Hey boy!!! รักนะพี่ชาย

  ผ่านไป3อาทิตย์ ใกล้ถึงวันที่ฉันต้องขึ้นเวทีแล้ว ตื่นเต้นชะมัด พี่เจฟก็มาคอยฉันทุกเย็นเลย เป็นแฟนที่ดีกับเขาก็เป็นด้วย ส่วนคู่เต้นฉัน นายมิณทร์ ก็ทำตัวสนิทสนมกับพี่เจฟไปมาลาไหว้ตลอด แถมซื้อของฝากมาให้ฉันกับพี่เจฟประจำ  มันแปลกๆนะ หรือว่าเป็นนิสัยส่วนตัวของนายนั่น

 

 

''แต๊ง รอพี่เจฟหรอ'' พูดถึงก็มาเลย

 

''อืม มะรืนนี้ใช่ไหมที่เราต้องเต้น'' 

 

''ใช่ๆ อ่ะ โรตีฉันซื้อมาฝากเธอกับพี่เจฟ''  มิณทร์ยื่นถุงโรตีมาให้ฉัน เห็นม่ะ ซื้อของมาฝากอีกแล้ว

 

''ขอบคุณนะ แต่ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้อง เกรงใจ'' 

 

''เอาไปเถอะซื้อมาให้ด้วยใจ'' มิณทร์ทำตาวิ้งๆใส่ฉัน 

 

''พี่เจฟมาแล้ว ไปก่อนนะ'' ฉันโบกมือ พี่เจฟลดกระจกลงมาดูเราสองคน

 

''พี่เจฟหวัดดีครับ'' มิณทร์ยกมือไหว้แล้วส่งยิ้มหวานมาให้ฉัน ตาก็แทบจะมองไม่เห็นอยู่แล้ว ยิ้มซะตาหยีเชียว

 

''หวัดดีคับ'' พี่เจฟพูดแล้วปิดกระจก ''อะไรอ่ะแต๊ง'' พี่เจฟชี้มาที่ถุงในมือฉัน

 

''โรตี มิณทร์ซื้อมาให้'' ฉันโยนถุงโรตีไปหลังรถ

 

''เป็นไงพร้อมไหม มะรืนนี้แล้วนะ'' 

 

''พร้อมดิ'' ฉันทำท่า Fighting

 

''สู้ๆ'' พี่เจฟทำตามฉัน

 

''ไม่ได้จะไปรบ''

 

''5555  นั่นแหละ'' พี่เจฟขยี้หัวฉัน

 

 

  Jeff Say'

 

 

  ในที่สุดก็มาถึงวันนี้ ผมเตรียมกล้องสารพัดกล้องมาถ่ายรูปคนตัวเล็ก  เมื่อกี้แอบไปหลังเวทีมา แฟนผมสวยมากๆเบย :)  ถึงเวลาแล้ว เพลง ฮันนี่ ไอเฮทยู ขึ้นแล้ว กล้องอยู่ไหน

 

  พอเพลงจบทั้งคู่ก็มายืนคุยกันหน้าเวที มันเป็นการพูดแบบเหมือนจะจีบ (หึงโว้ยยย) 

 

 

''ถ้าแต๊งกิ้วไม่เชื่อ ก็ลองมาจับที่ใจเราดูซิ'' (ไรเตอร์ไม่แน่ใจว่ามิณทร์พูดอย่างนี้หรือป่าวนะ ไรเตอร์จำไม่ได้)

 

''จริงหรอ บ้า''  

 

  เฮ้ยๆ เยอะไปแล้วมิณทร์  นั่นมันแฟนพี่นะเฟ้ยยย  พอการแสดงจบ ผมก็เดินไปหลังเวที

 

 

''เป็นไงแต๊งเหนื่อยป่าว'' 

 

''นิดหน่อยพี่เจฟ แล้วพี่ได้ถ่ายรูปไว้ป่าวเนี่ย''

 

''ถ่ายสิ แต่แต๊งกิ้วมานี่หน่อย'' ผมดึงแตีงกิ้วให้ออกมาห่างๆมิณทร์

 

''ทำไม''

 

''ตอนที่มิณทร์เอามือแต๊งไปจับที่อกมันอ่ะ นอกบทป่าว''

 

''บ้า พี่เจฟ บทมันเขียนไว้อย่างนั้น ไม่งั้นแต๊งไม่ทำหรอก ถ้าแฟนจะหึงขนาดนี้''  แน่ะ รู้ทันอีก

 

''ป่าวหึง''

 

''จิง''

 

''เร็ว รีบๆแต่งตัวจะพาไปกินของอร่อยๆ'' 

 

''จ้าๆ รอแป๊ป'' 

 

 

  ระหว่างที่แต๊งกิ้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้า มิณทร์ก็เดินเข้ามาหาผม

 

 

''พี่เจฟ น้องสาวพี่น่ารักดีนะ''

 

''น้องสาวไหน''

 

''พี่อย่ามาทำไขสือหน่อยเลย''

 

''พี่ไม่มีน้องสาว จริงๆไม่ได้โกหก''

 

''แหม่ พี่ เนียนเชียว อย่าหวงน้องสาวมากเลย เดี๋ยวน้องสาวพี่ขายไม่ออกนะ''

 

''มิณทร์ พี่ไม่มีน้องสาว''

 

''เข้าเรื่องเลยดีกว่า ผมชอบแต๊งกิ้ว น้องสาวพี่อ่ะ พี่เขยจะอนุญาตให้เราคบกันไหมครับ'' เอาแล้วไง ว่าแล้วที่ทำตัวตีสนิทเพราะอะไร นึกว่าเราเป็นพี่สาวยัยแต๊ง หน้าเจฟแก่เกินไปหรอ

 

''ไม่''

 

''ทำไมล่ะครับ''

 

''แต๊งกิ้วชอบนายหรือป่าวล่ะ''

 

''ไม่รู้สิครับแต่ผมต้องเอาชนะใจแต๊งกิ้วให้ได้''

 

''แต๊งกิ้วไม่ยอมให้หัวใจใครง่ายๆนะจะบอกให้''

 

''ไม่ลองไม่รู้อ่ะพี่''

 

''แต่พี่ว่าอย่าเลยเดี๋ยวเจ็บเปล่าๆ''

 

''ทำไมล่ะครับ'' 

 

''เพราะฉันกับพี่เจฟเป็นแฟนกันนะสิ'' อ้าวยัยตัวเล็กมาตั้งแต่เมื่อไร

 

''จริงหรอ''

 

''จริงสิ ฉันจะโกหกไปทำไมกัน อ๋อ รุ้แล้วที่นายมาทำดีกับฉันเพราะว่าอยากเป็นแฟนฉันทั้งที่ไม่รู้ว่าฉันมีแฟนแล้วและนึกว่าพี่เจฟเป็นพี่ชายของฉันอีก เฮ้อคนสวยลำบาก''

 

''ไหนคนสวย'' ผมลองมองหา

 

''พี่เจฟบ้า เวลานี่ยังมาเล่นมุขอีก'' แต๊งกิ้วใช้ศอกกระทุ้งท้องผม

 

''สรุปทั้งสองคนนี้เป็นแฟนกัน''

 

''ใช่'' เราสองคนพยักหน้าพร้อมกัน

 

''ขอโทษนะมิณทร์ที่ฉันไม่เคยบอกนาย''

 

''ไม่เป็นไร ขอโทษพี่เจฟนะครับ'' 

 

''ไม่เป็นไร ไปเถอะแต๊งกิ้ว''

 

''ไปนะ บาย'' 

 

 

  ดาดฟ้า

 

 

''มากินทำไมตรงนี้ ยุงก็เยอะพี่เจฟบ้า''

 

''เอาบรรยากาศเฉยๆ ใครจะคิดล่ะว่ายุงจะเยอะขนาดนี้''

 

''พี่เจฟ ดูดาวดวงนั้นสิ''  แต๊งกิ้วชี้มือไปบนท้องฟ้า

 

''ไหน''

 

''สวยเนาะ''

 

''สวยไม่เท่าคนข้างๆพี่หรอก''

 

''บ้า'' แต๊งกิ้วใช้มือเรียวเล็กตีมาที่หลังผม ''พี่เจฟ แต๊งรักพี่นะ'' แต๊งกิ้วส่งมายิ้มให้ผม

 

''พี่ก็รักแต๊งนะ น้องสาวที่รัก''  

 

''แต๊งก็รักพี่''  แต๊งกิ้วยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ''รักนะพี่ชาย'' แต๊งพูดและกดจมูกโด่งๆลงบนแก้มผม

 

  เราทั้งคู่นั่งดูดาวท่ามกลางแสงไฟในเมืองกรุง  ขอบคุณครับฟ้าที่ส่งเธอมาให้ผม

 

 

                                             "The End"

  00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00~00

 

Thank's  :')