the killer ... เหยื่อร้ายนายแวมไพร์สุดหื่น

    ยามค่ำคืนภายในปราสาทหลังใหญ่ของเมือง กามิกาเซ่ วันนี้ท้องฟ้ายามราตรี มีสีแดงฉ่านดุจเลือด เช่นเดียวกับสีของพระจันทร์ แต่ยังมีคนคน

หนึ่งภายในปราสาทที่ยังไม่ยอมทรงบรรทมเสียที นั่นก็คือ องค์หญิงแก้วใจ ที่ทรงคิดถึงฝันร้ายที่ฝันมาติด ๆ กันถึงหนึ่งอาทิตย์ติด ฝันนั้นเหมือน

จริงมากเสียจนเธอกลัว และไม่กล้าหลับตานอน จนกระทั่งเที่ยงคืน องค์หญิงเผลอพล่อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ที่โซฟาตัวโปรด ก่อนจะทรงตื่น

ขึ้นมาจากการบรรทมและได้ยินเสียงเหมือนใครกำลังร่ายคาถา และเสียงนี้ทำให้องค์หญิงถึงกับทรงปวดร้าวพระวรกายทุกสัดส่วนเป็นอย่างมาก จึง

ทรงตะโกนถามไปว่า

แก้ว // :  " ใครนะ !! ใครร่ายมนตร์นี้ ได้โปรด !! ทรงหยุดร่ายที ข้า !! ข้า กะ กรี๊ดดดด !!!! 

     สิ่งเสียงกรี๊ดดขององค์หญิงแก้วก็ล้มลงคาโซฟาตัวสวยตัวโปรดอีกครั้ง ใบหน้าของเธอตอนนี้ทั้งซีดเผือก และมีเลือดไหลออกมาทางจมูกและหู

สวยทำให้คนที่ร่ายมนตร์บทนี้ ถึงกับพออกพอใจในผลงานที่ตัวเองกระทำ ก่อนจะค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้เรือนร่างขององค์หญิงแก้ว ชายหนุ่มมีใบหน้า

ที่ขาวซีด ตัวเย็นยะเยือก ดวงตาแดงฉ่าน และมีเขี้ยวที่คมกริบ ใช่แล้ว !! เขาคือ ท่านเคาท์แวมไพร์  ที่มีนามว่า โทโมะ และสาเหตุที่เขาต้องกระทำ

รุณแรงกับองค์หญิงแก้วใจแบบนี้ก็เพราะว่า ต้นตระกูลขององค์หญิงแก้วใจ ทรงสังหารเหล่าเผ่าพันธ์แวมไพร์ของเขาอย่างโหดร้ายและป่าเถื่อนด้วย

วิธีต่าง ๆ นานา อาทิเช่น การเผาทั้งเป็น การใช้กริชปักหน้าอกเป็นต้น และบัดนี้ถึงเวลาแล้ว ที่คนในตระกูลขององค์หญิงแก้วใจจะต้องรู้ถึงรสชาติของ

ความเจ็บปวดและความสูญเสีย บุตรตรีคนเดียวอย่างองค์หญิงแก้วไป ในฐานะท่านเคาท์หญิง แห่งปราสาทไทยานนท์ ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ลิ้มชิมเลือด

ที่จมูกและหูสวยขององค์หญิง ก่อนที่จะได้ยินเสียงฝีเท้าของทหารองค์รักษ์จำนวนมากกำลังเดินทางมาที่นี้ ชายหนุ่มจึงตัดสินใจ อุ้มเรือนร่างขององค์

หญิงแก้วไว้ที่อกแกร่งของตนเองอย่างมั่นคงก่อนจะหายตัวมาปรากฎต่อหน้าสาวใช้คนสนิทอย่างพิมพ์ ที่โค้งคำนับโทโมะอย่างงดงาม พร้อมพูดว่า

พิมพ์ // :  " นี่นะหรือท่านเคาท์ บุตรตรีของคนที่ทำการสังหารเผ่าพันธ์ของเรา ใบหน้าของนางช่างจืดชืด !! สมกับเลือดมนุษย์ในกายเสียจริง ๆ "

    พิมพ์พูดและแสดงสีหน้าและดวงตาอาฆาตแค้นร่างสวยงามที่อยู่ท่ามกลางอกแกร่งของโทโมะเป็นอย่างมาก ก่อนที่โทโมะจะถามไถ่สาวใช้ถึงสิ่ง

ที่ให้เธอทำการเตรียมไว้ สิ่งนั้น คือ สร้อยและแหวนประจำตระกูลของเขา ที่จะต้องมอบให้ คนที่จะมาเป็นท่านเคาท์หญิงเคียงข้างเขา และเตียงแก้ว

ตลอดจนเลือดอีก 10 ขวด พิมพ์พยักหน้าช้า ๆ ก่อนที่โทโมะจะอุ้มร่างของหญิงสาวเข้ามาบนห้องนอนที่พิมพ์จัดไว้ใหม่ ชายหนุ่มวางร่างของแก้วใจ

ไว้บนเตียงแก้ว หญิงสาวค่อย ๆ ลืมตาตื่นมาช้า ๆ พร้อทสะดุ้งใจเมื่อเห็นโทโมะ และกระถดกายหนีจนชิดติดขอบผนัง ก่อนที่ชายหนุ่มจะทำการ

แนะนำตัวเองและบอกถึงจุดประสงค์ของการพาตัวนางมาที่นี้

โทโมะ // :   " องค์หญิงแก้ว !! ข้ามีนามว่าแวมไพร์โทโมะ และที่ข้าจับตัวท่านมาเพื่อให้เป็นท่านเคาท์หญิงแห่งวังนี้ และเพื่อแก้แค้น "

     ทันทีที่แก้วได้ฟังวัตถุประสงค์ของโมะจบเธอก็รีบวิ่งหนีไปที่ประตู

ห้องอย่างสุดชีวิต โทโมะจึงไม่มีทางเลือกมากนัก และต้องทำทุกทางไม่ว่าวิธี

ไหนก็ได้ที่ทำให้องค์หญิงแก้วทรงไม่มีสติ และตกอยู่ภายใต้อาณัติของเขาโดยไม่ต้องเหนื่อยออกแรง และวิธีที่เขาเลือก คือ ร่ายมนตร์สะกดจิตใจ

ขององค์หญิงแก้วไว้ องค์หญิงแก้วทรงเดินกลับมาที่เตียงแก้วนุ่ม ก่อนจะนั่งลงที่ตักของโทโมะและพูดอย่างไม่มีสติว่า

แก้ว // :  " ท่านเคาท์โทโมะ ข้า ข้า พร้อมพรีกายเป็นท่านเคาท์หญิงเคียงข้างท่าน ไม่ว่าวิธีไหน จะเจ็บเพียงใด ข้าทนได้ !! "

     หญิงสาวพูดจบมือก็ลูบซิกแพ๊กเป็นมัด ๆ ของโทโมะไปด้วยอย่างไร้สติ โทโมะเองก็ลูบปอยผมขอองค์หญิงแก้วตอบกลับมาก่อนจะปัดปอยผมที่

ยาวสลวยออกจากต้นขอขาวที่งามระหงส์ขององค์หญิงแก้วออกไปทางด้านหลังพร้อมสูดดมกลิ่นคาวเลือดในกายขององค์หญิงแก้วก็ถึงกับยิ้มกริ่ม

และพูดเบา ๆ ในใจเพื่อไม่ให้แก้วได้ยิน

โทโมะ // :  " นางยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง แถมกายายังไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนแบบนี้ ข้าคงต้องค่อย ๆ เป็นค่อยไปเสียหน่อยแล้ว 

    ชายหนุ่มค่อย ๆ คิดใคร่ครวญและหาวิธีมอบความเป็นท่านเคาท์หญิงที่ร่างกายสวยและไม่เคยต้องมือชายใดขององค์หญิงแก้วจะเจ็บปวดและ

เป็นริ้วรอยน้อยที่สุด และวิธีที่เขาเลือก คือ การกัดต้นคอสวยของนาง และดื่มเลือดในกายที่เป็นมนุษย์ของนางไปจนหมด คนที่ลูบซิกแพ๊กของเขา

อยู่ก็ทำการเร่งรัดที่จะอยากเป็นท่านเคาท์หญิงของเขาใจจะขาด 

แก้ว  //  :  " ท่านโทโมะ โปรดมอบมันให้แก่ข้าเดี๋ยวนี้เถิด ข้าพร้อมแล้ว !! ข้ารอไม่ไว้แม้แต่สักอีกนาทีเดียวอีกแล้ว ท่านโทโมะ !! "

    องค์หญิงแก้วค่อย ๆ ลูบซิกแพ๊กแกร่งของโทโมะอย่างหนัก จนโทโมะไม่อาจจะทานทนไหว กับการกระทำขององค์หญิงแก้ว ชายหนุ่มค่อย ๆ 

ก้มลงสูดดมความหอมจากกายสาวขององค์หญิงแก้วใจอีกครั้ง พร้อมลูบปอยผมที่หน้าผากขององค์หญิงแก้วอีกครั้ง และกระซิบข้างหูองค์หญิง

แก้วว่า

โทโมะ  //  : ข้ากำลังจะมอบมันให้แก่เจ้าเดี๋ยวนี้แหละ แต่ข้าขอให้เจ้าอดทนหน่อยนะ เพราะมันจะเจ็บปวดเจียนตายเลยเชียวหล่ะ "

    ชายหนุ่ม ค่อย ๆ ใช้นิ้วที่เย็นยะเยือกกดหาเส้นเลือดใหญ่บริเวณซอกคอสวยขององค์หญิงแก้ว ถ้ากัดบริเวณนี้ รับรองว่าผู้หญิงคนไหนก็แถบจะ

ไม่ทันตั้งตัวและได้กรีดร้อง แทบจะตาค้างสวยเสียไปอีกนานเสียด้วยซ้ำ แต่ข้อเสียของมันก็มีอยู่ คือ หญิงคนนั้นจะสูญเสียเลือดมาก และจะต้องได้

ลิ้มลองเลือดเป็นจำนวนมากก่อนที่เขาจะได้ครอบครองร่างกายสวยหวานของเธอ

ตอนหน้าแก้วจะถูกกัดซอกคอแล้วนะคะ รีดเดอร์ท่านใดที่อ่านบทนำแล้วติดอกติดใจ ติดตามอ่านตอนแรกได้ในวันพรุ่งนี้ แต่ตอนนี้ขอเม้น โหวต

หน่อยคะ