สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.

  35 ตอน
  1013 วิจารณ์
  52.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) ข้อความจากคยองเท

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

22.00 น.

 

 

 

 

 

"ไปไหนของเค้าทำไมยังไม่กลับมาอีกนะ"ฟางที่นั่งรอป๊อปปี้ตั้งเเต่คยองเทกลับไปก็บ่นอุบขึ้น

 

 

 

 

 

"ทำไมยังไม่มาสักทีนะ"ฟางเริ่มกังวลเเล้วลุกขึ้นเดินวนไปวนมา

 

 

 

 

 

โครม! ตุ๊บ!

 

 

 

 

 

จู่ๆ เสียงของตกหล่นก็ตังขึ้น 

 

 

 

 

"อะไรน่ะขโมยหรอ"ฟางพูดเเล้วหยิบรีโมทที่วางอยู่ก่อนจะเดินไปที่หน้าบ้านจุดต้นเสียง

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อป"ฟางพูดเเล้วางรีโมทก่อนจะวิ่งไปดูป๊อปปี้อย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

"อี๋ ทำไมกลิ่นเหล้ามันถึงได้หึ่งขนาดนี้เนี่ย"ฟางพูดเเล้วรีบปิดจมูกทันทีเพราะเหม็นกลิ่นเหล้าตามตัวป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"นี่ไปกินหรือไปอาบมาเนี่ย แหวะ"ฟางพูดเเล้วพายายามพยุงตังป๊อปปี้ขึ้น

 

 

 

 

 

"โอ้ยหนักๆๆๆ"ฟางพูดพยุงป๊อปปี้ให้ลุกขึ้นยืนได้เเล้วก็พายายามเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนอย่างยากลำบาก

 

 

 

 

 

"ทำไม ทำไม"ป๊อปปี้พูดทั้งที่หลับตาอยู่

 

 

 

 

 

"ไม่รู้ค่ะ-_-"ฟางพูดเเล้วมองป๊อปปี้ที่หลับตาพริ้มอยู่

 

 

 

 

 

แอ๊ดดด

 

 

 

 

 

ฟางเปิดประตูเช้าก่อนก่อนจะเดินเซซ้ายบ้างขวาบ้าง เเต่ก็พายามพาร่างของป๊อปปี้ไปนอนที่เตียงได้

 

 

 

 

 

"เฮ้ออออ หนักชะมัด"ฟางพูดก่อนจะเดินหายไปในห้องน้ำเเล้วออกมาพร้อมกะละมังน้ำเเละผ้าสีขาวผืนเล็กก่อนจะชุบน้พเเล้วบิดพอหมาดๆ ก่อนจะมาเช็ดหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"อื้อ! อย่ามายุ่งน่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วปัดมือฟางออก

 

 

 

 

 

"อย่าดื้อน่า!"ฟางพูดเเล้วเช็ดหน้ามห้ป๊อปปี้ต่อ

 

 

 

 

 

"อย่ายุ่งสิ คนจะนอน"ป๊อปปี้พูดเเล้วปัดมือฟางออกอีก

 

 

 

 

 

"ก็รู้เเล้วว่าจะนอนเเต่ไม่ได้อาบน้ำเช็ดตัวหน่อยสิค่ะ"ฟางพูดก่อนจะเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้อีก

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้จับมือฟางที่กำลังเช็ดหน้าให้ตัวเองอยู่ม่เเนบที่อกข้างซ้าย

 

 

 

 

 

"เธอได้ยินหัวใจชั้นมั้ย"จู่ๆป๊อปปี้ก็พูดขึ้นทั้งที่หลับตา

 

 

 

 

 

"ได้ได้ยิน-0-"ฟางตอบทั้งที่รู้ว่าพูดไปก็เท่านั้น เพราคนที่จับมือเธอกำลังละเมออยู่

 

 

 

 

 

"ทำไมเธอไม่เคยเข้าใจชั้น"ป๊อปปี้พูดทั้งที่หลับตาอยู่เเต่มือยังคงจังมือฟางแนบที่อกข้างซ้ายอยู่

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่ดีใช่มั้ยที่ทำให้เธอเสียใจ"ป๊อปปี้พูดอีก

 

 

 

 

 

"นี่ไปง้อผู้หญิงคนนั้นมาเเน่เลยถึงได้เมากลับมาเเบบนี้"ฟางพูดเเต่ถึงจะพูดไปแบบนั้นเธอก็เจ็บนะ

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่เข้าใจว่าไอ้หน้าเห็ดเผาะมันดีกว่าชั้นตรงไหนเธอถึงยิ้มให้มัน มีความสุขที่อยู่กับมันมากกว่าชั้น"ป๊อปปี้พูดอีกเเล้วจับมือฟางตบที่อกข้างซ้ายตัวเอง

 

 

 

 

 

"มาเละเเบบนี้ขับรถกลับมายังไงเนี่ย"ฟางพายามจะไม่ฟังสิ่งที่ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ทำไมเธอถึงไม่เคยรู้เลยว่าชั้นรู้สึกยังไงเวลาเธอพามันมา"ป๊อปปี้พูดอีก

 

 

 

 

 

"ชั้นเจ็บเป็นนะ"ป๊อปปี้พูดอีกน้ำตาของฟางก็ไหลล่วงลงมา

 

 

 

"หยุดพูดนะ!"ฟางพูดเเล้วพายายามปาดน้ำตา เขาเเครผู้หญิงคนนั้นมากเลยสินะ

 

 

 

 

 

"ชั้น.."ป๊อปปี้จะพุดอีกเเต่ฟางเอามือที่ป๊อปปี้จับมาปิดปากเขาไว้

 

 

 

 

 

"ฟางไม่อยากฟัง ฟางไม่อยากฟัวเเล้ว ฮึก พอ"ฟางพูดเเล้ววิ่งออกจากห้องของป๊อปปี้ไปในทันที

 

 

 

 

 

"ชั้นรักเธอ..ฟาง.."ป๊อปปี้พูดเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะนิ่งเงียบเเล้วหลับไป

 

 

 

 

 

"ชั้นเจ็บ ฮึก ทำไมต้องพูดถึงผู้หญิงคนนั้น"ฟางที่เข้ามาในห้องก็ร้องไห้อย่างหนัก

 

 

 

 

 

"รักเขามากใชมั้ย ฮึก ฮื่อ"ฟางพูดเเล้วนั่งก่อนเข่าเอาหน้าซุกเเล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก

 

 

 

 

 

ตริ๊ง

 

 

 

 

 

'รักเค้าก็บอกเค้าไปนะฟาง' จากคยองเท

 

 

 

ตริ๊ง

 

 

 

 

 

'อย่าปล่อยให้โอกาศผ่านไปนะเพื่อน' จากคยองเท

 

 

 

 

 

ตริ๊ง

 

 

 

 

 

'ชั้นน่ะรู้นะว่าเธอชอบพี่ป๊อปปี้อะไรนั่นน่ะ' จากคยองเท

 

 

 

 

 

ตริ๊ง

 

 

 

 

 

'ตอนนี้เธออยู่กับเค้า รีบบอกไปละ' จากคยองเท

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากเหตุการณ์วันนั้นชั้นพายามที่จะหลีกเลี่ยในการพูดคุยกับพี่โทโมะโดยสิ้นเชิง เราเหมือนคนแปลกหน้าที่ต้องไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างไม่เต็มใจ เเต่ทุกครั้งที่ชั้นเห็นหน้าเขา ชั้นรู้สึกเจ็ยเเปล๊บที่ใจทุกที

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือดีใจกับพวกเธอดีนะเนี่ย"เเพทพูดเเล้วมองแก้วกับฟางที่เหม่อมองไปคนละทิศละทาง

 

 

 

 

 

"อะไร=_=?"ฟางเเละแก้วหันมาถามแพทพร้อมกัน

 

 

 

 

 

"ก็พรุ่งเเล้วสิที่พวกเธอจะได้หลุดพ้นจากหารเป็นตัวประกันบ้าบออะไรนั่นน่ะ เเต่แกยัยฟางแกก็ต้องไม่ได้ใกล้ชิดกับพี่ป๊อปปี้ของแกเเล้วสิ เเล้วก็แกยัยแก้วแกเองก็จะไม่ได้มกล้ชิดกับพี่โทโมะเหมือนกันน่ะสิ"แพทพูดเเล้วจิ้มๆไปที่หน้าผากของแก้วเเละฟางเบาๆ

 

 

 

 

 

"ชั้นขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ฟางพูดเเล้วลุกพรวดออกไปทันที เเพทเเละแก้วก็ได้เเต่มองตามอย่างสงสัยเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

 

 

 

 

 

"เฮ้ออออ.."แก้วถอนหายใจออกมา

 

 

 

 

 

"ถอนหายใจทำไมย่ะ"แพทถาม

 

 

 

 

 

"เปล่า...เเค่เสียดายมั้ง"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เสียดาย?"เเพทพูดอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

"ก็เสียดดายที่จะไม่ได้มกล้ชิดกับพี่โทโมะเเล้วน่ะสิ"แก้วพูดเเล้วเเกล้งหัวเราะเพื่อนไม่ให้เพื่อนจับพิรุธได้

 

 

 

 

 

"แหม ติดใจละสิ"แพทเเซว

 

 

 

 

 

"คงงั้นน่ะ แหะๆ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม ทั้งที่ข้างในเเทบจะรั้งน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่

 

 

 

 

 

"ยังไงวันนี้แกก็ต้องระวังตัวไว้ด้วยนะแก้ว บอกฟางด้วยละ วันนี้เหมือนเห็นวันหมาหอนก่อนวันเลือกตั้ง พี่กวินกับพี่ทีเจต้องตามหาตัวเธออย่างบ้าคลั่งแหงๆ"แพทพูด

 

 

 

 

 

"อืม...ชั้นจะระวัง"แก้วพุดเเค่นั้นก่อนการสนธนาจะหยุดไป

 

 

 

 

 

ชั้นอยากให้วันนี้มันผ่านไปเร็วๆจัง ชั้นจะไม่ได้มองหน้าคนที่ชั้น ไม่อยากมอง คนที่เขาผลักไสชั้น ชั้นนั่งคิดอะไรเรื่องเปลื่อย วันนี้ไม่มีกระจิตกระใจจะเรียนเลย เเละชั้นคิดว่าชั้นเองไม่ใช่คิดเดียวที่เป็นแบบนี้ ฟางเองก็เหม่อตั้งเเต่กลับมาจากห้องน้ำเเล้ว 

 

 

 

กริ๊งงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงงง

 

 

 

 

 

เสียงออดหมดเวลาดังขึ้น ดูเหมือนทุกคนจะเตรียมกระเป๋าตั้งเเต่คาบสุดท้ายเเล้ว พอออดดังก็พากันกรูอกไปจากห้องกันเหมือนรีบไปตามอะไรสักอย่าง -0- เหลือก็แค่ชั้น ฟางเเล้วก็ คยอง ? ชั้นไม่รู้ว่านายคยองนี่จะอยู่ทำไม ถ้าฟางก็ไม่ค่อยสงสัยเพราะมันเเต่เหม่ออยู่คงไม่มีเวลาเก็บกระเป๋าเเต่นายคยองนี่สิเก็บเสร็จเเล้วจะอยู่ทำไม วันนี้ก็ไม่ใช่เวณเพราะมัรเป็ณเวณชั้น

 

 

 

 

 

"ไงเป็ดหัวฟูวันนี้มีคนมารับอ่ะเปล่า"คยองเทเดินมาถามฟาง

 

 

 

 

 

"ไม่รุ้อะ ต้องเดินไปดูหน้าโรงเรียน"ฟางตอบ

 

 

 

 

 

"เเล้วทำไมนายจะต้องมาถามฟางข้ามหัวชั้นด้วยเนี่ย-0-"แก้วพูดเเล้วมองคยองเทที่อยู่ข้างขวาเเล้วมองฟางที่อยู่ข้างซ้าย

 

 

 

 

 

"อุ้ย พึ่งเห็นซอรรี่"คยองเทพูดติดตลก

 

 

 

 

 

"คนนะไม่ใช่หลักใช่ตอที่จะมองไม่ให้น่ะ"แก้วพูดเเล้วมองคยองเท

 

 

 

 

 

"ล้อลเ่นๆ"คยองเทพูดเเล้วผลักหัวแก้ว

 

 

 

 

 

"รุนเเรงๆ"แก้วพูดเเล้วต่อยหน้าท้องคยองเทเบาๆ

 

 

 

 

 

"แก้วจะออกไปพร้อมกันมั้ย"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"ไม่บะวันนี้เวณแก้วทำเวณแปปนึงค่อยออกเพราะมันก็สะอาดอยู่เเล้ว"แก้วพูดเเล้วมอง

 

 

 

 

 

"เพราะชั้นทำไว้ดีก็เงี่ยอ่ะ"คยองเทพูด

 

 

 

 

 

"โดนใช้นะได้ข่าว"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"-_- ชั้นว่าเราไปกันเถอะฟาง"คยองเทพูดก่อนจะเดินไปพร้อมฟาง

 

 

 

 

 

"ไม่เห็นมีใครมารับเลย สงสัยคงต้องกลับกับชั้นเเล้วละมั้ง"คยองเทพุดเเล้วมองซ้ายมองขวา

 

 

 

 

 

"อืม คงงั้น"ฟางตอบ

 

 

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวชั้นไปเอารถก่อนดีกว่า รออยู่ตรงนี้นะ"คยองเทพูดเเล้ววิ่งไปขับรถคันโปรดของตัวเองมาจอดตรงหน้าฟาง

 

 

 

 

 

"ขึ้นมาสิ"คยองเทพูด

 

 

 

 

 

"เชิญครับ"คยองเทเห็นฟางยังยืนนิ่งเลยลงมาจากรถเเล้วเปิดประตูให้ฟาง

 

 

 

 

 

"โทษที ขอบคุณนะ"ฟฟางพูดเเล้วขึ้นรถไปคยองเทปิดประตูดเเล้วก็รีบวิ่งไปขึ้นอีกฝั่ง

 

 

 

 

 

ตลอดทางฟางไม่เเละคยองเทไม่ได้พูดอะไรกันเลยเพราะฟหางเอาเเต่เงียบเเล้วมองไปเเต่นอกกระจกจนถึงบ้านฟาง

 

 

 

 

 

"อ๊ะถึงเเล้วครับคุณผู้หญิง เชิญครับ"คยองเทเดินลงมาจากรถเเล้วเปิดประตูให้ฟาง

 

 

 

 

 

"อืม ขอบคุณมากนะคองที่มา"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"อือ ไม่เป็นไรวันนี้ชั้นไม่เข้าไปบ้านเธอ อย่าลืมทำอย่างที่ชั้นบอกละ"ประโยคคยองเทเดินมากระซิบข้างหูฟาง ฟางฟังเเล้วก็งงนิดๆเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

 

 

 

 

 

ตริ๊ง

 

 

 

 

 

'ยิ้นบ้างสิ อย่าเศร้าน่า' จากคยองเท

 

 

 

 

 

ตริ๊ง

 

 

 

 

 

'ชั้นเชื่อว่ารักของเธอจะทำให้เค้ารักเธอนะเชื่อนชั้นสิ' จากคยองเท

 

 

 

 

 

"อะไรนักหนาว่ะ"ป๊อปปี้ที่ลุกขึ้นมาเพราะเสียงข้อความ ก่อนจะมองไปข้างๆมีโทรศัพท์เครื่องนึงว่าอยู่เเล้วหยิบขึ้นมาดู มีข้อความที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน ป๊อปปี้มอง

 

 

 

 

 

"ไม่ใช่โทรศัพท์ชั้นนิ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะถือวิสาสะเปิดข้อความอ่าน ข้อความทั้งหมดมาจากคยองเท ป๊อปปี้มองเเล้วหงุดหงิดทันที

 

 

 

 

 

"O_O!!"ป๊อปปี้ถึงกับตาโตเมื่อเลื่อนไปดูตั้งเเต่เเรก

 

 

 

 

 

"เธอชอบชั้น"ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้มออกมาก่อนจะรีบดูนาฬิกา

 

 

 

 

 

"เห้ย เลิกเนรียนเเล้วนี่หว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

 

 

 

เมื่อวานจะอัพเเล้วดันไปกดปิดหน้านี้ โมโหก็เลยไม่อัพ 55555 โทษทีน้าาา เเต่มาอัพให้เเล้ววันนี้

 

 

 

ป๊อปปี้รู้เเล้วจะเป็นยังไงอันนี้ก็ต้องมาลุ้นกันเด้อ 5555

 

 

 

เม้นเยอะน้าาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา