รักวุ่นวุ่นของกลุ่มวัยรุ่นสุดแสบ

แล้วพวกเรา 3 คนก็มาถึงโรงเรียนด้วยเวลาอันเฉียดฉิว

แก้ว : เกือบจะไม่ทันแล้วเห็นไหม

เฟย์ : ขอโทษ

แก้ว : ขอโทษทำไม

เฟย์ : ก็...เป็นเพราะเฟย์ไม่ใช่เหรอที่ทำให้พี่ฟางกับแก้วเกือบจะมาไม่ทัน

ฟาง : ไม่เป็นหรอกรีบเข้าห้องเรียนกันเถอะ

และเรา 3 คนก็เดินขึ้นห้องไปแล้วก็ไปนั่งประจำที่ของตังเอง

แจม : เฮ้ย!แก้วรู้ยังว่าวันนี้จะมีเด็กใหม่เพิ่มมา 3 คนอ่ะ

แก้ว : รู้แล้ว....

แจม : รู้ได้ไงอ่ะ

แก้ว : ก็รู้มาจากเธอไง

แจม : แก้วอ่าาาา

มีน  : เฮ้ย!นั่นไงมาแล้ว

เฟย์//ฟาง//แก้ว// : ไหน

แจม : นั่นเขาเดินมาทางพวกเธอแล้วไปก่อน

เฟย์//ฟาง//แก้ว// : เฮ้ย!!!เดี๋ยวดิ

เขื่อน : หวัดดีนะฉันชื่อเขื่อน

โทโมะ : ฉันชื่่อโทโมะ

ป็อบปี้ : ............

เขื่อน : เฮ้ย! ไอ้ป็อบไมไม่บอกชื่อเค้าไปว่ะ

ป็อบปี้ : ฉันชื่อป็อบปี้

เขื่อน : หรือจะเรียกมันว่าป็อบก็ได้

เฟย์//ฟาง//แก้ว// : อืม...หวัดดี

เฟย์ : ฉันชื่อเฟย์นะ

เขื่อน : ชื่อเฟย์นะฟังดูแปลกๆเนอะ

เฟย์ : ไม่ใช่ฉันชื่อเฟย์เฉยๆนะไม่เกี่ยว

เขื่อน : เฟย์เฉยๆยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่

เฟย์ : พี่ฟางเฟย์ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ (ซุบซิบ)

ฟาง : ไม่เป็นไรใจเย็นๆก่อน (ซุบซิบ)

โทโมะ : แล้วเธออ่ะชื่อไร

แก้ว : ใคร? ฉันเหรอ?

โทโมะ : ก็เธอนั่นแหละ

แก้ว : เออ....ฉันชื่อแก้ว

โทโมะ : แล้วเพื่อนเธอที่อยู่ข้างๆอ่ะชื่อไร

แก้ว : อ่อ...ชื่อฟาง

โทโมะ//เขื่อน// : อืม...ฟางหวัดดี

ฟาง :อืม...หวัดดี

เขื่อน : นี่แกไม่คิดจะพูดอะไรบ้างเหรอว่ะ

ป็อบปี้ : พูดไรว่ะ

เขื่อน : ก็ทักทายไง

ป็อบปี้ : พูดไร

โทโมะ : ให้โอกาสแกพูดอีกที

ป็อบปี้ : อีกที

แล้วก็เดินออกไปจากห้องเรียน