พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
44) เวลาเหลือน้อยลงไปทุกที
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"นี่นายเหลืออีกกี่วันเราถึงจะกลับอ่ะ"ฟางถาม
"อีกวันนึงทำไมไม่อยากกลับหรือไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักคอ้วให้
"ชั้นอยากกลับวันนี้เลยได้มั้ยเมื่อหี้ชั้นโทรหาแก้วเเล้วไม่รับสายตั้งหลายสายเเล้วชั้นเป็นห่วง"ฟางพูดเเล้วคิ้วขมวด
"ดูคิ้วจะผูกกันเป็นโบว์อยู่เเล้ว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะใช้นิ้วโป้งทั้งสองข้างเเยกคิ้วฟางออกจากกัน
-///-
"อย่าเว่อร์น่า"ฟางหน้าแดงก่อนจะปัดมือป๊อปปี้ออกเบาๆ
"จะกลับวันนี้เลย?"ป๊อปปี้ถาม
"(--)(__)(--)(__)"ฟางรีบพยักหน้าทันที
"งั้นก็ไปเก็บของ"ป๊อปปี้พูดฟางจึงรีบขึ้นไปเก็บของทันที
"เเล้วนายไม่เก็บของหรอ"ฟางที่เก็บของเสร็จเเล้วลงมาที่ห้องรับเเขกก็ยังเห็นป๊อปปี้นั่งดดูทีวีสบายใจ
"ชั้นไม่ได้เอาอะไรมานิ เพราะที่นี่มันก็เหมือนบ้านหลังที่สองของชั้นมีของครบ"ป๊อปปี้บอก
"อ๋อ งั้นเรารีบไปกันเถอะ"ฟางพูดเเล้วเดินมาจูงมือป๊อปปี้
"เป็นห่วงเพื่อนขนาดนั้นเลย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะปิดทีวี
"ห่วงสิ เนี่ยชั้นมาก็ยังไม่ได้บอกแก้วเลย เเล้วอีกอย่างถ้าผู้หญิงของน้องนายทำอะไรแก้วเหมือนที่ตบชั้นล่ะไม่ได้หรอกนะไม่ยอม"ฟางพูดป๊อปปี้ถึงกับส่ายหัวเบาๆ
"งั้นก็ไปสิ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินออกมาพร้อมฟางโดยที่เข็นกระเป๋าฟางมาให้ก่อนจะใส่ไว้หลังรถ
"นอนไปเลยก็ได้"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางหาวหลายรอบก้พูด
"เดี๋ยวชั้นอยู่เป็นเพื่อนนายไง"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้
"ง่วงก็นอนชั้นอยู่คนเดียวได้"ป๊อปปี้บอก
"ชั้นไม่ได้ง่วงขนาดนั้นหรอกน่า...ห่าววว"พูดจบฟางก็หาว
"นอนๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วจอดรถข้างทางทันที ก่อนจะปรับเบาะให้เอนราบเเล้วดันหัวฟางให้นอนลง
"ทำไรเนี่ยบอกว่าไม่เป็นไรไง"ฟางพูดเเล้วจะลุกขึ้นเเต่ป๊อปปี้กดไว้
"นอนไป"ป๊อปปี้ดุฟางเบือนหน้าหนีทันที ป๊อปปี้ส่ายหน้านิดๆก่อนจะถอดสูทไปห่มให้ฟางเพราะแอร์เย็นพอสมควร
"อะไร"ฟางถามทันที
"มันหนาวนอนไปเถอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะหันมาขับรถต่อฟางอมยิ้มก่อนจะหลับตาลง
"อ้าวหนูแก้วเป็นยังไงบ้างค่ะ เเล้วนี้มือไปโดดนอะไรมาอีกค่ะ"ทันทีที่แก้วเดินเข้ามาป้าแม่บ้านก็เข้ามาถามทันที
"อุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะไม่เป็นอะไรเเล้วค่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
"ค่ะ เเล้วกินอะไรกันมารึยังค่ะ ป้าทำกับข้าวไว้ให้พอรู้ว่าหนูแก้วจะกลับมา"ป้าพูดเเล้วยิ้ม
"กะ ก็ดีค่ะกำลังอยากกินฝีมือป้าพอดีเลยค่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
"ได้ข่าวมาว่าเธอพึ่งจะกินไอศครีมเเล้วก็ขนมมาเยอะเลยนะ"โทโมะเข้ามากระซิบ
"ป้าเค้าอุส่าห์ทำ นายก็ต้องมากินด้วยกันชั้นกินคนเดียวไม่หมดหรอก"แก้วพูดเเล้วรีบลากโทโมะมาโดยไม่ฟังคำตอบ
"ชั้นอิ่มเเล้วไม่กิน"โทโมะกระซิบแก้วเพราะไม่อยากให้ป้าแม่บ้านเสียกำลังใจที่ทำมาให้
"อ๋อ อยากกินต้มจืดหรอได้ค่ะๆ"แก้วแกล้งโทโมะก่อนจะตักซุบเเล้วจ่อปากโทโมะทันที โทโมะรีบขมวดคิ้วห้ามทันที ป้าแม่บ้านที่ยืนมองอยู่ก็อมยิ้มออกมาทันที
"กินสิค่ะ"แก้วพูดเเล้วยักคิ้วโทโมะจึงยอมกิน
"เอาอีกค่่ะ นี่ข้าว กินกับอย่างเดียวไม่มีข้าวได้ไงกัน"แก้วพูดเเล้วตักข้าวให้โทโมะ โทโมะมองหน้าป้าที่ยืนอมยิ้มอยู่จึงอ้าปากรับทันที
"เมื่อกี้เธอบอกว่าหิวนิ อ้าปาก"โทโมะตักหมูทอดมาก่อนจะเอียงคอเเล้วยักคิ้วให้แก้ว
เล่นงี้หรอ
"ชั้นว่านายยังไม่อิ่มอ่ะ มาๆชั้นป้อนดีกว่าเนาะๆ"แก้วพูดเเล้วรีบเเย้งช้อนจากมือโทโมะทันที
"อ้ามๆๆๆๆๆๆ อ้าปากสิ"แก้วพูดเเล้วยื่นช้อนจ่อปากโทโมะ โทโมะไม่มีทางเลือกจึงอ้าปากรับ
"ถ้างั้นเชิญตามสบายนะค่ะ ป้าไปทำความสะอาดก่อน"ป้าพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องอาหาร
"ไง อร่อยป่ะล่ะ ^^"แก้วพุดเเล้วยิ้มกวนๆมาให้โทโมะโทโมะจึงตักหมูยัดปากทันที
"แก้ว เอ่อ.."ที่ที่ถามป้าแม่บ้านก็รีบเข้ามาหาแก้วเเต่ต้องชะงักเมื่อตอนนี้แก้วกับโทโมะกำลังแกล้งกัน
"ฟาง"แก้วพุดก่อนจะวิ่งมากอดฟางฟางเองก็กอดตอบ
"แก้วเป็นยังไงบ้างช่วงที่ฟางไม่อยู่ อ๊ะ มือไปโดนอะไรมา"ฟางถามเเล้วจับมือแก้วขึ้นมา
"เดี๋ยวเล่าให้ฟังที่ห้อง"แก้วพุด
"ขึ้นห้องเลยมั้ย"ฟางพูดป๊อปปี้ที่เดินมาได้ยินกับโทโมะก็มองแก้วกับฟางเป็นตาเดียว
"พวกรายมองอะไรเนี่ย คิดอะไรทะลึ่งรึเปล่าเนี่ย-_-"ฟางพูดอย่างรู้ทัน ป๊อปปี้เเละโทโมะจึงทำหน้าตาลอยกัน
"ขึ้นห้องกันเถอะฟางมีเรื่องจะเล่าเยอะเเยะเลยนะ"ฟางพูดก่อนจะจูงมือแก้วให้ขึ้นไปชั้นบน
ห้องฟาง
"แก้วๆๆๆๆ แก้วรู้มั้ยว่าฟางมีความสึุขมากเลยอ่ะตอนนี้"ฟางพูดเเล้วยิ้มอย่างมีความสุข
"ไปเจออะไรดีๆมาอีกล่ะ ได้ข่าวว่าโดนนายนั่นอุ้มไปนิ ว่าเเต่ไปไหนกันอะ"แก้วถาม
"ไปทะเลมา"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
"ทำไมต้องไปทะเลล่ะ"แก้วพูดงงๆ
"ก็เอ่อ..ฟางเคยพูดเล่นๆก่อนวันโดนตบอะว่าอยากไปทะเล ฟางก็ไม่คิดว่านายนั่นจะจำได้ตอนนั้นฟางแึค่พูดออกมาเฉยๆไม่ได้คิดอะไรเเต่นายนั่น.."ฟางพูดเเล้วหน้าแดง
"น่ารักไปนะนายนั่นน่ะ"แก้วพูดเเล้วใช้มือข้างที่ไม่เจ็บยีหัวฟาง
"นี่ๆรู้มั้ยช่วงเวลาที่อยู่กับนายนั่นน่ะ นี่ๆดูๆ"ฟางพูดก่อนจะยื่นโทรศัพท์มาให้แก้วดูรูปปป๊อปปี้ที่แอบถ่าย
"นายนี่ทำอาหารเป็นด้วยหรอ"แก้วที่เห็นรู้ป๊อปปี้ทำอาหารก็ถาม
"นายนั่นบอกเป็นครั้งที่สอง"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง
"หมวกหรอเนี่ย"แก้วถามทันทีที่ฟางเลื่อยนรูปไป
"นายนั่นซื้ออ่ะ นี่ๆ"ฟางพูดก่อนจะไปเอาหมวกในกระเป๋ามาให้แก้วดู
"น่ารักอะ"แก้วพูดเเล้วหมุนหมวกดู
"นายนั่นจำได้ด้วยนะว่าฟางชอบกระต่ายนายนั่นถึงซื้อมา ตลกนายนั่นเป็นบ้าเลย"ฟางพูดเเล้วนึกถึงตอนที่ป๊อปปี้บอกว่าอายตอนที่จ่ายเงิน
"เออ ทำไมฟางโทรมาตั้งหลายสายไม่รับ"ฟางถาม
"อ๋อ สงสัยโทรศัพท์อยู่ที่ห้องก่อนนายนั่นจะอุ้มไปโรงพยาบาลล่ะมั้ง"แก้วพูดเเล้วทำหน้าคิด
"ใครอุ้ม"ฟางถาม
"นายนั่นแหละ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดง
"เเล้วเป็นอะไรทำไมถึงจ้องไปโรงพยาบาล"ฟางถามอีก
"กินกุ้ง"แก้วพูด
"ได้ไง ใครให้กิน!"ฟางถามทันที
"นายนั่นอีกแหละ เเต่ไม่เป็นไรเเล้วนี่ไงออกมาจากโรงพยาบาลเเล้วเนี่ย"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
"แก้วพรุ่งนี้ตอนบ่ายพาฟางไปล้างรูปหน่อยน้า"ฟางพุด
"จะเอามาแปะไว้ในไดอาร์รี่อ่าดิ"แก้วพุด
"นั่นแหละๆ"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
"เวลาของเรามันน้อยลงทุกทีเเล้วนะ"แก้วพูดเเล้วลูบผมฟาง
"น้อยที่ไหนอีกตั้งเกือบเดือนแน่ะ"ฟางพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงเเต่ดวงตาของเธอบ่งบอกได้ว่าเธอเองก็เสียดาย
"ปากกับตาไม่ตรงกันเลยนะ"แก้วพุดเเล้วยีหัวฟาง
"บ้าน่า วันนี้นอนห้องฟางมั้ย"ฟางถาม
"ก็ดีเหมือนกันเรื่องที่จะเล่ามีอีกเยอะเลย"แก้วพูดเเล้วนอนลงก่อนจะพูดคุยเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นกับโทโมะ ฟางเองก็เล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับป๊อปปี้
_________________________________________________________________________________________
เรื่องกำลังเศร้า 55555
ติดตามตอนต่อไปน้าาาา
เม้นกับเยอะๆน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
