จอมเวทย์สุดซ่ากับเจ้าหญิงสุดแสบ

จากตอนที่แล้ว     

      "ข้ามีเรื่องให้เจ้าช่วย เรื่อง  การค้นหาตำราเวทย์ที่เป็นเวทย์ในตำนาน...เจ้าเคยได้ยินเรื่องนี้ไหม"

"กระหม่อมพอรู้มาบ้าง

(อ่อ...เรื่องนี้เองหรอ  ผมจะบอกให้ก็แล้วกันนะ ตำนานนี้กล่าวถึงตำราแห่งเวทย์ที่เป็นขั้นที่สูงที่สุดการที่จะหาเจอนั้นต้องตามหาผู้ถูกเลือกที่เป็นหญิงทั้งสามคนหญิงทั้งสามคนจะมีเวทย์ที่ต่างกัน คนหนึ่งมีพลังน้ำ อีกคนมีพลังลม และอีกคนเป็นไฟ.. พลังของทั้งสามจะเป็นกุญแจไปสู่ดินเเดนศักดิ์สิทธิ์ที่เก็บตำราเวทย์ขั้นสูงไว้..อ่านะจะมีใครเจอป่ะเนี่ย...)  

"ก็ดีที่เจ้ารู้เพราะเราจะให้เจ้าและเพื่อนของเจ้าอีกสองคน  คือ เจ้าป็อบปี้ และเขื่อนพาผู้ที่สามารถเข้าสู่ดินเเดนศักดิ์สิทธิ์เดินทางไปนำตำราเวทย์มาให้เรา...ให้มาที่ประตูหลังวังตอนเที่ยงคืนตรงเราจะให้พวกเจ้าทั้วหกออกเดินทางและระวังอย่าให้พวก มัน ล่วงรู้เป็นอันขาด " โหเดินทางตอนเที่ยงคืน ยังไม่ได้เตรียมตัวเลยอ่าา...แต่ก็นะ.. "พระเจ้าค่ะ" ก็ต้องรบคำบัญชา  ผมมีเวลาไม่มากนักจึงรีบกลับบ้านโดยใช้กำแพงหลังวัง แต่พอไปถึงผมเห็นคนๆนึงน่าจะเป็นผู้ชายนะกระโดดไปบนขอบกำแพงวังแล้วหยุดยืนอยู่บนนั้น มันเป็นใครวะทำไมไม่เคยเห็นเลยอ่าหรือมีเจตนาไม่ดี ผมจึงย่องไปใกล้ๆมัน พอได้จังหวะก็กระโดดขึ้นไปบนกำแพงแล้วเตะมันให้ร่วงสู่พื้นอย่างรวดเร็ว

 "กรี๊ดดดดดดด"ตุ๊บบบ เสียงเจ้านั้นกรี๊ด เห้ย!เป็นผู้หญิงหรอวะเนี่ย.............................

     Kaew talk.

ฉันมายืนชมวิวอยู่บนกำแพงวัง เล้วจู่ๆก็"กรี๊ดดดดดด" ตุ๊บบบ ไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาถีบฉันตกอ่ะ  เจ็บเป็นบ้าต้องเอาเรื่องซักหน่อย  แล้ว  "นี่นายเป็นใครบังอาจมาถีบฉันตกกำแพงหาาา" ฉันถามนายนั่น

"แล้วเธอเป็นใครมาทำอะไรที่นี่" น่านไม่ตอบเเล้วย้อนถามอีกไอ้หน้าหวาน (ก็ไม่รู้ชื่อเลยตั้งให้)

"ฉันจะทำอะไรมะนก็เรื่องของชั้นนายอย่ายุง" เรื่องไรจะบอกอ่า เออฉันลืมเเนะนำตัว ฉันแก้ว หรือชื่อเต็มคือ องค์หญิงจริญญา แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักฉันหรอกชั้นชอบเก็บตัวอ่า  "นี่เธอ อย่ายอกย้อน ฉันเป็นองครักษ์ ชั้นต้องรู้เธอเป็นใครกัน

องครักษ์งั้นหรอคงเก่งใช่ย่อย ทดสอบดีกว่า ...........