รักเราไม่มีเฮี้ยน

9.9

เขียนโดย Chapond

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 01.33 น.

  45 ตอน
  566 วิจารณ์
  96.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

41) สู้กับอาการตัวเอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไงดีคะพ่อ ป๊อปปี้เลือดออกไม่หยุดเลย”ฟางร้องเมื่อเห็นป๊อปปี้ดิ้นไปมาแล้วเลือดไหลออกมา

จากจมูกก่อนจะไอเป็นเลือด

 

 

 

 

 

“ฟางไปเอาน้ำมนต์ที่ห้องพระมาเดี๋ยวนี้เลยลูก”พ่อของป๊อปปี้พูดแล้วกดลูกชายไว้ มองรอยช้ำที่

เป็นสีม่วงคล้ำจนน่ากลัว

 

 

 

 

“นี่มันไม่ใช่รอบแผลที่คนธรรมดาๆทำแน่ๆ”พ่อป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เพราะเธอ เธอพาป๊อปมาหาพ่อทำไม”เสียงดังก้องของภานุดังขึ้นเมื่อฟางเอาน้ำมนต์ออกมาจาก

ห้องพระแล้ว

 

 

 

 

 

“นี่เป็นฝีมือนายงั้นหรอภานุ นายทำแบบนี้กับป๊อปปี้ทำไมกัน”ฟางมองไปรอบๆตัวแล้วตะโกนพูด

 

 

 

 

 

“แล้วเธอมาเกี่ยวอะไรด้วยห้ะ รึว่าเป็นเมียมันแล้วกลัวมันจะเป็นอะไรขึ้นมา”เสียงภานุยังคงดังก้อง

อยู่

 

 

 

 

 

 

“ใช่ เพราะป๊อปปี้คือคนที่ชั้นรักดังนั้นชั้นจะไม่ยอมให้เค้าเป็นอะไรเด็ดขาด จำเอาไว้”ฟางตะโกนว่า

 

 

 

 

“หึ ความรัก น่าสมเพช รักให้ตายสุดท้ายก็โดนทรยศหักหลัง”ภานุพูด

 

 

 

 

 

“นายก็เป็นคนดีมาก่อนนิภานุ อย่าเอาทิฐิของตัวเองมาทำให้เป็นความโกรธ พยาบาทแบบนี้เลย

นะ”ฟางลองกล่อมให้ภานุใจอ่อนลง

 

 

 

 

 

“อย่ามากล่อมชั้นซะให้ยากเลย อีกนิดเดียว ด้านสีขาวในใจของป๊อปปี้ก็จะหมดไปแล้ว และป๊อปปี้ก็

จะตาย555”ภานุหัวเราะอย่างสะใจ ฟางอึ้งก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องพ่อ

 

 

 

 

 

“อย่าหวังว่าจะช่วยมันได้”ภานุโผล่เข้ามาในสภาพถูกรถชนและตะคอกใส่ฟางก่อนจะซัดฟางหัว

กระแทกผนังเลือดอาบแล้วขวดน้ำมนต์ตกแตกทันที

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดด ไม่นะ”ฟางร้องเมื่อเห็นขวดน้ำมนต์แตกไปต่อหน้าต่อตา

 

 

 

 

 

“ฟาง เกิดอะไรขึ้นลูก ขวดน้ำมนต์”พ่อป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางร้องก็รีบวิ่งออกมาพบว่าขวดน้ำมนต์

แตกกระจายและฟางก็หัวแตกเลือดอาบ

 

 

 

 

“เป็นผีมือของภานุค่ะพ่อที่ทำให้ป๊อปปี้เปลี่ยนไปแบบนี้”ฟางพูดทันที

 

 

 

 

“ว่าแล้วไง เพราะอาการปากร้ายแบบนี้ เหมือนกับนุตอนที่มัธยมไม่มีผิด”พ่อของป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

“อ๊าก”เสียงป๊อปปี้ร้องทำให้ฟางและพ่อรีบวิ่งไปดูพบว่า ป๊อปปี้สำลักเลือดออกมาจนเลอะหน้าเลอะ

ตา

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ ไม่นะ ฮือๆ”ฟางร้องไห้หนัก พ่อของป๊อปปี้รีบหยิบสร้อยพระ3เส้นแล้วสวมที่คอป๊อปปี้ คอ

ฟางและคอของเขาก่อนจะช่วยกันพาป๊อปปี้ลงไปชั้นล่าง

 

 

 

 

 

“พ่อคิดหรอว่าใส่พระให้มันแล้วมันจะหาย”เสียงของภานุก้องขึ้น ฟางและพ่อมองไปรอบๆเพื่อระวัง

ให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“ถึงป๊อปไม่หายแต่ป๊อปก็ปลอดภัยจากนาย”ฟางพูดจบก็มีโคมไฟพุ่งเข้ามาใส่ฟางที่ประคองป๊อปปี้

จนล้มทรุด

 

 

 

 

 

“นุ พอเดี๋ยวนี้ นี่มันจะมากไปแล้วนะ นี่น้องนุนะ แล้วนั่นก็คนรักของน้องทำไมถึงทำแบบนี้”พ่อของ

ป๊อปปี้ตะโกนขึ้น

 

 

 

 

 

“ผมจะทำแล้วจะทำไม พ่อก็ดีแต่ห่วงมัน แล้วผมล่ะ”ภานุกลายเป็นไอสีดำแล้วโผล่มาหน้าพ่อตัวเอง

ก่อนจะหายไปอีก

 

 

 

 

 

“พ่อคะเราต้องรีบพาป๊อปปี้ออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเลยนะคะ”ฟางพูดก่อนจะฝืนตัวเองประคอง

ป๊อปปี้ลุกขึ้น

 

 

 

 

“ทำไมวิญญาณของนุถึงได้แข็งแรงแบบนี้นะ”พ่อของป๊อปปี้พูดก่อนจะพาป๊อปปี้ออกไปกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้ว ฟาง คุณป๊อป”เฟย์ที่แวะเอาของมาให้พ่อป๊อปปี้ตามคำสั่งของแม่ป๊อปปี้ก็ตกใจที่เห็นทุก

คนมีสภาพสะบักสะบอมโดยเฉพาะป๊อปปี้

 

 

 

 

“ทำไมป๊อปปี้เป็นนี้ล่ะฟาง เห้ย แล้วหัวเธอไปโดนอะไรมาก”เขื่อนลงรถมาก็ตกใจ

 

 

 

 

“ไม่มีเวลาอธิบายแล้วเขื่อน รีบออกรถเร็ว”ฟางพูดก่อนทุกคนจะรีบขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นครับพ่อ ทำไมทุกคนเป็นแบบนี้”เขื่อนถามขณะขับรถ

 

 

 

 

“พ่อก็ไม่เข้าใจ ทำไมวิญญาณภานุจากสงบๆจู่ๆก็เกิดคลั่งขึ้นมา”พ่อของป๊อปปี้พูดแล้วมองอาการ

ป๊อปปี้ที่พยายามปรือตาลืมตาขึ้นในอ้อมกอดของฟาง

 

 

 

 

 

“เค้าบอกฟางว่าเค้าทำให้ป๊อปปี้ต้องเปลี่ยนเป็นแบบนี้ แล้วเค้าก็ทำร้ายฟางที่เอาขวดน้ำมนต์จะมา

ให้พ่อ”ฟางพูด

 

 

 

 

“ที่อกข้างซ้ายของป๊อปช้ำมากเลยอ่ะพ่อ เราไปโรงพยาบาลมั้ย”เขื่อนถามพ่อป๊อปปี้ที่เห็นป๊อปปี้ที่มี

รอยช้ำที่อกข้างซ้ายจนม่วงคล้ำน่ากลัว

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องเขื่อน อาการแบบนี้ไม่ใช่คนธรรมดาๆทำ เดี๋ยวเขื่อนเลี้ยวขวานะลูกแล้วตรงเข้าวัดไป”พ่อ

ป๊อปปี้พูด เขื่อนรับคำก่อนจะเลี้ยวรถไป

 

 

 

 

 

“เห้ย”เขื่อนแทบเบรกรถเมื่อเห็นภานุตัดหน้ารถ แต่รถเลี้ยวหมุนแล้งพุ่งเข้าชนต้นไม้ข้างทางเสียง

ดัง

 

 

 

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง”ป๊อปปี้กระตุกพยายามเรียกฟางที่หัวกระแทกกระจกด้านข้างจนแผลที่หัวใหญ่กว่าเดิม

 

 

 

“รีบลงจากรถเร็ว”พ่อของป๊อปปี้สั่งทุกคนรีบลงจากรถ ฟางประคองกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

“ทำแบบนี้เกินไปแล้วนะ นี่กะจะฆ่าพวกเราให้ตายหมดเลยใช่มั้ยนายภานุ”ฟางที่เห็นทุกคนต้องเจ็บ

ก็ตะโกนว่าทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีใครช่วยมันได้หรอก อีกสักพัก มันก็จะตาย”ภานุพูดเสียงก้องทำให้ป๊อปปี้กระตุกพ่นเลือดออก

มา

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะป๊อปปี้ไม่”ฟางร้องไห้หนักเมื่อเห็นป๊อปปี้อาการแย่ลง เขื่อนที่ดึงมือเฟย์แล้วไปรวมกันเป็นก

ลุ่ม

 

 

 

 

 

“อย่าร้องสิ แล้วฟางเจ็บมั้ย”ป๊อปปี้พยายามถามอย่างยากลำบาก

 

 

 

 

 

 

“จะตายอยู่แล้วก็ยังมีกระจิตกระใจไปห่วงคนอื่นนะน้องรัก”จู่ๆไอหมวกหนาก็รายล้องรอบพวกของ

ฟางไว้ ภานุปรากฏตัวในชุดสีดำฝั่งตรงข้ามถนนพูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

“นุ พ่อขอเถอะ อย่าทำร้ายน้องไปมากกว่านี้เลย เราอยู่กันคนละโลกแล้วนะลูก”พ่อของป๊อปปี้

พยายามขอร้อง

 

 

 

 

 

 

“อยู่กันคนละโลก มันก็อยู่กันคนละโลกเหมือนกับนุ ทำไมมันถึงโชคดีได้กลับเข้าร่าง ทั้งๆที่มันควร

จะเป็นนุ”ภานุโกรธจัด ดวงตาสีแดง เดินเข้ามาพูดใกล้ๆพ่อของเขา

 

 

 

 

 

“เพราะป๊อปปี้ยังไม่ถึงที่ตายไงล่ะ แต่นายน่ะพอถึงที่ตายก็ต้องไป”ฟางพูด

 

 

 

 

“ปากดีนัก มานี่”ภานุพูดแล้วกระชากฟางออกจากป๊อปปี้แล้วหมายจะบีบคอให้ตาย

 

 

 

 

 

“ฆ่าชั้นเลยสิ พอนายฆ่าคน เลยบาปนายก็จะหนักขึ้น ทีนี้นายก็จะไม่ได้ผุดไม่เกิด จมอยู่แต่ความ

ทุกข์ทรมานตลอดไป”ฟางพูดใส่ภานุ ภานุโกรธจัดง้างมือเข้าไปบีบคอ แต่ฟางสวมสร้อยพระอยู่

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยยยย ฝากไว้ก่อนเถอะ”ภานุพูดก่อนจะหายตัวไปพร้อมกับไอหมอก

 

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง”ป๊อปปี้พยายามเข้าไปหา แต่อาการเจ็บหน้าอกปวดเข้ามาอีก ทรุดลงและพ่นเลือดออกมา

 

 

 

“ไม่นะป๊อปปี้ ไม่”ฟางร้องแล้ววิ่งไปกอดป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะลุง ทำไมทุกคนเป็นแบบนี้”พิชชี่จอดรถแล้วทักทุกคน

 

 

 

 

 

“พิชชี่ ช่วยพาป๊อปปี้ไปที่วัดที”ฟางขอร้อง ก่อนพิชชี่จะรีบพาทุกคนเข้าไปในเขตวัด และหลวงพ่อที่

พ่อป๊อปปี้รู้จักก็เอาน้ำมนต์มาให้ป๊อปปี้ดื่มและหลับไปในศาลาของวัด

 

 

 

 

“ทำไมนุถึงได้อาละวาดหนักแบบนี้ครับหลวงพ่อ”พ่อป๊อปปี้ถามหลวงพ่อทันที

 

 

 

 

“เพราะดวงจิตของลูกชายคนนี้โยมอ่อนแอไง ดวงจิตลูกชายโยมอีกดวงเลยเข้มแข็งและอาละวาด

ได้อย่างนี้”หลวงพ่อพูดแล้วดูอาการป๊อปปี้ ที่รอยช้ำที่อกข้างซ้ายยังไม่จางลง

 

 

 

 

 

“หลวงพ่อคะ แล้วรอยช้ำนี่ละคะ มันเกิดจากอะไร แล้วเราจะทำยังไงให้มันหายคะ”ฟางรีบถามหลวง

พ่อขณะตัวเองดูป๊อปปี้ที่หลับไปแล้ว

 

 

 

 

 

“พ่อหนุ่มคนนี้เคยวิญญาณหลุดออกจากร่างใช่มั้ย ตอนที่จะเข้าร่าง พี่ชายเค้าได้ทำอะไรบางอย่าง

ทำให้ความดีในตัวเขาหายไปจนเหลือแต่ด้านมืด ความดีคือสิ่งปกป้องตัวเค้าถ้าเมื่อไม่มีความดี มี

แต่ความชั่ว เขาก็เลยอ่อนแอแบบนี้ ถูกพวกวิญญาณร้ายทำลายได้ง่ายๆ”หลวงพ่อพูด

 

 

 

 

 

“มีทางช่วยเค้ามั้ยคะ”ฟางถามต่อ

 

 

 

 

“มี คือหมั่นให้เค้าทำดี และที่สำคัญ อย่าให้เค้าออกจากเขตวัดนี้เป็นเวลา3วัน”หลวงพ่อพูดก่อนจะ

เดินไป ทุกคนมองอาการป๊อปปี้แล้วเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ที่นี่ที่ไหนกัน”ในความฝันป๊อปปี้ในชุดขาวเดินเข้ามาในดินแดนโล่งๆเงียบไม่มีผู้คน

 

 

 

 

 

“แกนี่โชคดีจริงๆเลยนะป๊อปที่ใครๆก็โอ๋แก พาแกไปเลี้ยงในที่ดีๆ ผิดกับชั้น”ภานุโผล่ออกมาว่าน้อง

ชายฝาแฝด

 

 

 

 

“นายทำแบบนี้ไปทำไม นายทำร้ายคนอื่น ถ้านายจะฆ่าพวกเค้านายก็จะยิ่งเป็นบาปนะ”ป๊อปปี้

พยายามพูด

 

 

 

 

 

“หึ น้ำมนต์หลวงพ่อมันช่วยชะล้างใจแกรึไงห้ะ”ภานุพุ่งเข้ามาหมายจะบีบหัวใจป๊อปปี้แจ่ชายหนุ่มรีบ

หลบ

 

 

 

 

“ขอร้องเถอะนะ ปล่อยวางเถอะ ไม่งั้นผลร้ายทั้งหมดมันจะตกอยู่ที่ตัวนายนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาเกลี้ยกล่อมชั้น จำเอาไว้ ชั้นเกลียดแกไอ้ป๊อป มีแค่แกที่แม่รัก มีแค่แกที่โชคดีไปอยู่ใน

ที่สบายๆ มีแค่แกที่คนที่แกรักไม่นอกใจเหมือนกับชั้น”ภานุพูด ป๊อปปี้ชะงักประโยคสุดท้าย คิดถึง

ฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“อ้อ ใช่ จริงสิ คนที่แกรัก ชั้นรู้แล้วว่าชั้นจะเล่นงานใครดี คนที่แกรักไงล่ะ 5555 แกจะได้เจ็บจน

กระอักตายไงล่ะ”ภานุพูดอย่างสะใจก่อนจะหายวับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ภานุกลับมาพูดให้รู้เรื่อง”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นในเช้าวันต่อมา พบว่าตัวเองนอนอยู่ในศาลาที่พวก

หลวงพ่อและเด็กวัดหาที่นอนและมุ้งมากางให้เขาและพวกของฟาง ป๊อปปี้มองฟางที่หลับอยู่ในมุ้ง

เดียวกับเขาก็เอามือลูบผมอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

“อื้อ ป๊อป ตื่นแล้วหรอ เป็นยังไงบ้างเจ็บมากมั้ย”ฟางลืมตาตื่นแล้วรีบถามด้วยความเป็นห่วงป๊อปปี้

 

 

 

 

“ไม่หรอก ละฟางล่ะ”ป๊อปปี้ถามอาการฟางทันที

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไร แต่ป๊อป3วันนี้ฟางขอได้มั้ย อย่าออกจากวัดนี้ มันจะเป็นอันตรายกับป๊อปนะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“ไม่ได้หรอกฟาง ภานุจะทำร้ายคนที่ป๊อปรัก แม่ล่ะ โทโมะ แก้ว ไหนจะจินนี่เมียของภานุอีก”ป๊อปปี้

พูดแล้วจะลุกไป

 

 

 

 

 

 

“ขอร้องได้มั้ย ถ้ารักฟาง อย่าไปได้มั้ย ไม่งั้นป๊อปจะตายนะ”ฟางน้ำตาไหลออกมาขอร้องไม่ให้

ป๊อปปี้ไปทันที

 

 

 

 

 

 

ร้ายจริงๆฝาแฝดป๊อปปี้คนนี้ แล้วคนอื่นที่ไม่ได้อยู่ที่วัดจะเป็นยังไล่ะทีนี้ หุหุ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา