รักเราไม่มีเฮี้ยน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 01.33 น.

  45 ตอน
  566 วิจารณ์
  96.72K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

39) หึงเพราะยังรักอยู่ใช่ไหม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

TOMO&KAEW PART

 

 

 

 

 

“ยืมเสื้อผ้าใส่หน่อยนะกวิน”แก้วที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้วก็เปิดมายืมเสื้อยืดของกวินใส่กับกางเกงขา

สั้นก่อนจะลงมือทำความสะอาดบ้านให้กวินเพื่อเป็นการตอบแทนที่กวินให้ที่พักพิงกับเธอ

 

 

 

 

“อุ๊บ”แก้วเริ่มคลื้นไส้วิ่งไปอ้วกในห้องน้ำทันที ก่อนจะตัดสินใจไปลงไปซื้อยาที่ร้านขายยาใกล้ๆ

ตอนโดกวิน

 

 

 

 

 

“ขอยาแก้โรคกระเพาะอาหารหน่อยค่ะ”แก้วเดินไปหาเภสัชที่ตู้ยา

 

 

 

“หมอขอทราบอาการก่อนนะคะถึงจะจ่ายยาให้ถูกตามอาการ”เภสัชพูด

 

 

 

 

“ก็รู้สึกเวียนหัว อยากนอนพักแล้วก็คลื่นไส้น่ะค่ะ”แก้วพูด ก่อนจะรอเภสัชเอายามาให้ แล้วสายตาก็

หันไปเห็นที่ตรวจครรภ์บนแผงก็นิ่งสักพักก่อนจะหยิบมันมาแล้วคิดเงินรวมกัน

 

 

 

 

“เฮ้ ลงมาทำไมเนี่ย หายไข้แล้วหรอ”กวินจอดรถทักแก้วทันที

 

 

 

“ก็ค่อยยังชั่วละล่ะ แต่ก็แวะมาซื้อยาไปกินจะได้กันไว้อีก”แก้วตอบ

 

 

 

 

“เอางี้ วันนี้ชั้นเลิกงานไว ไปกินข้าวกันป่ะ จะได้ไม่ต้องซื้ออะไรเข้าไปกินในห้องให้เสียเวลา

อีก”กวินพูดก่อนจะชวนแก้วไปทานข้าวที่ร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“อุ๊บ”ทันทีที่แก้วเห็นปลาซาบะมาเสิร์ฟแก้วก็ปิดปากวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่ออ้วกทันที

 

 

 

 

“คุณคะ เป็นอะไรรึเปล่า โอเคนะคะ”จินนี่ที่ใส่ชุดคลุมท้องเดินมาถามแก้ว

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ”แก้วหันมาตอบ จินนี่ชะงักเมื่อมองเสื้อ เพราะเสื้อที่แก้วหยิบมาใส่

นั้น บังเอิญเป็นเสื้อแฮนด์เมดที่กวินไปทำกับจินนี่

 

 

 

 

“เอ่อ เสื้อสวยดีนะคะ”จินนี่ลองถามแก้วดู

 

 

 

 

“อ๋อ ค่ะ ไม่ใช่เสื้อชั้นหรอก เป็นเสื้อเพื่อนน่ะค่ะ”แก้วยิ้มไม่ได้คิดอะไรก่อนจะเดินออกไปจาก

ห้องน้ำ จินนี่แอบเดินตามมาเรื่อยๆจนถึงมุมที่แก้วและกวินนั่งด้วยกันก็อึ้งก่อนจะเห็นแก้วอยู่กับกวิน

 

 

 

 

 

 

“สุดท้ายนายก็หลายใจเหมือนเดิม”จินนี่ปาดน้ำตาก่อนจะรีบเดินออกมาจากร้านอาหารทันที

 

 

 

 

 

 

 

“จินนี่ ร้องไห้ทำไม”โทโมะที่พบลูกค้าของบริษัทเสร็จแล้วตกใจที่เห็นจินนี่นั่งร้องไห้ที่เก้าอี้ริมถนน

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ โทโมะ เค้า เค้ามีผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว”จินนี่ร้องไห้ปล่อยโฮทันที โทโมะดึงจินนี่ไปด้วยกัน

เพื่อนคุยให้รู้เรื่อง

 

 

 

 

 

 

 

“อะไร ใครที่มีผู้หญิงคนอื่นอีกหรอจินนี่ หรือว่าพ่อเด็กในท้อง”โทโมะถามและลองถามถึงพ่อเด็ก

เพราะรู้มาจากฟางว่าจินนี่ไม่ได้ท้องกับภานุ

 

 

 

 

 

 

“ใช่ ฮือ เค้าเป็นคนเจ้าชู้แต่เค้าบอกจินนี่ว่าถ้าเค้าทำงานเก็บเงินได้เค้าจะมารับจินนี่กับลูกไปอยู่ด้วย

แต่วันนี้เค้ามากินข้าวกับผู้หญิงคนอื่น แถมเอาเสื้อที่ไปทำด้วยกันไปให้ผู้หญิงคนนั้นใส่ด้วย”จินนี่

ปล่อยโฮ คารถโทโมะ หมดแล้วเธอจะทำยังไงต่อไปดี ทำไมกวินต้องหลอกเธอด้วยนะ

 

 

 

 

 

 

 

“เอางี้ วันนี้เราไปดูให้รู้ดำรู้แดงไปเลยว่าเค้ามีคนอื่นจริงๆใช่มั้ย ถ้ามีนะ จินนี่ก็เลิกไปเลย ส่วนเรื่อง

ลูก เดี๋ยวโทโมะ กับพวกเขื่อนช่วยเลี้ยงเอง”โทโมะพูดก่อนจะให้จินนี่พาเขาไปที่คอนโดกวินทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ หายเข้าไปในห้องน้ำนานละนะ เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”กวินเคาะประตูห้องน้ำถามแก้ว แล้วเอะใจ

ทำไมแก้วไม่เปิดประตูห้องน้ำออกมา

 

 

 

 

 

“นี่ถ้าไม่เปิดชั้นพังเข้าไปจริงๆนะ”กวินพูด สักพักแก้วก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาแล้วทำหน้าเครียด

 

 

 

 

“เป็นอะไรรึเปล่าทำไมหน้าตาเครียดแบบนี้เนี่ย”กวินถามแก้วทันที แก้วไม่ตอบเดินมานั่งที่โซฟา

และกำที่ตรวจครรภ์แน่น กวินสงสัยจึงแกะมือแก้วแล้วเอามาดูพบว่ามันแดงออกมา2ขีด

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอท้องหรอแก้ว นี่ท้องมาตั้ง2เดือนแล้วจะทำไงต่อ แล้วพ่อเด็กล่ะบอกเค้ารึยัง”กวินอึ้งและดีใจ

แทนแก้วก่อนจะรีบถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

แก้วโผเข้ากอดกวินแน่น แล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

“เค้าคงไม่อยากรับรู้หรอกเรื่องของแก้วกับลูก ฮือๆ กวินแก้วจะทำไงต่อไปดี”แก้วร้องไห้ ตอนนี้กวิน

คือเพื่อนและเป็นที่พึ่งเดียวที่เธอหันมาเจอ กวินอึ้งก่อนจะลูบผมแก้วและกอดปลอบ

 

 

 

 

 

 

“นี่น่ะหรอ คำสัญญาที่บอกว่าจะพยายามเป็นคนดีเพื่อชั้นกับลูก”จินนี่ไขกุญแจห้องกวินเข้ามาเจอ

กวินกำลังกอดกับแก้วก็อึ้งก่อนจะพูดขึ้น กวินและแก้วรีบผละออกจากกัน

 

 

 

 

 

“ทะ โทโมะ ทำไม”แก้วเองก็อึ้งเมื่อเห็นโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“หึ ตอนออกจากบ้านชั้นทำตัวเล่นละครนน่าสงสาร จนชั้นเกือบใจอ่อน แต่ตอนนี้กลับมากอดมา

ออเซาะผู้ชายคนใหม่หน้าระรื่น นี่คงหาเหยื่อใหม่ได้แล้วล่ะสิ”โทโมะพูดกับแก้วอย่างผิดหวัง

 

 

 

 

 

 

“เห้ย มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ แก้วไม่ได้ทำแบบนั้น”กวินโมโหที่โทโมะว่าแก้วก็ว่ากลับ จินนี่อึ้ง

 

 

 

 

 

“นี่แคร์กันมากจนต้องปกป้องกันด้วยงั้นหรอ”จินนี่พูดทั้งน้ำตา แล้วปล่อยโฮออกมาด้วยความเสียใจ

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่ใช่นะจินนี่”กวินพยายามจะเข้าไปพูดแต่จินนี่ถอยหลังละเซล้มลงไปเพราะเข่าอ่อน กวิน

ตกใจรีบเข้าไปหา

 

 

 

 

 

 

“อ่อยผู้ชายจนไม่ดูตาม้าตาเรือว่าเค้ามีลูกแล้ว เธอมานี่เลย”โทโมะตกใจกับอาการจินนี่ก็กระชาก

แก้วไปกับตัวเองทันที

 

 

 

 

 

“โทโมะปล่อยชั้นนะ ปล่อย”แก้วพยายามจะหนี แต่โทโมะกลับอุ้มพาดบ่าลากแก้วขึ้นรถตัวเองไป

ทันที

 

 

 

 

 

 

“ออกไป ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น ชั้นลุกเองได้”จินนี่ร้องไห้แล้วผลักกวิน ก่อนจะพยายามลุกขึ้น แต่จู่ๆก็

หน้ามือเป็นลมไป กวินตกใจรีบไปประคองจินนี่ พลางมองโทโมะที่ลากแก้วไปกับมองจินนี่สลับกัน

แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งคนในอ้อมกอดไม่ได้ รีบอุ้มจินนี่ไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่โทโมะจะไปไหนน่ะ ขับรถให้มันช้าๆหน่อยได้มั้ย”แก้วร้องเมื่อเห็นโทโมะขับรถเร็วจนหน้ากลัว

 

 

 

 

 

 

“ทำไม อย่าเธอกลัวตายด้วยรึไง เห็นสร้างแต่บาปมาตลอด ทีงี้ล่ะกลัวตาย”โทโมะเยาะ

 

 

 

 

 

“มะ ไม่ใช่อย่างงั้น ตะ แต่ชั้น มะ ไม่ อ้วกกก”แก้วพยายามกลั้นพะอืดพะอมแล้วพูดสุดท้ายก็กลั้น

ไม่อยู่อ้วกมาคารถโทโมะ โทโมะตกใจรีบเลี้ยวเข้าปั๊มก่อนจะรีบให้พนักงานเช็ดรถแล้วดึงแก้วเข้าไป

ในเซเว่นทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ก่อนไม่เห็นจะเมารถ ทีงี้ล่ะทำเป็นสำออย นี่จะเรียกคะแนนสงสารจากชั้นอีกรึไง”โทโมะแขวะ

แก้วเมื่อออกจาเซเว่นมาแล้วแก้วนั่งดมยาดมอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้เรียกคะแนนสงสารจากใคร ถ้าจะว่าชั้นแบบนี้ ชั้นขอตัว”แก้วลุกขึ้น แต่เพราะลุกไวทำให้

หน้ามืด โทโมะรีบไปประคองกอดทันที

 

 

 

 

 

“ทำเป็นอวดดี ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลย มานิ่ง”โทโมะพูดและประคองแก้วขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะพาชั้นไปไหนน่ะ ปล่อยชั้นไปเถอะนะ”แก้วพยายามขอร้องโทโมะที่กำลังสวมเข็มขัดให้ตัวเอง

ก่อนจะสวมให้ตัวเขาบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

“เงียบเถอะน่า ถ้าไม่เงียบชั้นมัดมือมัดเท้าและก็ปิดปากเธอแน่”โทโมะขู่ ก่อนจะเปิดลิ้นชักหน้ารถ

เพื่อหายาแก้เมาให้แก้วและเอาน้ำเปล่าให้

 

 

 

 

 

 

 

 

“กินซะ อ้อ ยามันทำให้ง่วงถ้าง่วงก็นอนไปซะ เพราะเราต้องเดินทางอีกไกล”โทโมะพูด แก้วไม่

กล้ารับ แต่พอเจอสายตาดุของโทโมะก็รับยามากินก่อนจะดื่มน้ำ โทโมะเห็นแก้วกินยาแล้วก็ยิ้ม

พอใจก่อนจะขับรถออกไป แก้วที่นั่งเงียบๆมาตลอด เริ่มหาวก็จะค่อยๆหลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ บอกแล้วว่ายามันทำให้ง่วงๆ”โทโมะมองแก้วที่หลับไปแล้วก็จอดรถข้างทางแล้วเอื้อมไปปรับ

เบาะให้แก้วนอนสบายๆก่อนจะขับต่อไป

 

 

 

 

 

ตอนนี้ขอเอาพาร์ทโทโมะแก้วลงก่อนนะ เดี๋ยวตอนหน้ากลับเป็นเรื่องพระเอกนางเอก

เหมือนเดิมละจ้าาา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา