย์ไม่หอมพี่มั้งหรอพี่ยอให้หอมทั้งตัวเลยนะ " เขื่อนพูดพร้อมทำหน้าตาอ้อนเฟย์

 

 

 

 

" ป๊าปป เดี๋ยวเหอะไอ้เขื่อนเกินไปแล้วน่ะเมิงอ่ะ  ฟางเอกสารเราอ่ะ พร้อมหรือเปล่าเราหืม " โทโมะเดินมาพร้อมกับยื่นเอกสารให้ฟาง แ้ลวก็โอบใหล่น้องสาวเอาไว้ ส่วนป๊อปปี้ก็เดินไปหาแก้ว 

 

 

 

 

" พร้อมคะพี่โมะ ฟางจะทำเต็มที่น่ะ คะ " ฟางพูดพร้อมกับมองหน้าพี่ชายของเขาอย่างมุ่งมั่น

 

 

 

 

"ดีมากน้องรัก ฟอดดด" โทะโมะพูดจบก็ห้อมแก้มสาวน้อยไปฟอดใหญ่ 

 

 

 

 

" ลุงโมะ หอมแก้มม๊าได้ไงครับ แก้มม๊าอ่ะมีแค่ป๊ากับปอนด์เท่านั้นน่ะที่หอมได้อ่ะ ไม่เอาปอนด์ไม่ยอมน่ะป๊า ป๊ายอมได้ไงอ่ะครับ ไม่เอา" เด็กนอยเป็นฟางโดนโทโมะหอมแก้มก็งอแง ไปหาป๊อปปี้

 

 

 

 

" เอ่อ ป๊าว่าก็ไม่เห้นเป็นอะไรนิครับ ลุงโมะเค้าเป็นพี่ชายของม๊าเราน่ะ อย่าคิดมากสิครับป๊ายังไม่คิดมากเลยเนะา" ป๊อปปี้พูดจบก็หันไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น

 

 

 

 

"เออจริงด้วย งั้นลุงเขื่อนว่าเดี๋ยวเราลงไปหาอะไรทางข้างล่างดีกว่าน่ะครับตัวแสบ ไปกับลุงเขื่อนนี่แหละ" 

 

 

 

 

"ก็ได้ครับ ครั้งนี้ปอนด์ยอมก็ได้ ชิส์ แต่ม๊าต้องให้ปอนด์หอมก่อน " 

 

 

 

 

"555 มาสิครับ อ่ะ ฟอดดดดด ฟอดดดดดด" ปอนด์หอมแก้มฟางทั้งสองข้างแล้วก็ยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นทำเอาทุกคนต่างหัวเราะในความที่หวงแม่ของตัวเองอย่างจริงจัง 

 

 

 

#### ตัดดดดดไว้ก่อนน่ะ จุ๊บ เม้ยด้วยก็ได้น่ะ ####

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา