เพลิงแค้นหัวใจมาร

"แอ๊ด....."เสียงประตูเปิดออกตามมาด้วยร่างใหญ่เดินมาหาเธอที่ขอบเตียง

ฟางค่อยๆลืมตาดู หลังจากที่หลับไปได้พักใหญ่

"ป๊อป ปล่อยฉันได้รึยัง ฉันเจ็บ"หญิงสาวเอ่ยถาม

"อืม"ป๊อปปี้เข้าไปแก้มัดให้เธอ ร่างเล็กค่อยๆขยับลุกขึ้นนั่ง จึงทำให้เขาเห็นว่า

เธอถูกเชือกที่เขามัด มันมัดแน่นซะจนเป็นรอยแดงๆตามแขนขาของเธอ

"มองอะไร"ฟางถาม หลังจากเห็นเขาจ้องอยู่นาน

"เปล่า"ชายหนุ่มเดินออกไปข้างนอก สักพักก็กลับมาพร้อมกับขวดเล็กๆในมือ

"อะไรน่ะ"ฟางมองอย่างสงสัย

"ส่งแขนมา"ป๊อปปี้บอก ฟางส่งไปอย่างว่าง่าย เขาเปิดฝาขวดออกก่อนจะ

ป้ายเนื้อครีมข้นๆทาที่เเขนของเธอ

"โอ๊ย..."ร่างเล็กสะดุ้งนิดนึง เมื่อเขาสัมผัสถูกเธอ

"อย่าร้องนักเลย ไม่ได้เป็นอะไรมากมายซะหน่อย"

"ก็มันเจ็บนิ"ฟางว่า

"พูดมากนัก ก็เอาไปทาเองเลยไป"เขาโยนขวดลงบนเตียงข้างๆเธอ

"นายเปลี่ยนไปมากจริงๆ...."

"เพราะเธอไง เธอทำให้ฉันเป็นแบบนี้เอง"ป๊อปปี้พูด

"อืม ฉันไม่เถียงหรอก"ฟางนั่งทายาให้ตัวเอง

"ป๊อปปี้นั่งมองร่างเล็กที่ทายาให้ตัวเองแบบลวกๆ สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้

ดึงขวดยามาทาให้เธอเพราะดูท่าให้หญิงสาวทาคงจะแย่ไปกว่าเดิม

"ทำอะไรเป็นบ้างไหมห๊ะ"เขาถามไปทาไป

"ขอบใจ"ฟางเอ่ย ป๊อปปี้ชะงักเริ่มรู้สึกตัวว่าเผลอใจดีกับเธอก็รีบเปลี่ยนท่าที

"อืม"ฟางรู้ดีว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันใจอ่อนกับเธอง่ายๆแน่ ป๊อปปี้ลุกเดินออกไป

หลังจากที่ทายาเสร็จ เขายืนทบทวนตัวเองอยู่หน้าห้อง เขาจะต้องห้าม

ใจอ่อนหวั่นไหวให้กับผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด....

เฟย์พาโทโมะมาดูอาการแก้วที่บ้าน โบว์ดีใจมาก

"ขอบคุณนะคะ ที่สละเวลามา"

"คุณแก้วอยู่ไหนครับ"โทโมะถาม

"มาค่ะ เดี๋ยวโบว์จะพาไป"โบว์เดินนำ เฟย์กับโทโมะรีบตามไป

"นี่แหละค่ะ พี่แก้วนอนอยู่ในห้องนี้"โบว์มาหยุดยืนที่หน้าห้องนอนของแก้ว

"งั้นพี่โมะเข้าไปดูพี่แก้วนะคะ เดี๋ยวเฟย์จะคุยกับโบว์สักหน่อย ไม่ได้เจอนาน"

"งั้นเสร็จแล้ว พี่จะลงไปหานะ"โทโมะบอก

"ค่ะ"เฟย์พยักหน้ารับก่อนจะพาโบว์เดินลงไปข้างล่าง โทโมะเข้าไปในห้อง

เห็นหญิงสาวสวยนอนหลับด้วยสภาพดูอิดโรยหน้าซีดๆไม่ค่อยมีแรง

เท่าไหร่นัก ก็เดินเข้าไปแตะตัวเบาๆ

"อ๊ะ...คุณเป็นใคร"แก้วรู้สึกตัวตื่นทันที

"ผมชื่อโทโมะครับ เป็นหมอที่น้องสาวคุณให้มาดูคุณ"

"ฉันไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ"แก้วว่า

"ดูจากสภาพคุณตอนนี้ ผมว่าน่าจะอาการหนัก"

"อาการหนัก...."แก้วยังคงคิดว่าตัวเองไหว

"คุณเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า"โทโมะถาม

"เปล่าหรอกค่ะ ที่ช่วงนี้ฉันเป็นแบบนี้คงเป็นเพราะฉันเครียดเรื่องน้องสาว

ที่หายตัวไป"

"คุณมีน้องสาวอีกคนด้วยเหรอครับ"โทโมะถามอีก

"เขาหายไปหลายวันแล้ว โดยที่ไม่มีใครรู้สาเหตุ"

"ขอโทษนะครับ น้องสาวคุณชื่ออะไร"

"ชื่อฟางค่ะ  "แก้วทำหน้าเศร้าในขณะที่โทโมะอึ้ง

"ฟางเหรอ...."

"ค่ะ ชื่อฟาง ธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์"

"......"โทโมะอึ้งกว่าเดิม เพราะไม่คิดว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้

"อ่อ....เปล่าครับ ไม่มีอะไร"โทโมะรีบกลับมาทำตัวปกติก่อนจะตรวจอาการ

ของแก้วต่อ พลางนึกสงสารแก้วที่จะต้องมาป่วยเพราะการกระทำของเพื่อน

ของเขาที่ไม่รู้จักคิดก่อนจะทำ...

อัพแล้วคับ เม้นต์ให้ด้วย ^_^