เถื่อนรักหัวใจทมิฬ

10.0

เขียนโดย ruk_tomokaewjaijuju

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.12 น.

  8 บท
  44 วิจารณ์
  26.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 12.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

บทนำ

 

ณ ลานจอดรถ บ้านไทยานนท์

 

 

     ผมมีนามว่า วิศว ไทยานนท์ หรือ มีชื่อเล่นว่า โทโมะ นะครับ ขณะนี้ก็เป็นเวลาประมาณ 5 ทุ่มกว่าแล้ว แต่น้องสาวของผมไม่

แท้ เธอมีชื่อว่า จริญญา ศิริมงคลสกุล หรือ มีชื่อเล่นว่า แก้ว ยังไม่มีวี่แววจะกลับถึงบ้าน ผมโทรไปกี่รอบ ๆ  สายโทรศัพท์ก็ถูก

ตัดทิ้ง จนกระทั่งมีรถสปอต์คันงามซึ่งมีชายหนุ่มเป็นผู้ขับมาโดยมีน้องสาวผมไม่แท้อย่างแก้วในชุดนักศึกษานั่งอยู่เบาะข้างคน

ขับรถจอดสนิทลงที่ลานจอดรถ ผมจึงรีบหาที่ซ่อนตัวทันที ในขณะที่ชายหนุ่มนั้นประครองน้องแก้วออกมานอกรถคันหรู พร้อม

โบกมือลา แล้วจูบแก้มใสของแก้วต่อหน้าผมที่ซ่อนตัวอยู่ สีหน้าของผมตอนนี้มันแดงกล่ำเพราะโกรธจัด และไม่ใช่เพียงแค่นั้น

ผมแอบหลงรักน้องสาวไม่แท้คนนี้มาเนินนานแต่ไม่กล้าจะบอกหรือแสดงความในใจออกไปให้เธอได้รับรู้หรือรับทราบ เมื่อรถ

ของชายหนุ่มที่เลี้ยวมาส่งแก้วออกไปลิบตาแล้ว แก้วก็เดินมาถึงที่ที่ผมซ่อนตัวอยู่ ผมดึงตัวแก้วเข้ามาปิดปากและโอบเอว

สวยไว้ แก้วดูจะตกใจเป็นอย่างมากพยายามดิ้นและกัดมือผมจนปากของเธอเป็นอิสระ และจะโกนร้องให้คนภายในบ้านตื่น

เข้ามาช่วย ผมจึงไม่มีทางเลือกมากนัก และคงจะเก็บความเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติแก้วต่อไปอีกไม่ไหว เพราะตอนนี้

ผมอยากครอบครองร่างกายของแก้ว และผมก็ไม่สนแล้วด้วยว่าแก้วจะยินยอมให้มันกับผมหรือไม่ และถ้าแก้วท้องป่องก่อน

เรียนจบ ผมก็จะดูแลเธออย่างดี ผมใช้วิธีชกที่ท้องน้อยของแก้วถึงสามครั้ง ก่อนที่แก้วจะน้ำตาไหลปริ่มอาบสองแก้มสวยและ

สลบไปกับพื้น ผมรีบอุ้มร่างของน้องสาวอย่างแก้วไปที่เขตเรือนเล็ก ซึ่งที่นี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของผมใครจะเข้ามาต้องได้รับ

อนุญาตจากผมเสียก่อน ผมเปิดประตูห้องนอนของผมออกก่อนจะวางร่างเล็กที่แสนจะเบาบางลงบนเตียงนุ่ม ก่อนจะเดินไปปิด

ผ้าม่านและจัดการล็อกประตูห้องและลงกลอนอย่างเรียบร้อย ทันใดนั้นคนตัวเล็กอย่างแก้วก็ลืมตาตื่นขึ้น พร้อมตกใจมากที่คน

ที่กระทำแบบนี้กับเธอ คือ โทโมะรีบคะยั้นคะยอถามในสิ่งที่เขาต้องการรู้เกี่ยวกับผู้ชายคนที่จูบแก้มแก้วทันที

 

โทโมะ // :  ไอ้ผู้ชายคนที่มาส่งและจูบแก้มเธอ มันเป็นใคร และเป็นอะไรกับเธอ บอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะ

 

แก้ว // : เขาจะเป็นใคร พี่โมะก็คงไม่จำเป็นต้องรับรู้ แต่น้องบอกได้แค่เพียงว่า เขาคือคนสำคัญที่น้องจะฝากทั้งชีวิตไว้ให้

 

โทโมะ // : ฝากทั้งชีวิตไว้ให้งั้นหรอห๊ะ คนที่เธอจะฝากทั้งชีวิตไว้ให้ได้ มีเพียงคนเดียวเท่านั้น คือ พี่ !!

 

แก้ว // : เรื่องที่พี่โมะพูดมันไม่มีทางเป็นไปได้ และไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นได้ เพราะแก้วกับพี่โมะเราเป็น พี่น้องกัน และแก้วก็ไม่

 

เคนรักพี่โมะเกินเลยกว่าสถานะพี่น้องอีกด้วย

 

 

โทโมะ  // : พี่ไม่สน !! ว่าแก้วจะรักพี่หรือไม่ แต่พี่จะคอยดูน้ำหน้าของมัน เมื่อมันรู้แล้วว่า แก้ว ตกเป็นเมียพี่ มันยังจะต้องการ

 

ครอบครองและรักแก้วอยู่หรือเปล่า (คร่อมทับเรือนร่างของแก้วใจไว้ในท่ามาตรฐานทันที )

 

แก้ว // : พี่โมะ !! ลงไปเถอะนะคะ ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับแก้ว อย่านะคะ ฮือ ๆ ( น้ำตาไหลอาบสองแก้มสวยอย่างหนัก )

 

โทโมะ // : พี่ไม่ลง !! และแก้วก็จะต้องตกเป็นเมียของพี่อย่างสมบูรณ์ด้วย และอย่าเหตุผลว่า รักมันมาอ้าง เรียนอยู่มาอ้าง

 

เพราะพี่ไม่สนและจะทำแม้แก้วจะยินยอมกรือไม่ พี่ก็จะเอาแก้วเป็น เมีย !! ให้ได้ในคืนนี้

 

แก้ว // : อย่าคะ พี่โมะ อย่าทำกับแก้วแบบนี้เราเป็น ... อุ๊บบบ

 

     

     น้ำเสียงของแก้วถูกดูดกลืนหายไปโดยทันทีเมื่อริมฝีปากหนาประกบลงทาบทับริมฝีปากบางของเธอ ลิ้นหนาของชายหนุ่ม

เริ่มปฎิบัติการควานหาความหวานไปทั่วโพรงปากนุ่มของแก้ว ลิ้นหนาเกี่ยวกระกวัดหยอกล้อเล่นกับลิ้นเล็กที่จูบตอบกลับมา

อย่างไม่รู้ประประสีประสา ก่อนที่โทโมะจะกระชากเสื้อนักศึกษาของแก้วออกจนขาดวิ่น สิ่งที่แรากฎให้ชายหนุ่มได้เห็น คือ 

หน้าอกสวยอวบอิ่ม ที่ซ่อยอยู่ภายใต้บราเซียสีดำสนิท โดยปากของโทโมะยังคงประกบแลกจูบกับหญิงสาวตัวเล็กอย่างแก้ว

อย่างดูดดื่ม และชุ่มฉ่ำ และตอนนี้มือหนาของโทโมะก็ทำการเลิกบราเซียของแก้วขึ้นสูง ก่อนจะจับตัวของแก้วนั่งชันเข่าทั้งสอง

ข้างและหลังสวยไปปะทะพิงอกแกร่ง และทำการนวดและเคล้งคลึงอกสวย เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ในกายของคนตัวเล็กอย่างแก้ว

ให้ร้อนรุ่ม จนตอนนี้แก้วถึงกับอารมณ์แตกกระเจิง และเคลิบเคริ้ม กับสัมผัสที่พี่ชายอย่างโทโมะกระทำกับร่างกายสวยของเธอ

อยู่ ตอนนี้สิ่งที่ร่างกายของแก้วจะกระทำได้มีเพียง หลับตาพริ้ม และแอ่นกายสวยไปตามจังหวะการบีบเคล้ง และปลุกเร้าของ

พี่ชายอย่างโทโมะ ก่อนจะเผลอปล่อยเสียงครางหวาน ๆ เล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากสวยของตัวเองอย่างลืมอาย

 

แก้ว // : อืม !!!

   

     โทโมะถอนริมฝีปากของตัวเองออกมาจากริมฝีปากสวยของแก้ว ที่เริ่มบวมและแดงออกเพราะฝีมือและการกระทำของเขา

อย่างเสียดาย พร้อมจับมือทั้งสองข้างของแก้วรวบไว้ที่ข้องมือแกร่งของเขาเพียงข้างเดียว พร้อมจับเรือนร่างของแก้วให้หันมา

เผชิญและอวบโฉมเรือนร่างสวยต่อหน้าเขาทีกำลังจะเลื่อนสถานะจากพี่ชายเป็นสามีของเธอในไม่อีกกี่นาทีนี้ โทโมะเอื้อมมือ

ไปปลดตะขอบราเซียของแก้วจนร่วงหล่นลงไปจากกายสวย ก่อนจะผลักเรือนร่างของแก้วให้นอนราบลงและหัวสวยไปปะทะกับ

หมอน ส่วนหลังสวยไปปะทะตียงนุ่ม แล้วซุกไซร์ซอกคอสวยของแก้วิย่างบ้าคลั่ง และทำริ้วรอยแสดงความเป็นเจ้าเข้า เจ้าของ

ไว้ทั่วลำคอระหงส์ นั้น ก่อนจะเลื่อนตำแหน่งลงต่ำมาที่ยอดอกสวยที่ตั้งชูชันเหมือนดอกไม้แรกแย้ม เพราะการนวดคลึงจากมือ

ของเขา โทโมะไม่รอช้าที่จะดูดเม้มยอดอกสวยนั้นเข้าปากขิงตัวเองสลับกันไปมาทั้งสองข้าง จนคนใต้ร่างซึ่งเป็นเจ้าของเรือน

ร่างสวยนี้ ถึงกับแอ่นกายสวยบิดพริ้วอย่างแรง พร้อมมือที่เลื่อนมาจิกต้นคอของโทโมะอย่างแรงจนเกิดเป็นรอยแผลและคราง

เสียงหวานหูเพื่อระบายความเสียวซ่าน พร้อมเสียงกระซิบและเอ๋ยชมจากคนที่เหงยหน้าขึ้นมาจากอกสวยอวบอิ่มของเธอ

 

โทโมะ // : หวาน หวานฉ่ำไปหมดเลยครับ น้องสาวตัวเล็กของพี่

 

แก้ว // : ฮือ ๆๆๆ ฮือ ๆๆๆ กะ แก้ว เกลียดพี่ กะ เกลียดพี่ที่สุดเลย  ปล่อยแก้วไปเถอะนะคะ !!

 

~ แก้วรวบรวมสติของเธอที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด ยกโครมไฟทุ่มหัวโทโมะ จนเลือดอาบ  ก่อนจะลุกออกไปแต่ถูกรวบข้อเท้า ~

 

โทโมะ // : มานี่ !! คิดหรอว่าเธอจะหนีพี่พ้น เธอทำหัวพี่แตก ชอบความป่าเถื่อน ความรุณแรงก็ไม่บอก จากนี้ คอยรับความ

 

รุณแรง และป่าเถื่อนแบบที่เธอชอบให้ดี ๆ ก็แล้วกัน

 


 

 

ฉากหน้ารอพบ nc tomo kaew ได้เลย

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา