สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.

  35 ตอน
  1013 วิจารณ์
  52.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ทางเลือก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 "กรี๊ดดดดด"เสียงของเเพทกรี๊ดขึ้นมา

 

 

 

"อะไรของแกเนี่ยห๊ะ"แก้วพูดอย่างหัวเสีย

 

 

 

"กรี๊ดอะไรของแก"ฟางพูด

 

 

 

"ทำไมพวกแกโชคดีแบบนี้เนี่ย"แพทพูด

 

 

 

"โชคดีอะไร"ฟางพูด

 

 

 

"ยังไง??"แก้วพูด

 

 

 

"ก็คนที่เป็นองครักษ์ก็คือพี่โทโมะเเละพี่ป๊อปที่แกสองคนหลงใหลอยู่ไม่ให้หรอ *0*"แพทพูกพร้มทำตาเป็นประกาย

 

 

 

"มันก็ใช่แต่แบบนี้ชั้นลำบากใจนะ"แก้วพูด

 

 

"ฟางไม่ค่อยเท่าไหร่อยู่กับพี่ป๊อปเเล้วรู้สึกดี"ฟางพูดเเล้วยิ้มเพ้อๆ

 

 

 

"นั่นน่ะพี่ป๊อปของฟางพี่โทโมะเค้าไม่เป็นแบบนั้นน่ะ"แก้วพูด

 

 

 

"ของฟางดูไม่น่าเป็นห่วง เเต่ของแกมันดูน่าเป็นห่วงนะยัยแก้ว ได้โอกาสดีๆแบบนี้ก็ทำให้เต็มที่เลยสิ"แพทพูด

 

 

 

"เเล้วจะทำอะไรยังไงอะ"แก้วถาม

 

 

 

"เคยได้ยินไหมรักแท้แพ้ใกล้ชิดน่ะ :)"แพทพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วเดี๋ยวฟางกลับบ้านก่อนนะ"ฟางพูด

 

 

 

"เอ้าเเล้วฟางจะกลับยังไง รอแก้วทำเวรแปปนึงสิ"แก้วพูดเเล้วกวาดห้องต่อ

 

 

 

"เอ่อคือ -/////-"ฟางพูดเเล้วหน้าเริ่มเเดง

 

 

 

"อะไร มีอะไรหรอฟาง"แก้วถาม

 

 

 

"พี่ป๊อปเค้าบอกจะมารับฟางน่ะ -////- เค้าบอกว่าเดี๋ยวเเคชเชอร์โรงเรียนเราจับได้เลยจะมารับทุกเย็น"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงจัด

 

 

 

"อ๋อ งั้นกลับดีๆนะฟางอย่าทำอะไรพี่ป๊อปละฮ่าๆ"แก้วพูดขำ

 

 

 

"ไปละบาย"ฟางพูดเเล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ออออ ต้องเดินกลับคอนโดคนเดียวใช่ไหมเนี่ย เซ็งเลย"แก้วพูดเบาๆก่อนจะเดินไปเเต่จู่ๆ

 

 

 

ขวับ!

 

 

 

จู่ๆก็มีมือหนึ่งคว้ามือของชั้นไว้โดยไม่ทันตั้งตัวชั้นสะดุ้งดวยความตกใจ

 

 

 

"คราวหลังถ้าชั้นยังไม่มาให้ยืนรอในโรงเรียนก่อน ตั้งเเต่วันนี้เป็นต้นไปชั้นจะมารับเธอ"โทโมะพูดขึ้นด้วยใบหน้านิ่งๆ แก้วพยักหน้าแทนคำตอบ

 

 

 

ตอนนี้พี่โทโมะเขาพาชั้นมาที่ไหนสักแห่ง เเต่ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เเต่ที่ชั้นสนใจคือมือของเขาที่กุมมือของชั้นอยู่ต่างหากละ >//////< ระหว่าทางเราเดินผ่านนตุ๊กตาที่ในนั้นมีตุ๊กตาน่ารักๆเยอะแยะเลย อยากได้จัง *0*

 

 

 

"มองเเบบนั้นอยากได้รึไง -_-"โทโมะพูด แก้วรีบจึงส่ายหัว

 

 

 

"โกหกไม่เก่งเลยนะ"โทโมะพูด อาการชั้นมันแสดงออกขนาดนั้นเลยหรอ TT

 

 

 

"...."ชั้นแอบคิดในใจนิยายที่ชั้ยเคยอ่าน พอพระเอกรู้ว่านางเอกชอบตุ๊กตาเค้าก็คีบใก้ ><

 

 

 

"ถึงอย่างนั้น ชั้นก็ไม่คีบให้หรอกนะ"โทโมะพูด นั่นไง TT ว่าเเล้ว ชั้นหันมองไปรอบๆก็เห็นตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ จึงหยิบกระดาษมาเขียนเเล้วยื่นใส่มือเค้า

 

 

 

'ถ่ายรู้กันมั้ยค่ะ^^'

 

 

 

"ชั้นไม่ชอบถ่ายรูป-_-"โทโมะตอบหลังจากอ่านสิ่งที่แก้วเขียนในกระดาษเเล้ว

 

 

 

"ไม่คิดเลยนะว่าจะหาตัวเจอง่ายขนาดนนี้"ระหว่างที่ชั้นเดินผ่านตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ก็มีเสียงคนๆนึงทักชั้นมองไป นี่มันพี่กวินหนิเเคชเชอร์โรงเรียนชั้น O_O

 

 

 

 

"..."โทโมะไม่ได้ตอบอะไรได้เเต่คว้ามือแก้วเเน่นมาก

 

 

 

"ไง ไม่คิดจะทักกันหน่อยหรอ"กวินพูด

 

 

 

"ไม่จำเป็น-_-"โทโมะตอบ

 

 

 

"ฮ่ะๆ ทำเมินกันแบบนี้ คิดหรอว่าชั้นจะปล่อยแกไปง่ายๆ"กวินพูด พวกรุ่นพี่คนอื่นๆก็เริ่มมาล้อมพวกเราไว้

 

 

 

"ส่งดัมมี่มา"กวินพูด

 

 

 

"ตลกว่ะ อย่ามาพูดให้ขำ"โทโมะพูดเเล้วเลิกคิ้มวข้างนึง เป็นครั้งเเรงที่ชั้นเห็นการเคลื่อนไหวในหน้าของเขา

 

 

"เธอน่ะ อย่ามาโง่หน่อยเลยปล่อยมือไอ้เวรนี่ซะเเล้วมากับชั้นเดี๋ยวนี้"กวินพูดเเล้วหันมาทางแก้ว

 

 

 

"มากับชั้นเธอจะทรยศโรงเรียนเราหรือไงโรงเรียนเราเเพ้ไม่ได้!!"กวินพูด

 

 

 

"มะ ไม่ค่ะ"แก้วตอบ

 

 

 

"ไม่อนุญาต ใครบอกว่าเธฮมีสิทธิ์ตัดสินใจ คนที่จะบอกว่าคนที่จะปล่อยมือจากชั้นหรือไม่ มีเเค่ชั้นคนเดียว!"โทโมะพูด

 

 

 

"ฮ่ะๆ นี่ชั้นจะบอกความลับดีไให้รู้เอาไว้นะ ความจริงมันเป็นคชเเค่เกมที่พวกชั้นคิดเองขึ้นมา ไม่ว่าจะกติกาไหน มันก็เเค่เรื่องไร้สาระ พี่พวกชั้นเสนอมันคือกลับดัก เเล้วพวกกก็ตกหลุมพลางชั้นง่ายดายมาก พวกแกมันโง่ เลยต้องโดนซ้อมฟรียังไงละ!"กวินพูด

 

 

 

"..."เงียบครับ - -

 

 

 

"เตรียมใจไว้ โทโมะ"กวินพูด เบบนี้มันหมาหมู่ชัดๆ

 

 

 

"ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ คะ คือนี่มันถูกเเล้วหรอค่ะ มันคือการต่อสู้ระหว่างผู้เล่นสี่คนไม่ใช่หรอค่ะ แบบนี้มันไม่ผิดกติกาหรือไง"แก้วตะโกนออกไป

 

 

 

"หา ผิดกติกา? นี่เธอยังเชื่ออะไรแบบนั้นอยู่หรือไง สิ่งสำคัญคือชัยชนะต่างหากดูให้ดีเถอะ"กวินพูด

 

 

 

"ไม่จริงหรอกค่ะ ชัยชนะไม่ได้สำคัญเสมอไป สิ่งสำคัญคือเราได้อะไรจากการกระทำนั้นต่างหาก"แก้วพูด

 

 

 

"พูดได้ดีนิ"โทโมะกระซิบข้างหูแก้ว ขนลุกอะ เขินนนน

 

 

 

"หนวกหูเธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ออกไปวะ"กวินพูด

 

 

พลั่ก

 

 

ชั้นไม่รู้ว่าชั้นถูกเหวี่ยงออกมาจากนอกวงตั้งเเต่เมื่อไหร่ >< ใครเหวี่ยงฟ่ะ T^T

 

 

 

"มีอะไรจะสั่งเสียไหม เพราะชั้นแข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนอยู่เเล้วโว้ย"กวินพูด

 

 

 

"หยุดเห่าสักทีเถอะ -_-"โทโมะพูด

 

 

 

พลั่ก!!

 

 

 

"กรี๊ด"ชั้นกรี๊ดออกมาเพราะเห็นเลือดในมุมปากของโทโมะ เจ็บไหม พี่โทโมะของชั้นนนน TOT 

 

 

พลั่ก!

 

 

 

โทโมะต่อยกระกวินจนเลือกออกเช่นกัน กวินจะต่อยคือเเต่ก็

 

 

 

ปี๊ดดดด!!

 

 

 

มีเสียงคนเป่านกหวีดดังขึ้นมาก่อนทำให้พวกพี่กวินต้องสลายตัวกันไป

 

 

 

 

 

 

 

'เจ็บไหมค่ะ'

 

 

 

"ชั้งมันเถอะ"โทโมะตอบ

 

 

 

'เข้าไปทำแผลข้างในก่อนไหมค่ะ'

 

 

 

"แผลเเค่นี้ชั้นไม่ตายหรอก"โทโมะตอบ เขาจะเดินกลับออกไปเเต่ชั้นดึงแขนเสื้อเขาเอาไว้ เค้าส่ายหัวไม่ยอม เเต่ชั้นจะไม่ยอมปล่อยไปทั้งที่ยังไม่ได้ทำแผลหรอกหน่า ชั้นจึงลากเค้ามานั่งที่โซฟาในห้องก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำแผลมาเเล้วลงมือทำแผลให้เขา

 

 

 

"มนุษย์นอกโลกอย่าเธอทำแผลกับเขาเป็นด้วยหรอ"โทโมะพูด แหมมันน่าจิ้มแผลนัก

 

 

 

"TT"จู่บๆพี่โทโมะก็เอามือมาปิดตาชั้น ปิดทำไม T^T

 

 

 

"ชั้ยบอกเเล้วไงว่าแผลเเค่นี้ชั้นไม่ตายหรอก"โทโมะพูดจบก็เอามือออกจากตาของเเก้วเเล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่เธอทำอะไรน่ะ"เมื่อเข้ามาถึงห้องป๊อปปี้ก็ทักฟางทันทีเพราะเห็นทำอะไรกับกระเป๋า

 

 

 

"คือฟางมีการบ้านน่ะค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มเขินๆ

 

 

 

"งั้นก็ทำไปละกัน เดี๋ยวชั้นไปเอาน้ำมาให้"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินหายไปในครัว ไม่เขินสิยัยฟางไม่ๆ

 

 

 

"คิดไม่ออกรึไง"ป๊อปปี้เดินเข้ามาเห็นฟางยังไม่เขียนอะไรเลยพูดขึ้น

 

 

 

"เอ่อ ค่ะ คือฟางไม่ค่อยเห่งคณิตศาสตร์เท่าไหร่ ไม่ค่อยเข้าใจ"ฟางพูด

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นช่วย"ป๊อปปี้พูดจบก็มานั่งข้างฟางทำเอาฟางใจเต็มรัวพร้อมหน้าแดง

 

 

 

"อะ เอ่อคือ"ฟางพูดเพราะป๊อปปี้เริ่มสอนเเละเริ่มเข้ามาใกล้

 

 

 

"มีอะไรหรือว่าไม่เข้าใจ เอ๊ะ เธอเป็นอะไรน่ะหน้าแดง ไม่สบายหรอ"ป๊อปปี้ถามเพราะเห็นฟางหน้าแดงจึงเอามือมาเเตะหน้าผากฟาง โอ๊ะๆ อย่าๆ เพราะพี่เเหละที่ทำให้เป็นแบบนี้เอามือออกไปนะ มันเขิน ><

 

 

 

 

"ตัวก็ไม่ร้องนิ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

"คือฟางไม่ได้เป็นอะไรค่ะ"ฟางตอบ

 

 

 

"หิวรึยัง"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

"เอ่อค่ะ พี่ป๊อปหิวเเล้วหรอค่ะ เดี๋ยวฟางลงไปซื้อของข้างล่างมาทำให้นะค่ะ"ฟางพุดเเล้วเดินลงไป

 

 

 

 

 

 

 

พรึ่บ

 

 

 

จุู่ๆก็มีคนมีจับมือชั้นจากด้านหลังจนชั้นหันขัวบ

 

 

 

"พี่ ทีเจ"ฟางพูด

 

 

 

"สวัสดีดัมมี่"ทีเจพูดเเล้วยิ้มมุมปาก

 

 

 

"สะ สะวัสดีค่ะ"ฟางพุดเเล้วยิ้มเเห้งๆ

 

 

 

"ไอ่องครักษ์หน้าโง่นั่นไม่มาดูเเลเธอรึไง"ทีเจพุด

 

 

 

"เอ่อ.."ฟางอึกอัก

 

 

 

"ไปได้เเล้ว"ทีเจอพูดเเล้วลากฟางไป

 

 

 

"มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอไง"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางเเละทีเจหันขวับไปมองทัน

 

 

 

"เธอน่ะมานี่"ป๊อปปี้เรียกฟาง

 

 

 

"นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งคนของชั้น"ทีเจพูด

 

 

 

"ยัยนี่ไม่ใช่เด็กของนาย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

"เเต่ยัยนี้อยู่โรงเรียนเดียวกับชั้น"ทีเจพุด

 

 

 

"เธอน่ะเดินมานี่"ป๊อปปี้พูดฟางจึงจะเดินเข้ามาหาป๊อปปี้

 

 

 

"นี่เธอจะทรยศโรงเรียนเรางั้นหรอ"ทีเจพูดทำให้ฟางชะงัก

 

 

 

"เดินมา"ป๊อปปี้พูด เเล้วกระชากฟางมา ทีเจมองอย่าหงุดหงิดก่อนจะเตะดินเเล้ว

 

 

 

"เเล้วเราจะได้เห็นดีกัน"ทีเจพูดเเล้วเดินหัวเสียกลับไป

 

 

 

"อย่าให้ชั้นรู้ว่าเธอช่วยเเคชเชอร์โรงเลยเธอนะ ชั้นจะทำโทษเธอ"ป๊อปปี้พูด ทำโทษอะไรก๊านนนน โรงเรยนชั้นก็อยากช่วย พี่เองชั้นก็อยากช่วย เเต่จะใก้ชั้นทรยศโรงเยนหรือไง T^T ชั้นก็ไม่อยากทรยศพี่เหมือนกันนะ โอ๊ยยยย คนสวยเครียด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

________________________________________________________________________

 

อัพเเล้วนะค่ะ อู้ 55555 ทุดท้ายดัมมี่ของเราก็ยังอยู่กับองครักษ์สุดจะหล่อ 55555

 

 

เม้นกันเยอะๆนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา