So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

8.6

เขียนโดย BrownieSweet

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.24 น.

  57 session
  414 วิจารณ์
  112.16K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) ลอบทำร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

             ผ่านไปสองอาทิตย์ฟางยังคงมาหาป๊อปปี้ทุกวันมานั่งเขียนนิอ่านไม่ก็อ่านนิยายให้ป๊อปปี้ฟังไม่ก็มานอนเฝ้าบ้างโดยที่ป๊อปปี้ก็ยังคงไม่ฟื้นขึ้นมาและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฟางมานอนเฝ้าป๊อปปี้ด้วยตัวเองโดยมีเขื่อนมาส่ง " งั้นเด่วพี่กลับไปเครียงานก่อนน่ะค่ะ แล้วเด่วพี่เอาชุดมาให้เนอะ " เขื่อนที่เข้ามาพร้อมฟางพูดขึ้น 

 

 

           " ค่ะ " ฟางพูดก่อนจะเดินไปดูป๊อปปี้ที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง " ไอ่ป๊อปตื่นได้แล้วว้อย ฉันทำงานแทนแกมันหนักนะ ตื่นมาช่วยฉันเลยน้ะ " เขื่อนพูดทีเล่นทีจริง " ฮ่าๆ พี่เขื่อนไม่เอาสิค่ะด้วยพี่ป๊อปก็ฟื้นค่ะ " ฟางพูดก่อนจะลูบแก้มเนียนใสของป๊อปปี้ " แหมมมๆ ห่วงแฟนจังงง " เขื่อนแซว

 

 

           " บ้าหรอพี่เขื่อน ? ฟางไม่ได้เป็นแฟนพี่ป๊อปสักหน่อย " ฟางพูดก่อนจะเดินหนีเขื่อนแก้เขิน " โห้..ขนาดนี้ยังไม่เป็นอีกหรอค้าบคุณน้องสาววว " เขื่อนยังไม่หยุดแซว " ก็เขาไม่ได้ขอฟางนิค่ะพี่เขื่อนฟางจะไปอ้างอย่างนั้นได้ยังไงล่ะค่ะ " ฟางพูดพลางทำหน้าสลดด้วยความน้อยใจ " โอ๋ๆๆไอ่ป๊อปเห็นมั๊ยฟางน้อยใจแล้วเนี่ยรีบตื่นมาเครียเลยน้ะโว้ยๆ " เขื่อนพูดแซวพลางหันไปมองป๊อปปี้ที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง

 

 

          " บ้าแหละพี่เขื่อนๆ ไปเลยน้ะกลับไปเครียงานเลยนี้ก็จะทุ่มแล้วน้ะแล้วเมื่อไหร่ฟางจะได้อาบน้ำค่ะเนี่ย " ฟางพูดก่อนจะดันเขื่อนให้เดินออกไปนอกห้อง " ก็ได้ๆๆแล้วเด่วพี่จะรีบมาน้ะค้าบบบบบ " เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกไป

 

 

         " พี่ป๊อป..ฟื้นได้แล้วน่ะค่ะ..ฟางคิดถึงพี่.." ฟางพูดก่อนจะโน้มไปจูบปากหนาเบาๆก่อนที่จะเดินไปในห้องน้ำโดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นนิ้วของป๊อปปี้ที่กระดิก สักพักฟางเดินมานั่งที่โต๊ะข้างเตียงป๊อปปี้ก่อนที่จะเปิดโน้ตบุ๊คก่อนจะลงมือเขียนนิยาย " พยาบาลเช็ดตัวให้พี่หรือยังน่ะพี่ป๊อป ? " ฟางพูดพลางหันไปมองป๊อปปี้

 

ปัง !

 

 

         เสียงถีบประตูดังขึ้นทำให้ฟางถึงกับสะดุ้ง " นี่พวกแกเป็นใครอ้ะ ? " ฟางถามอย่างตกใจเมื่อมีชายชุดดำสองคนเข้ามาในห้องพร้อมปืน " โอ๊ะโอ สาวสวยคนนี้ที่วงในเขาลือกันว่าเป็นน้องสาวสุดที่รักของไอ่หัวหน้าแก๊งมังกรฟ้านี่หว่า " ชายคนหนึ่งพูด

 

 

         " นั้นน่ะสิพี่รักขนาดไหนน่ะถึงมาเฝ้ากันขนาดนี้ " ชายอีกคนพูด " นี่พวกแกเป็นใคร ? ออกไปน่ะ " ฟางพูดก่อนจะปาของใส่ทั้งสองคน " เห้ย !! หยุดน้ะโว้ยนังนี่ ! " ชายคนหนึ่งตะคอกก่อนจะเข้าไปรวบตัวฟางไว้ " ฤทธิ์เยอะนักน่ะมึง ! ไหนขอดูหน่อยสิว่ามีอะไรดี " ชายคนนั้นพูดก่อนจะดันฟางลงกับโซฟา

 

 

          ก่อนที่จะซุกไซร์ของคอขาวของฟาง " กริ๊ดดดดดดดดด !! ออกไป ออกไปจากฉันออกไปปป !!" ฟางดิ้นพล่าน " ฤทธิ์เยอะนักน้ะมึง ! "

 

 

เพี้ยะ !!

 

 

        ชายคนนั้นตบฟางจนเลือดซิป ก่อนจะลงไปซุกไซร์ต่อ " กริ๊ดดดดๆ ฮือๆๆ ปล่อยฉันน่ะ ฮืออๆ ใครก็ได้ช่วยด้วย ฮือออๆ พี่ป๊อป..ฮือๆพี่ป๊อปช่วยฟางด้วย ฮืออออๆ " ฟางที่ตอนนี้ร้องไห้หนัก " โอ๊ยยย !! " ชายอีกคนที่ยืนดูอยู่ถูกถีบกระเด็นไปติดประตู " เห้ย !! เกิดอะไรขึ้นว้ะ ? " ชายอีกคนเงยหน้าขึ้นมาก่อนจะถูกถีบกระเด็นไปอีกคน

 

 

        " พะ..พี่ป๊อป ! " ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ตอนนี้ดึงสายน้ำเกลือออกถีบทั้งสองกระเด็น " ไอ่เวรนี้วอนซะแล้ว ! " ทั้งสองลุกขึ้นก่อนจะเข้ามาหาป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้ไหวตัวทันก่อนจะพลิกตัวลงไปที่ข้างเตียงอีกฝั่งคนหนึ่งเดินไปง้างหมัดต่อยป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้หลบทันก่อนจะสวนหมัดกลับไป

 

 

         อีกคนก็ล็อคตัวของฟางไว้ " โอ๊ยยย !! " ป๊อปปี้ที่เผลอทำให้ชายชุดดำถีบที่แผลที่ท้องของป๊อปปี้ทันที " พี่ป๊อป !! " ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นเลือดเริ่มซึมไหลออกมา " คราวนี้แกไม่รอดแน่ !! " ชายคนนั้นพูดก่อนจะยิ้มเยาะป๊อปปี้ ก่อนที่จะหันหลังก้มไปหยิบปืนที่หล่นไปในตอนแรก

 

 

ปัง !!

 

 

         ป๊อปปี้ใช้จังหวะที่ชายคนนั้นหันหลังหยิบปืนจากในลิ้นชักแล้วยิงไปที่ขาทันที " อ๊ากกก !! แก " ชายคนนั้นร้องออกมาอย่างเจ็บปวด " พี่ๆพี่เป็นไงบ้าง " ชายอีกคนเข้ามาดูอาการอย่างตกใจ " รีบหนีก่อนโว้ย เร็ว ! " ชายคนนั้นพูดก่อนที่ทั้งสองจะรีบวิ่งไป  

 

 

        " ฟาง..ฟางเป้นยังไงบ้าง ? " ป๊อปปี้รีบเข้ามาดูฟางด้วยความเป็นห่วง " พะ...พี่ป๊อป ! ฮือออๆ ฟางกลัว..พี่ป๊อปฟางกลัว.. " ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้อย่างหวาดกลัว " ไม่เป็นไรแล้วน้ะพี่อยู่นี้แล้วไม่เป็นไรน้ะคนเก่งไม่เป็นไรน่ะครับ " ป๊อปปได้แต่กอดปลอบก่อนจะลูบหัวฟางอย่างปลอบโยน 

 

 

        " โอ๊ย.." ป๊อปปี้ร้องก่อนที่จะกดแผลไว้ " พี่ป๊อป..แผล..เลือดออกใหญ่แล้วเด่วเรียกพยาบาลมาทำให้น่ะค่ะ " ฟางพูดก่อนจะรีบปาดน้ำตาก่อนจะรีบเรียกพยาบาลมาทำแผลให้ป๊อปปี้ " เรียบร้อยแล้วน่ะค่ะ เด่วพรุ่งนี้จะบอกหมอจองเบให้น่ะค่ะว่าคุณภาณุฟื้นแล้ว " พยาบาลที่ทำแผลเสร็จยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ก่อนที่จะออกไป

 

 

         " พี่ป๊อปเป็นไงบ้างค่ะ ? ว้ายย ! " ฟางเดินมาดูป๊อปปี้ข้างเตียงต้องร้องเพราะถูกป๊อปปี้จับขึ้นมาบนเตียง " ฟางนั้นแหละ..เป็นยังไงบ้าง หืมม ? " ป๊อปปี้ถามก่อนที่จะลูบเลือดที่มุมปากของฟาง ไหนจะรอยทีคอขาวทำให้เขาถึงกับกำมือแน่นเพราะถ้าเขาฟื้นช้ากว่านี้เขาคงต้องไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ

 

 

          " พี่ขอโทดน้ะ..ถ้าพี่ฟื้นช้ากว่านี้นิดเดียวพี่คงไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาจากตาคู่สวยของฟาง ก่อนที่จะขยับไปจูบซับน้ำตาให้ฟางอย่างแผ่วเบาก่อนจะเลื่อนมาตรงแผลที่มุมปากก่อนจะจูบที่ปากบางอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน

 

 

          มือโอบเอวบางเข้ามาหาตัวปากผละจะปากบางอย่างอ่อยอิ่งและเสียดายก่อนที่จะเคลื่อนมาที่คอขาวที่มีรอยแดง " พี่จะลบสัมผัสที่มันทำกับฟางให้น้ะ..." ป๊อปปี้พึมพ่ำก่อนจะกดปากลงที่คอขาวจนเกิดร้อยแดง  

 

 

          " เห้ย !! น้องฟางเป้นยังไงบ้างพี่เห็นไอ่พวกนั้นมันให้พยาบาลทำแผลหะ.....อุ๊บส์ !! ฉันเข้ามาผิดจังหวะหรอเนี่ยยย ? " เขื่อนที่เข้ามาอย่างรีบร้อนเพราะเป็นห่วงฟางแต่ต้องชะงักเหมือนเห็นป๊อปปี้กับฟางบนเตียง  ทำให้ฟางรีบผละออกมายืนปกติ 

 

 

          " ไอ่ตัวขัดขัดแม่งทุกครั้งสิน่า !! " ป๊อปปี้บ่นเบาๆอย่างหัวเสีย " เอ่อ..มีคนเข้ามาทำร้ายเราจริงๆค่ะพี่เขื่อน " ฟางรีบเปลี่ยนเรื่อง " แล้วเราเป็นอะไรหรือป่าว ? " เขื่อนพูดก่อนจะจับตัวฟางหมุนเพื่อสำรวจ " ฟางไม่เป็นไรค่ะพี่เขื่อนพอดีพี่ป๊อปเขาตื่นทันน่ะค่ะ " ฟางพูด

 

 

         " แหมมมๆ ตื่นทันเวลาเชียวน่ะแก " เขื่อนแซว " ถ้าฉันไม่ฟื้นตอนนี้มีหวังฉันได้ฆ่าตัวตายแน่ " ป๊อปปี้พูดพลางมองที่ฟางทำให้ฟางเขินจนหน้าขึ้นสีจัด จนต้องเดินมาคว้าถึงเสื้อผ้าที่เขื่อนเอามาให้ก่อนจะรับเข้าห้องน้ำไป

 

 

       " แน่ะๆ เออ แล้วใครมันกล้าเข้ามาว้ะ ฉันอุสาสั่งลูกน้องไว้อย่างดียังเล่นซะยับเลย " เขื่อนพูดอย่างหัวเสีย " แล้วพวกนั้นเป็นอะไรหรือป่าว ? " ป๊อปปี้ถามหาลูกน้องด้วยความเป้นห่วง " ไม่เป้นไรแล้วฉันสั่งให้ไปพักแล้วสั่งชุดใหม่มาเฝ้าแทนแล้วแกไม่ต้องห่วง " เขื่อนตอบ

 

 

         " อืม..ขอบใจมากว้อย " ป๊อปปี้พูด " แล้วนี้แกจะเอายังไงต่อ ? ฉันว่ามันคงไม่หยุดแค่นี้แน่ๆ " เขื่อนถามพลางทำหน้าเครียดกับเหตุการร์ที่เกิดขึ้น

 

 

 

 

 

________________________________________________________________________________

 

แฮ่ !! มาแย้วๆกับตอนที่ 19 เป็นไงบ้างงง ? ป๊อปปี้จะเอายังไงต่อไปน้ะๆ ? 

อย่าลืมติดตามน้าาา 

ที่ไม่มาอัพเพราะน้อยใจเม้นน้อยมากไม่มีกำลังใจเลยขอกำลังใจหน่อยน้าาา 

สนุกไม่สนุกก็บอกได้น้าาา 

ฝันดีน้ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน 

เจอกันตอนหน้าน้าาา 

ปล.พรุ่งนี้ไรเตอร์ไม่อยู่จะมาอัพให้ตอนกลางงคืนน้าจะรอดูเม้นด้วยๆเม้นไม่เยอะไม่อัพน้ะๆจะบอกให้ๆๆ 

 

 

 

 

           

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา