สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.

  35 ตอน
  1013 วิจารณ์
  52.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) กรี๊ดดด กำลังสอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 คอนโด

 

 

 

 

 ห้องนอน

 

 

 

แกร๊ก..

 

 

 

"ชั้นบอกเเล้วว่าให้แกดูเเลไอ้เวรนี่ดีๆ -_- ดูดิมันซดไปกี่แก้วเเล้วเนี่ย"เสียงชายคนนึงในห้องของแก้วพูด

 

 

 

 

"ไม่รู้ว่ะ หันมาอีกทีสภาพมันก็เป็นแบบนี้เเล้ว"เสียงชายอีกคนพูด

 

 

 

 

"คืนนี้พวกแกนอนที่นี่ก็เเล้วกัน"เสียงชายคนเดิมพูด

 

 

 

 

"เออมันก็เเน่อยู่เเล้ว ว่าเเต่ฟักบัวในห้องแกใช้ได้ยังว่ะ"ชายคนแรกพูด

 

 

 

 

"ได้ดิว่ะ ชั้นพึ่งเปลื่ยนเมื่อเดือนที่เเล้ว"ชายอีกคนพูด

 

 

 

 

"เออดี งั้นแกเปิดไฟหน่อยดิ หนักชิปเป๋ง"

 

 

 

 

ชั้นตื่นขึ้นมากลางดึงก็ได้ยินเสียงชายสองคนคุยอยู่ใกล้ๆ เอ หรือว่าชั้นหูฝาดไป เเต่ทำไมเหมือนมีคนเดินอยู่ในห้องเลยล่ะ หวังว่าคงจะไม่ใช่สิ่งที่ขึ้นต้นด้วย ผ ผึ้งนะ T^T แก้วคิดในใจ

 

 

 

 

ครืด

 

 

 

 

เห้ย T^T มีเสียงอะไรลากเขามาใกล้ๆชั้นด้วย T_T ชั้นเริ่มเเน่ใจว่านี่คงจะไม่ใช่ฝันแน่ๆ ชั้นหรี่ตามองไปรอบๆเเต่ก็มองไม่เห็นเพราะในห้องมืดมาก

 

 

 

 

กริ๊ก..

 

 

 

 

จู่ๆ ไฟห้องน้พก็เปิดขึ้น O_O อะไรกัน นี่ชั้นอยู่ห้องคนเดียวนะ เเล้วใครกันที่มาเปิดไฟห้องน้ำชั้นนโมตัสสะ...นโมตัสสะ อย่ามาหลอกอย่ามาหลอนลูกเลย T^T

 

 

 

 

ฟึ่บ!

 

 

 

 

ยังไม่ทันได้สวดมนต์รอบที่สองเลย ทำไมมันเหมือนมีอะไีรนักๆมาทับชั้น หรือว่าชั้นจะโดนผีอำ ไม่น้าาาาา TOT คะ คุณผี ลุกทีเถอะแก้วเป็นคนดีไม่เคยทำร้ายใคร เพราะฉะนั้นอย่ามาหลอกอย่ามาหลอนกันเลยนะ TOT

 

 

 

 

"ฟู่.." เสียงลมหายใจดังขึ้นข้างหูของชั้นอย่างชั้นเจน แถมยังรู้สึกอุ่นๆที่ต้นคออีกด้วย -0- กรี๊ดด ไม่เอาเเล้ว ชั้นดิ้นอยู่ในผ้าห่มเพราะกลัวบางสิ่งที่ทับตัวของชั้นอยู่ ก่อนจะรวบรวมแรงสุดท้ายถีบอะไรก็ตามที่ทับตัวชั้นอยู่ให้กระเด็นออกไป จะผีหรืออะไรก็ไม่รู้ทั้นนั้นเเล้ววว

 

 

 

พลั่ก!

 

 

 

 

"โอ๊ยยยย.."

 

 

 

ฟึ่บ

 

 

 

มีเสียงร้องดังขึ้นมาพร้อบกับไปในห้องที่เปิดขึ้น

 

 

 

 

"เฮ้ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย =O=!!"เสียงผู้ชายคนนึงพูด เเต่เอ๊ะ ทำไมเสียงคุ้นๆ ชั้นมองลงไปด้วยสายตาที่ยังไม่ค่อยปรับเข้ากับเเสงสว่างเท่าไหร่ เเต่รู้สึกเหมือนมีอะไรกองอยู่ที่พื้น เเต่มันไม่ใช่เเค่นั้น เพราะมีผู้ชายอีกสองคนอยู่ในห้องของชั้น!! เเต่คงที่กองอยู่กบพื่้นหน้าตาคุ้นๆแฮะ พะ พี่ โทโมะ O_O

 

 

 

ฟึ่บ

 

 

 

ชั้นไม่กล้าแม้เเต่สบตาใครทั้งนั้นจึงกระโดขึ้นเตียงอย่างรวดเร็วก่อนจะหลับตาเเน่ บ้าน่า บ้าๆๆๆ ไม่จริงชั้นต้องอ่านคลิบบอร์ดของพี่โทโมะมากไปแน่ๆ ถึงได้เก็บมาฝันเป็นตุเป็นตะแบบนี้ ชั้นหวังว่าชั้นลืมตาขึ้นมาจะไม่เห็น รวมทั้งผู้ชายอีกสองคนที่อยู่ในห้องนี้ด้วย

 

 

 

 

"นี่แกซุกสาวไว้ในห้องหรอว่ะ เดี๋ยวนี้ชักจะร้ายใหญ่เเล้วนะเว้ย"เสียงชายคนนึงพูดขึ้น

 

 

 

 

"พูดอะไรของแกน่ะ -_-"โทโมะพูด

 

 

 

 

"โอ๊ย ทำไมชั้นมานอนอยู่ตรงนี้ว่ะ"เสียงชายอีกคนพูด ทำไมทุกอย่างมันถึงดูเหมือนจริงอย่านี้เนี่ย >_<

 

 

 

 

"นี่เธอ เด็กไอ้โมะมันหรอเนี่ย"จู่ๆผ้าห่มที่ชั้นคุมอยู่ก็ถูกดึงออกด้วยใครสักคน เเละผู้ชายหน้ายาวๆคนนึงจ้องชั้นจนจมูกแทบจะติดกันอยู่เเละ เค้าคงเป็นเพื่อนพี่โทโมะเเน่ๆ

 

 

 

 

"ไม่ๆๆๆ พวกพี่คือความฝัน พวกพี่ไม่ชั้นความจริง!"แก้วพูดเล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

"อะไรนะ ไอ้โมะ แกมาเคลัยร์เด็กแกดิ๊ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง"นายหน้ายาวคนนั้นหันไปหาพี่โทโมะ

 

 

 

 

"เธอมาทำอะไรในห้องชั้น -_-?"พี่โทโมะพูดกับชั้น กรี๊ดดด ชั้นอยากจะเป็นลมมันซะตรงนี้เลย

 

 

 

"ตะ..คือ..อ่ะ (..)"แก้วพูดตะกุกตะกัก โอ๊ยยย พูดไม่ออกโว้ยยย T^T

 

 

 

 

"ว่าเเต่รสนิยมแกเปลื่ยนไปตั้งเเจ่เมื่อไหร่ว่ะ"เสียงชายคนนึงพูด ชั้นหันไปดูนั่นมันพี่ป๊อปปี้ของยัยฟางหนิ สงสัยจะมากับพี่โทโมะ ชั้นหันกลับมาสบตากับพี่โทโมะต่อ >< "สีชมพูทั้งนั้นเลย"ป๊อปปี้พูดเเล้วทำหน้าตาล้อเลียนใส่พี่โทโมะ

 

 

 

 

"ของพวกนั้นไม่ใช่ของชั้นแกหุบปากก่อนได้ไหมว่ะไอ้ป๊อป"โทโมะพูด

 

 

 

 

"ว่าไง เธอน่ะ เข้ามาที่นี่ได้ยังไง เเล้วของพวกนี้มันอะไนกัน"โทโมะพูดเเล้วมองรอบๆห้อง

 

 

 

 

"อะ..เอ่อ..กะ..กึ้ย..ดะ.."เห้ยใครก็ได้ช่วยชั้นด้วยชั้นรู้สึกว่าชั้นพูดไม่รู้เรื่องยังไงยังงั้นเลยT^T การที่ได้เห็นหน้าพี่โทโมะทำให้ลิ้นชั้นพัน พูดอะไรไม่รู้เรื่องเเล้ว T^T

 

 

 

ตึก ตัก ตึก ตัก เอ้าๆ ดูใจมันเต้น >///<

 

 

 

 

"พูดอะไรของเธอน่ะ นั่นมา๓าษาคนรึป่าว -_-"โทโมะพูด

 

 

 

 

"ดะ..หร๋อย..ดุ๊ก..แด๊ก.."อะไรกันชั้นไม่ได้ตั้งใจจะพูดเเบบนี้สักหน่อย TT

 

 

 

 

"ระ หรือว่าเธอไม่ใช่คน -O-? มนุษย์ต่างดางใช่ป่ะ"โทโมะพูด เอ้าดูทำไมว่าชั้นอย่างนี้ T^T

 

 

 

 

"พ่อของชั้นเป็นคนเช่าที่นี่ให้ ชั้นเองก็ไม่รู้เหมือนกัน>///<"แก้วพูด

 

 

 

 

"เอ้าพูดภาษาคนได้นี่น่า เเล้วทำไมไม่พูดตั้งเเต่แรกล่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ พอชั้นได้สบตอกับพี่คนนั้นชั้นก็พูดไม่รู้เรื่อง"แก้วพูดสารภาพ เเละคนนั้นก็คือโทโมะนั้นเอง

 

 

 

 

"ฮ่าๆๆ เธอนี่แปลกดีแฮะ เฮ้ย ไอ้โมะ น้องสาวคนนี้บอกว่าเห็นหน้าแกเเล้วพูดไม่รู้เรื่องว่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"ว่าไงน่ะ -_- งั้นแกคุยแทนชั้นหน่อยเเล้วกัน"โทโมะพูด

 

 

 

 

"เธอบอกว่าพ่อเธอเช่าที่นี่  เธอไม่รู้เรื่องอะไรด้วย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เช้า ? ให้ตายเถอะ.."โทโมะพูดสบถ ก่อนจะล้วงโทรศัพท์ใือถือออกมาอย่าร้อนรน

 

 

 

 

"ฮัลโหล...ผมเอง...ใช่ นี่แม่ปล่อยให้คนเช่าห้องของผมโดยที่ไม่บอกผมก่อนได้ยังไง...ถึงผมจะไม่ค่อยให้ใช้ห้องนี้เเต่มันก็ยังจำเป็น...ครับ...ครับ...ด็ได้ เเต่เเค่เดือนเดียว ครับ.."โทโมะคุยโทรศัพท์เสร็จก็เก็บโทรศัพท์ไว้ที่กระเป๋ากางเกงอย่าเดิมก่อนจะเดินเขามา

 

 

 

 

"โอเคฝ่ายชั้นผิดเอง แม่ชั้นประกาศให้เช่าห้องนี้โดยที่ไม่บอกชั้น เเล้วพ่อเธอติดต่อเข้ามา เเถมยังเอากุญแจสำรองของชั้นให้พ่อของเธออีก"โทโมะพูด

 

 

 

 

"ง่ะ.."เอาเเล้วไง พูดไม่ออกอีกเเล้ว T^t

 

 

 

 

"ชั้นจะคืนเงินให้เเล้วเธอก็ย้ายออกไป"โทโมะพูด

 

 

 

 

"มะ...ด๋อย...สะ...แง๊ง.."งื้อออ T^T ไม่ได้ๆ ชั้นมองไปรอบไก็เจอปากกาเเละสมุด จึงหยิบขึ้นมาเขียนเเล้วโชว์ให้พี่โทโมะดู

 

 

 

'ไม่ได้หรอกค่ะ พ่อกับแม่ชั้นไม่อยู่เมืองไทยเเล้ว ชั้นก็ไม่มีที่จะไปจริงๆ'

 

 

 

 

"-_-"โทโมะทำหน้านิ่งขณะที่อ่านใบที่ชั้นชูให้

 

 

 

 

'ขอร้องละค่ะ ให้ชั้นอยู่ที่นี้เถอะ ชั้นตัวคนเดียวจริงๆนะค่ะ' ชั้นเขียนเเล้วชูให้เค้าอ่าน

 

 

 

 

"งั้นก็ตามใจถึงยังไงชั้นก็ไม่ค่อยมาที่นี่บ่อยนัก เเต่ชั้นให้เวลาเธอเเค่เดือนเดียวชั้นจะไม่ให้เธอเช่าต่อ"โทโมะพูด

 

 

 

 

"-0-"ไม่รู้ว่าัชั้นควรจะซาบซึ้งดีไหม เเต่เดือนนึงมันก็คงมากพอเเล้วล่ะ

 

 

 

 

"ว่าเเต่ เธอเป็นคนจริงไใช่ไหม"โทโมะพูด ทำไมเค้าถึงถามชั้นเเบบนั้นละ Y_Y ชั้นดูไท่เหมือนคนตรงไหน

 

 

 

 

"( >_<)(>_< )"พูดไม่ออกค่ะ เขินน ><

 

 

 

 

"นี่ พวกแกทำบ้าอะไรกันอยู่ แกใช่ไหมโอ้โมะที่ถีบชั้นตกเตียงเมื่อกี้เนี่ย"ไอ้หน้ายางคนนั้นโวยวาย

 

 

 

 

"เมาเเล้วก็นอนเฉยๆไปไอ้เขื่อน"โทโมะพูด อ้อนายหน้ายาวคนนั้นชื่อเขื่อนี่เอง

 

 

 

 

"ชิ ชั้นไปหายัยเฟย์ดีกว่า ยัยนั่น เพราะยัยนั่นน่ะแหละ"เขื่อนพูดเเล้วเดินไปที่ประตู

 

 

 

 

"ไอ้บ้าเอ้ย นี่แกทะเลาะกันมาใช่ไหมน่ะ เเล้วนี่จะไปหายัยนั่นสภาพนี่อ่านะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เออ เปิดประตูยัยนั่นต้องนอนหลับอยู่แน่ๆ ในขณะที่ชั้นเป็นแบบนี้"เขื่อนพูด

 

 

 

 

"แกจะบ้ารึไง ถ้าแกไปหายัยนั่นตอนนี้ พ่อของยัยนั่นก็ตีหัวแกเอาดิ เเถมยังจะไม่ให้คบกับลูกสาวเค้าอีกนะ เดี๋ยวชั้นพาแกไปส่งบ้านดีกว่า ไอ้โมะชั้นไปแล้วนะโว้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เออๆ"โทโมะตอบ

 

 

 

 

"นี่มันก็ดึกมาเเล้ว เเละนี่เป็นห้องของชั้น เธอนอนบนเตียงนั่นคนเดียวก็ได้ เดี๋ยวชั้นจะนอนพื้น เพราะฉนั้น ราตรีสวัสดิ์ -_-"โทโมะพุด

 

 

 

 

"ดะ...>////<"แก้วพูดไม่รู้เรื่อง เขินเว้ยย

 

 

 

 

พรึ่บ

 

 

 

ไม่จริงนี่ชั้นกำลังนอนอยู่กับหนุ่มหล่อแถมยังเป็นหนุ่มที่ชั้นแอบชอบมาตั้งสี่ปี กรี๊ดดด อยากจะกรี๊ดให้มันรั่นห้อง ไม่รู้ว่าคนที่ต้องระวังตัวคือชั้นหรือว่าเค้า >////<

 

 

 

 

 

 

 

 

_____________________________________________________________________

 

อัพเเล้วน้าาาาา เม้นกันเยอะๆน้าาาาา      

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา