Because of love...เพราะรัก ฉันจึงยอมเธอ

-

เขียนโดย caken

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.32 น.

  6 ตอน
  16 วิจารณ์
  11.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 18.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) ฉันทำร้ายคนที่รักไม่ลง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

...ฟาง แม่ขอให้ลูกมีความสุขมากๆนะ ลูกรักของแม่...สิ้นคำคนเป็นแม่ ลูกสาวตัวโตก็โผเข้ากอดน้ำตานองทั้งคู่กอดกันนานพอสมควร จนคนเป็นพ่อต้องสกิด บอกว่าถึงเวลาที่ต้องเข้าหอจริงๆแล้ว หลังจากที่พ่อแม่ออกไปจนหมดก็มีเพียงความเงียบเข้ามาปกคลุม ฟางนั่งนิ่งอยู่บนเตียง ป็อบปี๊เองก็นั่งอยู่อีกฝั่ง เนิ่นนานราวกับโลกหยุด ป็อบปี๊ทนไม่ไหวจึงเป็นคนเริ่มเดินเข้ามาหาฟางก่อน ฟางเองพอรู้ว่าป็อบปี๊เดินเข้ามาหาก็ไม่ได้ลุกหนีไปไหน เธอยังคงนั่งนิ่งเช่นเดิม ราวกับคนไม่รู้ร้อนรู้หนาว ชายหนุ่มก้มลงบรรจงถอดรองเท้าแก้วที่เท้าของหญิงสาว เขาค่อยวางมันลงที่พื้นพรมแดง จากนั้นจึงลุกยืนขึ้นเต็มความสูง เอื้อมมือไปปลดบรรดาดอกไม้ที่เหน็บอยู่บนศรีษะฟาง เวลาที่อยู่บนหัวก็สวยดีหรอกแต่ทำไมมันถอดยากจัง ดูท่าน่าจะเจ็บน่าดู ชายหนุ่มได้แต่คิดอยู่ในใจ พอจัดการกับเครื่องเหน็บบนหัวหญิงสาวเสร็จ เขาก็อ้อมมาทางด้านหลังของหญิงสาว นั่งลงบนเตียงแล้วเอื้อมมือหมายจะไปปลดซิบที่ชุดเจ้าสาวรัดแน่นนั่น แต่ทันใดนั้น ฟางก็ลุกขึ้นยืนแล้วกระชากชุดออก พร้อมกับสั่งเสียงเรียบเฉย แต่เป็นประโยคที่ป็ฮบปี๊ไม่คาดคิดว่าจะหลุดมาจากปากสวยนั่น

...จะทำอะไรฟาง คุณก็ทำเถอะค่ะ ฟางไม่ขัดขืนหรอก...เธอสั่ง  สิ้นเสียงเธอ ป็อบปี๊ผุดลุกขึ้นจากเตียงทันที เขาโกรธจนไม่อยากจะมองหน้าหญิงสาวตะโกนประโยคหนึ่งออกไป

...พี่จะทำร้ายคนที่พี่รักได้ยังไง...ชายหนุ่มเปล่งเสียงสุดพลังด้วยความเดือดดาลทำไม ทำไม เธอต้องคิดว่าเขาเป็นคนแบบนั้น ฉับพลันน้ำใสๆก็ค่อยไหลออกมาจากดวงตามหาเสน่ห์ของชายหนุ่ม ใช่ เขาร้องไห้ เพราะเขาไม่สามารถจะทำร้ายอะไรหญิงสาวตรงหน้าได้ เธอคือคนที่เขารัก เปรียบเสมือนดวงใจของเขา ถ้าเขาทำให้เธอเจ็บก็เหมือนเขาฆ่าตัวเองให้ตายไปด้วย นานนับนาที ที่ทั้งชายหนุ่มและหญิงสาวยืนนิ่ง จนฝ่ายชาย เป็นคนพูดขึ้นก่อน เขาพยายามที่จะห้ามไม่ให้เสียงสั่น แต่มันห้ามได้ง่ายๆที่ไหนกันเชียว

...ฟา ฟาง ไปอาบน้ำเถอะ พี่แค่อยากจะช่วยถอดชุดให้ คิดว่าฟางคงเหนื่อยและอยากพักผ่อน ถ้าอาบน้ำเสร็จแล้วก็ไปบอกพี่แล้วกัน พี่จะรับลมที่ระเบียงรอนะ... พูดจบ ชายหนุ่มก็รีบเดินจากไป เพราะเขาไม่สามารถที่จะสะกดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลมากไปกว่านี้ได้  ด้าน ฟาง หลังจากได้ยินประโยคนั้น เธอทั้ง ตกใจ สงสัยและประหลาดใจ จริงอยู่ที่ชายหนุ่มเพียรทำความดีกับเธอมากมายตลอดการทำความรู้จักที่ผ่านมา แม้เธอจะรู้สึกคุ้นเคยกับเขามากแต่ก็นึกไม่ออกว่าเขาคือใครกันแน่ แต่เธอก็ยังรักและซื่อสัตย์ต่อแฟนหนุ่มผู้ล่วงลับจนไม่สามารถเปิดใจรับใครได้อีก และที่เธอพูดออกไปเมื่อกี้ก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขาโกรธ เธอเพียงแค่คิดและแปลความหมายการกระทำของเขาผิดไป การที่ชายหนุ่มโกรธและร้องไห้ออกมานั้น ก็ทำให้เธออึ้งไปไม่น้อย ทำไมกัน ทำไมเขาถึงดูเสียใจมากมายขนาดนั้นกับคำพูดของเธอ ฟางเก็บความสงสัยเอาไว้เพียงในใจคนเดียวเท่านั้น

   หลังจากอาบน้ำเสร็จเธอก็เดินไปหาชายหนุ่มที่ระเบียง แต่ภาพที่เห็นคือ ป็อบปี๊เผลอหลับไปบนม้านั่งริมระเบียง เขาคงจะเพลียจากงานวันนี้ เขาทั้งรับแขก ส่งแขก และคอยดูแลเธอไม่ห่าง เธอเองก็ยอมรับว่าซึ้งใจในความดีที่ชายหนุ่มทำให้ แต่ก็แค่รู้สึกดี ถ้าจะให้รักเธอคงทำไม่ได้จริงๆ  ฟางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ชายหนุ่มเพื่อ พิจารณาใบหน้าหล่อเหลานั่นใกล้ๆ ขนตายาวเรียงเป็นแพร ใบหน้าที่เนียนละเอียด ปากบางสีแดงธรรมชาติ คิ้วเข้มๆจมูกโด่งๆ เขาหล่อมากเลยนะเนี่ย หน้าตาดูไปดูมาก็คล้ายตัวเธอเลย ฟางคิดและแอบยิ้มมุมปากอย่างไม่รู้ตัว ฉับพลันป็อบปี๊ที่รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆก็ตื่นขึ้น หน้าของคนทั้งสองอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่เซน ลมหายใจชนกันราวกับชนิดที่ว่า หายใจรดกันยังได้ เนินนานราวกับมีมนต์สะกดคนทั้งคู่ค่อยๆ ขยับใบหน้าเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัวจนกระทั่ง ริมฝีปากบางๆทั้งสองสัมผัสกัน เหมือนดั่งน้ำหวานที่หอมละมุนละไม ฟางและป็อบปี๊ขยับร่างกายให้ถนัดมากขึ้น ทั้งเธอและเขาเหมือนลืมว่าอยู่บนโลกใด ลืมว่านานเท่าไหร่ที่ได้จุมพิตกัน จนเมื่อหมดลมที่จะหายใจ ฟางได้สติผลักตัวป็อบปี๊ออก แล้วรีบยืนหันหน้าหนีไปทางอื่น เธอทั้งเขิลทั้งอาย รีบพูดจุดประสงค์แรกที่ออกมาหาเขา ...ฟางอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ เชิญคุณอาบได้ค่ะ...เธอบอกเขาพร้อมกับเตรียมตัวจะเดินกลับเข้าห้อง แต่ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วคว้ามือเธอไว้ เขาเดินมาใกล้เธอที่เหมือนถูกสกดให้นิ่งราวกับรูปปั้น ป็อบปี๊กระซิบที่ข้างหูฟางเล่นเอาคนตัวเล่นใจเต้นแรง ...อย่าเรียกพี่ว่าคุณเลยนะ เรียกพี่ ว่าพี่ป็อบ เถอะ คนดี... เขาพูดพร้อมกับยิ้มเมื่อเห็นแก้มหญิงสาวกลายเป็นสีแดงจัด เฮ้อ ช่างเป็นอะไรที่แสนสุข สุดๆสำหรับเขาแล้วล่ะ แม้จะไม่ได้ร่วมหอแต่การที่ได้เห็นกิริยาท่าทางแบบนี้ของฟาง มันก็แสดงให้เห็นว่าใจของเธอมันไม่ได้ถูกปิดตายซะทีเดียว เขายังมีโอกาสที่เปิดมันออกได้  ฟาง ให้โอกาสพี่นะ ให้โอกาสผู้ชายคนนี้ด้วยนะ ที่รัก

 

 

 

 

เป็นไงกันบ้างถูกใจไหม ขอคอมเม้นต์หน่อย เราจะอัพวันละตอนสองตอนนะ แล้วแต่ว่าว่างหรือป่าว ถ้ามาเม้น มาติ มาชมกันเยอะๆ ก็จะพยายามอัพให้จบไวๆนะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา