You are is it ท้ารัก นายเย็นชา [PF]

@ยาโยอิ

ซันเดย์://กต่อนร้าคร้ากวักมือเรียกจูเนียลกับเลตัส 

เลตัส,จูเนียล://เดินมาที่ที่งันเดย์นั่ง 

เดย์:ช้ากันจริงๆเลยนะ ดูสิ ฉันกินข้าวหน้าปลาไหลหมดไปจานนึงล่ะ-0-

จูเนียล:ฮ่ะๆ โทษทีๆ มีเหตุนิดหน่อยย //ยิ้ม 

ซันเดย์:หืม? เหตุไรว่ะ > <?? //กระเถิบมาหาจูเนียล

จูเนียล:ก็...ป่าวนี่ แฮะๆ //สูดลมลึกๆพลางมองหน้าเลตัสเล็กน้อย

ซันเดย์://เหล่ตามองจูเนียลสลับกับเลตัส// อ๋อ...แหม! ขนาดเพื่อนด้วยกันอ่ะ ยังเก็ยเป็นความลับเลย เชอะ!! //ทำปากจู๋

จูเนียล:แหนะๆ งอลๆ -0- //สะกิดเองอีกคน

ซันเดย์:ป่าวว งอลยะ! //ดูดน้ำ

จูเนียล:จ้าาา -3- 

เลตัส:น้องครับ ขอเมนูหน่อย 

บ๋อย:ค่ะ ^^~ //ส่งเมนูในเลตัส

เลตัส://ยิ้มและดูเมนูอาหาร 

จูเนียล://คว้าเมนูจากมือเลตัสมาดูเอง // ^^ 

เลตัส:เห้ย ทำไรเนี่ย ยัยหมูน้อย! 

จูเนียล: :) ดูเมนูไง ถามได้ //แกล้งพลิกเมนูดู

เลตัส:แต่มันของฉันนะ :( 

จูเนียล: ฮ่ะๆๆ นายสิ! ต้องเสียสละให้สุภาพสตรี > < 

เลตัส://แย่งคืนมา//ฉันน่ะสุภาพบุรุษอยู่แล้ว แต่ถ้าสุภาพกับเธอ ขอผ่าน

จูเนียล: นี่นาย!! //ลุกยืน 

ซันเดย์: //มุดโตะหนี =0=; 

ทุกคนในร้าน:(- - )?? //หันไปมองจูเนียลกฟ้วยท่าทางมึนงง 

จูเนียล:=///= อ อะไรค่ะ? เอ่อ...น้องค่ะ ขอเมนูอาหารเพิ่มหน่อยค่าา > <

//กวักมือเรียกพนัครงาน

บ๋อย:นี่คร้าา //ส่งเมนูให้จูเนียล 

จูเนียล:ขอบคุณค่าาา แฮะๆ ^^; //ค่อยๆนั่งลง 

คนในร้านโต๊ะ1:เด็กนั่นอ่ ไม่มีมารยาทเลยเยอะ ฉอดๆ 

คนในร้านโตะ2:หน้าตาก็ดีอะ แต่นิสัยอ่ะ อี๋~ ซุ่บซิบๆ 

คนในร้านโตะ3:เหยย แกๆ พี่จูเนียลนี่หว่า เท่าอะ เนอะๆ //เอากันเข้าไป

จูเนียล://ทำหน้าเอ๋อ// =^=; เอ่อ...//เงิบ

ซันเดย์://เลิกมุดโตะกลับมานั่งที่เดิม พลางถอนหายใจ

จูเนียล://ตีแขนซันเดย์เบาๆ // แกถอนหายใจไมเนี่ย >\\<!! 

ซันเดย์:โอ๊ย ก็อายน่ะสิ!!

จูเนียล: = = ร เรื่อง? 

เลตัส:ก็คนที่ทำเสียงอ่ะสิ //กดโทรศัพท์ 

จูเนียล:นี่นาย! //ชี้หน้าเลตัส และข่มอารมณ์ไว้

 เลตัส: ^___< //ยิ้มยียวน กวนประสาท

จูเนียล:เห๊ย! นาย!! //ลุกยืนอีกรอบ

ซันเดย์://ฉุดจูเนียลให้นั่งลง // แก! ฉันขอเหอะ แค่วันเดียวนะเว๊ย 

จูเนียล:ดูตานี่ทำหน้าสิ เหอะ (-(3)-) 

เลตัส:ทำหน้าไร ทำหน้าน่ารักอ่อ ^0^?? //ดีดหน้าผากอีกคน

จูเนียล:โอ๊ย! ฉันจะป่านายแน่!!! //หยิมไม้จิ้มฟัน(?) 

เลตัส://ขี้ไม่จิ้มฟัน// ฮ่ะๆ ไม้จิ้มฟันเนี่ย?

 จูเนียล://จิ้มนิ้วของเลตัส// นี่ไง!!! 

เลตัส:อ้าว เจ็บๆ > <

 จูเนียล:สม! ฮ่ะๆ ฮ่ะๆ!!! 

เลตัส:ซะเมื่อไหร่ล่ะ กร๊ากก ฮ่ะๆ ฮ่ะๆ

 จูเนียล:O.o อ่า...//หยิบไม่จิ้มฟันเพิ่ม//นายตา...

ซันเดย์:พอๆ //หยิบไม้จิ้มฟันที่มือจูเนียลออก

 จูเนียล: เหยย!! //ทำหน้าบูด 

ซันเดย์:ก็บอกแล้วไงว่าขอ!! จูเนียล:แต่...!! 

ซันเดย์:ฉัน ขอ! จบนะ //ชี้หน้าจูเนียลและยิ้มอย่างชัยชนะ

จูเนียล://เงียบ

เลตัส:ไม่เชื่อ อาะ จริงป่ะเนี่ย เป็นไรๆ

จูเนียล:ป่าวนี่...

เลตัส:ไม่เชื่อหรอกก ฮ่ะๆ 

จูเนียล:...ก็ไม่ได้เป็นอะไร - -* 

เลตัส:เชื่อได้ป่ะเนี่ย?? 

จูเนียล:ไดสิ 

เลตัส:งั้น...ยิ้มให้ฉันดูสิ ฉันจะได้วางใจ :)) 

จูเนียล: ฮ่ะ? 

เลตัส:ตามนั้นครับ :)) 

จูเนียล:อ่า....

เลตัส://จ้องอีกคน 

จูเนียล:อ่า...^^; โอเครยัง? 

เลตัส:ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเลยแฮะ เอาใหม่ๆ 

จูเนียล: ม่าย พอแล้ววว -0-~~ 

เลตัส:นะๆ ทักรี่ นะๆ ^^ 

จูเนียล:(ท ทักรี่? 0///0) อ่า...//หน้าเริ่มแดง 

เลตัส:เป็นไรอีกเนี่ย?? 

จูเนียล: (@0@) //เหม่อ 

ซันเดย์://ตกใจ //0.0;; 

เลตัส://ดีดนิ้งข้างหู//นี่! หน้าแดงอ่ะ!! อาการแพ้แอร์เพิ่มขึ้นป่ะเนี่ย

จูเนียล: อ่า... *0* 

เลตัส://จับหน้าผาก//ฮัลโลวว~~ ยัยหมูน้อย 

จูเนียล:(*0*) ค่าาา

เลตัส,ซันเดย์://เงิบ 

เลตัส:หมูน้อยย