Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

8.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.

  55 ตอน
  952 วิจารณ์
  141.49K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) 23.ใส่ร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้วันที่2 โอ้โหนี่คนมาเที่ยวงานไร่ของป๊อปเยอะจัง”จินนี่ที่แต่งตัวออกมาเดินในงานกับเพื่อนๆก็

พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“แหงล่ะ พ่อเลี้ยงไร่นี้เค้าบริหารงานดีก็งี้อ่ะ เดี๋ยวจะสาวงามของไร่อื่นๆมาด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดแนะนำ

เพื่อนๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ งานปีนี้ครึกครื้นดีนะครับพ่อเลี้ยงป๊อปปี้”แบงค์และพวกจากไร่องุ่นข้างๆเดินมาหาป๊อปปี้

 

 

 

 

“ก็เยอะกว่าไร่คุณแบงค์เมื่อต้นปีไม่ใช่หรอคะ”โบว์พูดเยาะๆ

 

 

 

 

 

 

“แหม น้องโบว์คนสวยไม่เอาไม่พูดแบบนี้สิจ้ะ ไม่น่ารักเลย”แบงค์พูดก่อนจะเอามือลูบแก้มเนียนๆ

ของโบว์ โบว์ปัดมือแบงค์ทิ้ง ป๊อปปี้ที่จับมือฟางแน่นแล้วรีบดึงน้องสาวมาใกล้ๆทันที

 

 

 

 

 

“ถ้ามางานก็เที่ยวงานให้สนุกนะครับอย่าได้ก่อเรื่องในไร่ของผมเป็นอันขาด”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“แหม ทำไมมองด้วยสายตาแบบนั้นล่ะครับ น่าเสียดายที่ปีนี้ผมไม่ได้ร่วมสนุกส่งสาวงามที่ไร่ผมมา

ด้วย เพราะแคทเค้ากำลังมีหลานคนที่2ให้ผมน่ะครับเลยมาไม่ได้”แบงค์พูดถึงแคททำให้ป๊อปปี้นิ่ง

ลงไปทันที โทโมะและเฟย์ที่เห็นเพื่อนเศร้าก็ออกโรงเข้าไปปกป้อง

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะคะ ว่างๆก็พาแคทกับลูกมาเที่ยวหาพวกเราสิ จะได้รู้จักกับฟางภรรยาของป๊อปปี้เค้า

เนี่ยเดี๋ยวก็คงจะน้องตามไปเล่นกับแคทๆไวๆนี้ล่ะค่ะ”เฟย์พูดตอกหน้าแบงค์ แบงค์เมื่อเห็นฟางเลื่อน

มือไปคล้องแขนป๊อปปี้ก็ฮึดฮัดแล้วเดินไปทันที

 

 

 

 

 

 

“ความจริงตอนที่จินนี่อยู่ที่ลอนดอนจินนี่ก็เจอแคทกับสามีเค้านะ เค้าถามถึงป๊อปด้วยล่ะ”จินนี่พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“หรอ แล้วเค้าสบายดีมั้ย ลูกของแคทกับกวินเป็นยังไงบ้าง”ป๊อปปี้หันไปหาจินนี่ ฟางที่เห็นป๊อปปี้

ถามถึงแคทก็เลื่อนมือลงไปไม่จับแขนป๊อปปี้

 

 

 

 

“ก็สบายดีนะ ลูกแคทได้3ขวบแล้วล่ะตัวงี้อ้วนเลย”จินนี่พูดจ้อ โทโมะที่เห็นสีหน้าของฟางเศร้าลงก็

สะกิดจินนี่

 

 

 

 

 

“ไปทางนั้นมั้ยจินนี่ โทโมะอยากกินเค้กอ่ะ”โทโมะดึงจินนี่ไปทันที แก้วมองโทโมะที่ไปกับจินนี่ก็

จ๋อยลงไป ฟางจึงบีบมือแก้วไว้แล้วยิ้ม ก่อนจะให้แก้วไปกับเธอ ป๊อปปี้และโบว์ เพราะเขื่อนและเฟย์

เลี่ยงเดินไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้านายคะมาทางนี้เร็ว”พิมรีบเดินมาคล้องแขนป๊อปปี้ไปด้านหลังเวที ฟางที่ถูกดึงป๊อปปี้ไปต่อหน้า

ต่อตาก็เหวอ

 

 

 

 

 

 

“ยัยสตอเบอรี่ มันจะมาไปแล้วนะ”โบว์โมโหแทนฟาง 3สามรีบเดินมาที่หลังเวที

 

 

 

 

 

 

“พิมตื่นเต้นจังเลยค่ะเจ้านาย ปีนี้ปีแรกที่พิมจะต้องขึ้นไปพูด ดูสิคะมือพิมเย็นหมดเลย”พิมพูดแล้ว

เอื้อมมือไปกุมมือป๊อปปี้แน่น

 

 

 

 

 

“หรอจ้ะ ตื่นเต้นมิน่าล่ะหน้างี้ซีด จืดอย่างกับเต้าหู้แน่ะ เอางี้เดี๋ยวพวกชั้นแต่งหน้าทำผมให้นะ จะได้

สวยๆไปสู้กับสาวไร่อื่นได้ไง”ฟางดึงพิมมาจากป๊อปปี้ก่อนจะกดไหล่พิมนั่งลงแล้วให้โบว์เอาพวก

เครื่องสำอางและของต่างๆของฟางที่บ้านมาแต่งตัวให้พิมทันที

 

 

 

 

 

 

“นายไปรอด้านนอกก็ได้นะ ตรงนี้ผู้หญิงเค้าจะแต่งหน้าแต่งตัวกัน”ฟางหันไปบอกป๊อปปี้ ชายหนุ่มจี

งออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกคุณจะรุมพิมงั้นหรอ เอาสิ ถ้าตบพิม1ครั้งพิมก็จะฟ้องเจ้านายพวกคุณหมาหมู่”พิมพูดทันที

เมื่อป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย มาดสาวงามไปไหนเนี่ย นางบักษ์เข้ามาสิงแทนซะละ”แก้วพูดก่อนจะเดินกอดอกไปเอาเรื่อง

พิม

 

 

 

 

 

“ชั้นว่าเธอแต่งหน้า สงบปากสงบคำไปดีกว่านะ อ้อ ของพวกนี้ชั้นให้ยืม ยืมแค่ของนะ ส่วนคนน่ะชั้น

ไม่ให้”ฟางพูดจบก็เชิดทิ้งของทุกอย่างให้พิมจัดการเอง

 

 

 

 

 

“แหม สมแล้วที่เป็นแม่เลี้ยงแห่งไร่จิระคุณ ไม่ยอมยกพ่อเลี้ยงให้ใครด้วย”แก้วแซวฟางทันที

 

 

 

 

 

“บ้า ก็เพราะเค้าแต่งงานกับชั้นอยู่หรอกน่าและอีกอย่างชั้นก็แค่ไม่อยากเป็นขี้ปากชาวบ้านเค้า”ฟาง

พูดแล้วเดินหนีแก้วและโบว์ไป แก้วและโบว์หัวเราะนิดนึงก่อนจะเดินตามฟางไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“เกิดเรื่องแล้วค่ะพ่อเลี้ยง”คนงานหญิงวิ่งมาหาป๊อปปี้ที่ยืนคุยกับพวกฟาง ทุกคนรีบวิ่งเข้าไปในหลัง

ห้องแต่งตัวก็พบว่า พิมที่กำลังจะขึ้นเวทีนั้นล้มลงและมีเลือดออกที่เท้า

 

 

 

 

“ทำพิมเป็นแบบนี้ เกิดอะไรขึ้น”ป๊อปปี้ตกใจก่อนจะให้คนประคองพิมมานั่งที่เก้าอี้แล้วถอดส้นสูงสี

ขาวมาพบว่ามีเศษแก้วอยู่ในรองเท้าและบาดเท้าพิมจนเลือดออกเยอะมาก

 

 

 

 

 

“พิมก็สวมรองเท้าคู่นี้ที่คุณฟางเอามาให้พิมยืมน่ะค่ะ แต่พิมไม่คิดเลยว่าจะมีเศษแก้วในนี้”พิมพูด

แล้วน้ำตาไหลพราก

 

 

 

 

 

“เอ๋ รองเท้าชั้นก็จริงนะ แต่ชั้นเปล่าทำนะ เธอเรียกร้องความสนใจเองรึเปล่า”ฟางว่า

 

 

 

 

 

 

 

“เรียกร้องความสนใจ พิมจะทำอย่างนั้นทำไมล่ะคะ พวกคุณมีกันตั้ง3คน พิมมีตัวคนเดียวพิมไม่

กล้าสู้หรอกค่ะ และอีกอย่าง พวกคุณก็เอาของพวกนี้มากองให้พิมแต่งหน้าเองหมด มันคงเป็นกรรม

ของพิมเองล่ะค่ะที่ซุ่มซ่ามไม่ดูเองว่ามีเศษแก้วอยู่ในนี้”พิมพูดก่อนจะตีหน้าเศร้า

 

 

 

 

 

“อ้าว ไหนว่าฟางจะช่วยพิมแต่งหน้าไงล่ะ แล้วนี่ทำไมถึงมีเศษแก้วในรองเท้าฟางแบบนี้”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่รู้ นี่ถ้าอยากจะโอ๋กันมากนะก็อุ้มยัยนี่ไปโรงพยาบาลเลยสิ”ฟางว่า ป๊อปปี้ถอนหายใจกับ

ความเอาแต่ใจของฟางก่อนจะอุ้มพิมขึ้นแล้วพาไปโรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่เนี่ยฟาง ฟางแกล้งยัยนั่นหรอ”แก้วพูดพลางถามเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

“ฟางจะแกล้งทำไมล่ะ ไม่มีเหตุผลที่ฟางจะแกล้งพิม หรือว่าแก้วไม่เชื่อฟางแล้ว”ฟางพูดอย่าง

ตัดพ้อ

 

 

 

 

 

 

“เปล่าๆ ก็แก้วเห็นช่วงหลังๆนี่ฟางดีกับป๊อปปี้ขึ้นมาก แถมยังเดือดร้อนเป็นฟืนเป็นไฟเวลาพิมกับ

แบมเข้ามานี่”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“เอางี้ค่ะ มีคนไม่ชอบพิมอีกคน ยัยแบมไงคะ”โบว์พูดก่อน3สาวจะตามหาแบมกันจนเจอแบมนั่งอยู่

กับกั้งที่ร้านน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แห่มากันอะไรแถวนี้เนี่ย รึว่านังพิมมันตกเวทีไปละ”แบมพูดแขวะถึงพิม

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

โบว์เอาน้ำสาดใส่หน้าแบมทันที

 

 

 

 

 

 

“คุณโบว์ ทำแบบนี้เกินไปแล้วนะครับ”กั้งตกใจที่โบว์รังแกน้องตัวเองก็กระชากแขนโบว์มาทันที

 

 

 

 

 

“เกินไปอะไรล่ะ นี่น้อยไปด้วยซ้ำนี่เธอเผยออกมาเองนะว่าเธออยากให้พิมโดนอุบัติเหตุแล้วนี่พิม

เค้าก็เข้าโรงพยาบาลจริงๆคงเป็นเธอสินะที่ใส่เศษแก้วลงในรองเท้าของพี่ฟางคู่ที่พิมจะใส่”โบวืว่า

แบม

 

 

 

 

 

 

“ผมว่าทุกคนคงเข้าใจผิดแล้วล่ะครับ เพราะผมไปรับแบมมาก็มาที่นี่เลยไม่ได้ไปที่เวที ไม่เชื่อก็ถาม

พวกคุณโทโมะที่นั่งตรงนั้นตลอดสิครับ”กั้งพูด แก้วหันไปมองโทโมะและจินนี่ที่ลุกมาหาพวกเธอ

 

 

 

 

 

 

“จริงอย่างที่กั้งบอกนะคะ พวกเราเห็นแบมไม่ได้ไปไหนเลยนอกจากอยู่ที่นี่”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

“นังพิมมันชอบป๊อปปี้ คนที่น่าจะเดือดร้อนเป็นฟืนเป็นไฟที่สุดน่ะก็น่าเป็นเมียของพ่อเลี้ยงเองนะ ได้

ข่าวว่ารองเท้าคู่นั้นคือรองเท้าของเธอ เธอมีปากเสียงกับพิมก่อนจะเกิดเรื่องนิ”แบมพูด ฟางนิ่งเงียบ

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ทำนะ”ฟางโมโหตะโกนใส่หน้าทุกคนที่มองเหมือนว่าเธอเป็นคนทำก่อนจะวิ่งออกมาจาก

ทางและวิ่งมาตามทางเรื่อยๆแล้วทรุดนั่งลงที่แปลงองุ่นที่ไม่ค่อยมีคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มานั่งอะไรคนเดียวตรงนี้ครับแม่เลี้ยงคนสวย”แบงค์เดินมาหาฟางที่นั่งคนเดียวก่อนจะนั่งลงข้างๆ

เธอ

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ”ฟางพูดแต่แบงค์รั้งแขนฟางไว้

 

 

 

 

 

“เห็นในงานมีเรื่อง สาวงามของไร่นี้ได้รับอุบัติเหตุหรอครับ”แบงค์ถาม ฟางนิ่งก่อนจะกลับไปนั่งข้าง

แบงค์ต่อ

 

 

 

 

“ทุกคนในงานตอนนี้คงจะเข้าใจว่าชั้นทำไปเพราะหึงหวงป๊อปปี้หมดแล้วสินะคะ”ฟางแค่นหัวเราะ

 

 

 

 

“แล้วคุณทำจริงรึเปล่าล่ะครับ”แบงค์ถาม

 

 

 

 

 

“นี่คุณ ชั้นจะทำทำไมล่ะ ก็ในเมื่อพิมเค้าเป็นตัวแทนไร่นี้ ชั้นจะทำให้ไร่ของป๊อปปี้เค้าต้องเสื่อมเสีย

ทำไมล่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“แหม ผมล่ะชอบคุณจริงๆเลยนะครับ ทำเหมือนไม่ห่วงสามีแต่จริงๆล่ะรักสามีมากเลยสินะ”แบงค์

พูด

 

 

 

 

 

 

“ใครรักชั้นเปล่าซักหน่อย นี่ไม่ไปร่วมงานล่ะ เอ่อ ชั้นว่าอยู่ที่นี่กัน2คนมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ”ฟาง

พูดพลางมองไปรอบๆที่แปลงองุ่นที่ไม่มีคน มีแต่เธอกับแบงค์2คน

 

 

 

 

 

“เอางั้นก็ได้ฮะ ผมก็แค่เห็นคุณวิ่งมาเลยเป็นห่วง เดี๋ยวผมเดินไปส่งในงานละกัน”แบงค์พูดพลางส่ง

กระเป๋าให้ฟางแล้วเดินกลับมาด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมถึงอยู่ด้วยกันน่ะ”เฟย์ที่วิ่งหน้าตาตื่นมากับพวกแก้วพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางและแบงค์เดินมาด้วย

กัน

 

 

 

 

 

 

“บังเอิญเจอกันน่ะ แล้วนี่เกิดอะไรขึ้นหรอ ทำไมถึงวิ่งหน้าตาตื่นมาแบบนี้ด้วยล่ะ”ฟางถามทุกคน

 

 

 

 

“คืองี้ค่ะพี่ฟาง ตอนนี้มีคนลอบวางเพลิงที่แปลงองุ่นคัดพิเศษตอนนี้คนงานกำลังดับไฟอยู่”โบว์พูด

ทำให้ฟางตกใจก่อนจะรีบวิ่งไปกับทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“จับตัวได้รึเปล่า”กั้งถามคนงานทันที แล้วสักพักคนงานในไร่ก็ลากตัวชายกลางคน2คนที่ถูกซ้อมมา

ตรงหน้าทุกคน

 

 

 

 

 

“บอกมา ใครสั่งแกมาเผาไร่แบบนี้”โทโมะถามพวกนั้น

 

 

 

 

 

“แม่เลี้ยงครับ แม่เลี้ยงจ้างพวกเรามาทำลายงานนี้”ชาย2คนรีบพูด ฟางอึ้งทันที

 

 

 

 

 

“นี่แกพูดอะไรน่ะ ไอ้บ้าเอ้ย”แก้วโมโหจะเข้าไปเตะชาย2คนนั้น โทโมะรีบล๊อคตัวไว้

 

 

 

 

“มันต้องมีอะไรเข้าใจผิดแน่ๆ ฟางเปล่านะ”ฟางหันไปบอกทุกคนทันที

 

 

 

 

 

“งั้นฟางอธิบายภาพพวกนี้ให้พี่หน่อยได้มั้ย”ฟางหันไปทางต้นเสียงพบว่าป๊อปปี้กลับมาจากโรง

พยาบาลแล้วชูรูปในมือถือที่มีคนส่งมาให้เขา เป็นภาพที่ฟางนั่งกับแบงค์ในแปลงองุ่นเมื่อกี้

 

 

 

 

 

 

“ถ้าบริสุทธ์ใจจริงๆก้เปิดกระเป๋าหน่อยได้มั้ยคะ”จินนี่ที่สันนิษฐานก่อนจะขอกระเป๋าฟางไปตรวจ

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

ทุกคนต้องตกใจเมื่อมีเศษแก้วในกระเป๋าฟางและที่สำคัญมีกระดาษแผ่นหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“สัญญาว่าจ้างพวกนี้ กับใบซื้อขายน้ำมันก๊าด”ป๊อปปี้อ่านกระดาษที่หล่นในกระเป๋า

 

 

 

 

 

 

“นี่แม่เลี้ยงทำร้ายพิมเพราะหึงหวง พิมไม่ว่านะคะ แต่นี่แม่เลี้ยงทำได้ยังไง นี่มันไร่ของเจ้านายคนที่

ได้ชื่อเป็นสามีของแม่เลี้ยงนะคะ”พิมที่กะเผลกมาใกล้ป๊อปปี้แล้วว่าฟางก่อนจะร้องไห้ออกมาแล้ว

ทรุดลงไป ป๊อปปี้รีบอุ้มพิมขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

 

“ชะ ชั้นไม่ได้ทำนะ นายต้องเชื่อชั้นสิ”ฟางรีบเดินไปหาป๊อปปี้เพื่อจะพูด

 

 

 

 

 

 

 

“โบว์ เดี๋ยวจัดการส่งไอ้2คนนี้เข้าคุกนะ แล้วจัดการสอบสวนนายแบงค์ให้ดีด้วย ส่วนเรื่องอื่นพี่ไปส่ง

พิมแล้วพี่จะกลับมาจัดการเอง”ป๊อปปี้พูดสั่งโบว์ก่อนจะอุ้มพิมออกไปโดยไม่มองฟางเลย

 

 

 

 

 

 

 

บอกแล้วตอนนี้จะมีคนเกลียดพิมมากแน่ๆ

 

 

 

อ่ะๆ ถ้าเม้นน้อยจะปล่อยให้ค้างนะ555 เพราะอีกตอนเพิ่งพิมเสร็จเมื่อกี้เอง

 

 

เม้นกับโหวตเยอะๆนะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา