My Friend รักหมดใจยัยเพื่อนสนิท

10.0

เขียนโดย Ployytys

วันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.20 น.

  4 ตอน
  15 วิจารณ์
  8,013 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เกิดบ้าอะไรกับฉันเนี่ย !!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เฮ้ยยย !!! ไอ้บ้าโมะนิ บอกให้มันไปนอนโซฟา ยังจะดันมานอนบนเตียงกับฉันอีก แก้วใจปวดตับกับไอ้โมะบ้า ไม่ใช่ไมิเคยนอนแบบนี้นะ แต่คือฉันเป็นโรคบ้าอะไรไม่รู้ เวลาอยู่ใกล้ไอ้บ้านี่ ใจมันสั่นๆ หน้าก็รู้สึกร้อนๆ ฉันเลยไม่อยากเข้าใกล้มานนนน !! ดูม๊านนนน เบียดหาพระแสงหรอคะ คุณชาย แล้วจะทำไงดีเนี่ย

" แม่จ๋าาา " ไม่ใช่เสียงฉันนะ แต่เป็น เสียงไอ้โมะ โตจนจะแก่อยู่แล้วยังจะร้องหาแม่อีก ไอ้เด็กบ้า น่ารักจะตาย เอ้ยย !! ไม่ใช่ น่ารักตายแล่ะ

อ้ากกกกกก !!!!

มันกอดฉัน มันกอดฉัน มันกอดฉัน ฮือ ฉันไม่ใช่หมอนข้างน้าาา ปล่อยฉานนนไป TT

" แม่จ๋าาา " ยังละเมออีก อีคนบ้า จะหายใจไม่ออกแล้วเนี่ย

ฉันค่อยๆยกแขนโทโมะออกไปจากตัวฉัน

ป๊าบบบบบ !!

คิดถึงแม่มากรึไงห้ะ ไอ้โมะ กอดฉันอยู่ได้ แต่ครั้งนี้หน้าเราใกล้กันมาก มองใกล้ๆ มันก็หล่อดีนะ เอ้ยย !! เราต้องเอามันออกไปสิ คิดบ้าอะไรเนี่ยย -//- รู้สึกวูบวาบเลยข่ะ ต้องเอาหน้าออกห่างจากมัน ให้ไวที่สุด

พรึ่บบบบบ !!

งืออออออ มันกอดแน่นกว่าเดิมอีกทำไงดี เอาไงดีเนี่ยย นอนก็นอนวะ ไม่ไหวแล้ว คนมันง่วงนี่ แต่กอดแบบนี้อบอุ่นดีเนอะ อยากอยู่แบบนี้นานๆจัง -//-

- - Tomo talk - -

ฮ่าๆ ผมแกล้วยัยแก้วเองแล่ะ ผมยังไม่หลับด้วยซ้ำ ยัยแก้วหน้าแดงด้วย วะฮะฮ่า ดีใจจัง แต่เมื่อกี้ตอนที่ผมดึงเธอเข้ามากอดครั้งที่สอง ใจเต้นชะมัด นี่เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย นี่มันเพื่อนเรานะ จะคิดแบบนั้นไม่ได้ ไม่ได้ๆ แต่ยัยแก้วมองดีก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย -//- โอ้ยย ไม่พูดแล้ว ผมพูดบ้าอะไรเนี่ย นอนๆ นอนกอดยัยแก้ว ตัวนิ่มชะมัด คนอะไรน่าฟัดชะมัดยากเลย เอ้ยย !! ไม่ใช่ คนอะไรน่าถีบชะมัดยาก -//- คิดไรอยู่เนี่ยหลับดีกว่า

เช้าวันต่อมา

" งืออออออ " โอ้ยย รู้สึกแน่นๆที่เอว เหมือนมีอะไรมารัดอยู่เลย ฉันจึงหันไปดู

" เฮ้ยยย !!! " ไม่ให้ตกใจก็แปลก ไอ้โมะมันกอดฉันอยู่ มันกอด กอด กอด !!!! ฉันนึกว่าเมื่อคืนฉันปายยย โอ้โน YY

" ตะโกนทำไมเนี่ย ยัยแก้วหน้าม้า " หนอยย ยังมาทำเป็นไม่รู้สึกอะไรอีก ไอ้โมะบ้าา -//-

" กะ ก็นายกอดฉันอยู่โว้ยย " โอ้ยย ยิ่งพูดรู้สึกเหมือนยิ่งเขิน ไอ้บ้า เขินไอ้โมะทำไมวะ เป็นอะไรเนี่ยย

" เขินฉันหรอ หน้าแดงเลย :) " ดูมัน มันพูดแล้วทำหน้ากวนประสาทฉันอีก แกตายแน่ !!!!

" ขะ เขินบ้านแกสิห้ะ !!! ตายซะเถอะ " โมโหกลบเกลื่อน ? ฉันเป็นแบบนั้นรึเปล่า

ฟึ่บบบ !

" โอ้ยย ยัยแก้วบ้า เจ็บนะเฟ้ย " หนอย อีบ้า แค่นี้เจ็บหรอ กะอีแค่ตีด้วยหมอนเนี่ย

" เจ็บบ้านแกน่ะสิ ไอ้บ้าชอบฉวยโอกาส แกตายแน่ " ฉันพูดแล้วโวยวาย

" โอ้ยๆ กลับห้องดีกว่า บาย " ไอ้บ้านี่ กวนประสาทแต่เช้า หน้าแดงป่ะเนี่ย ฉันรีบวิ่งไปดูหน้ากระจบ เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว ไม่แดงเท่าไหร่ ดีนะที่โมโหกลบเกลื่อน

ฉันอาบน้ำเสร็จจึงลงมาข้างล่างเหมือนเดิมทุกเช้า

" อ้าว แก้ว ตาโมะล้ะ ยังไม่ลงมาหรอ " เป็นคำถามแรกที่แม่ถามฉัน นี่ลูกแม่นะ ฮืออ .-.

" มาแล้วคร้าบบ " นั่นไงตายยาก พูดปุ๊ปมาปั๊ป

เราจึงเดินไปโรงเรียนด้วยกัน แต่..... มีแขกไม่ได้รับเชิญ !!

____________________________________________________________________________________________________________________________________________

- ใครมารึนั่นน่ะ ?? เม้นโลยย จะได้มีกำลังใจในการแต่ง -

- อัพแล้ว กิ้กิ้ ไม่หนุกใช่ม้าา -

- ไม่เป็นไร อยากแต่ง 5555555 -

- เม้นกันเยอะๆน้าาา โหวตด้วยก้ะดี -

---- กราบขอบพระคุนทุกๆเม้นค่ะ -------

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา