รักสุดท้ายของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปไปทานอะไรก่อนมั้ยคะ หน้าพี่ซีดมากเลย”แก้วถามแล้วยื่นชาเขียวให้โทโมะ

 

 

“ไม่อ่ะ พี่อยากรู้ว่าเมียกับลูกพี่จะเป็นยังไงบ้างที่ก็เข้าไปนานแล้วนะ”ป๊อปปี้กังวล

 

 

“ฟางถึงมือหมอแล้วพี่ไม่ต้องห่วงนะ ฟางต้องไม่เป็นอะไร”แก้วปลอบใจพี่ชาย

 

 

“ว่าแต่ขั้นขอถามแกหน่อย ผู้หญิงที่แกให้นั่งตักน่ะ คือใครวะ กิ๊กหรอ”โทโมะถาม

 

 

 

“กิ๊กบ้ากิ๊กบออะไรล่ะ นั่นน่ะ เนย จากบริษัทที่ฮ่องกง เรามาคุยกันเรื่องงานต่อที่นี่ แต่มีอุบัติเหตุน่ะ

เลยล้มแล้วก้เป็นอย่างที่เห็น แต่ชั้นไม่ได้คิดอะไรกับเนยเลยนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

“เหอะ แน่นะ พี่ป๊อปไม่คิดแต่ผู้หญิงน่ะคิดรึเปล่าก็ไม่รู้”แก้วพูด

 

 

“นั่นน่ะ สามี1ลูก3 ยังจะให้คิดอยู่มั้ยล่ะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เฮีย ฟางกับหลานเป็นยังไงบ้าง”เขื่อนที่วิ่งนำ เฟย์ แม๊ค ยอร์ช และย่าใหญ่เข้ามาถามป๊อปปี้ที่นั่ง

อยู่อย่าวร้อนรน

 

 

“หมอบอกฟางต้องผ่าตัดเอาลูกออกก่อนกำหนด”ป๊อปปี้พูด

 

 

“ตายแล้ว แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นทำไมฟางถึงได้ล้มแล้วต้องคลอดก่อนกำหนดแบบนี้”ย่าใหญ่ถาม

 

“คือมันมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยครับ ฟางเข้าใจผิดว่าผมมีกิ๊ก ก็เลยเสียใจแล้วลื่นล้มไปน่ะ

ครับ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“อีกแล้วนะป๊อป”ย่าใหญ่ดพูด

 

 

“พ่ออ่ะ แม่ฟางยิ่งน้อยใจง่ายด้วยนะ”ยอร์ชพูด

 

 

 

 

“แล้วนี่ชั้นจะได้แต่งงานเมื่อไหร่กันเนี่ย”เขื่อนถึงกับเซ็งเมื่อเห็นเรื่งราวมันชักไปกันใหญ่แบบนี้

 

 

“ขอโทษทีว่ะเขื่อน เฟย์พี่ว่าไม่ต้องรอคู่พี่เถอะ อีกนานกว่าจะเคลียร์กัน เฟย์ตกลงแต่งกับเขื่อนไป

เถอะ”ป๊อปปี้สงสารเขื่อน

 

 

 

“ไม่เอาอ่ะพี่ป๊อป ให้เรื่องมันเคลียร์เป็นเรื่องๆไปดีกว่านะ ถ้าคนแถวนี้เค้าไม่อยากรอก็ไม่เป็นไร เสีย

ใจน่ะก็แค่4-5วันไม่ได้ทั้งชีวิต เดี๋ยวจะหาแฟนใหม่หล่อๆเท่ๆให้ดู”เฟย์พูด

 

 

 

“มันน่าเสกเด็กเข้าท้องซะจริง จริ๊ง ดื้อจังเลยคนนี้”เขื่อนโอบไหล่เฟย์แล้วพูด

 

“พูดมากน่าพี่เขื่อน เรามาดูอาการฟางดีกว่าเป็นยังไงบ้าง”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

 

 

ประตูห้องเปิดเข้ามาหมอเดินออกมาพร้อมกับเตียงของฟาง

 

 

 

“ฟาง ฟาง เป็นยังไงบ้าง หมอ แล้วลูกผมล่ะหมอ”ป๊อปปี้ถามขึ้นอย่างร้อนใจ

 

 

 

“ภรรยาของคุณตอนนี้ต้องการพักผ่อน ส่วนลูกของคุณเนื่องากคลอดก่อนกำหนดทำให้เด็กอ่อนแอ

เกินไป เราต้องเอาเด็กเข้าตู้อบนะครับ”หมอพูดป๊อปปี้อึ้ง ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องพักของฟาง

 

 

 

 

 

“ขั้นอีกแล้ว ชั้นผิดเองที่ทำเธอเสียใจ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดนะฟาง ชั้นกับเนยเราไม่มีอะไร

กัน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่ทุกคนะเดินเข้ามาในห้อง

 

 

 

“ย่าเชื่อนะว่าครั้งนี้มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆอย่าคิดมากเลยนะ”ย่าใหญ่เดินมาแตะไหล่ป๊อปปี้

 

 

“แต่ผมทำให้ลูกต้องคลอดก่อนกำหนดนะครับ แถมยังต้องเข้าไปในตู้อบอีก”ป๊อปปี้เครียด

 

 

“แต่เอาเข้าตู้อบเพราะหลานไม่แข็งแรงเดี๋ยวก็ออกมาแล้วล่ะค่ะ อย่าคิดมากเลยนะคะพี่ป๊อป”แก้ว

พูดก่อนที่ทุกคนจะอยู่ในห้องสักพักแล้วก็แยกย้ายกลับไปเหลือเพียงแต่ป๊อปปี้และฟางในห้อง

 

 

 

 

 

วันต่อมา

 

 

 

ฟางลืมตาตื่นขึ้นมามองไปรอบๆห้องก่อนจะเอามือลูบที่ท้อง ลูกของเธออยู่ไหนกันนะ

 

 

 

 

“โอ๊ย”ฟางรีบลุกขึ้นมาแต่แผลยังไม่หายดีเลยทำให้ฟางเจ็บมาก

 

 

 

“ฟาง ค่อยๆลุกนะ แผลคงยังไม่หายดีน่ะ อย่าออกแรงมากนะ”ป๊อปปี้รีบเข้ามาประคองฟางทันที

 

 

 

“ปล่อยชั้นนะ อย่ามาแตะต้องตัวชั้น”ฟางพูดแล้วพยายามสะบัดตัวหนีทำให้มีเลือดซึมมาจากท้อง

ตัวเองและซึมเลอะชุดคนไข้ออกมา

 

 

 

 

“ฟาง อย่าดื้อสิ นอนนิ่งๆอย่าขยับตัวแรงแบบนี้ เลือดออกมาอีกแล้วเห็นมั้ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกด

เรียกพยาบาลเข้ามาทำแผลให้ฟาง เมื่อฟางทำแผลเสร็จแล้วป๊อปปี้เดินเข้ามานั่งข้างๆ ฟางเห็นก็หัน

หลังหนีทันที

 

 

 

“ฟาง อย่าทำแบบนี้สิ ชั้นไม่มีอะไรกับเนยจริงๆนะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“เข้าใจผิดแต่เกือบจะจูบกันแล้วเนี่ยน่ะหรอ ถ้าชั้นไม่เข้าไปคงจะมีอะไรเกินเลยกว่านั้นแล้วละ

สิ”ฟางพูด

 

 

 

“นี่ ถ้าชั้นจะมีชั้นก็มีกับเมียชั้นแค่คนเดียวนะ ฟาง เชื่อชั้นหน่อยสิ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“ครั้งที่3 ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งที่3ที่คุณทำร้ายจิตใจชั้น และคุณทำร้ายลูกในท้องของชั้น”ฟางหันขวับ

มาพูดทั้งน้ำตา

 

 

 

 

“ไม่ใช่นะฟาง ลูกน่ะยังอยู่ ตอนนี้อยู่อีกห้องนึงเนื่องจากร่างกายลูกเราอ่อนแอ ลูกเราไม่ได้ตาย

นะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“คุณพยาบาลคะ พาชั้นไปหาลูกหน่อยได้มั้ยคะ”ฟางหันไปหานางพยาบาลที่เดินเอาอาหารมาให้

ฟางแล้วขอร้อง ก่อนที่นางพยาบาลจะเข็นวีลแชร์พาฟางไปที่ห้องอีกห้องหนึ่งซึ่งมีลูกของฟางและ

ป๊อปปี้อยู่ในตู้อบ

 

 

 

 

“โถ่ ลูกแม่”ฟางเอามือเกาะกระจกแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

“ไม่ต้องห่วงนะฟาง ลูกเราแข็งแรงแล้วลูกเราก็จะได้มาอยู่กับเราเหมือนเดิม”ป๊อปปี้เอื้อมมือไปแตะ

ไหล่ฟางเพื่อบอก

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

ฟางสะบัดมือตบป๊อปปี้ห้นาหัน

 

 

 

 

“อย่ามาพูดมาลูกของชั้นเป็นลูกของคุณด้วยเลย นี่คือลูกของชั้นคนเดียว”ฟางว่า

 

 

“ฟาง ทำไมถึงพูดจาแบบนี้ เด็กคนนี้เกิดมาเพราะชั้นกับเธอนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“เกิดจากความเมาของคุณในคืนนั้น เหมือนกับแม๊คที่เกิดจากอารมณ์โกรธของคุณ”ฟางพูด

 

 

 

 

“แต่คืนที่ชั้นเมาเพราะว่าชั้นน้อยที่เธอไม่รักไม่แคร์ชั้นนะ แล้วที่ชั้นทำไปมันเกิดจากความรู้สึกของ

ชั้นล้วนๆ ชั้นรักเธอไงฟาง คืนนั้นชั้นเลยทำอะไรแบบนั้น”ป๊อปปี้เอื้อมมือไปจับมือฟาง

 

 

 

 

“รักงั้นหรอ รักงั้นหรอ รักชั้นงั้นหรอ”ฟางพูดแล้วเอามือทุบตีป๊อปปี้แล้วร้องไห้ออกมา เขื่อนและเฟย์

ที่เดินเข้ามารีบห้ามฟางไม่ให้ตีป๊อปปี้

 

 

 

“พอได้แล้วฟาง ทำเฮียไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรนะ นี่ลูกก็ปลอดภัยแล้วไง”เขื่อนพูด

 

 

 

“แต่ลูกของฟางต้องมานอนในตู้อบแบบนี้แทนท่ะคลอดตามกำหนดน่ะหรอ เพราะเค้าไงเพราะ

เค้า”ฟางพูดแล้วขี้ที่ป๊อปปี้

 

 

 

 

“แต่เฮียก็บอกไปแล้วไม่ใช่หรอว่านั่นคืออุบัติเหตุทำไมฟางถึงไม่เชื่อใจเฮียเลยล่ะ”เขื่อนพูด

 

 

 

“เค้าทำให้ฟางเสียใจมาแล้ว3ครั้งนะ จะให้ฟางเชื่อใจเค้าอีกหรอ”ฟางพูด

 

 

 

“แล้วฟางไม่ได้รักพี่ป๊อปงั้นหรอ ถึงไม่เคยเชื่อใจพี่ป๊อปเลย”เฟย์พูดทำให้ฟางนิ่งเงียบมองป๊อปปี้ที่

มีแต่รอยตบที่แก้มจากฝีมือเธอเองและเสื้อผ้ามีแต่รอยทึ้งของเธอจนยับยู่ยี่

 

 

 

 

 

“ชั้นเหนื่อย ชั้นอยากนอน”ฟางพูดแล้วพยุงตัวเองเดินกลับมาที่ห้องแล้วล้มตัวลงนอน นั่นน่ะสิ เธอ

รักเขานิ เธอรักทำไมถึงไม่ให้อภัย หรือว่ารักมันอิ่มตัวแล้วรึไงทำไมเธอถึงโกรธเขาไม่อยากอยมให้

อภัยเขา

 

 

 

 

 

“ฟาง อย่าคิดมากนะเรื่องลูกก ชั้นไปถามหมอมาเมื่อกี้แล้วเรื่องลูกของเรา หมอจะให้อยู่ในตู้อบ

อีก4-5วันเพื่อให้ลูกเราแข็งแรงชึ้นแล้วจะได้มาอยู่กับเราไง”ป๊อปปี้เดินเข้ามาพูดกับฟาง

 

 

 

 

 

“ขอโทษนะฟางที่ทำห้เธอต้องเสียใจ แต่เชื่อใจชั้นนะ ชั้นไม่มีอะไรกับเนยจริงๆชั้นรักแค่เธอคน

เดียวนะ”ป๊อปปี้เอื้อมมือไปแตะที่มือฟางแล้วพูด

 

 

 

 

“คุณไม่เหนื่อยรึไงที่ทนมาขอโทษกับชั้นแบบนี้”ฟางพูดขึ้นแล้วหันไปมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

“ไม่ เพราะเธอเป็นเมียชั้นเป็นคนที่ชั้นรักนะ ต่อชั้นจะต้องขอโทษเธอไปจนแก่ชั้นก็ยอม ถ้าเธอไม่

หนีจากชั้นไปไหนอีก”ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางใจสั่น

 

 

 

“ทั้งที่ชั้นเจ้าอารมณ์ ขี้หึง ขี้โมโหแบบนี้น่หรอ คุณยังทนชั้นได้อีกหรอ”ฟางพูด

 

 

“บอกแล้วไง ทนได้เพราะเธอคือคนที่ชั้นรักนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“คุณรักชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะเมื่อก่อนเราน่ะเกลียดกันนะ”ฟางพูด

 

 

 

“ชั้นยอมรับว่าเกลียดเธอแต่พอมารู้ตัวอีกที ชั้นก็รักเธอแล้ว ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ตอนไหนแต่

เชื่ชั้นเถอะนะว่าชั้นรักเธอ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“ชั้นไม่ยอมให้อภัยคุณแบบนี้ ไม่กลัวหรอว่าชั้นจะไม่รักคุณแล้วน่ะ”ฟางยิงคำถามอีกคำถามขึ้นมา

ทำให้ป๊อปปี้นิ่งอึ้ง นั่นน่ะสิ ที่ฟางไม่ให้อภัยเขาแบบนี้เพราะว่าฟางไม่รักเขาแล้วแล้วจะทำยังไงดีล่ะ

 

 

 

 

“ถ้าฟางไม่รักชั้นแล้ว ชั้นก็พร้อมจะไปจากฟางและเซ็นใบหย่านั่นให้ฟางและจะไม่รั้งอะไรฟาง

อีก”ป๊อปปี้พูดขึ้น ฟางองป๊อปปี้นิ่งแววตาเขาช่างเศร้าเหลือเกิน

 

 

 

 

“งั้น ถ้าชั้นขอ ชั้นต้องการอะไรต่อากนี้คุณก็จะทำให้งั้นสิ”ฟางพูด

 

 

 

“ยอมหมดทุกอย่าง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“งั้นช่วยจูบชั้นหน่อยจะได้มั้ย”ฟางพูดทำเอาป๊อปปี้ตาโตตกใจเมื่อฟางเอ่ยออกมาแบบนั้น

 

 

 

“ชั้นอยากรู้ว่าถ้าคุณจูบชั้น ชั้นะรู้สึกดีอยู่มั้ย ถ้ามันไม่แปลว่าเราอาจจะไปด้วยกันไม่ได้เพราะชั้นอาจ

ไม่ได้รักคุณแล้ว”ฟางพูดทำให้ป๊อปปี้กลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่มองฟาง ก่อนจะก้มลงจูบฟางอย่างอ่อน

โยนและความรัก กลับมาสิฟาง กลับมารักชั้นจะได้มั้ย ฟางเมื่อได้รับสัมผัสนั้นก็เอามือคล้องคอ

ป๊อปปี้ไว้เพื่อยึดชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเราต้องทำอะไรกันซักอย่างแล้วล่ะ”แก้วพูดเมื่อแอบดูและได้ยินหมดทุกอย่าง

 

“ทำอะไรล่ะ จะจับมัดอยู่ด้วยกันงั้นหรอ”โทโมะถาม

 

 

“ก็ทำให้ฟางรู้ใจตัวเองไงคะว่ารักพี่ป๊อปมากแค่ไหน เพราะตอนนี้ฟางเองน่ะกำลังสับสนนะ”แก้วพูด

 

 

“แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ”เฟย์ถาม

 

 

 

“เอางี้มั้ย แผนนี้ชั้นว่าเวิร์คสุด รู้ปุ๊ป รักปั๊ป”เขื่อนเสนอแผนออกมา

 

 

 

“ยังไงๆว่ามาๆ”แก้วพูดก่อนที่เขื่อน เฟย์ แก้วและโทโมะสุมหัวกันประชุมแผนการทันที

 

 

 

 

 

 

เอาละไง ฟางเสียใจบ่อยจนสับสนแล้ว แล้วพวกแก้วจะวางแผนอะไรนะ

 

 

ใกล้จบละน้าเรื่องนี้ๆ

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตเยอะๆล่ะ