Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

8.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.

  55 ตอน
  952 วิจารณ์
  141.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

30) 29.จับยัยแม่มด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขนาดนั้นเลยล่ะพี่ป๊อป ฟางกลุ้มจะตายอยู่แล้วเนี่ย เฟย์อ่ะดื้อมากเลยที่ไม่ยอมให้เขื่อนรู้เรื่อง ค่ะ

นี่ก็ลองวางแผนดูก่อนอ่ะ ไม่รู้จะว่าจะสำเร็จมั้ยอ่ะ ค่ะ แล้วนี่ฟางไม่อยู่กับเด็กที่มาฝึกงานน่ะแอบไป

เจ๊าะแจ๊ะรึเปล่า ดีมากค่ะ น่ารักที่สุด แล้วจะรีบกลับไปนะคะ”ฟางคุยโทรศัพท์กับป๊อปปี้เสร็จก็กลับ

เข้ามาในห้องนอนของแก้วที่บ้านโทโมะ

 

 

 

 

 

“แหมๆ เดี๋ยวนี้หวานกันจังเลยนะฟาง”แก้วแซวฟางที่เดินกลับมาหาตัวเอง

 

 

 

 

“บ้า ใครว่าหวาน ไม่มี๊ ไม่ได้หวานกันสักหน่อย”ฟางพูดยิ้มๆ แก้วจะขยี้ผมฟางเบาะๆก่อนะเดินไป

เอาพวกครีมที่แม่โทโมะฝากมาให้เอามาทา

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนี้รักสวยรักงามเข้าครอสเตรียมเป็นเจ้าสาวใหญ่เลยนะจ้ะแก้ว”ฟางแซวกลับบ้าง

 

 

 

 

“รึอาจจะไม่ได้แต่งงานกันก็ได้ใครจะไปรู้”แก้วพูดนิดนึงก่อนจะเหม่อไปทางหน้าต่าง

 

 

 

 

 

“แล้วทำไมไม่คุยกันเปิดอกไปเลยล่ะ ฟางว่าวันนั้นที่สปาอ่ะ มันพูดกันไปเพราะเป็นอารมณ์ที่ไม่

เข้าใจกันด้วยนะ ฟางว่าตอนนี้แก้วกับโทโมะก็ดีต่อกันตั้งเยอะ แก้วรู้มั้ยว่าโทโมะเป็นคนให้เลือด

แก้วตอนที่แก้วถูกทำร้ายจนเสียเลือดมากนะ แววตาและท่าทางโทโมะน่ะห่วงแก้วมากนะ”ฟางพูด

จากที่ป๊อปปี้เล่าให้เธอฟัง

 

 

 

 

 

 

“ก็ห่วงเพราะแม่แก้วฝากแก้วไว้ให้โทโมะดูแลนั่นล่ะน่า ใจจริงอ่ะ โทโมะแคร์จินนี่จะตาย”แก้วพูด

แล้วลุกเอาครีมไปเก็บ

 

 

 

 

 

 

“นี่แก้วแอบหึงโทโมะเค้าหรอ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“บ้า ไม่ได้หึงสักหน่อย เอาล่ะ ดึกมากละ เดี๋ยวแก้วจะลงไปกินน้ำด้านล่างฟางไปมั้ย”แก้วเปลี่ยน

เรื่องคุย ฟางส่ายหน้าแก้วจึงเดินลงไปคนเดียวก็พบว่าโทโมะกลับมาพอดี แก้วจึงเดินหนีเข้าครัวไป

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนสิ วันนี้ฟางมานอนที่บ้านหรอ”โทโมะเริ่มชวนแก้วคุย

 

 

 

 

 

 

“อืม รบกวนนายคืนนึงนะ”แก้วพูดแล้วดื่มน้ำ โทโมะลอบมองร่างบางที่สวมเสื้อกล้ามสีขาวกับ

กางเกงขาสั้นเผยให้เห็นผิวขาวแล้วมองไปที่ต้นคอที่แก้วเอาผมเกล้าขึ้นทำให้แก้วดูน่ามองยิ่งขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ดื่มน้ำมั้ย”แก้วเริ่มรู้ตัวว่าถูกมองก็ยื่นขวดน้ำให้โทโมะ ชายหนุ่มมองปากขวดน้ำ ถ้าดื่มต่อจาก

แก้วก็เท่ากับว่าเราจูบกันทางอ้อมงั้นสิ เมื่อโทโมะไม่ตอบแก้วจึงเก็บขวดน้ำเตรียมตวเข้านอน แต่โท

โมะคว้าร่างบางมาแนบอก

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำแบบนี้ นายมีจินนี่แล้วนะ เรื่องของเราน่ะเดี๋ยวชั้นจะบอกแม่พวกเราเองว่าเราไม่ได้รัก

กัน”แก้วพูด

 

 

 

 

 

“แล้วเธอล่ะ รักชั้นบ้างรึเปล่า”โทโมะพูดก่อนจะจ้องลงไปที่ดวงตากลมโตของแก้วเมื่อแก้วถูกโท

โมะจ้องขนาดก็หน้าแดงทันที ก่อนที่โทโมะจะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้แก้วเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ยะ อย่า อ๊ะ”แก้วที่เอามือเกาะที่เค้าเตอร์ด้านหลังแล้วพยายามถอยห่าง แต่มือลื่นแล้วหงายหลัง

โทโมะรีบประคองกอดแก้วไว้ทันที จุ๊บ โทโมะประกบริมฝีปากลงกับแก้วอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทั้งคู่นิ่งกัน

อยู่เนิ่นนานก่อนที่โทโมะจะเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากบางของแก้วแล้วหยอกล้อจนร่างบางเคลิ้มแล้ว

เอามือโอบรอบคอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึๆ ไปกินน้ำซะนานเลยนะแก้ว”ฟางที่ย่องลงมาตามแก้วเห็นภาพสวีทหวานที่แก้วและโทโมะจูบ

กันในครัวก็ยิ้มก่อนจะค่อยๆย่องกลับไปที่ห้องนอนตามเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แน่ใจนะเฟย์ว่าจะไม่ให้จินนี่อยู่ด้วยน่ะ”จินนี่พูดกับเฟย์เมื่อมาส่งหญิงสาวที่ห้องหลังจากออกจาก

โรงพยาบาล

 

 

 

 

“อื้อ ก็จินนี่มีอีเว้นท์ต่อนินา เฟย์น่ะอยู่ห้องเดี๋ยวสักพักก็หลับแล้วไม่ไปไหนหรอก”เฟย์ยิ้มก่อนจะลา

กับจินนี่แล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง พลางมองไปรอบๆแล้วนึกถึงเขื่อนที่เคยเข้ามาทำอาหารให้เธอที่

นี่ก็ถอนหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ป่านนี้นายคงจะสวีทหวานกับแฟนนายอยู่ล่ะสินายทาส”เฟย์พูดก่อนจะเดินไปอาบน้ำแล้วออกมา

ในเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่แล้วเปิดแอร์ก่อนจะล้มตัวนอน

 

 

 

 

 

 

“หาวว”เฟย์นี่นั่งอ่านหนังสือคู่มือแม่และเด็กที่ฟางเอามาให้สักพักก็ง่วงนอนก่อนจะค่อยๆปิดตาลง

 

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

เขื่อนค่อยๆเปิดเข้ามาในห้องของเฟย์แล้วหยุดที่เตียงนอนมองดูร่างบางที่หลับอย่างสบายบนเตียงก็

นิ่ง ก่อนจะค่อยๆย่องไปนั่งข้างๆเฟย์อย่างระมัดระวังว่าเฟย์จะตื่น สายตาเขื่อนเลื่อนไปมองที่มือเฟย์

หนังสือแม่และเด็กงั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

“เป็นอย่างที่ฟางพูดจริงๆด้วย”เขื่อนพึมพำเบาๆ ก่อนจะเอนหลังนั่งเฝ้าเฟย์ที่หลับ เขื่อนมองยัย

แม่มดของเขาที่หลับอยู่ก็ยิ้มเพราะ มีแค่เวลานี้ล่ะมั้งที่เฟย์น่ารักมากในสายตาเขา ไม่มีเครื่องสำอาง

ที่แต่งหนาเกินไป เสื้อผ้าไม่ต้องใส่สั้นและแฟชั่นจ๋า เฟย์เป็นแบบนี้ดูน่ารักกว่าที่ต้องแต่งทุกวันๆ

เยอะ เขื่อนค่อยๆเลื่อนตัวเข้าไปใกล้เฟย์มากขึ้นก่อนจะค่อยๆจูบที่หน้าผากเฟย์อย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ นะนาย”เฟย์รู้สึกตัวเมื่อพลิกตัวกลับมาพบว่าเขื่อนอยู่ใกล้เธอแค่คืบก็รีบถอยห่าง

 

 

 

 

 

“ไม่เจอกันนานเลยนะ”เขื่อนทัก ไม่แปลกที่เขื่อนจะเข้าออกห้องนี้ได้ตามปกติเพราะเฟย์คือคนให้

กุญแจห้องนี้กับเขาเอง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ มาหาชั้นแบบนี้เนี่ย แฟนนายไม่ว่าหรอ”เฟย์ถาม

 

 

 

 

 

“ไม่ว่านิ”เขื่อนตอบสั้นๆแล้วยิ้มขึ้นมาก่อนจะขยับตัวไปใกล้ๆเฟย์

 

 

 

 

 

 

“นี่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะ แม้นายจะเป็นทาสชั้น แต่นายน่ะมีแฟนแล้วชั้นก็ขอยกเลิกสัญญาที่นาย

เป็นทาสนะ”เฟย์พูด

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นไม่อยากยกเลิก เพราะชั้นชักชอบแล้วล่ะสิที่จะเป็นทาสของเธอ”เขื่อนพูดก่อนจะดันตัวเฟย์

นอนลงแล้วค่อยสวมกอดเธอไว้

 

 

 

 

 

 

“อย่านะ ชั้นไม่อยากยุ่งกับคนมีแฟนแล้ว ปล่อยชั้น”เฟย์ดิ้นไปมา

 

 

 

 

 

“แต่เธอเป็นเมียชั้น ชั้นไม่ปล่อยเธอไปหรอก”เขื่อนพูดทำให้เฟย์หันขวับไปมองเขื่อน

 

 

 

 

 

“กล้าดีมากใช้คำนี้ ชั้นไม่ชะ อื้อ”เขื่อนรู้ว่าเฟย์จะพูดอะไรก็บดจูบปิดปากเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

“ความจริงมันก็คือความจริงวันยังค่ำนี่ล่ะเฟย์ เธอเป็นเมียชั้น”เขื่อนพูดก่อนจะเริ่มเล่นบทโหดกับเธอ

เฟย์มองเขื่อนที่มองเธอด้วยสายตาดุดัน เขื่อนไม่เคยมองเธอแบบนี้ เฟย์เริ่มพยายามดิ้นหนีแต่ไม่

เป็นผล จนในที่สุดเฟย์จึงใช้แรงตัวเองทั้งหมดถีบเขื่อนล้มก่อนจะวิ่งลงจากเตียงเพื่อหนีเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”เฟย์ร้องเมื่อถูกเขื่อนรวบตัวทำให้เฟย์จะล้มแต่เขื่อนใช้ความเร็วรวบตัวให้ตัวเองหล่นไปก่อน

แล้วเฟย์ก็นอนทับร่างสูงของเขา เพียงแค่กลัวว่าเฟย์กับลูกจะเป็นอันตราย

 

 

 

 

 

 

“ถึงเวลาเลิกทาสแล้วเข้าสู่ยุคล่าแม่มดแล้วล่ะ”เขื่อนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พอเฟย์จะลุกหนี เขื่อนรวบตัว

เฟย์ไปกอด ก่อนจะจัดการอุ้มเฟย์ขึ้นมา แล้วแก้ว ฟาง จินนี่และโทโมะก็เดินเข้ามาให้ห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันนะ พวกนายเล่นบ้าอะไรกัน”เฟย์ดิ้นโวยวาย จินนี่และฟางยิ้มไม่ตอบก่อนจะให้

ฟางกดตัวเฟย์แล้วจินนี่ก็เอาผ้าเช็ดหน้าที่โปะยาสลบอุดจมูกเฟย์ทันที สักพักเฟย์ก็ดิ้นช้าลงและ

หมดฤทธิ์ในอ้อมกอดเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“บอกแล้วว่าตอนนี้เข้าสุ่ยุคล่าแม่มดแล้วล่ะ แม่มดของชั้น”เขื่อนพูดก่อนะจัดการอุ้มเฟย์กลับบ้านตัว

เองไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันน่ะฟาง นี่เขื่อนพาใครมา”คุณหญิงตกใจเมื่อเห็นเขื่อนอุ้มสาวน้อยคนหนึ่งเข้าบ้านมา

คุณหญิงพยายามมองสาวน้อยคนนี้ที่คุ้นหน้าคุ้นตา

 

 

 

 

 

“นี่ล่ะค่ะ แม่ของลูกเขื่อนเค้าค่ะคุณแม่”ฟางพูดยิ้มๆก่อนจะพาเขื่อนที่อุ้มเฟย์ไปที่บ้านเล็กหลงบ้าน

ของเธอที่เปรียบได้ว่าเป็นอาณาจักรของเขื่อนขนาดย่อมเลยก็ว่าได้

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมคุณเขื่อนต้องจับคุณเค้ามัดด้วยละคะ”ละม่อมถามเมื่อเห็นเขื่อนและแก้วช่วยกันมัดมือมัด

เท้าเฟย์ไว้

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ นี่น่ะเป็นวิธีแก้แพ้ท้องแบบใหม่ค่ะพี่ละม่อม เพื่อนฟางคนนี้เค้าแพ้ท้องทีนะคะจะชอบดิ้น

อาละวาดค่ะ พวกเราเลยปลอดภัยไว้ก่อน”ฟางตอบละม่อมแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“เห้อ งานนี้ตื่นมาคงจะอาละวาดบ้านแตกแน่ๆ”โทโมะมองเฟย์ที่หลับอยู่บนเตียงก็พูดเพราะรู้นิสัย

เฟย์ดี

 

 

 

 

 

 

 

“และนี่ก็คือวิธีมัดมือชกแบบฉบับของพ่อเลี้ยงภาณุ”เขื่อนพูดจบก็หยิบทะเบียนสมรสในซองสี

น้ำตาลออกมาก่อนจะเซ็นชื่อตัวเองไว้ แล้วแก้วก็เอาหมึกปั๊มมาปั๊มรอยนิ้มมือของเฟย์กดลงไปแทน

การเซ็นชื่อ

 

 

 

 

 

 

 

“เอาแหวนไปสวมด้วยม้ยล่ะจะได้เนียนๆ”ฟางพูดประชดเพราะดูท่าทุกคนจะรู้ความจริงหมดแล้วกับ

แผนการแต่งงานของเธอในคืนนั้น

 

 

 

 

 

 

“แหมไม่ต้องมาประชดเลยฟาง เขื่อนมันมีแหวนจริงๆนะเห็นมั้ย ว่าแต่ถามหน่อยเถอะว่าทำไมฟาง

ถึงรู้ความจริงถึงแผนการแต่งงานนี้ของตัวเอง”แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

“ก็แบบว่า วันนั้นอยากจะกลับไปกอดคุณแม่ที่รักของลูก แต่ดั๊น ไปได้ยินคุณแม่สุดที่รักคุยกับพ่อ

แม่พี่ป๊อปเข้าก็เลยรู้ความจริงว่าหนี้ที่พวกพี่ป๊อปกับแม่หลอกน่ะไม่มีจริง บวกกับคืนนั้นพี่ป๊อปไม่ได้

ทำอะไรฟฟางด้วย”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางก็ไม่โกรธและไม่หนีป๊อปปี้ เพราะว่าฟางรักเค้าแล้วงั้นสิ”แก้วแหย่ถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ใคร ใครรัก ยังไม่ใช่หรอก แต่ก็นิดๆ”ฟางพูดแล้วมองไปทางอื่น ทุกคนเหล่มองฟางแล้วส่ายหน้า

ขำ ปากบอกว่ารักเค้านิดๆแต่เวลาหึงทีนี่ยิ่งกว่าพายุทอร์นาโดถล่มไร่ ทุกคนมองดูเขื่อนที่จัดท่านอน

สบายๆให้เฟย์ก่อนจะแยกย้ายกันออกไปข้างนอกเพื่อให้เฟย์ได้หลับและเริ่มเตรียมรับมือกับยัยตัว

ร้ายที่จะตื่นอีก3ชั่วโมงข้างหน้านี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรหรอจินนี่”โทโมะที่เห็นินนี่นวดข้อมือตัวเองก็รีบเดินไปนั่งลงข้างๆเธอทันที

 

 

 

 

 

“สงสัยข้อมือซ้นอ่ะ คงเห็นตอนที่จับเฟย์มาเมื่อกี้แน่ๆเลย”จินนี่พูด

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวโทโมะดูให้นะ”โทโมะพูดแล้วจับข้อมือจินนี่มานวดเยาๆ แก้วเดินออกมาเห็นโทโมะและจิน

นี่นวดข้อมือกันก็ยืนมองนิ่งๆ ภาพที่โทโมะและจินนี่หัวเราะแล้วยิ้มให้กันทำแก้วเดินหนีไปทันที

 

 

 

 

 

“ถ้ารักเค้าเข้าแล้วก็ไปบอกรักเค้าสิ ได้ยินว่าคืนก่อนที่ลงไปกินน้ำข้างล่างน่ะ โทโมะก็ถามไม่ใช่

หรอ”ฟางเดินมาหาแก้ว

 

 

 

 

 

 

“ถามไปงั้นล่ะ ฟางเลิกชงแก้วให้รักโทโมะเถอะ ดูสิเค้ารักกันแคร์กันขนาดนั้น แก้วน่ะก็แค่มาทีหลัง

แล้วก็ควรจะเดินจากไปเงียบๆสิ”แก้วพูดแล้วส่ายหน้าก่อนจะเดินไปนั่งอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดด อะไรเนี่ย ปล่อยชั้นนะ”เฟย์ลืมตาตื่นมาแล้วร้องลั่นบ้านเมื่อเห็นสภาพตัวเองก็พยายามดิ้น

เขื่อนรีบวิ่งเข้ามาดู

 

 

 

 

 

 

“ไม่ปล่อยหรอก เพราะแม่มดที่ชื่อเฟย์น่ะ ฤทธิ์เค้าเยอะ เรื่องอะไรจะปล่อยล่ะ”เขื่อนพูดแล้วนั่งลง

ข้างๆ เฟย์เห็นเขื่อนเข้ามาใกล้ก็จะงับแขน เขื่อนรีบชักแขนออกห่าง ก่อนจะดึงเฟย์มาจูบ1ที

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์แกจะโวยวายกับสามีแกทำไมเนี่ย ไม่เอาสิ เดี๋ยวกระเทือนถึงลูกในท้อง”โทโมะเดินเข้ามาพูด

แล้วยิ้มๆ

 

 

 

 

 

“สะ สามีบ้าอะไรกันโทโมะ”เฟย์ไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็เฟย์น่ะท้องกับเขื่อน เขื่อนเป็นพ่อของลูกในท้องเฟย์เขื่อนต้องรับผิดชอบไง ด้วยการแต่งงา

นกับเฟย์”เขื่อนพูดอย่างเย็นก่อนจะเอาทะเบียนสมรสมาชูให้เฟย์ยิ้มๆ เฟย์อึ้งก่อนจะมองไปที่มือตัว

เองพบว่ามีแหวนสวมอยู่ที่นิ้วนางข้างซ้าย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมทุกคนถึงทำกับชั้นแบบนี้”เฟย์ที่เห็นเพื่อนๆร่วมมือกันจัดการเธอก็พูดออกมา สุดท้ายเธอก็

ต้องแพ้ให้ทาสหนุ่มคนนี้ของเธอหรอเนี่ย ทุกคนที่เข้ามาในห้องก็ขำกับเฟย์ที่หมดท่า งานนี้คงจะ

เลิกดื้อไปอีกนาน

 

 

 

 

 

 

 

เอ๊ะ แล้วตกลงคู่โทโมะกับแก้วล่ะจะเอายังไงต่อ55555

 

 

 

เม้นกับโหวตให้ด้วยนะจ้าาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา