So What !! มีปัญหามั้ยค่ะ สุดหล่อ.

9.2

เขียนโดย THEBOOK

วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.23 น.

  25 ตอน
  459 วิจารณ์
  44.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แอ้ดดด !! เสียงฟางเปิดประตูห้องออกมา

"เสร็จแล้วหรอ งั้นเราไปกันเถอะ"ป๊อปปี้เอ่ยแบบไม่สบตาฟาง

 

"อึ้มม"ฟางไม่สบตาป๊อปปี้เช่นกัน แล้วทั้งสองก็เดินลงมาจากบ้าน

 

"ฝากลูกน้าด้วยน่ะลุก ป๊อปปี้"แม่ฟางเอ่ย ก่อนที่ป๊อปปี้จะพยักหน้าแล้วเดินออกไปขึ้นรถ

 

ในรถเต็มไปด้วยความเงียบสงัด ต่างคนไม่พูดไม่จากัน จนป๊อปปี้ต้องเป็นคนเปิดประเด็น

 

"นี่เธอกินข้าวเช้ารึยัง?"ป๊อปปี้ถามฟางที่นั่งเงียบมาตลอดทาง

 

"ยัง"ฟางตอบสั้นๆ เพราะไม่อยากต่อความกับป๊อปปี้

 

"งั้นฉันจะพาเธอไปกินข้าวก่อนน่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

"ไม่ต้องๆ เดี๋ยวนายแวะปั๊มน้ำมันให้ฉันหน่อยน่ะ"ฟางพูดเสียงเรียบ ทำเอาคนที่นั่งอยู่ข้างๆงงว่าเธอจะมาไม้ไหน

 

"ได้ แล้วเธอจะไปทำอะไร?"ป๊อปปี้ถาม

 

"ไปเข้าห้องน้ำ"ฟางตอบ

 

"ใกล้จะถึงโรงเรียนแล้ว ทนอีกนิดไม่ได้หรอ"ป๊อปปี้บอกฟางไป

 

"ไม่ได้นี่นาย ฉันปวดท้องน่ะ ฉันบอกให้แวะก็แวะไปเถอะน่า หรือนายจะให้ัฉันปล่อยบนรถนาย"ฟางหันไปพูดกับป๊อปปี้

 

"ก็ได้ๆ แต่เธอรีบไปรีบมาน่ะ"ป๊อปปี้บอกฟางอีก 

 

"อืมมม"ฟางตอบสั้นๆ ทำเอาป๊อปปี้งงอีกรอบ ให้ตายเถอะวันนี้ยัยนี่มาแปลกจัง -_-! ป๊อปปี้นึกในใจ

 

ณ ปั๊มน้ำมันในเครือ PP

ปึ้ง ! เสียงฟางปิดประตูรถ

"โห้ ! ให้ตายเถอะ นายนี่จะมีสักที่ไหมที่ไม่ใช่ของนาย ทำไมต้องมาปั๊มในเครือ PP ด้วย"ฟางเอ่ยอย่างเซ็งๆแล้วกดเบอร์โทรศัพท์ของพิชชี่เพื่อโทรให้เขามาช่วยเธอ

 

"ฮัลโหลๆ ใช่พิชชี่ไหม?"ฟางเอ่ยถามคนในสาย

 

"อ๋อ ใช่ครับแล้วนี่ใครครับ?"พิชชี่ที่พูดอยู่ในสายเอ่ยถาม

 

"นี่นายฉันเอง ฟางน่ะ มาช่วยฉันหน่อย ได้ไหม?"ฟางขอร้องพิชชี่

 

"อ๋อ ฟาง จะให้ฉันช่วยอะไรอีกล่ะ เธอก็น่าจะรู้ว่าฉันช่วยเธอไม่เคยได้นี่"พิชชี่เอ่ย

 

"แต่คราวนี้นายต้องช่วยฉันได้แน่ๆ ช่วยหาที่อยู่ให้ฉันหน่อยสิน่ะๆ ฉันไม่อยากอยู่ที่บ้านอีกแล้ว"ฟางเอ่ยน้ำเสียงออดอ้อน

 

"ที่อยู่หรอ ฉันพอจะมีที่พักของรุ่นพี่ฉันอยู่น่ะ"พิชชี่บอกฟาง

 

"จริงหรอ? แล้วที่ไหนอ่ะ?"ฟางถาม

 

"อยู่ ซ.สี่สิบสอง ถ.สี่ศูนย์ หมู่บ้านเก้าแสน บ้านเลขที่สีสิบห้าทับหนึ่งน่ะ อยู่ถัดจากซอยเข้าโรงเรียนเราไปสามซอยน่ะ"พิชชี่บอกฟางไป ฟางจึงรีบนำปากกาที่อยู่ในกระเป๋ามาจด

 

"เอ่ออ นี่นายมันเป็นบ้านใครอ่ะ?"ฟางถามด้วยความงง

 

"รุ่นพี่ฉันเองชื่อ โกโบริ เดี๋ยวฉันจะโทรไปบอกพี่ฉันให้"พิชชี่ตอบไป

 

"ห้ะ ? คนอะไรชื่อโกโบริ 555"ฟางพูดไปขำไป

 

"ก็รุ่นพี่ฉันอ่ะแหละ ลืมบอกไปว่าเค้ามีน้องสาวด้วยคนนึงชื่อหวายน่ะ"พิชชี่พูดอีก จะว่าไปหวายชื่อเหมือนเพื่อนสนิทในโรงเรียนเก่าฉันเลย แต่ชั่งเถอะ ฟางนึกก่อนจะวางสายไปแล้วรีบเดินเลาะๆมาที่หน้าปั๊มเพื่อเรียกแท๊กซี่ไปบ้านรุ่นพี่โกโบริ

 

"ไปไหนครับ"เสียงคนขับแท๊กซี่ถามเธอ

 

"ไปซ.สี่สิบสอง ถ.สี่ศูนย์ หมู่บ้านเก้าแสน บ้านเลขที่สี่สิบห้าทับหนึ่งค่ะ เอ่อราคาเท่าไหร่ค่ะ?"ฟางถามราคาคนขับแท๊กซี่

 

"40 บาทครับ"คนขับแท๊กซี่ตอบ

 

"อ่อค่ะ ไปได้เลยค่ะ"ฟางบอกคนขับแท๊กซี่ให้ขับไป ทางด้านป๊อปปี้ที่เห็นว่าฟางไปนานจึงลงไปตาม

 

"ยัยลูกเป็ดไปนานจริงๆเลย"ป๊อปปี้บ่นแล้วเดินไปรอหน้าห้องน้ำหญิงนานพอสมควร

 

"ยืนรออะไรหรอค่ะ คุณภาณุ"หญิงแก่ที่เป็นแม่บ้านคนนึงที่รู้จักป๊อปปี้เดินมาถามป๊อปปี้ที่กำลังยืนรอฟางอยู่

 

"เอ่อมารอเพื่อนน่ะครับ ไปเข้าห้องน้ำตั้งนานแล้วยังไม่ออกมาเลย"ป๊อปปี้ตอบ แม่บ้านจึงแปลกใจเพราะในห้องน้ำไม่มีใครอยู่เลย ทั้งห้องน้ำหญิง และห้องน้ำชาย

 

"ป้าไม่เห็นว่าจะมีใครอยู่ในห้องน้ำเลยน่ะค่ะ"แม่บ้านบอกป๊อปปี้ไป

 

"อะไรน่ะ จริงหรอครับป้า"ป๊อปปี้ตกใจ แล้วรีบเดินเข้าไปดูที่ห้องน้ำก็พบเพียงความว่างเปล่า

 

"ไม่เห็นมีใครเลยนิค่ะ"แม่บ้านเอ่ยด้วยความงง

 

"ไปไหนกันน่ะ ยัยลูกเป็ด"ป๊อปปี้หัวเสียรีบเดินตรงไปที่รถแล้วรีบให้คนขับรถ ขับรถออกไปโดยเร็ว

 

"คุณป๊อปปี้จะไปไหนหรอครับ"คนขับรถเอ่ยถาม

 

"ไปที่โรงเรียนน่ะ เร็วๆด้วย"ป๊อปปี้ร้อนใเป็นอย่างมากที่ฟางหายตัวไป

 

ณ บ้านของรุ่นพี่โกโบริ

"เฮ้ออ ถึงสักที แล้วมีใครอยู่ไหนเนี่ย"ฟางเอ่ยแล้วชะโงกหน้าเข้าไปดูข้างในบ้าน

 

"เธอชื่อฟางใช่ไหม?"เสียงชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังฟางแล้วเอ่ยถามฟาง

 

"เอ่อใช่ค่ะ"ฟางตอบก่อนจะหันหน้าไปหาเจ้าของเสียงก็ต้องตะลึงเพราะคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอหล่อมากๆ อย่างกับเทพบุตรส่งมาเกิด ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก เธอได้แต่ยืนแข็งทื่อไม่พูดไม่จา

 

"อ้าว เป็นไรอีกล่ะ มาๆเข้ามาในบ้านก่อนสิ"ชายคนนั้นเอ่ยชวน

 

"เอ่อ พี่ชื่อโกโบริป่ะค่ะ?"ก่อนจะเข้าบ้านฟางถามชายคนนั้น

 

"อ่อ ใช่ครับ ^^"โกโบริตอบไป

 

"เอ่อ แม่พี่ชอบหนังเรื่องคู่กรรมมากเลยหรอค่ะถึงตั้งชื่อนี้"ฟางเอ่ยติดตลก จนคนข้างยิ้มตาม

 

"ใช่ครับ แม่พี่ชอบมากเลยจริงๆว่าจะตั้งชื่อน้องด้วยว่าให้ชื่ออังศุมาลิน แต่ว่าพ่อพี่บอกว่าไม่ต้องเว่อร์ขนาดนั้น ก็เลยตั้งชื่อน้องพี่เป็นชื่ออื่นแทนน่ะ"โกโบริอธิบายให้ฟางฟังพลางหัวเราะไปด้วย

 

"เอ่อแล้วนี่น้องพี่ไปไหนอ่ะค่ะ?"ฟางถามอย่างงงๆ

 

"อ๋อ น้องพี่ไปประจวบฯ น่ะกว่าจะกลับก็อาทิตย์หน้านู่น ถามทำไมหรอ?"โกโบริถามฟาง

 

"ป่าวค่ะ แค่ถามเฉยๆ"ฟางตอบแล้วยิ้มหวานให้โกโบริ โกโบริยิ้มกลับ

 

"แล้วทานอะไรรึยังเนี่ย เดี๋ยวพี่ทำให้กิน"โกโบริเอ่ยถามฟาง

 

"ยังเลยค่ะ ยังไม่ทานอะไรมาเลย"ฟางตอบ แล้วเสียงท้องฟางก็ร้อง

 

"ฮ่าๆ เดี๋ยวพี่ทำให้กินน่ะ อยากกินอะไรล่ะ?"โกโบริถามฟาง

 

"เอาอะไรก็ได้ค่ะ ^_^"ฟางตอบ

 

"โอเค"โกโบริเดินไปที่ตู้เย็น แล้วนำอาหารสดในตู้เย็นมาทำกับข้าวให้ฟางกิน

 

จะว่าไปแล้วพี่โกโบรินี่ก็น่ารักเหมือนกันน่ะเนี่ย หน้าตาก็หล่อจิตใจก็ดี ทั้งตลก ขี้เล่นแล้วยังนิสัยดีอีกด้วย น่ารักจัง ><' ฟางเอ่ยในใจ พลางยิ้มไปด้วย

 

สักครู่ต่อมา...

"มาแล้วครับ อาหารสูตรเด็ดของพี่โกโบริเอง"โกโบริพูดแล้วนำจานอาหารมาเสิรฟฟาง

 

"ว้าว ! ข้าวผัดอเมริกัน น่าทานจังเลยค่ะ"ฟางปรบมือให้โกโบริ

 

"น้องพี่ชอบทานข้าวผัดอเมริกันของพี่มากเลยน่ะ จะบอกให้"โกโบริบอกฟาง ทำให้ฟางนึกถึงหวายเพื่อนซี้คนเก่าของเธอที่บ่นว่าชอบข้าวผัดอเมริกันฝีมือพี่ชายของเธอมาก

 

"เอ่อ น้องของพี่ชื่ออะไรหรอค่ะ"ฟางถามอย่างสงสัย

 

"ชื่อหวายน่ะครับ ถามทำไมหรอ?"โกโบริถามฟาง

 

"ป่าวค่ะ ฟางแค่สงสัยว่าเค้าชื่อเหมือนเพื่อนสนิทเก่าฟางเลยค่ะ"ฟางเอ่ยอย่างครุ่นคิด

 

"ฮ่าๆ พี่ก็ไม่รู้หรอก เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่ถามให้ น้องฟางรีบทานเถอะเดี๋ยวจะเย็นหมด"โกโบริบอกฟาง ฟางจึงตักข้าวเข้าปาก

 

"หืมม..อร่อยจังเลยค่ะ พี่โกโบริ"ฟางเอ่ยชมโกโบริ โกโบริจึงยิ้มรับอย่างดีใจ

 

"ฮ่าๆ มีแต่คนชอบอาหารฝีมือพี่ เพื่อนพี่ก็ชอบ น้องพี่ก็ชอบน่ะ พ่อพี่สอนทำมาน่ะ"โกโบริบอกฟาง

 

"เก่งจัง เป็นพ่อศรีเรือนได้เลยน่ะเนี่ย"ฟางชมอีก

 

"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ เออนี่พี่ยังไม่ได้ถามเราเลยว่าเราจะมาค้างบ้านพี่ทำไม"โกโบริถามฟางอย่างสงสัย

 

"คือฟางมีเรื่องนิดหน่อยน่ะค่ะ"ฟางตอบไป สีหน้าซึมลง

 

"เป็นอะไร อย่าซึมๆ เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย"โกโบริพูดปลอบใจฟาง

 

"ชั่งเถอะค่ะ ฟางกินต่อดีกว่า"ฟางว่าแล้วปรับสีหน้าให้ร่าเริง

 

"ฮ่าๆ ถึงว่าพิชชี่มันถึงห่วงนัก ห่วงหนา เธอเป็นคนที่น่ารักจริงๆ อย่างที่มันว่าเลย"โกโบริชมฟาง ฟางหันไปมองโกโบริที่ยืนยิ้มให้เธอแล้วก็เขิน

 

"ยังไงอ่ะค่ะ ฟางไม่เข้าใจ"ฟางถามไปอย่างงงๆ

 

"ก็เธอน่ะเป็นคนเหมือนจะตลกดีน่ะ :)"โกโบริยิ้มอีกทำเอาฟางเขิน

 

ตู้ดดด ตู้ดดด ตู้ดดด !! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อฟางหยิบขึ้นมาดูก็ต้องตกใจเมื่อมันเป็นเบอร์ป๊อปปี้.....

 

 

 

 

ติดตามต่อตอนหน้า ขอบคุณทุกคอมเม้นต์อีกครั้งน่ะค่ะ เม้นต์และโหวตกันเยอะๆน้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา