หล่อหน้าใจมัดใจยัยจอมยุ่ง FP (ฉบับเอ็นซี)

9.2

เขียนโดย SchnMM

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 20.26 น.

  15 ตอน
  33 วิจารณ์
  33.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 17.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) คืนเข้าหอ NC 100%

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          'หนูฟางจ๊ะ แม่ว่าไปหาอะไรทานก่อนไหมลูก' ดารารัตน์

          'ค่ะ คุณน้า'

          'เอ๊ะ!?? เรียกแม่สิจ๊ะหนูฟาง'

          'ค่ะ คุณแม่' ฟางพูดจบเธอก็เดินไปนั่งที่ห้องทานอาหาร ส่วนเเขกในงานก็กำลังทานอาหารอย่างสุขสำราญกันทั่วหน้า ฟางนั่งลงที่โต๊ะของคู่เจ้าบ่าวเจ้าสาว เธอเริ่มกินนู้น กินนี้ กินนั่น???

          'นี่!? กินเยอะขนาดนี้ไม่กลัวอ้วนหรอครับน้องฟาง' ป๊อปปี้เดินมาจากด้านหลังแล้วเอาหน้าซบซอกคอฟางจากด้านหลัง.......

          'ทำบ้าอะไรของนาย!!! ออกไปเลยนะหยี๋!!!!' ฟางพูดแล้วผลักป๊อปออก

          'ฉันกำลังสร้างภาพต่อหน้าสื่อมวลชนอยู่น่ะ ทำตัวดีๆได้ไหม' ป๊อปกัดฟันพูด

          'หราค่ะ!! พี่ป๊อปขาา' ฟางแกล้งพูดกวนๆแล้วยิ้มอย่างน่าหมั่นไส้ที่สุด

          'สวีทกันจังเลยนะ ยัยฟางไอ้ป๊อป' ออสตินพี่ชายแท้ๆของฟางเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะด้วย

          'พี่ออสตินๆ พองานเลิกฟางกลับคอนโดได้เลยใช่ไหมค่ะ' ฟางพูดพร้อมกับตาโตของเธอที่ดูมีความหวัง

          'ก็.........ไม่! -- แม่กับพ่อให้พี่ขนสัมภาระแกทั้งหมดออกมาจากคอนโดแล้ว ของอยู่ในห้องหอพวกแกอ่ะ'   

          'ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!' ฟางไม่พอใจมากๆเธอเลยก้มหน้ากินๆๆๆๆ

 

ส่งเจ้าสาวเจ้าบ่าวเข้าหอ

          ผู้คนที่มางานต่างพากันตื่นเต้นเพราะอีกไม่กี่วินาทีเจ้าสาวและเจ้าบ่าวก็จะเข้าหอกันซ่ะแล้ว>< พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายเมื่อเข้าไปอวยพรตามประเพณีเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณดารารัตน์และคุณราตรีวางแผนไว้ว่าจะล๊อคประตูห้องเพื่อให้ฟางจะได้ไม่วิ่งเตลิดออกมาส่ะก่อน...

           'คุณพี่ว่าเราคงได้หลานแน่ๆค่ะคุณน้อง คิคิ' ดารารัตน์ล๊อคประตูแล้วหันไปหัวเราะกับคุณราตรี

           'ค่ะคุณพี่ คุณน้องก็อยากได้หลานเร็วๆเหมือนกัน' ทั้งสองเดินลงมาข้างร่างเพื่อนจะไปส่งคุณราตรีและสามีของเธอไปสนามบิน...

 

ภายในห้อง

             ฟางเดินกระวนกระวายอยู่ในห้องเมื่อเธอพบว่าประตูถูกล๊อคเธอหนีป๊อปไม่รอดแน่ๆ T^T

ส่วนป๊อปกำลังนั่งอยู่บนเตียงมองดูหญิงสาวที่เดินไปเดินมาอย่างอดขำไม่ได้แล้วเขาก็ปล่อยก๊ากออกมา 55555555555555555555555

            'ขำอะไรย่ะ นายป๊อป!!'

           'แหนะๆ พูดไม่เพราะเลยนะครับ บอกให้เรียก พี่ป๊อป ไงล่ะ'

           'ขำอะไร พี่ป๊อป'

           'ดีมาก!! พี่ก็ขำคนตัวเล็กที่เดินไปเดินมา มา 15 นาทีแล้วสิ'

           'เห้อ......ฉันอยาก..อุ้บส์!!!!' อยู่ๆเธอก็ต้องเงียบไปเมื่อปากที่เตรียมจะบ่นของเธอถูกปิดด้วยปากของชายร่างใหญ่ที่เดินมาประชิดกับตัวเธอ 

           'อื้ม....อืม..' เสียงคลางในลำคอของทั้งสองดังขึ้น

            ทำไมฉันไม่ขัดขืนเขาสักทีล่ะ ทำไม เขาเป็นคนที่ได้จูบแรกของฉันเลยนะ ... ฟางคิดในใจแล้วเธอก็เริ่มรู้ตัวเเล้วว่าชุดเจ้าสาวสีขาวประดับคริสตอลของเธอ มันเริ่มหลวมๆแล้วสิจากมือหนาร่างใหญ่ที่กำลังจูบเธอได้ปลดซิบชุดจากด้านหลังออก...เขายังไม่ละจากริมฝีปากคู่งามก็ค่อยๆโน้มตัวเจ้าสาวของเขาวางบนเตียงเบาๆ ชุดเจ้าสาวแสนสวยของคนใต้ร่างที่นอนหน้าแดงอย่าน่าเขินอายเริ่มหลุดไปจนอยู่ที่หน้าท้องแบนราบเผยให้เห็นบราเซียสีขาวที่ปกปิดยอดเม็ดทับทิมคู่สวยของเธออยู่นั่นเอง ชายหนุ่มเริ่มหล่นชุดออกมาโดยเลื่อนจูบจากริมฝีปากมาที่ซอกคอขาว คนใต้ร่างที่เขาจูบเธออยู่ก็นอนนิ่งไม่ขัดขืนแถมยังยอมเขาอีกต่างหาก.....

 

Poppy Talks

              ผมตกใจมากเมื่อคนตัวเล็กที่ผมกำลังรุกรานอยู่ ซึ่งปกติเธอขัดขืนผมตลอดแต่ครั้งนี้เธอกลับยอมส่ะงั้น!!?? นอกจากหน้าตาที่สวยของเธอทำให้ผมหลงใหลแล้วยังเป็นหุ่นที่เฟริมของเธอที่ดูน่าตกใจกว่า ร่างของเธอขาวอมชมพูทำให้ผมแทบจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว เหมือนร่างกายของเธอไม่เคยผ่านชายใดจับต้องมาก่อน ซึ่งผมหวังว่ามันจะเป็นจริง??? ถ้าได้เปิดซิงผู้หญิงคนนี้ (หื่น!)

              'อูย!!! นี่ฉันฝันหรือความจริงเนี่ย?? ที่รักของพี่เธอยัง...เวอร์จิ้นอยู่หรอ' 

              'อ่า..อืม...ใช่ นะ...อูย..เป็นคนแรกของฉันนะ' หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มอย่างเขินอาย

              'ถึงเธอจะไม่ใช่คนแรกของฉัน แต่เธอก็เป็นคนแรกที่ฉันไม่ใส่ถุงยางนอนด้วยอ่ะนะ' ใช่ครับ ปกติเวลาผมนอนกับผู้หญิงคนไหน ผมจะใส่ถุงยางป้องกันเสมอ

              '...ฮือ ฮือ เจ็บ เอาออกไปได้แล้ว ฮือ' เธอร้องไห้เมื่อชายหนุ่มเพิ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ

              'ทนหน่อยนะที่รัก เราจะไปสู่ฝั่งด้วยกัน' แล้วเขาก็อัดทีสุดท้ายทำให้เธอและเขาถึงฝังฝันพร้อมกัน หญิงสาวที่หมดแรงนอนซมร่างเปลือยอยู่ข้างๆเขา เขาค่อยๆประคองเธอมานอนให้หัวถึงหมอนแล้วห่มผ้าให้เธอ..แล้วก็เข้าส่วนห้วงนิทราพร้อมกัน...

 

เช้าวันใหม่

              หญิงสาวตื่นขึ้นมาก่อนชายหนุ่มที่นอนกอดเธออยู่ เธอมองรอบๆห้องก็เห็นเสื้อผ้ากระจัดกระจายไปทั่ว ภาพของเมื่อคืนเริ่มออกมาให้เห็นทีละฉาก เธอยกแขนของชายหนุ่มออกแล้วกำลังจะลุก แต่ชายหนุ่มกลับคว้าเอวบางๆของเธอไว้ได้ทัน ทำให้เธอกลับมานอนข้างเขาอีก....

              'น้องฟางจะไปไหนครับ'

              'ฟาง...จะไปอาบน้ำ'

              'เร็วๆนะครับ พี่คิดถึง' หญิงสาวหน้าแดงก่ำไม่ตอบอะไรก่นที่จะหยิบผ้าขนหนูพันร่างเปลือยของเธอแล้วเดินหายลับไปในห้องน้ำ........

 

....................................................................................................................

ไรเตอร์ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ถ้าคนที่ไม่อยากให้มีฉากแบบนี้ ไรเตอร์คงจะทำตามคำขอไม่ได้ค่ะ เพราะวางโครงเรื่องไว้แล้ว ติดตามด้วยนะค่ะ ^^

 

 

 

 

          

 

               

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา