cry...ได้ยินฉันบ้างไหม?

10.0

เขียนโดย Pure123

วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.53 น.

  7 ตอน
  7 วิจารณ์
  12.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) SF..เผื่อวันพรุ่งนี้(เขื่อนXเฟย์)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

--------------------------------------------------เผื่อวันพรุ่ง------------------------

อยากให้เธอกลับมา...

อยากแก้ไข้ความทรงจำครั้งสุดท้าย...

ผมยังรอคุณอยู่....

ตรงนี้ยังรอคุณอยู่..

ห้องนี้ยังรอคุณอยู่.

รองเท้าของผมยังรอให้คุณใส่มันอยู่.

หนังสือเล่มนั้นยังรอให้คุณมาอ่านอยู่.

เค้กที่ยังรอให้คุณชิม......

เตียงที่เราเคยนอนกอดกันยังรอคุณอยู่.

คิดถึง....

คิดถึง..

รอ.

รอ.รอ.

 ผมคิดถึงคุณเฟย์ผมคิดถึงกลับมาหาผมหน่อยสิ

ห้องของเรา

เตียงของเรา.

มุมของเรา

หูฟังของเรา.

กลับมา...

  ผมเปลี่ยนไปมากรู้บ้าง ไหม.... ผมเปลี่ยนไป

เดิมเป็นคนที่ไม่ทำความสะอาดบ้าน มีแต่คุณคุณแต่ก็คุณที่ทำความสะอาดให้ ผม

ตอนนี้ผมทำมันได้แล้ว

เดิมผมชอบเที่ยวกลางคืน..มีแต่คุณและคุณที่พาผมกลับ..ตอนนี้ไม่แล้วผมอยู่บ้านรักบ้าน..

เดิมผมไม่ค่อยดูแลตัวเองมีแต่คุณ.คุณ.และคุณที่ดูแลผม ตอนนี้ผมดูแลตัวเองแล้ว..

ความฝัน..ที่คุณอยากไปเที่ยวทะเลผมพร้อมที่จะพาคุณไปแล้ว ผม รอ รอ รอ รอ รอ รอ

เพราะอะไรรู้ไหม..

 เผื่อ.

เผื่อ.เผื่อวันพรุ้งนี้.

เผื่อวันพรุ่งนี้เธอจะกลับมา....

เผื่อวันพรุ่งนี้..เรื่องที่ฉันคิดมันเป็นจริง...

  ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน...เฟย์  

ผมร้องไห้เป็นพันๆครั้งอ้อนหวอดผมเหมือนคุณ ..ผมก็ทำได้ ร้องไห้ ให้คุณกลับมา...

ผมไม่น่าปล่อยเธอ

ผมไม่ถ้าสะบัดมือเธอ ออกวันนั้น

ผมไม่น่าทำให้เธอร้องไห้

ไม่น่าจะทิ้งไป.

อยากจะไปแก้ไข้อดีตที่ผมทำลงไป..

.................

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ฮึก  เขื่อนอย่าทิ้งเฟย์ไป เขื่อน"หญิงสาวกอดขาชายหนุ่มผู้เป็นที่รัก

"ผมขอโทษปล่อยผมนะ"ชายหนุ่มแกะมือของหญิงสาวออกแล้วเดินออกไป

"ไม่ เขื่อน เขื่อน บอกเฟย์หน่อยนะว่าเฟย์ทำอะไรผิด...ทำไมเขื่อนทิ้งเฟย์ไปบอกเฟย์หน่อยนะ"

หญิงสาวพูดกอดชายหนุ่มจากด้านหลังอย่างน่าสงสารทำให้ชายหนุ่มหันมามองตาโต...

หรือเขาจะไม่ไปดี...

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

ชายหนุ่มหยิบโทรศัพขึ้นมาดูเป็นเบอร์คนรักของเขา....เขาหยิบมาดูแล้วยิ้มกว้าง ทั้งๆๆที่เธอเธอยืมร้องไห้แล้วกอดเขาอยู่..

ผมไม่อยากทิ้งเธอไป.. แต่ผมต้องจำใจเลือกใครคนหนึ่ง ผมเลือก..เธอออีกคน.

"ผมขอโทษปล่อยผมนะ"ชายหนุ่มพูดแกะมือของอีกคนออกแล้วรีบขึ้นรถขับรถออกไป

"ไม่ ไม่ ไม่ เขื่อนนน!!! ฮึก เฟย์อยุ่ไม่ได้นะถ้าไม่มีเขื่อน เขื่อน เขื่อน!!"หญิงสาวรีบลุกขึ้นวิ่งไปตามรถของชายหนุ่ม

เธอไม่สนใจว่าใครมองเขาสนใจชายหนุ่มคนเดียว

"ฮึก เขื่อน ถ้าเขื่อนไม่อยู่ เฟย์จะอยู่ไง เขื่อน" หญิงสาวออกแรงวิ่งถึงแม้ รถออกไปไกล้แล้ว

"ฮึก เขื่อน เขื่อน!!"หญิงสาวตะโกน แต่ขาของเธอกำลังสั่งให้เธออยู่เนื่องจากอาการปวดขาเพิ่งขึ้น.

" เขื่อน เขื่อน กลับมา ฮึก.." หญิงสาวหยุดที่ถนน ยืนหอบอยู่กลางถนน

"ฮึ ก เขื่อน เขื่อน กลับมา"หญิงสาวพูด..

ปิ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

โครม!!!!!!!!!!!!!

รถมินิคุเปอร์ชนเข้ากับหญิงสาวอย่าจังรถไปชนกัลเสาไฟ เกิดเสียงดังทำให้คนออกมาดู.

น้ำใสใสไหลออกมา.ผสมกับเลือดที่ไหลออกมาจากจมูของหญิงสาวก่อนกะอักเลือดออกมา.

เสียงอัน เบาดังขึ้น.

" ฮึก... ฮึก.. ขะ เขื่อ ขะ เขื่อน กะ..กลับมา ฮึก..เขื่อน"

...................

.

 

.

.

.

.

.

ชายหนุ่นกลับบ้านของเรา2คนที่อยู่กับคนรักหาหญิงสาวคนรักกับเจอ

น้องสาวและเพื่อนของตนเองที่นั่งอยู่โซฟา

"ฟางป๊อปปี๊ เฟย์อยู่ไหน?."ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงหงุดงหงิดหาทั้งบ้านก็ไม่เจอ.

" ขะ เขื่อน คะ คือ..."ฟางพูด 

"อะไรมีไรก็รีบพูด"ชายหนุ่มที่เริ่มหงุดหงิดพูด.

"เฟย์เขา....ตายแล้ว" ป๊อปปี๊พูด.

คำสั้นๆเมื่อมีดแทงเขามันเจ็บจุกไปหมด .

"ม ะ..มึงพูดอะไร...เฟน์ตายแล้ว?ตลก!!"ชายหนุ่มพุดด้วยความโกธร!

"จริงๆๆนะ เฟย์ตายแล้ววันนี้"ฟางพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

"เฟย์เขาตามมึงไป แล้วน่าจะ...รถชน"ป๊อปพูด

ทำให้น้ำใสๆที่ตาผมไหลออกมา.

"ไม่!โกหก!"ใช่ดกหกโกหก

"จริงๆๆ เฟย์เสียงเลือดมากเลย..."ฟางพูด

"ไม่!!!!ไม่จริงงง!!!!"ชายหนุ่มพูด

ทำให้ทั้งสองยืนก้มหน้า

"ไม่ออกไป!!ออกกไป" ชายหนุ่มไล่

ทั้งรีบออกไปยืนอยู่หน้าบ้าน...

"เขื่อนจะทำใจได้ไหม"ฟางถามคนรักที่ดูซึมๆๆไป

"ได้สิได้"ป๊อปปี๊พูดตอนนี้ทั้ง2ได้ยินเสียงของแตกดังออกมา

"ฮึก..พี่เฟย์"ฟางพูดแล้วเดินมาซบอกคนรัก..

"เขื่อนมันรักเฟย์มากต้องใช่เวลาสักหน่อยคงจะทำใจได้"ป๊อปปี๊พูดพลางลูบหัวคนรัก.

หลับให้สบายนะ ....เฟย์...

--------------------------------------------------------------------10 ปี ต่อ มา

ชายหนุ่มใส่ชุดดำยืนอยู่หน้าหลุมศพที่อยู่หลังทะเลถือดอกกุหลาบที่คนรักของตนชอบ.

"เฟย์...คุณจากผมมา10ปีแล้วนะ...คิดถึงคุณมาก ...คุณสบายดีไหม..คุณเหงาไหม..ผมเหงาแทบขาดใจ.

หลับให้สบายนะ เฟย์ที่รักของผม"..

------------------------------------------------------------------End-----------

แต่ข้ามเวลา55555สนุกไหม เมันต์ด้วยนะจุ๊บๆๆ

 

 เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับCry...ได้ยินฉันบ้างไหม นะค่ะ นี้มันเป็นตอนข้ามเวลา เพราะยังนึก Cry...ได้ยินฉันบ้างไหม ยังออกค่ะ5555 เพราะฉะนั้นไม่เกี่ยวกับนะค่ะเรื่องนี้ 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา