MAXSTEP POISON สเต็ปรัก อาบยาพิษ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          "นายชอบน้องสาวฉันเหรอ" อยู่ดีๆคนเป็นพี่สาวก็ถามนักร้องชื่อดังทำให้เขาสะดุดกึกไปกับคำถามนั้นซักพัก ก่อนจะระบายรอยยิ้มเล็กๆออกมาเล็กน้อย

 

 

          "แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะครับ" เขาถามออกไปโดยไม่ต้องคิดอะไรมาก

 

 

          "ก็คิดอย่างที่นายคิดนั่นแหละ 'น้องเขย' " กิ่งพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเชิดๆ เธอพอจะดูออกว่าหนุ่มลูกครึ่งคนนี้คิดยังไงกับน้องสาวของเธอ แค่มองตาก็รู้แล้ว สำหรับเธอน่ะ ผู้ชายดูไม่ยากหรอก

 

 

          "หึ.. ผมไปนะ พี่สาว ;)" เขาพูดเท่านั้นก็เดินออกไปจากบ้านศิริมงคลสกุลแล้วมุ่งหน้าไปยังคอนโดของตัวเอง เพราะเขาเองไม่ค่อยจะได้เข้าบ้านซักเท่าไหร่เนื่องจากไวต่อการไปทำงาน เขาเองก็เรียนจบแล้ว ดูแลตัวเองได้แล้วด้วย

 

 

          

 

 

 

 

 

          เช้าวันต่อมาเหล่าบรรดาห้าหนุ่ม K-OTIC ก็มารวมตัวกันอยู่ที่ห้องซ้อมเฉกเช่นเคยเพื่อมาเตรียมตัวรับมือกับคำด่า(?)ของครูฝึกสาวสวย เพียงแต่ว่าวันนี้มีเฟย์และฟางมาอยู่ให้กำลังใจด้วย  คงจะไม่ต้องบอกว่าสองพี่น้องมาให้กำลังใคร ทั้งสองคู่ต่างชอบพอยินดีที่จะคบกัน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มีการแถลงออกสื่อว่าสองหนุ่มในวงบอยแบนด์ชื่อดังนั้นมีคนรักแล้ว เพียงแต่รอโอกาสที่ดีที่ทั้งสองคู่จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการเท่านั้น

 

 

 

          พูดถึงเรื่องการซ้อมเต้นเพลงใหม่ที่เพิ่งออกตัวมาสดๆร้อนๆไม่นานนี้ พวกเขาก็เพิ่งจะได้ท่าใหม่มาเพียงแค่เริ่มต้นจนถึงฮุค พร้อมที่จะต่อให้จบเพลงในวันนี้ ว่าแต่ว่า ครูฝึกคนสวยของพวกเขาอยู่ที่ไหน ทำไมยังไม่มา ?

 

 

          "นี่ยัยแก้วมันทำอะไรอยู่ ปกติไม่เคยสาย" เขื่อนอดที่จะบ่นออกมาไม่ได้เนื่องจากเพื่อนสาวคนสนิทของเขาไม่เคยที่จะไม่ตรงต่อเวลา

 

 

          "เอาน่าสงสัยมีธุระ นี่ก็ยังไมม่ถึงเวลาต้องซ้อมเลยดีซะอีกไม่ต้องมาฟังน้องสาวบ่นให้หูชา" ชายหนุ่มที่ดูหน้าตาออกทางญี่ปุ่นๆก็พูดขึ้น 'เคนตะ' พ่อลิงน้อยประจำวง

 

 

          "นี่แกไปนินทายัยแก้วเดี๋ยวเจ้าตัวได้ยินก็มาแว้กจนได้หรอก" ป็อปปี้บอสใหญ่ต่อว่าเพื่อนร่วมวงอย่างอดไม่ได้ มีอย่างที่ไหนมานินทาครูฝึกรุ่น้อง(?)อย่างแก้วได้ ใครๆต่างก็รู้ว่ายัยนี่น่ะสวยดุ !

 

 

          "พอเลยทั้งคู่น่ะ เพื่อนฉันมาโน่นแล้ว" ฟางบอกเมื่อมองไปทางที่หน้าประตูก็เห็นหญิงสาวร่างสวยสวมเสื้อกล้ามสีขาวมีเสื้อคลุมตัวนอกพันอยู่ที่รอบเอวเหมือนทุกๆครั้งกำลังเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทางที่ดูเหมือนคนยังไม่ตื่น

 

 

          "เป็นอะไรไปครับโค้ช ? หน้าตาน่าเป็นห่วง" เขื่อนถามแกมล้อ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้แก้วนั้นยิ้มตามไปด้วย

 

 

          "แกเป็นอะไรรึปล่าวยัยแก้ว ดูท่าจะไม่สบายนะ" ประโยคนั้นของเฟย์เรียกความสนใจจากหนุ่มขรึมที่นั่งเงียบมานานได้เป็นอย่างดี โทโมะหันมาหาครูฝึกสาวด้วยสายตาเป็นห่วงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

 

 

          "ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ" เธอพูดตัดความเป็นห่วงของเพื่อนสาวก่อนที่จะไปสนใจห้าหนุ่มที่ดูจะกระตือรือร้นจะซ้อมเต้นผิดปกติ แต่เธอก็ไม่ได้เอะใจ ดีซะอีก พวกนี้จะตั้งใจเธอก็ไม่ต้องเหนื่อยมาก

 

 

          "เอาล่ะมาต่อท่าต่อไปเลยละกัน ฉันจะเต้นให้ดูก่อนละกันนะ" แก้วบอกเพียงเท่านั้นก่อนที่ทุกคนจะหลีกทางให้เธอได้วาดลวดลายของตัวเองเพื่อเป็นแนวทางของพวกเขา

 

 

 

 

 

 

 

          

 

          

          ร่างบางเริ่มไปเปิดเพลงที่เครื่องเล่นสเตอริโอก่อนจะเริ่มเต้นไปตามเพลงที่เริ่มบรรเลงขึ้น เสียงรองเท้าดังเอี๊ยดอ๊าดพอเป็นจังหวะเล็กๆ ร่างเล็กนี้ค่อยๆเคลื่อนไหวร่างกายของเธอไปมาจนจบท่อนฮุคที่ต้องหมุนตัวมาแล้วทำท่าจบฮุคที่มีชื่อเรียกว่า 'ดร็อปสปริง' คือหลังจากหมุนตัวแล้วก็ต้องรีบย่อลงไปฉีกขาหนึ่งข้างพร้อมเอามือแตะพื้นและยกตัวขึ้นมาอยู่ในท่ายืนเดิมภายในเวลาไม่กี่เสี้ยววินาที

 

 

          ท่าเต้นใหม่เริ่มต้นขึ้นจังหวะเพลงการใช้มือตวัดไปตามลำตัวแล้วกลับนำขึ้นมาเล่นเวฟไปตามจังหวะ การแยกขาขยับปลายเท้าไปตามท่าทางมันช่างดูมีเสน่ห์ในแบบของเธอทุกๆคนไม่ปฏิเสธเลยว่าไม่ว่าเธอจะเต้นเพลงอะไรแนวไหนมันก็ดูดีในแบบที่เธอเป็น แก้วเต้นไปตามเพลงจบฮุคที่สองอีกครั้ง เธอก็หยุดอยู่แค่นั้นแล้วเรียกให้ทั้งห้าหนุ่มมาเต้นตามที่สอนไปทีละท่า ทุกๆอย่างดูจะลงดี ทุกเต้นได้ดีไม่มีผิดเพี้ยน

 

 

          เมื่อเห็นว่าทุกคนเต้นได้แก้วก็ให้ทุกคนมาเต้นตั้งแต่เริ่มแรกอีกหลายๆครั้ง ดูๆแล้วทุกคนก็ให้ความร่วมมือดี สงสัยจะมีกำลังใจดีเขื่อนก็เลยตั้งใจซ้อม ทีหลังคงจะต้องให้สองสาวมานั่งให้กำลังใจบ่อยๆเสียแล้ว

 

 

 

 

 

 

          เมื่อผ่านจบฮุคสองไปได้ แก้วก็เริ่มต่อท่อนโซโล่ให้โดยท่อนนี้จะเป็นของสามหนุ่มต่างชาติที่ต้องพากันแร็ปกันโดยเฉพาะ ท่านนี้เลยไม่มีความพิเศษอะไรมากแค่ต้องเต้นกันเป็นรายบุคคลโดยจะเริ่มที่โทโมะเป็นคนแรก ตามด้วยเคนตะ และจบที่จองเบ

 

          "เอาล่ะพี่โทโมะท่อนของพี่แก้วออกแบบให้มันมีความพิเศษในแบบของพี่ละกัน อ่ะแบบนี้.. หันข้างแล้วขาถอยหลัง เสร็จแล้วก็พี่ก็ทำแบบที่พี่เคยทำต่อไปแล้วส่งต่อให้พี่เคนนะโอเค้ ?" แก้วทำการสาธิตให้ดูพร้อมบอกกับชายหนุ่ม เขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่พยักหน้าน้อยๆแล้วทำตามอย่างว่าง่าย ซึ่งมันก็ออกมาดีตามแบบที่แก้ววางไว้

 

 

 

 

 

 

          ครูฝึกคนสวยบอกท่าเต้นให้สองคนที่เหลือที่ตั้งใจทำออกมาได้ดี จากนั้นก็ให้เริ่มเต้นกันไปจนจบเพลง ถือว่าผ่านไปได้ขั้นหนึ่งสำหรับเธอ แต่มันก็ออกมาดีสำหรับรอบแรกของเพลงเต้นกันไปหลายรอบก็ได้เวลาพักเบรก แก้วกำลังจะเดินไปปิดเพลงแต่กลับมีความรู้สึกมึนตึ้บที่หัว ทำให้เธอเซล้มลงกับพื้นในทันที

 

 

          "เฮ้ยแก้ว !!!!" เป็นเสียงของเขื่อนที่เห็นร่างของเพื่อนสาวของตนล้มลงกับพื้นพร้อมกับหลับตานิ่งไม่มีท่าว่าจะขยับร่างกาย ทุกๆคนต่างรีบปรี่เข้ามาดูอาการของแก้วโดยเฉพาะโทโมะที่ออกอาการเป็นห่วงมากมาย เขาช้อนหัวของเธอขึ้นวางบนตักแล้วก้มลงไปเอาหน้าผากของตัวเองแตะกับหน้าผากของเธอเพื่อวัดไข้

 

 

          "ตัวร้อนจี๋เลย.."

 

          "สงสัยจะไม่สบายจริงๆ พาไปที่ห้องพยาบาลก่อนเถอะ" ฟางส่งเสียงเรียกทุกๆคนจากนั้นเป็นโทโมะที่อุ้มร่างของเธอขึ้นมาในอ้อมอกแล้วออกจากห้องซ้อมไปโดยมีป็อปี้เป็นคนเปิดประตูให้

 

 

 

 

 

 

 

          "เช็ดตัวให้แล้วล่ะ เดี๋ยวตื่นมาคงต้องให้กินยา" เฟย์บอกกับทุกคนที่ดูเป็นห่วงครูฝึกของตัวเองที่ตอนนี้มีแผ่นสีฟ้าอ่อนๆติดอยู่ที่หัว สีหน้าร้อนผ่าว หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ดูท่าแล้วไข้คงขึ้นสูง

 

 

          "ฉันว่าอาการแบบนี้พาไปโรงพยาบาลดีไหม"  'จองเบ' หนุ่มเกาหลีเต็มตัวพูดอย่างแนะนำ

 

          

          "ยังหรอก เดี๋ยวไข้ก็คงลดแล้ว ยัยแก้วมันอึดเดี๋ยวมันก็หาย" เขื่อนพูดออกมาอย่างรู้อาการเพื่อนสาวคนสนิท

 

 

          "งั้นพวกแกไปกินข้าวเหอะ ฉันเฝ้าให้เอง" โทโมะพูดนิ่งๆแต่สายตาที่ส่งไปให้ทุกๆคนในวงนั้นเหมือนเป็นการจะสื่อว่า 'ขอเป็นคนดูแลเธอเอง'

 

 

          "โอเค เดี๋ยวฉันซื้อข้าวมาให้ละกัน" ป็อปปี้บอกอย่างรู้ทันเหมือนกับทุกๆคนที่พยักหน้าเป็นเชิงก่อนจะพากันออกนอกห้องพยาบาลไป

 

 

          "อยู่ดีๆก็ไม่สบายนะยัยบ้า" โทโมะพูดอย่างอมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นเธอในสภาพนี้ ต่างจากเวลาที่เป็นครูฝึกจอมโหดแบบนั้นเยอะเลย

 

 

 

 

 

 

          "เอาอีกแล้วนะ สองคนนั้นพาเราจิ้นอีกแล้ว" ฟางพูดอย่างไร้เดียงสาเมื่อเดินออกมาจากห้องพยาบาลแล้ว

 

 

          "ก็จิ้นซะเลยไง ฮ่าๆๆ" สมาชิคทั้งห้าพูดขึ้นพร้อมกันทำให้สองสาวงุนงงไปไม่น้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

ปาดีดั๊บปั๊บปา ปาดีดุ๊บปุ๊บปู ไอแอมคัมแบคละนะฮ้าฟฟ 

เดี๋ยวทะยอยมาอัพสลับเรื่องกันนะฮ้า อย่าลืม Always with you.. หยุดรักไว้ที่เธอ นะคะนะคะ

 

ปล. ถ้าคืนนี้ไม่ยุ่งจะมาอัพนะคิคิ