My Diary บันทึกลับ ไขรหัสรัก

9.8

เขียนโดย PichaPafe

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.02 น.

  30 chapter
  176 วิจารณ์
  43.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 26  เข้าใจผิด

 

 

KOEN TALK

ตอนนี้ผมพาเฟย์มายังงร้านอาหาร ที่ประดับตกตแ่งตามสไตล์ชาวเกาะ

"กินปูกัน  ^^ "

"พี่แพ้ปู"  ผมพูดแล้วเปิดเมนู

"งั้นกินกุ้งกัน"

"แม่พี่เคยบอกว่า ถ้ากินกุ้งแล้วชาติหน้าจะตัวงอ"

"งั้น กินปลาไหมจะได้ฉลาดๆ"

"ไม่เอา ก้างเยอะ พี่กลัวก้างติดคอ"

"งั้นกินปลาหมึกนะคะ"

"พี่ไม่ชอบหนวดมัน ขยะแขยง"

"-3- งั้นเอาไอติมกระทิสองถ้วยค่ะ"   เฟย์สั่งพนักงานแล้วหันมายิ้มให้

"พี่เขื่อนนี่จริงๆเลยอ่ะ ว่าจะมากินอาหารทะเลซะหน่อย"

"ฮ่าๆ อย่างอนหน่า"  ผมเอามือไปผลักหัวเฟย์เล้กน้อย  

"ไอเขื่อน"  

"เฮ้ย เคนตะ ไม่เจอกันนานเลย"

"ดี! เพื่อนรักเป็นไงบ้างวะ คิดถึงว่ะ"  

และแล้วผมก็เจอเคนตะ เพื่อนชายคนสนิท ผมกับเคนตะเลยนั่งคุยกันถึงเย็น

ส่วนเฟย์ตอนนี้ไปเล่นน้ำกับฟางแล้ว . . . . .

 

 

 

 

FANG TALK

"เป็นอะไรเนี่ยะ?"   ฉันเอ่ยถามเฟย์ที่นั่งเขี่ยทรายเล่น

"พี่ แฟนเก่าพี่เค้าเป็นเกย์หรือเปล่าอ่ะ"

"เขื่อนเนี่ยะนะ แกจะบ้าหรอ? "  ฉันหันไปแขวะยัยเฟย์ คิดอะไรพิกลๆอีกแล้ว

"ทำไมเฟย์ถึงคิดงั้นล่ะ"  ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างๆฉัน

"ก็วันนี้พี่เขื่อนเจอกับพี่เคนตะฃ เคนตะไหนหนูก็ไม่รู้จัก ที่รู้ๆเค้าสนิทกันมากเลยนะ

คุยเหมือนเป็นแฟนกันด้วยซ้ำ -3-!!"

"ฮ่าๆ แกมันบ้าไปแล้ว ไม่มีทางอ่ะ"  ฉันพูดแล้วก็ลากป๊อปปี้ไปเล่นน้ำ 

"อย่าคิดมากหน่า !!"  ป๊อปพูดแล้ววิ่งตามฉันลงทะเล............................ . . . .

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ ป๊อปตรงนั้นมันลึก"

"ป๊อปยืนถึงหน่า กอดคอป๊อปไว้" ฉันเอื้อมมือไปกอดคอเค้าไว้ จมน้ำไปละแย่แน่ๆ

แอบเห็นนะว่านายป๊อปอมยิ้มเล็กน้อย ถ้าไม่ติดว่าเตี้ยละก็

จะไม่กอดหรอก ถึงจะอยากกอดก็เถอะ

 

 

 

 

 

 

TOMO TALK

ผมอุ่มร่างบางๆมานอนบนเตียง แล้วค่อยหยิบผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัว

"อือ "   ร่างบางค่อยๆรู้สึกตัว 

"พี่โมะ...."

"แก้ว เธอเป็นอะไร?"

"แก้ว แก้ว ปวดหัว แก้วกลัว แก้วกลัวอ่ะ"   ผมดึงเธอเข้ามากอด

"ไม่ต้องกลัวนะ อยู่กับพี่ไม่ต้องกลัว" 

ผมลูบหัวเด็กน้อยในอ้อมกอดอย่างอ่อนโยน แก้วคงกลัวมากจริงๆ

ตัวเธอสั่นเบาๆ มือเล็กกระชับกอดผม ก่อนที่สองมือจะคลายออก ร่างบางนอนแน่นิ่งอยู่บนอก 

"แก้ว!!!! แก้วตื่นมานะ " เสียงลมหายใจของแก้วดังสม่ำเสมอ 

ผมกอดเธอไว้แล้วเผลอหลับไป 

"อย่าเป็นอะไรนะคนดี"

 

 

 

 

ตื่นมาอีกทีก็ปาไป 5 โมงเย้นแล้ว นี่ผมนอนกอดเธอมาตั้ง  3 ชม.

แก้วยังไม่ฟื้นเลย ตัวร้อนมากด้วย  ผมจะทำยังไงดีเนี่ยะ..........?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา