รักที่เป็นไปไม่ได้

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 01.21 น.

  65 ตอน
  668 วิจารณ์
  144.80K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 14.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) สิ่งที่หวั่นไหวมันคือความรักใช่มั้ย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว นี่ไปตกโคลนกันที่ไหนมาคะเนี่ย”ขนมจีนแทบสำลักน้ำเมื่อเห็นฟางขี่หลังป๊อปปี้เข้ามาใน

ออฟฟิศแล้วมีสภาพเปื้อนโคลนพอๆกับป๊อปปี้ที่แบกฟางมา

 

 

“ก็อีตานี่ล่ะค่ะพี่ขนมจีน แกล้งฟาง”ฟางย่นหน้าใส่คนที่แบกเธอมา

 

 

“เหอะๆ ใครล่ะอยากดื้อแล้วนี่ก็ซุ่มซ่ามล้มไปเองนะ ชั้นเปล่าแกล้งเธอก่นเธอต่างหากล่ะที่แกล้ง

ชั้น”ป๊อปปี้พูด

 

 

“นายจะเถียงชั้นอีกหรอ นี่แน่ะๆ”ฟางพูดแล้วล๊อคคอป๊อปปี้ที่แบกเธออยู่ทันที

 

 

“โอ๊ย แค่กๆ ล๊อคทำไม หายใจไม่ออก เธอแกล้งชั้น”ป๊อปปี้ร้อง

 

 

 

 

“พอเลยค่ะ พอกันทั้งคู่นั่นล่ะ ไปอาบน้ำเถอะค่ะ ดีนะคะที่ฟาร์มนี้พี่เขื่อนมีเสื้อผ้าสำรองอยู่ด้วย

น่ะ”ฟ้าพูดก่อนจะประคองฟางที่เท้าแพลงไปอาบน้ำก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินตามไป เฟย์เห็นก็เบ้ปากใส่

ฟ้า

 

 

 

“ชิ ทำตัวอย่างกับเป็นเจ้าของที่นี่”เฟย์พูดแล้วมองเขื่อนอย่างน้อยใจที่เอาแต่เดินตามเฟย์ไป จึงมา

นั่งลงข้างๆกราฟ โทโมะและขนมจีน

 

 

 

 

 

 

“ว้าว เขื่อน ทำไมแกมีชุดผู้หญิงที่ห้องได้เนี่ย”ฟางถามเมื่อล้างเนื้อล้างตัวแล้วออกมาในชุดใหม่

 

 

“ก็พอดีว่าเตรียมเผื่อเวลาพาแฟนมาเที่ยวแล้วจะได้มีชุดให้เปลี่ยนไง”เขื่อนพูดแล้วโอบเอวฟ้าก่อน

จะหอมแก้มฟ้าไปทีนึง

 

 

 

“ปากหวานนะคะ ไม่รู้ละ ฟ้าไปทายาให้คุณฟางดีกว่า”ฟ้าพูดแล้วเอายานวดมาทาให้ฟาง เขื่อนเลย

เดินไปอีกห้องเพื่อดูป๊อปปี้ว่าเปลี่ยนชุดเสร็จรึยัง

 

 

 

 

 

“เสื้อไปไหนนะ”ป๊อปปี้ออกมาจากห้องน้ำมองหาเสื้อยืดที่เขาเอามาจากเขื่อนแล้วมาหยุดตัวเองที่

กระจก ก่อนจะมองร่างกายที่เปลือยท่อนบนของตัวเองที่มีรอยสักรูปพระอาทิตย์ที่อกข้างซ้ายอยู่

 

 

“เฮ้ ตัวเมื่อกี้มันเก่าน่ะชั้นเลยเอาเสื้อยืดอีกตัวมาให้น่ะ”เขื่อนเดินประตูเข้ามาพูด

 

 

 

“เห้ย เอ่อ จะเข้ามาทำไมไม่บอกล่ะครับคุณเขื่อน”ป๊อปปี้ตกใจรีบกอดอกหันหลังหนีเขื่อนไม่ให้เห็น

รอยสักตัวเอง

 

 

 

 

“เอาน่าเป็นผู้ชายเหมือนกันจะอายทำไม รึว่านายมีพุง บอดี้การ์ดมมีพุงนี่เหนื่อยนะ”เขื่อนแซว

 

 

“เอ่อ ประมาณนั้นน่ะครับ ขอบคุณนะครับที่เอาเสื้อตัวใหม่มาให้”ป๊อปปี้พูดเขื่อนจึงวางเวื้อไว้ที่ชั้น

ข้างๆประตูก่อนจะเดินออกไป พอเขื่อนไปป๊อปปี้รีบเดินไปเอาเสื้อยืดมาใส่ที่หน้ากระจกทันที

 

 

“ทำไมป๊อปปี้ถึงมีรอยสักนั่นนะ”เขื่อนที่แอบดูอยู่ก็พูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวจะไปไหนต่อกันหรอคะ”เฟย์ถามทุกคนเมื่อฟางและป๊อปปี้ออกมาจากห้อง

 

 

“ว่าจะไปทานข้าวกันที่บ้านพักของพี่เขื่อนน่ะค่ะนี่ก็เที่ยงจะบ่ายแล้วด้วย”ฟ้าตอบแทน

 

 

“ชั้นถามพี่เขื่อนไม่ใช่เธอ อย่าสอด”เฟย์พูดอย่างหงุดหงิด

 

 

“จะสอดได้ไม่ได้แต่ฟ้าก็เป็นแฟนพี่นะ”เขื่อนพูดแล้วโอบไหล่ฟ้าเดินนำทุกคนออกไป เฟย์กำมือ

แน่น

 

 

 

“เอ่อ คุณเฟย์ไม่เป็นไรนะครับ ไปทานข้าวกันเถอะ”กราฟพูดแล้วเดินไปกับเฟย์

 

 

“นี่เขื่อนทำไมฟาร์มแกถึงติดกับป่าแบบนี้อ่ะ ไม่กลัวพวกโจรเข้ามาปล้นพวกไข่มุกแกหรอ”ฟางถาม

ไปขณะเดินด้วยกัน

 

 

 

“ลองมาดูสิ มันได้เป็นผีเฝ้าทะเลแน่ กล้ามากที่เข้ามาปล้นฟาร์มของหัวหน้าแก้งค์เสือขาว”เขื่อนพูด

 

 

“จ้าๆ โหดจริงๆ งี้แต่งงานไปคงหวงแฟนน่าดูเนาะ”ฟางแซว

 

 

“แน่นอน ก็ของของชั้นก็ต้องหวงธรรมดา ใช่มั้ยจ้ะฟ้าจ๋า”เขื่อนยิ้มหวานให้ฟ้า

 

 

“จะบ้าหรอพี่เขื่อนใครเค้าเป็นของพี่กัน”ฟ้าพูดแล้วเขิน

 

 

“ไม่ใช่อีกหน่อยก็ใช่เองล่ะจ้า”เขื่อนยิ้มๆ

 

 

 

“แหม เป็นแฟนกันแต่ไม่มีอะไรกันระวังพี่เขื่อนจะทิ้งไปนะคะ”เฟย์พูดเยาะๆ

 

 

 

“ฟ้าน่ะเค้าเป็นคนดีน่ะ เลยไม่อยากจะล่วงเกิน อยากจะถนอมไว้ไม่ได้ง่ายเข้าหาผู้ชายก่อน นี่ล่ะผู้

หญิงที่มีค่า”เขื่อนพูด เฟย์อึ้งก่อนจะเดินจ้ำๆหนีเขื่อนและฟ้าไป

 

 

 

“อย่าไปสนใจเลย เดี๋ยวถึงเวลาอาหารเค้าก็มาเองล่ะ”เขื่อนพูดอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

“แต่ยังไงคุณเฟย์ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นคุณเขื่อน ผมว่าควรจะใส่ใจเธอมากกว่านี้นะครับ ถ้าไม่อย่างงั้น

ก็ถอนหมั้นเถอะ มันทรมานคุณเฟย์เค้าเปล่าๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินหนีไป

 

 

“แหม พูดซะหล่อเลยนะยะ”ฟางแกล้งแหย่ป๊อปปี้

 

 

 

“มันเป็นความจรริงนี่ครับ เอาเถอะ ไปทานข้าวกันดีกว่า”ป๊อปปี้พูดแล้วทุกคนก็ทานข้าวที่บ้านพัก

ของเขื่อนโดยที่เฟย์ไม่มาร่วมโต้ะด้วยเลย

 

 

 

“คุณเขื่อนผมว่าไปดูคุณเฟย์หน่อยดีมั้ยครับ หายไปแบบนี้เดี๋ยวก็มีเรื่องหรอก”กราฟพูดเมื่อานข้าว

เสร็จแล้ว

 

 

 

“อ่ะๆ ก็ได้ๆ ฟ้าอยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวเค้ามา”เขื่อนพูดแล้วเดินออกไปตามหาเฟย์โดยที่กราฟไปเป็น

เพื่อน

 

 

 

 

“จะไปไหนน่ะ”ป๊อปปี้ถามฟางเมื่อเห็นฟางเดินออกไปข้าวนอก

 

 

“ก็บรรยากาศดีแบบนี้น่ะ ก็ขอออกไปเดินเล่นย่อยหน่อยสิ นั่งๆนอนๆอ้วนพอดี”ฟางพูด

 

 

“ดีบ้าอะไร ฟ้าครึ้มเนี่ยนะ นั่งอยู่นี่ล่ะ”ป๊อปปี้สั่งเพราะขนมจีน โทโมะและฟ้าออกไปคุยกับชาวต่าง

ชาติด้านนอกส่วนเขื่อน กราฟไปตามหาเฟย์

 

 

 

“หึๆ คิดว่าสั่งชั้นได้งั้นหรอ ชั้นเป็นเจ้านาย ดังนั้นชั้นไม่ฟัง”ฟางพูดแล้วผลักป๊อปปี้ออกก่อนจะเดิน

เล่นด้านนอก

 

 

 

“ว้าย ฝนตกจริงๆด้วย”ฟางเดินออกมาใกล้ๆกัยป่าละเมาะก็ร้องตกใจเมื่อฝนเทลงมาจากบนฟ้าก็รีบ

วิ่งเข้าไปหลบที่เพิงไม้เล็กๆทันที

 

 

 

ครืน

 

 

 

 “ว้าย”ฟางร้องแล้วรีบเอามืออุดหูเมื่อฟ้าร้อง

 

 

 

“นี่ ฝนตกขนาดนี้ยังจะดื้อออกมาอีกนะ เท้าน่ะหายเจ็บแล้วรึไง ยัยเด็กดื้อ”ป๊อปปี้วิ่งฝ่าฝนมาหาแล้ว

พูด

 

 

 

“ชั้นไม่ใช่เด็กนะ อ่ะๆ ก็ได้ๆ ชั้นผิดเองล่ะที่ออกมาแบบนี้”ฟางพูดแต่เมื่อเจอป๊อปปี้จ้องหน้าก็รีบพูด

เพราะว่าเธอผิดจริง

 

 

 

“เธอนี่นะ ลดๆบ้างก็ได้นะ นิสัยไม่ยอมคนน่ะ แบบนี้จะปกครองลูกน้องในอนาคตได้ไง”ป๊อปปี้ส่าย

หน้าก่อนจะยืนข้างๆฟางเพื่อหลบฝน

 

 

 

“ก็ได้ๆ แต่บางทีที่มันก็อดไม่ได้นินา มันชิน”ฟางพูดเสียงอ่อยก่อนจะกอดตัวเองพลางเอามือลูบ

ตามเนื้อตัว

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

แจ็คเก็ตของป๊อปปี้โยนให้ฟาง

 

 

 

“เอาไปใส่ซะ เห็นละน่าสงสาร อย่างกับลูกหมาตกน้ำแน่ะ”ป๊อปปี้พูดขึ้น ฟางเงยหน้ามองป๊อปปี้ที่

กอดอกมองอยู่ก็พยักหน้าขอบคุณก่อนจะสวมเสื้อแจ้คเก็ตของป๊อปปี้

 

 

 

“หยุดยากแฮะแบบนี้ดูสิ ตกหนักจนท้องฟ้าเป็นสีขาวมองไม่เห็นอะไรเลย”ป๊อปปี้พูดแล้วชี้ให้ดูก่อน

จะกอดตัวเองด้วยความหนาว

 

 

 

“ขอโทษนะที่เอาแต่ใจ”จู่ๆฟางก็พูดขึ้น

 

 

 

“ตัวก็ไม่ร้อนนิ รึว่าวิ่งมาเมื่อกี้ล้มใส่อะไรรึเปล่าน่ะ”ป๊อปปี้แปลกใจเอามืออังที่หน้าผากฟางก่อนจะ

พูดขึ้น

 

 

 

“อะไรยะ แค่พูดดีๆแค่นี้มันแปลกตรงไหน”ฟางดันมือป๊อปปี้ออกแล้วพูด

 

 

 

“เอ้า ก็ปกติออกจะดื้อ ขี้งอน ขี้วีนไม่ยอมฟังใครนี่นา แล้วจู่ๆก็มาพูดดีๆแบบนี้มันต้องมีอะไรแปลกๆ

แน่ๆ”ป๊อปปี้มองฟางอย่างไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่

 

 

 

“นานทีชั้นพูดดีๆนะยะ ไม่เชื่อเลยรึไง”ฟางถาม ป๊อปปี้พยักหน้าฟางจึงย่นจมูกใส่อย่างหงุดหงิดก่อน

จะเอามือถูกกันไปมาแล้วอังความร้อนจากปากตัวเอง

 

 

 

 

“นี่ เวลาชั้นไปเล่นสกีกับเพื่อน หนาวๆนะชอบทำแบบนี้”ฟางพูดจบก็เอามือที่ตัวเองถูจับที่แก้ม

ป๊อปปี้ทั้ง2ข้าง ป๊อปปี้ตาโตตกใจแต่ก็ไม่ได้หลบอะไรมองฟางที่ปกติเป็นสาวขี้วีน มามองมุมนี้ก็

เหมือนกับเด็กผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งเท่านั้น

 

 

 

“แต่แถวบ้านชั้น ถ้าหนาวน่ะเค้าบอกว่าต้องกอดกันจะได้อุ่นๆ”ป๊อปปี้พูด ฟางเมื่อได้ยินก็ผละมืออก

จากแก้มป๊อปปี้แล้วกอดป๊อปปี้ทันที

 

 

 

“อะไรเนี่ย มากอดชั้นแบบนี้น่ะ”ป๊อปปี้เหวอปนหน้าแดง

 

 

 

“ก็นายบอกเองไม่ใช่หรอ ถ้าหนาวให้กอดกันไง”ฟางพูดแล้วแอบยิ้มนิดนึง

 

 

 

“ใครจะไปคิดว่าเธอจะทำจริง เธอเป็นเจ้านายชั้นนะทำแบบนี้เดี๋ยวใครก็มองเธอแล้วไปนินทาได้

นะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“Don’t careย่ะ so what ก็แค่นินทาก็แค่เม้าท์กันเสียงนกเสียงกาแค่นั้นเอง”ฟางพูด

 

 

 

“ไม่สนแม้คำนินทา ทั้งๆที่เมื่อก่อนจะแคร์จัง เอ รึว่าเธอชอบชั้น”ป๊อปปี้พูดแกล้งแหย่ฟาง

 

 

 

“พูดมากน่า แล้วไงยะ ถ้าชั้นบอกว่าใช่ ชั้นชอบนาย นายจะทำไง”ฟางพูดก่อนจะเงยหน้ามองหน้า

ป๊อปปี้ ป๊อปปี้อึ้งแล้วสบตากับคนตัวเล็ก

 

 

“จะบ้ารึไง ล้อกันเล่นล่ะสิ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะพยายามถอยห่างแต่ฟางไม่ยอมกลับกอดป๊อปปี้แน่นขึ้น

 

 

 

“ถ้าชั้นบอกว่าไม่ได้ล้อเล่นล่ะป๊อป ถ้าชั้นจะบอกว่าชั้นรู้สึกแบบนั้นกับนายจริงๆ”ฟางพูดยิ่งทำป๊อปปี้

อึ้ง

 

 

 

 

“แต่ ชั้นเป็นแค่บอดี้การ์ดนะ เธอเองก็เห็นความรักของเขื่อนกับฟ้าไม่ใช่รึไงว่ารักกันแค่ไหนแต่มันก็

เป็นไปไม่ได้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

“เรื่องความรัก เราจำเป็นต้องสนคนอื่นรึไง ขอแค่เรา2คนคิดเหมือนกันเท่านั้นก็พอแล้วนิ แล้วนาย

ล่ะป๊อปปี้ นายคิดเหมือนกับชั้นรึเปล่า”ฟางถามพร้อมกับสบตาคนตัวสูงที่เธอกอดนิ่ง

 

 

 

“ไม่รู้แฮะ แต่รู้ตัวอีกทีชั้นก็ละสายตาจากเธอไม่ได้เลย ฟาง”ป๊อปปี้พูดแล้วหลบตาของฟาง

 

 

 

 

“งั้นเราเป็นแฟนกันมั้ย”ฟางพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

“ห้ะ พูดจริงดิ”ป๊อปปี้เหวอทันที

 

 

 

“ชั้นพูดเล่นรึไงตาบ้า ก็ถ้าชั้นชอบนาย นายก็โอเค เราก็คบกันไง”ฟางพูด

 

 

“เอ่อ แล้วถ้าเธอต้องแต่งงานล่ะชั้นไม่แห้วแย่หรอ”ป๊อปปี้มองฟางแล้วพูด

 

 

“ถึงเวลานั้น ชั้นนี่ล่ะจะทิ้งท้องกับนายก่อนเลย เค้าจะได้ไม่ให้ชั้นแต่งงานกับใคร”ฟางพูด

 

 

 

“จะบ้าหรอ”ป๊อปปี้หน้าแดงก่อนจะหัวเราออกมาทั้งคู่ แล้วป๊อปปี้ก็เลื่อนตัวไปกอดฟางก่อนจะช้อน

หน้าฟางขึ้นมาแล้วจูบฟางอย่างอ่อนโยนท่ามกลางบรรยากาศข้างนอกที่ฝนตกหนัก

 

 

 

 

 

เอ้า งานนี้ฟางขอป๊อปปี้เป็นแฟนก่อจ้า เริดเนาะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา