พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวคุณภาณุทำไมอุ้มหนูฟางมาแบบนั้นล่ะค่ะ"ป้าเเม่บ้านทักทันทีเมื่อเห็นป๊อปปี้อุ้มฟางที่สลบอยู่เข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

"เธอเจ็บท้องน่ะ ไปตามหมอมาด้วย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางไปไว้ที่ห้องนอน ไม่นานนักหมอประจำตระกูลก็มา

 

 

 

 

 

"ไหนหมอขอดูอาการหน่อยนะครับ"หมอพูดป๊อปปี้จึงหลีกทางให้ทันที

 

 

 

 

 

"อัตราหัวใจก็ปกตินะครับ เเล้วเธอเป็นอะไรครับ"หมอหันมาพูด

 

 

 

 

 

"เอ่อ ที่ท้องครับ"ป๊อปปี้อึกอัก หมอจึงจะเปิดเสื้อฟางเพื่อดูเเต่ป๊อปปี้ก็มาจับมือหมอไว้

 

 

 

 

 

"มีอะไรหรอครับ"หมอหันมาถาม

 

 

 

 

 

"เอ่อ เปล่าครับ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเอามือออก ก่อนที่หมอจะเิดเสื้อฟางขึ้นเห็นรอยช้ำๆเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"เเค่ช้ำๆนะครับ ไม่เป็นอะไรมาก เดี๋ยวหมอจะให้ยาไว้ทานะครับ"หมอพูดเเล้วให้ยาหลอดนึงมาให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"งั้นผมขอตัวกลับเลยนะครับ"หมอพูด เเล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

"เอ่อ คุณภาณุจะรับอาหารเย็นเลยรึเปบ่าค่ะ ส่วนหนูฟางป้าดูเเลเองค่ะ"ป้าเเม่บ้านพูด

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวถ้าโทโมะมาก็มาตามชั้นเเล้วกัน"ป๊อปปี้พูดแม่บ้านจึงเดินออกไป ป๊อปปี้มองฟางก่อนจะไปเอาผ้าชุดน้ำหมาดๆมาเช็ดหน้าให้ฟาง

 

 

 

 

 

"อืออ"ฟางที่รู้สึกเย็นๆที่หน้าก็กระพริบตาถี่ๆก่อนจะลืมตาขึ้น

 

 

 

 

 

"นาย"ฟางหันมามองหน้าป๊อปปี้ก็พูด

 

 

 

 

 

"ตื่นมาก็ดีละไปอาบน้ำ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"อือ อ๊ะ"ฟางพูดเเล้วดันตัวขึ้นเเต่เจ็บท้องทำให้ลงไปนอนเหมือนเดิม

 

 

 

 

 

"อาบน้ำเเล้วจะได้ทายา"ป๊อปปี้พูดเเล้วพยุงฟางขึ้น ก่อนจะพยุงพาไปห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อปยังไม่กลับมาหรอ"โทโมะที่เดินเข้ามาก็ถามป้าแม่บ้านทันที

 

 

 

 

 

"กลับมาเเล้วค่ะอยู่ห้องหนูฟาง"ป้าเเม่บ้านพูดโทโมะก็แปลกใจเเต่ไม่ได้คิดอะไร

 

 

 

 

 

"จะไปไหน"โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วเดินออกหน้า

 

 

 

 

 

"ไปหาฟาง"แก้วหันมาพูดก่อนจะขึ้นไป

 

 

 

 

 

ก๊อกๆ

 

 

 

 

 

แก้วเคาะประตูสองครั้งก่อนจะเปิดเข้าไปเลยก็เจอป๊อปปี้นั่งอยู่บนเตียง

 

 

 

 

 

"นายเข้ามาทำอะไรในห้องฟาง"แก้วพูดเเล้วชี้หน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"เพื่อเธอเจ็บท้อง มาก็ดีละฝากทายาให้ด้วยเเล้วกัน"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินเอายามายัดใส่มือแก้วก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

"ยังไม่ทันได้ด่าเลย ไปเร็วเคมเร็ว"แก้วพูดเเล้วเกาหัว ไม่นานนักฟางก็ออกจากห้องน้ำ แก้วจึงจัดการทายาที่หน้าท้องให้ฟาง

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวฟางอยู่นี่นะแก้วว่าให้คนเอาข้าวมาให้ดีกว่า"แก้วพูดก่อนจะลงไปข้างลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป้าค่ะเอาข้าวต้มขึ้นไปให้ฟางหน่อยนะค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ค่ะ"ป้าเเม่บ้านรับคำก่อนจะเดินเข้าไปในครัว

 

 

 

 

 

"เเล้วเธอจะไปไหน"โทโมะถามเมื่อเห็นแก้วไม่นั่งลง

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่ค่อยหิวน่ะ เดี๋ยวจะไปเดินเล่นข้างนอกแป๊ปนึง"แก้วพูดเเล้วเดินออกไปข้างนอก โทโมะจึงเดินตามมมา

 

 

 

 

 

"ไปกินข้าวจะได้กินยา แผลจะอักเสบเอาเร็วๆ"โทโมะพูดเเล้วจับเเขนข้างที่ไม่เจ็บ

 

 

 

 

 

"ไม่หิว ยาเยออะไรก็ไม่กินด้วย"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้"โทโมะพูดเเละไม่รอช้าลากแก้วมานั่งข้างๆทันที ก่อนที่แก้วจะต้องกินเพราะโทโมะมองด้วยสายตาดุดัน

 

 

 

 

 

"กินเเล้วพอใจนะ"แก้วพูดก่อนจะขึ้นไปบนห้อง โทโมะจึงเอายาแกปวดเเละยาแก้อักเสบเเล้วเดินตาแก้วไป

 

 

 

 

 

"เห้ย เข้ามาห้องชั้นมาไม"แก้วพูดเมื่อโทโมะตามเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

"กินข้าวก็ต้องกินยา เอาไป"โทโมะพูดเเล้วยื่นแก้วยาเเล้วก็แก้วในให้แก้ว

 

 

 

 

 

"ไม่เอาจะนอนเเล้วไม่กิน"แก้วงอเเงเเล้วล้มตัวลงนอนเเล้วคลุมโปงทันที

 

 

 

 

 

"อย่ามาดื้อน่า"โทโมะพูดเเล้วดึงผ้าห่มออก

 

 

 

 

 

"บอกไม่กินไง"แก้วพูดเเล้วหมอนมาปิดหน้า

 

 

 

 

 

"งอแงเป็นเด็กไปได้เธอโตเเล้วนะ"โทโมะพูดเเล้วดึงหมอนออก

 

 

 

 

 

"บอกไม่กินไงเล่า โตเเล้วก็โตเเล้วไง ก็ไม่กิยาอ่ะ"แก้วพูดเเล้วพลิกตัวหนี

 

 

 

 

 

"จะกินดีๆหรือจะใช้วิธีชั้น"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"..."แก้วเงียบ

 

 

 

 

 

 

"ได้"โทโมะพูดก่อนจะเอายาเข้ามาเเล้วพลิกตัวแก้วมาก่อนจะประกบปากเเล้วดันยาเข้าไปทันที

 

 

 

 

 

"แฮ่กๆ ไอ้บ้า น้ำๆ"แก้วพูดเเล้วสำลักก่อนที่โทโมะจะยื่นน้ำให้

 

 

 

 

 

"ไอ้บ้า คนฉวยโอกาส ไอ้บ้ากาม ไอ้ลามก"แก้วว่าโทโมะไม่ยั้ง

 

 

 

 

 

"ชั้นถามเธอเเล้วเเต่เธอไม่ตอบ นั้นมันเธอนะที่เลือกวิธีแบบนี้"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"นายมันคิดเองเออเอง ไอ้บ้าเอ้ย"แก้วพูดเเล้วเดินมาผลักโทโมะ ก่อนจะเดินดุ่มๆออกจากห้องเเล้วเดินเข้าห้องฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวนายมาทำไรเนี่ย"แก้วเข้ามาในห้องฟางก็เห็นป๊อปปี้กำลังป้อนโจ๊กให้ฟางอยู่

 

 

 

 

 

"อ๋อ โอเคไม่กวนละ ตามสบาย"ฟางพูดก่อนจะหันไปยิ้มทะเล้นให้ฟางก่อนจะเดินออกมา

 

 

 

 

 

ปึก

 

 

 

 

 

"โอ้ย ไอ้บ้านี่ เดินไม่ดู"แก้วพูดเเล้วเกาหัวเมื่อเดินออกมาก็ชนกับโทโมะ

 

 

 

 

 

"นี่เธอเดินมาชนชั้นเองนะ-_-"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เเต่นายก็ชนชั้นเหมือนกัน"แก้วเถียง

 

 

 

 

 

"เธอนี่มันเถียงคำไม่ตกฟาก"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ยังไม่ท้องจะตกฟากได้ไง"แก้วเถียงกลับ

 

 

 

 

 

"ปากจัดจริงๆ"โทโมะพูดเเล้วชี้หน้า

 

 

 

 

 

"พอๆกับนายนั้นแหละ"แก้วพูดเเล้วเเลบลิ้นให้โทโมะ โทโมะมองก่อนจะเอานิ้วไปป้ายแก้วจึงรีบชักลิ้นกลับทันที

 

 

 

 

 

 

"อี๋เค็มทำอะไรขางนายเนี่ย แหวะๆ"แก้วพูดเเล้วเอานิ้วเขี่ยๆลิ้น

 

 

 

 

 

"เธอจงภูมิใจนิ้วชั้นไม่ได้มีไว้ให้ใครเลียง่ายๆหรอกนะ"โทโมะพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไป แก้วมองเเล้วทำท่าจะต่อย ก่อนจะเดินกลับห้องเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นว่านายกลับห้องไปได้ละ"ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ป้อนโจ๊กเสร็จ

 

 

 

 

 

"ไปเเน่ไม่ต้องไล่หรอก"ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุกขึ้น

 

 

 

 

 

"ขอบคุณนะ"ฟางพุดป๊อปปี้ชะงักก่อนจะหันหน้ามามอง

 

 

 

 

 

"ขอบคุณที่ดูเเลชั้น เดี๋ยวมีโอกาสจะตอบเเทน"ฟางพูดยิ้มๆ ป๊อปปี้จึงหันหลังเเล้วเดินออกจากห้องทันที

 

 

 

 

"ไม่คิดจะตอบ นิสัย"ฟางพูดก่อนจะล้มตัวลงนอน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

 

 

ตอนสุดท้ายเเล้วเจอกันอาทิตย์หน้าน้าาา

 

 

ฝากเม้นหน่อยน้าาา