เล่ห์รักซาตาน

10.0

เขียนโดย ป็อปคอร์น

วันที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.53 น.

  14 ตอน
  25 วิจารณ์
  24.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2556 22.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ป๊อปปี้เดินถือชามข้าวต้มกุ้งขึ้นมา ฟางที่นอนอยู่ได้กลิ่นหอมก็ลุกขึ้นมา

"หิวล่ะสิท่า"ชายหนุ่มนั่งลงข้างๆเธอ

"ใครหิว"ฟางทำเป็นไม่อยากจะกินเท่าไหร่นัก

"มา...อ้าปาก จะป้อนให้"ป๊อปปี้พูด

"ไม่ ฉันจะกินเอง"

"อย่ามาดื้อน่า ดูสภาพสิ เรี่ยวแรงจะไม่มีอยู่ล่ะ"

"ใครบอกไม่มี ดูนี่ซะ..."ฟางพยายามจะลุกขึ้นเดินแต่แล้วก็เกิดอาการ

เวียนหัว เซถลาไปหาเขา จนชายหนุ่มต้องรีบประคองเธอเอาไว้

"ไง ยังจะดื้ออีกไหม ห๊ะ"

"ชิ"ฟางดันตัวเขาออกเบาๆ ก่อนจะไปนั่งที่เตียงอย่างเดิม

"อ่ะ"ป๊อปปี้ตักข้าวต้มมาจ่อที่ปากเธอ ฟางยอมกินแต่โดยดี และจู่ๆประตู

ก็เปิดออก พร้อมร่างบางที่เดินเข้ามา

"พี่ฟางหายรึยังคะ"แจมถามถึงอาการพี่สาวทันที

"ทำไมแกถึงกลับมืดค่ำแบบนี้ล่ะ"ฟางถาม

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ไปฉลองกับพี่ทีเจนิดหน่อย"

"แล้วนี่ อาพีกับแม่พี่ เขาไปไหนกัน"

"อ๋อ...ไปงานเลี้ยงน่ะค่ะ"

"งั้นพี่ขอตัวไปนอนก่อนล่ะกัน ไม่ไหว...ดูแลยัยเด็กดื้อมาทั้งวัน"

ป๊อปปี้บอก ฟางมองเขาทันที

"ฉันไม่ได้บอกให้มาดูแลนี่"

"พี่ป๊อปไปนอนเถอะค่ะ เดี๋ยวแจมอยู่คุยกับพี่ฟางสักพัก ก็จะปล่อยให้

พี่ฟางพักผ่อนล่ะ"แจมบอก ป๊อปปี้เดินออกไป

"แกเป็นคนวางแผนให้ฉันอยู่สองต่อสองกับไอ้ลูกเมียน้อย"

"ใช่ค่ะ ทำไมล่ะคะพี่ฟาง พี่ป๊อปเขาไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย"

"แต่ฉันเกลียดมัน"

"พี่ฟางเปิดใจเถอะนะคะ"แจมพยายามจะพูด

"แกยังเด็กแจม แกยังไม่รู้หรอกว่าคนพวกนี้ร้ายมาก"

"พี่ฟาง นอนพักเถอะค่ะ เดี๋ยวไข้จะไม่ลดเอา"แจมเหนื่อยใจพูดอะไรไป

พี่สาวเธอก็ไม่ฟังอยู่ดี

"ฝันดี แจม"ฟางบอกก่อนจะล้มตัวลงนอน

"เช่นกันค่ะ พี่ฟาง"แจมปิดไฟก่อนจะเดินออกไป

ณ ผับแห่งหนึ่ง

"อย่าไปเศร้าแก แดนซ์ให้มันลืมไปเลย"แพทเพื่อนสนิทของฟ้า  พา

ฟ้ามาเที่ยวให้หายเศร้า

"ลืมไม่ได้หรอกแก"ฟ้าพูด

"ลืมได้สิ จะอะไรนักหนากะอีแค่เวอร์จิ้น"

"ฉันไม่ได้ให้ใครง่ายๆนะ งั้นฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนล่ะกัน"ฟ้าเดินออกไป

"อ่อนต่อโลกจริงๆ"แพทมองตาม

"ฮึก...ฮือ..."พอเข้ามาได้ หญิงสาวก็ทรุดลงที่พื้นก่อนจะร้องไห้โฮ

"เจอกันอีกครั้งจนได้นะ"เสียงนึงดังขึ้น ฟ้าเงยหน้าไปมอง

เธอลุกพรวดทันที

"นาย....มาทำไม "

"หึ... ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก แค่อยากจะคุยด้วยเฉยๆ"ชายร่างสูง

ยืนพิงประตูก่อนจะยิ้มกวนๆ

"ออกไปนะ ไม่งั้นฉันตะโกนให้คนช่วย"

"ร้องไปดิ คืนนั้นเธอก็ร้องไม่ใช่เหรอ หึ...แล้วเป็นไง มีใครหน้าไหน

มาช่วยเธอบ้าง"ฟ้าอึ้งเมื่อนึกถึงคืนนั้น

"ไอ้บ้าออกไปนะ"ฟ้าโวยวาย

"ไม่ออก"เขาทำหน้ายียวนกวนประสาทสุดๆ

"ขอร้อง เลิกยุ่งกับฉันเถอะนะ"

"เหอะ...ทำไม ฉันจะต้องทำตามด้วยล่ะ"

"ต่างคนต่างอยู่ ลืมมันไปซะ"ฟ้ากำลังจะเดินออกไป

"เธอลืมไม่ลงหรอก ฉันรู้"เธอหันขวับมาทันที

"นายต้องการอะไร"

"เอานามบัตรฉันไป"เขาหยิบกระดาษส่งให้เธออย่างยัดเยียด

"แค่นี้ใช่ไหม"

"ฉันจะรอเธอตามที่อยู่นี้ ถ้าภายในสามวันเธอยังไม่มา คลิปเธอได้ลง

ว่อนเน็ตแน่" เขากระตุกยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำ

"ฮึก...ไอ้บ้า ไอ้คนใจร้าย"ฟ้าร้องไห้ก่อนจะมองนามบัตรในมือที่พิมว่า

นาย วรกมล ซาเตอร์ หุ้นส่วนบริษัท เอเชีย เฮ้าท์   ...

 

อัพแล้วนร้า  เม้นกันเป็นกำลังใจให้หน่อยนะคะ ทุกคน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา