สายเกินไปมั้ย ถ้าเราจะรักกัน

"ฟาง" ป๊อปปี้ทีี่ดเินตามฟางมากระชากฟางเข้ามาแนบลำตัว อย่าเดือดจัด

"นี่ป๊อป ปล่อยนะ ชั้นเจ็บ" ฟางบอกพลางแกะมือชายหนุ่มออก

"ทำไมที่อย่างนี้ทำเป็นจับไม่ได้ แล้วเมื้อกี้ล้ะเสียเวลาอยู่ทำไม ไม่ขึ้นห้องต่อกันเลยล้ะ" ป๊อปปี้พูด

เพี๊ยะ

ฟางตบชายหนุ่มอย่างโกรธจัด ไม่ใช่เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่แต่มันก็เป็นปกติของเธออยู่แล้ว

"นายไม่ใช่พ่อชัั้นนายจะไปรู้อะไร แล้วอีกอย่างนายไม่มีสิทธิ์มาพูดอย่างงี้เพราะนายไม่ใช่ 'ผัว' "

"หึ แล้วเธออยากได้ชั้นเป็นผัวอีกสักคนมั้ยล้ะ"  ชายหนุ่มพูด พลางโอบเอวบางมาแนบลำตัว

"นี่ ไอบ้าป๊อป นายบ้าไปแล้วหรือไงห้ะ ชั้นเป็นเพื่อนนายนะ" ฟางตะโกนด่าป๊อปปี้อย่างเหลืออด

"แล้วยังไง ชั้นหล่อกว่าไอนั่นตั้งเยอะ ทำไมไม่ยั่วชั้นบ้าง ฮึ!" ป๊อปปี้พูด ก่อนจะใช้จมูกโด่งของเขาไล้ไปตามพวงแก้มที่หอมอย่างยั่วโทสะ

"ไอบ้า ปล่อยชั้นนะ" ฟางรวบแรงทั้งหมดผลักป๊อปปี้ออก ก่อนจะเดินกลับโต๊ะไปอย่างอารมเสียแล้วรีบชวนเขื่อนกลับทันที

"ฟาง มีอะไรรึป่าว" แก้วถาม

"ไม่มี ขึ้นรถเถอะ เบื่อขี้หน้าคนบางคน" ฟางพูดพลางเหล่มองป๊อปปี้ที่กำลัง เดินมา

เอาแล้วไงเริ่มเข้มข้นแล้ว เม้นหน่อยนะ ช่วยบอกหน่อยว่ามีอะไรที่ต้องแก้ไขบ้าง เม้นบอกหน่อยนะคะ ไรเตอร์จะพยายามอัพให้เรื่อยยๆ นะ เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วย เม้นให้ด้วยนะ