ลิขิตรัก ชะตาชีวิต

"ป๊อป คือฉันมีเรื่องจะถาม"แก้วถามก่อนจะมองเขานิ่ง

"ว่า.."ป๊อปปี้รอฟัง

"นายชอบฟางรึเปล่า"แก้วถาม

"......."ป๊อปปี้นิ่ง ไม่รู้จะตอบยังไง

"ว่าไงล่ะ"

"จะชอบได้ไง เพื่อนกัน"ป๊อปปี้ว่า

"แน่ใจนะ "แก้วมองหน้าเขา

"อือ ว่าแต่ถามทำไมเนี่ย"ป๊อปปี้ถามบ้าง

"เปล่า  ถามเฉยๆ โอเคล่ะ  "แก้วยิ้มออกมาก่อนจะเดินขึ้นไปข้างบน

"อะไรของเขา"ป๊อปปี้งง

"ธามไท แกไปก่อเรื่องอะไรมา"เขื่อนเดินมาโวยน้องชาย

"อะไรอีกล่ะ"ธามไทเซ็ง

"อะไรน่ะเหรอ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่าแกไปตีกับใครมา"

"มันท้าธามก่อน"

"ท้าก่อนแล้วไง สมควรรึไงเอาชีวิตไปเสี่ยงห๊ะ"เขื่อนตะคอกใส่

"......ขอโทษ "ธามไทนิ่ง

"เอ้อ...แค่นั้นก็จบ"

"อืม   พี่เขื่อน    ธามว่าจะจีบหญิง"ธามไทบอก

"ใครล่ะ"เขื่อนถาม

"ยัยฟ้า"ธามไทบอก เขื่อนอึ้ง

"คิดได้ไง  เขาจะชอบแกเหรอ เกเรอย่างแกน่ะ"

"ไม่ลองไม่รู้"ธามไทอมยิ้ม

"เออๆ ฉันไปนอนล่ะ"เขื่อนเดินขึ้นข้างบนไป ธามไทมองไปบนท้องฟ้า

ก่อนจะยิ้มบางๆอย่างสุขใจ

"ป๊อป "ฟางมานั่งข้างๆชายหนุ่ม

"หืม..."ป๊อปปี้หันมา หน้าทั้งสองใกล้กันมาก  จนคนทั้งคู่ชะงัก

"อะไรเนี่ย  อย่าใกล้มากมันร้อน"ฟางว่า

"อ่า..."ป๊อปปี้เขยิบนิดนึง  หน้ายังร้อนผ่าวไม่เลิก

"เฮ้อ... กลุ้มใจ"ฟางพูดออกมาลอยๆ

"เครียดเรื่องที่บ้านอ่ะดิ"

"อืม  ยัยเฟย์หายไปจากบ้าน"ฟางบอก

"อะไรนะ น้องเธอนี่ตลอดเลย"ป๊อปปี้กลุ้มไปด้วย

"เฮ้อ...ฉันควรจะทำไงอ่า ป๊อป"ฟางถาม

"เดี๋ยวฉันจะช่วยหานะ "ป๊อปปี้จับมือฟางไว้ ฟางมองก่อนจะยิ้ม

"ขอบคุณ"  ความรักที่มีอยู่ในใจของคนทั้งคู่เริ่มปรากฏให้เห็นช้าๆ

โดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว

เฟย์หายไปไหน อยากจะบอกว่า เฟย์ยังร้ายได้กว่านี้ ฮ่าๆ