รักวุ่นวุ่นของกลุ่มวัยรุ่นสุดแสบ

8.2

เขียนโดย ToeyTTTYNEMO

วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.14 น.

  20 ตอน
  25 วิจารณ์
  33.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 01.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) คุณชายเผด็จการ VS ยัยซุ่มซ่าม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

>>ด้านโทโมะ & แก้ว<<

 

แก้ว : โอ๊ยยยย ไมตัวหนักจริงเนี่ย!!!!

แล้วแก้วก็ลากโทโมะขึ้นบันไดมาอย่างโซซัดโซเซสาเหตุเพราะโทโมะตัวหนักมากทำให้คนตัวผอมๆอย่างแก้วแบกแทบจะไม่ไหว (แก้วพยายามฉุด กระชาก ลาก แล้วกระทื้บ เอ้ย !! ไม่ใช่ๆ ฉุด กระชากแล้วลากไรต่อว่ะ...แต่ชั่งเถอะเข้าเรื่องเลยดีกว่า)

 

แก้ว : นี่! ทำไมนายตัวหนักอย่างงี้เนี่ย

โอ๊ย ! พลั่ก !! โป๊ก !!![หึ งงหล่ะสิว่าเสียงไร หึ หึ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน >> ไรเตอร์] [อ้าว! มีงี้ด้วย >> แก้ว] ล้อรถ เอ้ย! ล้อเล่น คืองี้เสียงเมื่อกี๊ที่ได้ยินอ่ะคือ....คือ.....คือ.... [พอ!!! ไม่ต้องเดี๋ยวฉันพูดเองขืนรอเธอพูดมีหวังพรุ่งนี้แหละเสร็จ >> แก้ว]

เออ....คืองี้นะค่ะ คือฉันแบกอีตาคุณชายนี่ขึ้นมาแต่ยังไม่ทันถึงห้องฉันก็สะดุดบันไดล้มหน้าขะมำส่วนโทโมะก็ไม่เป็นไรมากแค่หัวโขกกับประตูห้องเอง ฉันนี่สิที่หน้าเป็นห่วงหน้าขะมำยังไม่พอนะข้อมือยังไปกระแทกกับราวบันไดอีก ชีวิตฉันนี่มันชั่งลันทดยิ่งนัก หลังจากบ่นในใจเสร็จฉันก็พาอีตาคุณชายเข้ามาในห้องแล้วก็ค่อยๆเอา.... [เอาไรอ่ะแก้ว >> ไรเตอร์] [ทะลึ่งแหละ >> แก้ว]

[ชะอุ๊ย!!!เค้าเปล่านะเค้าไม่ได้ทะลึ่งนะ >> ไรเตอร์] [เชื่อจ้ะเชื่อ >> แก้ว] ไปวางไว้ที่เตียงอย่างแผ่วเบา แต่แล้วก็พาดอยู่(แล้วจะแผ่วเบาเพื่อ?)เพราะหัวโทโมะไปโขกกับขอบเตียง ทำให้โทโมะที่ตื่นอยู่แล้วตื่นเข้าไปใหญ่

 

โทโมะ : นี่!!! เธอจะทำไรอ่ะจะฆ่าฉันเหรอ??

 

แก้ว : เปลานะ

 

โทโมะ : เธอรู้ไหมว่าฉันเจ็บ เจ็บจนมึนไปหมดแล้วเนี่ย

 

แก้ว : เฮ้ย! ฉันขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจนะ

โทโมะเห็นแก้วนั่งก้มหน้าอยู่พักใหญ่ สงสัยว่าเป็นไรเลยถามออกมา....

 

โทโมะ : นี่! เธอเป็นไรอ่ะ

 

แก้ว : อ่อ!! ไม่เป็นไรหรอกฉันไปนอนก่อนนะ

แล้วแก้วก็ลุกขึ้นแล้วไปนอนที่โซฟาอย่างอ่อนเพลีย

 

โทโมะ : นี่เธอจะไปนอนตรงนั้นทำไมอ่ะขึ้นมานอนกับฉันนี่

 

แก้ว : ไม่เป็นไรฉันนอนตรงนี้ได้

 

โทโมะ : ขึ้นมานอนกับฉัน!!!

 

แก้ว : แต่ว่า....    

แก้วพูดยังไม่ทันจบโทโมะก็พูดแทรกซะก่อน

 

โทโมะ : คำสั่ง

แก้วทำหน้าย่นก่อนจะเดินไปที่เตียง

 

โทโมะ : รีบนอนซะพรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ???

 

แก้ว : อืม....รู้แล้วไอ้จอมเผด็จการ คร๊อกกกกกฟี่

 

โทโมะ : หมดฤทธิ์สักทีสิะ

ตามความเป็นจริงแก้วไม่ได้เป็นคนขี้กลัวขนาดนี้ แต่เป็นเพราะแก้วรู้สึกผิดที่ทำให้ไอ้คุณชายเจ็บเลยไม่กล้าขัดขืนใดๆทั้งสิ้น

 


 

memt ด้วยนะ

อาจไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่แต่ก็ment ด้วยนะจ้ะ

ตอนหน้าห้ามพลาดเพราะมีตัวแสดงใหม่ๆมาเพี้ยบ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา