sad seen รักในน้ำตา

6.7

เขียนโดย ป็อปคอร์น

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.21 น.

  49 ตอน
  233 วิจารณ์
  91.63K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2557 21.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) การสะสางของชายหนุ่มNC+

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

จงเบไม่ได้ให้ความร่วมมืออย่างที่เฟย์และเขื่อนคิด เขาบอกทุกอย่างให้แก่

ป๊อปปี้ฟัง  ส่วนพิมก็ยังคงนอนหลับไม่ได้สติเพราะโดนมอมเหล้า 

ชายหนุ่มกล่าวขอบใจจงเบก่อนจะพาสาวคนรักกลับมาที่บ้านของเธอ

ไฟในบ้านไม่เปิด  ไม่มีคนอยู่รึไงกัน...

ป๊อปปี้จึงเดินอุ้มสาวสวยขึ้นไปบนห้องนอนของเธอก่อนจะวางลงบนเตียง

เบาๆ ระวังไม่ให้เธอตื่น 

"เธอจะรู้บ้างไหม ว่าน้องสาวเธอร้ายกาจแค่ไหน หึ.."ชายร่างใหญ่มองใบหน้า

สวยหวานของคนรักอย่างสงสาร   และนึกสมเพศหญิงสาวร่างเล็กแววตาโศก

ที่ตอนนี้กำลังนอนอ่านนิยายอยู่ โดยไม่รู้เลยว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไป

.....

"ก๊อกๆๆ"ชายร่างสูงเดินอาดๆมาที่ประตูหน้าห้องนอนของน้องสาวแฟน

เพื่อที่จะมาสะสางคดีที่ยัยตัวการได้ก่อเอาไว้ ไม่คิดเลยว่าหญิงสาวที่ดู

เหมือนจะไร้เดียงสาจะทรยศวางแผนร้ายกาจได้ลงคอ...

"พี่พิม กลับมาแล้ว.... พี่ป๊อป"ฟางเปิดประตูให้เขาเพราะคิดว่าเป็นพี่สาว

แต่กลับไม่ใช่  เมื่อไม่ใช่เธอจึงเตรียมจะปิดหนีเขา แต่ร่างสูงไวกว่า

เขาเบียดตัวเองเข้ามาก่อนจะปิดประตูแล้วลงกลอน

"เธอกำลังทำอะไรอยู่ห๊ะ"เสียงตะคอกของเขาบอกอารมณ์ได้เป็นอย่างดี

ตอนนี้เขาคงกำลังโกรธ...  เธอหันหลังเดินหนีทันที  อารมณ์เขาตอนนี้

อาจจะบันดาลโทสะทำร้ายร่างกายเธอได้

"พี่ป๊อป พูดอะไรคะ ฟางไม่รู้เรื่อง"หญิงสาวบอกเสียงสั่น เธอกลัวเขา

เหลือเกิน  เขาน่ากลัวอย่างบอกไม่ถูกยามนี้

"อย่ามาตอแหล  เธอร่วมมือกับยัยเฟย์เพื่อที่จะใส่ร้ายพิม"ป๊อปปี้กระชาก

แขนเล็กอย่างแรง จนมันเกิดเป็นรอยจ้ำแดงๆ

"ฟางไม่ได้เต็มใจ ฟางอยากให้พี่รักกับพี่พิมค่ะ"เธอเอ่ยบอกเขาไปแบบนั้น

แต่จริงๆในใจกลับตรงข้ามกันสิ้นเชิง  เธอไม่ได้อยากให้เขาสมหวังกับ

พิมประภา พี่สาวเธอสักนิด...

"โกหก เหอะ... ทำไม รักฉันมากเหรอ  อยากได้ฉันมากเหรอ  ห๊ะ"

ชายหนุ่มเหวี่ยงร่างน้อยลงเตียงนอนอย่างไม่ใยดี  ฟางกระเถิบตัวหนี

ก่อนจะรีบวิ่งหนีเขาด้วยความกลัว  แต่ก็ถูกป๊อปปี้จับมานอนอย่างเดิม

"ไม่... อย่าทำอะไรฟางเลยนะ ฟางกลัว ฟางไม่อยากให้พี่ทำแบบนี้"

หญิงสาวพนมมือไหว้เขาตัวสั่นงันงก แต่ป๊อปปี้หาได้มีความปราณีไม่

ตอนนี้อารมณ์อยู่เหนือทุกอย่าง  เขากดจูบหนักหน่วงไปที่ริมฝีปาก

สวยอย่างบ้าคลั่ง  ฟางร้อนอู้อี้ พยายามดิ้นแต่ก็ไร้ผล ชายตัวโตกว่า

ใช้กำลังเยอะ คนตังเล็กๆอย่างเธอจะไปสู้ได้อย่างไร...
"ไม่ต้องเล่นตัวไปหรอก ฟาง  ฉันรู้ ว่าเธอ ต้องการอยากมีฉันเป็นผัวจะแย่

อยู่แล้ว "  คำพูดเชือดเฉือน อันหยาบคายของเขา ทำให้หญิงสาวใต้ร่าง

ทนไม่ไหวเงื้อมือจะตบหน้าหล่อคมสันของเขา แต่ทว่ากลับถูกมือใหญ่

คว้าไว้ได้ทัน

"ฟางไม่ได้คิดแบบนั้น อ๊ะ"ฟางเผลอร้องออกมา เมื่อมารตัวใหญ่กัดเม้มแถว

ซอกคอของเธอ หญิงสาวแทบคลั่ง เธอไม่เคยทำกับใครแบบนี้มาก่อน

"หึ.... "ชายหนุ่มฉีกชุดนอนผ้าลาตินบางเบาของหญิงสาวขาดออก จนเผย

ให้เห็นร่างเปลือยเปล่ากับแพนตี้ตัวจิ๋วสีสวย ฟางสะดุ้งเมื่อเห็นสาวตาที่เขา

จ้องมองอกสวยไม่กะพริบ เธอใช้มืออันน้อยนิดปิดบังมันทันที

"พี่ป๊อป ฟางเป็นน้องสาวพี่พิมนะ"หญิงสาวเอ่ยเพื่อเตือนสติคนตัวใหญ่

"หึ...น้องสาวเหรอ พิมไม่มีน้องแพศยาแบบเธอหรอก"ป๊อปปี้จัดแจงรูด

ชั้นในของเธอลงช้าๆ  ดอกกุหลาบกลางกายสาวของเธอ ส่งกลิ่นหอม

ทำเอาเขาอดไม่ไหวต้องส่งนิ้วเข้าไปทักทายในดอกไม้  ฟางกัดปาก

ด้วยความเสียว  เธอเผลอโอบคอชายหนุ่มโดยไม่ตั้งใจ

"พะ...พี่ป๊อป ฟางไม่ไหว"เธอรู้สึกเจ็บที่ดอกกุหลาบกลางกายแบบแปลกๆ

แต่มันก็มีความรู้สึกดีอยู่มากทีเดียว

"ฉันจะทำให้เธอสมใจหวัง ฟาง" เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหูเธอเบาๆ

ก่อนจะเลื่อนหน้าไปซุกที่อกสวยของเธอ เขาใช้มือบีบเค้นเต้านมสวยของเธออย่างเมามัน ในขณะที่มืออีกข้างยังคงเย้าแหย่อยู่ในดอกกุหลาบกลาง

กาย  หญิงสาวพึงพอใจและเผลอเคลิ้มตามกับการกระทำของเขา

ป๊อปปี้เงยหน้ามองก่อนจะยิ้มอย่างพอใจ

 

คัต  ฮ่าๆๆๆขัดจังหวะนิดนึงนะ  เด๋วค่อยอัพต่อ   อิๆ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา