พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะที่อยู่หน้าห้องฉุกเฉินก็เดินวนไปวนมามองผ่านช่องกระจกเเล้วก็เดินวนไปวนมา

 

 

 

 

 

"อย่าเป็นอะไรนะ"โทโมะพูดเเล้วเดินวนไปวนมา

 

 

 

 

 

แอดด ทันทีที่หมอเปิดประตูออกมาโทโมะก็เข้าไปหาหมอทันที

 

 

 

 

 

"เธอเป็นยังไงบ้างหมอ"โทโมะถามัทนที

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรเเล้วครับหมอดึงเข็มที่หักคาออกแล้ว เธอปลอยภัยเเล้วครับ"หมอพูด

 

 

 

 

 

"เข็มหักคา"โทโมะพูดเบาๆ ไม่นานนักที่หมอเดินผ่านไปบุรุษพยาบาลก็เข็นแก้วออกมาจากห้องฉุกเฉิน

 

 

 

 

 

"เป็นไงบ้าง"โทโมะถามแก้วที่นอนอยู่

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นเเล้วเเล้วเเต่ลำคาญมากอ่ะพันมือชั้น"แก้วพูดเเล้วชูมือที่พันไปด้วยผ้าก๊อต

 

 

 

 

"ทีหลังไม่ต้องไปทำแบบวันนี้เข้าใจมั้ย พิมเข้าไม่เเคร์ใครทั้งนั้นว่าจะเจ็บหรืออะไร อย่าไปอยู่ใกล้อีกเข้าใจมั้ย"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ไม่รู้แหละ ถ้ายัยนั่นเข้ามาหานายชั้นจะทำ"แก้วพูด

 

 

 

 

"หึงชั้นหรือไง"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"บ้าไง ใครหึงไม่ทราบ"แก้วพุดเเล้วเบือนหน้าหนี หึงน่ะมันเเค่ส่วนหนึง

 

 

 

 

 

"เเล้วทำไมจะต้องทำแบบั้นบอกมาสิ"โทโมะพุดเเล้วมองแก้ว

 

 

 

 

 

ถ้าบอกว่ามันเป็นงานล่ะ นายจะเกลียดชั้นมั้ยที่มาทำให้ชีวิตคู่นายต้องพัง

 

 

 

 

 

"ไม่มีไรหรอก พี่ะเข็นไปได้แล้วค่ะชั้นอบากพักผ่อน"แก้วพูดกับโทโมะก่อนจะเงยหน้าไปบอกบุรุษพยาบาล

 

 

 

 

 

"ครับ"บุรุษพยาบาลพูดก่อนจะเข็ยแก้วไปขึ้นลิฟต์โดยที่มีโทโมะตามไปไม่ห่าง

 

 

 

 

 

ห้อง707

 

 

 

 

 บุรุษพยาบาลเข็นแก้วเข้ามาก่อนจะหยุดใกล้ๆเตียงที่อยู่เเล้วจะเข้ามาอุ้มแก้วไปนอนไว้บนเตียง

 

 

 

 

"ไม่ต้องอุ้ม!"โทโมะเห็นว่าบุรุษพยาบาลจะอุ้มก็ร้องห้าม

 

 

 

 

"ครับ?"

 

 

 

 

 

"..?"แก้วเองก็สงสัย

 

 

 

 

 

"หมดหน้าทีเเล้วเชิญ"โทโมะพูดเเล้วผ่ายมือไปทางประตู

 

 

 

 

 

"คะ ครับ"บุรุษพยาบาลพุดก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

"จะทำอะไร"โทโมะที่เห็นแก้วกำลังจะยันตัวเองขึ้นก็ถามทันที

 

 

 

 

"ไปนอนเตียงนู้น"แก้วพูดเเล้วชี้ไปที่เตียง

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นอุ้มขยับมือมากเดี๋ยวมันอักเสบ"โทโมะพูดก่อนจะเข้ามาช้อนร่างแก้วเเล้ววางลงบนเตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายชั้นอยากจะถามนายมานานเเล้วนะ เเต่ก็ไม่ได้ถามสักที"ฟางพูดหลังจากทานเข้าเสร็จ

 

 

 

 

 

"อะไร"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"บ้านพักนายชั้นเห็นมีตั้งสามห้องเเล้วทำไมนายไม่ไปนอนห้องอื่น นายจะมานอนห้องเดียวกับชั้นทำไม"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"ห้องอื่นมันรก"ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

 

"นายก็ทำความสะอาดสิ"ฟางบอก

 

 

 

 

 

"ขี้เกียจ"

 

 

 

 

 

"-_-"

 

 

 

 

 

"นอนด้วยกันจนจะกลับอยู่แล้วพึ่งรู้สึกตัวรึไง-_-"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ไม่ใช่ ชั้นบอกแล้วไงว่าจะถามเเต่ไม่ได้ถาม"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ทำไม กลัวชั้นจะทำอะไรเธอหรือไง"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"มันเลยจุดนั้นมาเเล้ว นายทำไปแล้ว-_-"

 

 

 

 

 

"เอ้าหรอ ไม่เห็นชั้นจะรู้ตัวเลยว่าชั้นทำเธอ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"อย่ามาพูดทะลึ่งนะ"ฟางพูดเเล้วชี้หน้า

 

 

 

 

 

"ทำไม"ป๊อปปี้พูดเเล้วทำหน้ายียวน

 

 

 

 

 

"ไม่ทำ ทำไม่เป็น"

 

 

 

 

 

"-_-"

 

 

 

 

 

"เล่นบ้างไม่ได้ไง-3-"ฟางพูดแล้วหน้ามุ่ย

 

 

 

 

 

"มันใช่เวลาที่จะมาเล่นทำไมค์มั้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ถ้าทำให้มันใช่มันก็ใช่"

 

 

 

 

 

"เถียงข้างๆคูๆ"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

"ทำไมละ"

 

 

 

 

 

"ไม่ทำ"ป๊อปปี้พูดเเล้วลุกหนี

 

 

 

 

 

"มุขชั้น"ฟางพูดเเล้วเดินตามป๊อปปี้ไปที่ห้องรับเเขก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายน่ะมานอนกับชั้นก็ได้นะไม่เห็นต้องไปนอนโซฟาเลย"แก้วพุด

 

 

 

 

 

".."โทโมะไม่พูดอะไรได้แต่มองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"อย่าคิดอะไรทะลึ่งนะ ชั้นเเค่ไม่อยากให้นายต้องมาปวดหลังเพราะชั้น เตียงนี้ก็กว้างหมอนข้างขั้นเอาก็ได้"แก้วพูดเเล้วใช้มือข้างที่ไม่เจ็บหยิบหมอข้างขึ้นมา

 

 

 

 

 

"เธอไม่กลัวชั้นปล้ำเธอหรือไง"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"จะกลัวก็ตอนที่นายพูดนี่แหละ เเต่ชั้นไม่กลัวนายหรอกนายคงไม่ทำคนป่วยหรอกใช่มั้ยล่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เล้วถ้าชั้นทับมือเธอล่ะ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ไม่ทับหรอก"แก้วบอกก่อนจะเดินไปดันโทโมะให้มานอนเตียง

 

 

 

 

 

"นี่เขต"แก้วพูดเเล้วเอาหมอนข้างมากั้นไว้

 

 

 

 

 

"เธอห้ามข้ามเขตชั้นล่ะ"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"ชั้นควรพูดประโบคนี้ไม่ใช่นาย"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"มือข้างที่เธอเจ็มมันมาทางชั้นนี่ เอามาวางไว้บนหมอนข้างก็ได้"โทโมะบอก

 

 

 

 

 

"โอเค"แก้วพูดเเล้วใช้มือข้างที่เจ็บวางไว้บนหมอนข้างตามที่โทโมะมองก่อนจะหลับตาลง

 

 

 

 

 

 

"ฝันดี"โทโมะพุดเบาๆก่อนจะหลับไป

 

 

 

 

 

"อ๊ะ"ฟางที่กำลังหลับอยู่ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะอยู่ๆก็มีอะไรบางอย่างวางไว้บนหน้าท้องของเธอ

 

 

 

 

  

"งื้มม"ป๊อปปี้ที่นอนอยู่ข้างๆก็ละเมอออกมา

 

 

 

 

 

"ละมือมากอดชั้นเนี่ยนะไอ้บ้า"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะจับมือป๊อปปี้ไปวางไว้ที่เดิม

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

สักพักป๊อปปี้ก็ตวัดมือมากอดฟางเหมือนเดิมเเล้วยังดึงตัวฟางเข้าหาตัวเอง

 

 

 

 

"ไอ้บ้านี่มันตื่นหรือมันละเมอว่ะเนี่ย"ฟางพูดเเล้วดันตัวออกเเต่ป๊อปปี้ก็ดึงเข้ามาจกหน้าฟางซุกอกกว้างของตัวเอง

 

 

 

 

"ถ้านายไม่ปล่อยชั้นจะนอนเเบบนี้นะเว้ย"ฟางพุดเบาๆเเต่ป๊อปปี้กับนอนนึ่งเฉยฟางหน้าแดงก่อนจะซุกอกป๊อปปี้เเล้วหลับไป

 

 

 

 

 

"Good night kiss"ป๊อปปี้ลืมตาขึ้นมาตอนที่ฟางหลับไปแล้วก่อจะจูบที่หน้าผากฟางเเล้วหลับตาลง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

________________________________________________________________________________

 

 

ขอโทษน้าาา ตอนนั้นมันกดผิดอ่ะเลยลบไป ><