[ Evangelion 3.33 ] Forgive me

-

เขียนโดย ลูซิเฟอร์

วันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.00 น.

  2 ตอน
  2 วิจารณ์
  6,110 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 18.26 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) เพื่อนเพียงคนเดียว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้น ...

 

นัยต์ตาสีนํ้าเงินคลื่นทะเลเดินสลับกับมองเครื่องฟังเพลงสีดำของเขาไปมาด้วยความอึ้งก่อนจะลองเสียบหูฟังใส่เข้าไปในหูของตนเองชายหนุ่มผมสีนํ้าตาลหลับตาลงยืนฟังได้สักพักก่อนจะถอดหูฟังออก

 

นางิสะคุง ...สุดยอดจริงๆเลยน้า แป๊ปเดียวก็ซ่อมเครื่องนี้ได้แล้ว ...

 

ในขนาดที่ชินจิกำลังครุ่นคิดก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามา 

 

  ''โอไคริ อิคาริ ชินจิคุง '' เสียงอันทักทายที่แฝงความอ่อนโยนเดินเข้ามาหาอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มที่มีสเนห์นัยต์ตาสีแดงมกกรตพร้อมผมสีขาวสั้นที่ยุ่งเหยิง 

 

  ''อ..โอไคริ นางิสะคุง'' ชินจิยิ้มให้อีกฝ่ายโดยรู้สึกหลงใหลกับรอยยิ้มของอีกฝ่ายอยู่เล็กน้อย 

 

  ''ว่าแต่นายได้ฝึกมาแล้วยังละ?''นาิิงิสะ คาโอรุชายหนุ่มผู้ที่ถูกคัดเลือกเช่นกันกับอิคาริ ชินจิชายหนุ่มผู้ขับเอวา 01 เช่นเดียวกับเขาได้เอ่ยถึงการฝึกเปียโนว่าได้พัฒนาไปถึงไหนยัง 

 

  ''อะ.. นิดหน่อยละนะ '' 

 

  ''ถ้ายังงั้นก็มาเริ่มกันเถอะ'' สิ้นเสียงคาโอรุก็เดินไปตรงเปียโนสีดำที่วางอยู่บนพื้นพร้อมกับชินจิที่นั่งลงข้างๆอีกฝ่ายก่อนทั้งคู่จะเริ่มเล่นเปียโนไปด้วยกัน 

 

----------------------------------------------------------------------------------

 

  ''อะ จริงสิ นาิงิสะคุง ขอบคุณที่ช่วยซ่อมให้นะ ถ้านายมีอะไรให้ช่วยละก็บอกได้นะ''ชินจิส่งยิ้มให้กับอีกฝ่ายพล่ามหยุดกดคีย์บนเปียโน

 

  ''ไม่เป็นไร''  

คาโอรุไม่ได้ต้องการผลตอบแทนจากอีกฝ่ายก่อนที่จะส่งยิ้มกลับอีกฝ่ายอย่างเป็นมิตรในขนาดที่ชินจิทำหน้าเสียเล็กน้อย 

 

  ''เอาแต่รับอย่างเดียวมันไม่ดีนี้หน่า'' ชินจิทำเสียงเซ็งเล็กน้อยเขาต้องการตอบแทนอีกฝ่ายที่ได้ช่วยซ่อมเครื่องฟังเพลงของเขาบ้าง 

 

  ''แค่ ...ได้เล่นเปียโนกับนายมันก็ดีใจแล้ว''คาโอรุกดลงบนคีย์เปียโนพร้อมสบตาอีกฝ่ายในขนาดที่ชินจิสบตามองก็ก้มหน้าจ๋อยลงเล็กน้อย 

 

  ''แต่ว่า ......''

 

  ''ไปดูท้องฟ้ากันเถอะ'' ในขนาดที่ชินจิกำลังจะพูดต่อคาโอรุก็ตัดบทสนธาพร้อมชี้ไปบนท้องฟ้านั้นทำให้ชินจิไม่ได้สนใจคำพูดที่ตนเองจะพูดต่อคาโอรุเดินนำหน้าอีกฝ่ายพร้อมล้วงกระเป๋ากางเกงเดินนำหน้าไปในขนาดที่ชินจิก็เดินตามหลังอีกฝ่ายเหมือนลูกเป็ดน้อยตามแม่ของตนไป 

 

  ''นั่งตรงนี้ก็ได้'' คาโอรุนั่งอยู่บนพื้นในกำแพงสีขาวที่มีหญ้ามอสประดับอยู่เล็กน้อยพร้อมชินจิที่นั่งข้างๆอีกฝ่ายด้วยท่าทีที่หวั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่พวกเขาจะเงยหน้ามองพร้อมกันมองดวงอาทิตย์สีขาวที่ยังคงสว่างเจิดจ้าบนท้องฟ้าและก้อนเมฆหลายอันที่บดบังทิวทัศน์อยู่ชินจิเงยหน้ามองตามอีกฝ่ายก่อนจะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา