My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก

9.8

เขียนโดย PichaPafe

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.02 น.

  30 chapter
  176 วิจารณ์
  43.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่11  พ่อ-แม่

 

 

TOMO  TALK

แสงแดดยามเช้า ส่องมาทางหน้าต่าง ผมค่อยๆลุกขึ้น 

สิ่งแรกที่สะดุดตาผมตั้งแต่ที่เปิดเปลือกตาขึ้น คือหญิงสาวน่ารักร่างบางที่นอนหลับ

ใบหน้าสวยหวานซ่อนเปรี้ยว บวกกับผิวขาวราวหิมะ ผมยาวสยาย  ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม  

วันนี้เป็นวันเสาร์นั่นแปลว่า ผมไม่ต้องไปเรียน :) ผมชอบวันนี้จัง 

 

"แก้ว  " ผมค่อยสกิดเธอให้ตื่นจากห้วงนิทรา

"ฮึ่ยย อย่านะ ไอบ้าโทโมะ "  จู่ๆเธอก็ละเมอเสียงดัง ขว้างหมอนใส่ผม

"อะไรนะ? โทโมะนายพูดจริงๆหรอ "  พอเธอสงบลง เธอก็ละเมอต่อ เรียกชื่อผม 

ใบหน้าดูเคลิ้มปนเขิน ....เธอฝันว่าผมทำอะไรเธอ ???????

"โทโมะ ฉันก็ชอบ........."  แล้วเธอก็หลับไป !! --*

ปล่อยให้ผมลุ้นตั้งนาน 

ผมลุกจากเตียงแล้วหยิบชุดเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว เข้าห้องน้ำไป 

 

 

 

KAEW  TALK 

ฉันตื่นมาก็มองหาร่างสูงใหญ่ แต่ก็ไม่เจอ สงสัยจะตายไปแล้ว หุหุ 

ฉันเลยเดินมาหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ เมื่อคืนไม่ได้อาบ เหนียวตัวชมัดแกร๊ก!! 

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~    

"แก้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"O//o " 

ปัง!! ไม่นะ.....................ลืมมันไป ยัยแก้ว ลืมมันไปซะ กรี๊ดดดดดด

"เธอแอบดูฉันอาบน้ำหรอ?" สักพักฉันเริ่มสงบสติได้ เค้าก็พรวดพราดออกมา

" ไอบ้า!!ฉันจะเข้าห้องน้ำย่ะ นายนั่นแหละ ทำไมไม่ล๊อคประตูเล่า >//- "

"ฉันลืม!!"

"ยี๊...... ความผิดนายนั่นแหละ หลบไปๆ ฉันจะอาบน้ำแล้ว -//-" 

ฉันรีบเบี่ยงตัวออกมา ก่อนจะโดนนายนี่ฆ่าตาย สาบาณเลย

ว่าฉันไม่เห็นอะไรเลย จริงๆนะ  T^T 

"เธอ เอ่อ....เธอเห็นอะไรรึเปล่า?" 

"ไอบ้า!! ฉันไม่เห็น"  ยิ่งอยากลืมๆอยู่ จะถามเรียกความจำทำไมฟะ?

"แน่ใจนะ" เค้าพูดแล้วดันตัวฉันติดกำแพง TT "   - -) ( _ _ ) (- - ) ( _ _ ) ( - -  

"  ฉันพยักหน้า และ หลบสายตาอันโหดร้ายของเค้า เค้าเงียบไปพักใหญ่

ก่อนค่อยๆเลื่อนหน้าเข้ามา เรื่อยๆ เรื่อยๆ จน........ ริมฝีปากกำลังจะ.......

 

 

"พี่แก้ว พี่โทโมะทำอะไรกันคะ น้องเกลเล่นด้วยสิ"  T0T จะตื่นมาทำไมตอนเน้!!!  

"เปล่านะน้องเกล น้องเกลตื่นมาตอนไหนคะ?"

"ตื่นมาตอนที่พี่แก้ว แอบดูพี่โทโมะอาบน้ำ -3-//" 

"อ๊ากกกกกกก น้องเกล พี่ไม่เคยแอบดูนายนี่อาบน้ำนะ อย่าไปเชื่อมัน"

"ฉันไม่ใช่มัน!! ฉันชื่อโทโมะ -0< "  เค้าพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างคนชนะ

แล้วเดินลงไปข้างล่าง  

"พี่ไปอาบน้ำก่อนนะคะ"  ฉันรีบเข้าห้องน้ำทันที แม่เจ้า T^T ช่วยแก้วด้วยยยยยยยย!!

 

 

 

 

 

. . . . . . . ฉันพาน้องเกลลงมาด้านล่าง ก็เจอนายโทโมะกำลังทำอาหารอยู่

"ทำอะไรอ่ะ!"

"ทอดไข่เจียว"

"กินมั่งดิ!!"  ฉันพูดแล้วหยิบส้อมจิ้มไข่เจียวในกระทะ แต่..... ปึ้ก!!

"โอ๊ย นายตีฉันทำไม TT " 

"ยัยบ้า! มันยังไม่สุกเลย อยากท้องเสียรึไง"

"บอกกันดีๆดิ ทำไมต้องใช้ความรุนแรงด้วย ToT" ฉันเบ้ปากใส่เค้า

แล้วเดินมาที่โต๊ะอาหาร เตรียมรอกิน

สักพัก นายโทโมะก็เอาอาหารมาให้ฉันกับน้องเกล

"พี่โทโมะไม่กินหรอคะ "     น้องเกลถามขึ้น

"ไข่ไม่พอน่ะครับ ไม่เป็นไร พี่ไม่หิว" จ๊อกๆ เสียงท้องใคร? บอกได้เลย ท้องนายโทโมะ

"อ่ะ !! "  ฉันตักข้าวไข่เจียวพอดีคำ ยื่นให้นายนั่น

"ไม่กิน"     ทำเป็นหยิ่งสบัดหน้าใส่ฉัน เชอะ

"กินเลยนะ"  ฉันไม่ยอมแพ้   ยัดข้าวไข่เจียวเข้าปากโทโมะได้ สำเร็จ

"แค่กๆ TT' "  ฉันรีบคว้าน้ำให้เค้าทันทีที่สำลัก

"พี่สองคนน่ารักจัง >< เหมือนพ่อ-แม่หนูเลย " 

"พ่อ-แม่ พ่อแม่น้องเกลชื่ออะไรคะ?"

"ไม่รู้ค่ะ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ตอนนี้น้องเกลมีพ่อแม่คนใหม่แล้วค่ะ"

"ใครคะ?"   ฉันถามเด็กน้อยที่นั่งกินไข่เจียวอยู่

"แม่แก้ว กับ พ่อโทโมะ ไงคะ ^+++^ "   

"พรวดดดดดดดดดดดด"  

ทันทีที่น้องเกลพูดจบ ฉันก็พ่นเข้าไข่เจียวใส่โทโมะ

"สกปรกที่สุด"   นายนั่นสบถออกมา

"ทีนายพ่นลาเต้ ใส่ฉันฉันยังไม่หายแค้นเลย ชิส์" เขาวิ่งขึ้นข้างบนไป

ฉันยิ้มตามได้แต่แอบสะใจเบาๆ

"คุณแม่แกล้งคุณพ่อทำไมคะ?"

 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก ~ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา