Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

8.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.

  55 ตอน
  952 วิจารณ์
  141.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) 35.เพื่อนบ้านจากไร่ข้างๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่อยๆเดินนะแก้ว”โทโมะประคองแก้วลงจากรถอย่างทะนุถนอม แก้วที่ท้อง8เดือนลงรถมาแล้ว

คล้องแฟนโทโมะเดินเข้าไปในบ้านของป๊อปปี้และฟาง

 

 

 

 

 

“แก้ว ท้องอยู่แบบนี้อ่ะไม่ต้องมาก็ได้นะ มันอันตรายกับน้องด้วย”ฟางที่อุ้มท้อง7เดือนออกมารับโท

โมะกับแก้วโดยมีโบว์ดูแลพี่สะใภ้คนสวยไม่ห่าง

 

 

 

 

“แหมก็คนมันตื่นเต้นจะคลอดแล้วนี่นา ก็อาทิตย์ก่อนเฟย์พึ่งคลอดลูกชายไปนะ โอ้โห เขื่อนน่ะเห่อ

ลูกมากเลยรู้มั้ย”แก้วนั่งลงข้างฟางแล้วพูดถึงเฟย์ที่ท้องก่อนเพื่อนแล้วตอนนี้คลอดลูกออกมาเป็น

เด็กผู้ชายอ้วนท้วนสมบูรณ์

 

 

 

 

 

 

“ดีจัง ถ้าฟางไม่ติดว่าท้องแล้วพี่ป๊อปไม่ให้ไปนะ ฟางจะไปดูหน้าหลาน ว่าแต่หลานคนนี้ชื่ออะไร

อ่ะ”ฟางถามแก้ว

 

 

 

 

“เห็นเขื่อนตั้งชื่อว่าเขมเนี่ยล่ะ ตอนแรกเถียงกับเฟย์แทบตาย สุดท้ายเฟย์ก็ยอมชื่อนี้เพราะว่าพ่อ

ของลูกตั้งอ่ะเนาะ”แก้วพูดยิ้มๆที่ก่อนมาเขื่อนกับเฟย์เถียงกันเรื่องชื่อลูกแจ่สุดท้ายก็ยอมกับ นับว่า

แต่งงานแล้วเฟย์อ่อนลงให้เขื่อนเยอะมาก

 

 

 

 

 

“แล้วแก้วล่ะอยากได้ชื่ออะไรกับลูกสาวคนนี้”โทโมะถามแก้วที่ตอนที่ท้อง5เดือนไปอัลตร้าซาวน์

พบว่าเป็นลูกผู้หญิง

 

 

 

 

 

“อืม แล้วแต่คุณพ่อเลยค่ะ พ่อเป็นคนตั้งแก้วเชื่อว่าชื่อต้องเพราะอยู่แล้วล่ะ”แก้วพูดยิ้มๆกับโทโมะ

ทำให้ฟางและโบว์ที่นั่งพูดคุยด้วยก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

“แล้วฟางล่ะหนักใจมั้ยเนี่ยที่ท้องแฝดอ่ะ”แก้วถามฟางที่ท้องโตกว่าเธอเพราะฟางไปอัลตร้าซาวน์

มาพบว่าเธอท้องแฝด

 

 

 

 

 

“ก็ตื่นเต้นสิ ท้องแรกด้วยเนี่ย ต้องมาท้องแฝดอีก”ฟางพูดแล้วลูบท้องตัวเองอย่างเบามือ ลูกจ๋า

เดี๋ยวหนูคลอดมาเราก็จะเป็นครอบครัวที่อบอุ่น สมบูรณ์มีพ่อ แม่ลูกแล้วนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวพี่กั้ง มีอะไรหรอคะทำไมรีบร้อนจัง”โบว์แปลกใจที่กั้งวิ่งมาเอาเอกสารให้ป๊อปปี้อย่างร้อนรน

 

 

 

 

“ก็ไร่ของนายแบงค์ที่ปิดตายน่ะสิครับ ตอนนี้ส่งบัตรเชิญไปงานเลี้ยงเปิดไร่อีกครั้ง พ่อเลี้ยงเลยให้พี่

มาเอาพวกเอกสารเพื่อไปคุยกับกวินน่ะสิครับ”กั้งรีบพูด

 

 

 

 

 

“หา นี่พวกพี่กวินกลับมาแล้วหรอคะ พี่กั้ง โบว์ไปด้วย”โบว์รีบพูดก่อนจะฝากฟางไว้กับโทโมะและ

แก้ว

 

 

 

 

 

 

“กวินกลับมางานนี้คงเอาลูกเอาเมียกลับมาสินะ”โทโมะพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

“ลูกเมีย อย่าบอกนะว่าลูกเมียของกวินก็คือแคท”ฟางพูด แล้วมองหน้าโทโมะ ชายหนุ่มพยักหน้า

นิ่งๆฟางเริ่มกังวลคิดถึงป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะครับที่ชวนผมมางานเปิดไร่ของคุณอีกครั้ง”ป๊อปปี้พูดกับกวินที่นั่งอยู่โต้ะเดียวกัน กวิน

ยิ้มนิดนึงก่อนจะรินไวน์ให้ป๊อปปี้ กั้งและป๊อปปี้มองหน้ากัน

 

 

 

 

 

“ผมต้องขอบคุณคุณป๊อปมากกว่านะครับที่ไม่สั่งปิดไร่ของผมจากเรื่องที่พี่ผมทำไว้กับภรรยาและ

น้องของคุณ”กวินพูดแล้วนึกถึงเรื่องเมื่อหลายเดือนก่อนที่แบงค์ลักพาพวกของฟางมาทำร้ายที่นี่

แล้วหนีไปได้ จนป่านนนี้ก็ยังตามตัวแบงค์และพิมเลขาทรยศของป๊อปปี้ไม่พบ

 

 

 

 

 

 

“ก็เรืองนี้มันเป็นเรื่อส่วนตัวของคนแต่ละคนนี่ครับ และอีกอย่างนี้ไร่นี้ก็เป็นไร่ของครอบครัวคุณอีก

ยังไงผมคิดไว้อยู่แล้วว่าคุณจะต้องกลับมาดูแลไร่นี้ต่อจากพี่คุณ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ

 

 

 

 

“เอ่อ แล้วเรื่องของแคท คุณป๊อป เอ่อ”กวินอึกอัก คิดถึงเรื่องเมื่อหลายปีก่อนของเขา แคทและ

ป๊อปปี้

 

 

 

 

“ช่างเถอะครับเรื่องมันผ่านไปนานแล้ว และอีกอย่างผมก็แต่งงานใหม่แล้วคุณกวินไม่ต้องกังวลนะ

ครับ เรื่องของผมกับแคทตอนนี้ไม่มีอะไรที่ผมต้องติดใจแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้กวิน

 

 

 

 

 

 

 

“กวิน เธอไปดูน้องคิมให้แคทหน่อยสิ เดี๋ยวแคทจะเอาคิตตี้ขึ้นไปนอน”เสียงหวานใสที่คุ้นหูของ

ป๊อปปี้เรียกให้กวินหันไป แคทในชุดเดรสยาวสีสวยกำลังอุ้มลูกสาววัย6เดือนอยู่

 

 

 

 

“อื้อ ไหนคิตตี้ง่วงแล้วหรอคะ ขยี้ตาใหญ่เลย”กวินลุกขึ้นไปดูคิตตี้และแคท ป๊อปปี้มองความอ่อน

โยนที่กวินดูแลแคทและลูกเปลี่ยนไปจากกวินที่อารมณ์ร้อนเมื่อหลายปีก่อนโดยสิ้นเชิง นี่แคทคง

เปลี่ยนกวินได้จริงๆสินะ

 

 

 

 

 

 

“อุ้มหลานมั้ยป๊อป”เมื่อกวินออกไปหาลูกชายคนโตแล้วแคทก็เดินมาหาป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อน

จะรับลูกสาวของแคทมาอุ้มไว้พลางมอง หน้าเหมือนแม่มากโตไปคงจะสวย

 

 

 

“สบายดีมั้ย”แคทและป๊อปปี้พูดออกมาพร้อมกัน ก่อนจะหยุดชะงักและหัวเราะออกมาพร้อมกัน

ป๊อปปี้จึงอาสาอุ้มคิตตี้ขึ้นไปนอนให้แคท

 

 

 

 

“ป๊อปนี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ ชอบใส่เสื้อยืดเดิมๆ โทนสีเดิมๆ”แคทมองป๊อปปี้ที่แต่งตัวโทนสบายๆ

แล้วพูดขึ้น เหมือนกับตอนที่เธอกับเขาคบกันไม่มีผิด เธอเคยพยายามให้ป๊อปปี้ใส่เสื้อเชิ้ตก็ไม่ยอม

ใส่สักที

 

 

 

 

 

“ก็คนมันชอบอะไรเดิมๆนี่นา และอีกอย่างมันใส่สบายดี แล้วอีกอย่างก็ใส่ได้ทุกโอกาสด้วย”ป๊อปปี้

พูดทำให้แคทยิ้มไม่ได้ก่อนจะให้แม่บ้านดูแลลุกแล้วเธอก็ลงมาข้างล่างกับป๊อปปี้

 

 

 

 

“ได้ข่าวว่าแต่งงานแล้ว สาวที่ไหนกันนะที่พ่อเลี้ยงไร่จิระคุณยอมสยบได้น่ะ”แคทแซว

 

 

 

“เอาเป็นว่าถ้าแคทเห็นแล้วแคทจะรู้เองล่ะ ว่าแต่แคทเถอะ สบายดีมั้ย”ป๊อปปี้ถามเรื่องแคท

 

 

 

 

“อื้อ แต่อยู่เมืองน้องคิมอ่ะป่วยง่าย พอกลับมาที่ไทยเมื่ออาทิตย์ก่อนนะ วิ่งซนทั่วไร่เลย เล่นซะแค

ทกับกวินจับไม่ทัน”แคทพูดถึงลูกขายคนโตของเธอที่ได้2ขวบแล้ววิ่งปร๋อ ซนเหมือนกวินตอนเด็กๆ

มาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อป กลับบ้าน ทิ้งพี่ฟางอยู่ที่บ้านนานแล้วนะคะ พี่ฟางยิ่งท้องแก่อยู่ด้วย”โบว์ที่วิ่งมาเจอป๊อปปี้

กับแคทนั่งคุยกันก็รีบเรียกพี่ชายทันที

 

 

 

 

“ฟาง”แคทหันไปมองหน้าป๊อปปี้ ชายหนุ่มยิ้มให้แคทนิดนึง

 

 

 

 

 

“แหมป๊อป เมียของป๊อปท้องแล้วหรอ งั้นดีเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้แคทว่าจะแวะไปไหว้พ่อแม่ของป๊อป

พอดีจะเอาของฝากไปให้ท่านเดี๋ยวขอไปดูหน้าผู้หญิงที่โชคดีของป๊อปหน่อยนะ”แคทพูดยิ้มๆแล้ว

แตะไหล่ป๊อปปี้เบาๆก่อนะเดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับมาแล้วจ้า”ป๊อปปี้ที่กลับมาจากไร่ของกวินก็รีบมากอดฟาง ฟางแอบเขยิบตัวหนีเล็กน้อย

 

 

 

“เป็นไงคะ เจอแฟนเก่า สวยขึ้นมั้ยคะ”ฟางพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

“สวยจ้ะ แต่สวยน้อยกว่าเมียคนนี้ของพี่”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะนอนหนุนตักของฟางทันที

 

 

 

 

“อ๊ะพี่ป๊อป เค้าท้องอยู่นะเดี๋ยวทับลูก”ฟางพูด ป๊อปปี้ยิ้มไม่ยอมลุกก่อนจะหันไปจูบที่ท้องสวยที่นูน

ของฟาง

 

 

 

 

“อ๊ะ ลูกดิ้น”ฟางร้องนิดนึงด้วยความตกใจที่ลูกแฝดทั้ง2ของเธอดิ้นเมื่อป๊อปปี้จูบที่ท้อง ป๊อปปี้ยิ้ม

อย่างดีใจ

 

 

 

 

 

“ไหนๆ ลูกดิ้นหรอ ไงแฝด อีกไม่กี่เดือนเราก็จะเจอกันแล้วนะครับ อยู่ในท้องก็อย่าดิ้นบ่อยนะ แม่

ฟางเค้าเจ็บ เดี๋ยวถ้าเราเจอกันนะ พ่อจะพาเรากับแม่ไปเที่ยวญี่ปุ่นเนาะ”ป๊อปปี้ลูบท้องสวยของฟาง

แล้วพูดคุยกับลูกในท้อง ฟางมองสามีหนุ่มที่เอาใจใส่ดูแลเธอและลูกในท้องไม่มีตกบกพร่อง และ

ต้องเหนื่อยกับงานขยายกิจการของอีก เขาเหนื่อยเพื่อเธอกับลูกมามากสินะ ฟางเอามือลูบผม

ป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง ร้องไห้ทำไมครับเนี่ย รึว่าเบหรอที่ลูกดิ้น เอะ รึว่าเจ็บที่พี่นอนหนุนตัก”ป๊อปปี้รีบลุกขึ้นนั่ง

ข้างๆฟางเมื่อเห็นฟางร้องไห้ออกมาก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาให้ฟาง

 

 

 

 

“เปล่าค่ะ ฮือๆ พี่ป๊อปขอบคุณนะคะ”ฟางพูดแล้วโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่นแล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

“เอ๋ ขอบคุณอะไรหรอครับ”ป๊อปปี้มองด้วยความแปลกใจ

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคะพี่ป๊อปที่ดูแลฟางกับลูกจนตัวเองไม่มีเวลาพักเลย พี่ป๊อป พี่ป๊อปเป็นคนดีมากเลยรู้

มั้ยที่พี่ทำให้ฟางมันมากจนฟางไม่รู้จะตอบแทนความดีของพี่นี้ยังไง พี่ป๊อปขอบคุณนะคะที่ดึงฟาง

ออกมาจากฝันร้ายในอดีต พี่เป็นคนดีจริงๆ”ฟางร้องไห้แล้วขอบคุณสามีตัวเอง ป๊อปปี้ลูบผมฟาง

อย่างอ่อนโยนแล้วกระชับกอดคนตัวเล็ก

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องของฟาง พี่ทำให้ฟางทำให้ลูกของเราได้ทุกอย่าง แม้ในอดีตพี่อาจเคยเป็นคนไม่ดีแต่ตอนนี้พี่

เปลี่ยนไปแล้ว พี่พร้อมจะดูแลฟางนะ เพราะอกของพี่น่ะกว้างพอจะให้ลูกให้เมียซบนะครับ”ป๊อปปี้

พูดแล้วหอมแก้มทางทันที

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปอ่ะ เขินนะคะ”ฟางแก้มแดงแล้วปาดน้ำตาก่อนะกอดป๊อปปี้ไว้ แล้วนั่งดูดาวที่เก้าอี้ยาวตรง

ชานบ้านด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม คู่นี้นี่นะ เมื่อก่อนฟางไม่ชอบไม่ยอม สุดท้ายก็ไม่ไหนไม่รอด แถมท้องแฝดให้ป๊อปปี้อีกต่าง

หาก”แก้วที่นั่งดูฟางและป๊อปปี้นอนดูดาวด้านนอกด้วยกันก็ยิ้มก่อนจะซบงที่อกกว้างของสามีหนุ่ม

 

 

 

 

 

“เหมือนคู่เรามั้ยจ้ะแก้ว เห้อถ้าลูกสาวคนนี้คลอดมา โทโมะจะซื้อชุดสวยๆแล้วจับลูกแต่งตัวให้

เหมือนเจ้าหญิงเลยดูสิ”โทโมะพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

“แน่ะ ทำไม กลัวลูกจะเป็นทอมหรอคะคุณสามี”แก้วเหล่มองโทโมะแล้วถาม

 

 

 

 

“กลัวมั้ง แต่ถ้าตัวแม่น่ะไม่กลัวหรอก เพราะแม่โดนพ่อปราบให้หายเป็นทอมแล้วล่ะ”โทโมะพูดแล้ว

ยิ้มให้แก้วแก้วจึงทุบสามีไปทีนึง

 

 

 

 

“บ้า เดี๋ยวคอยดูนะถ้าคลอดคนนี้มาเมื่อไหร่ เดี๋ยวจะเลี้ยงหนวด”แก้วพูด

 

 

 

“ไม่เป็นไรผลัดกันโกนหนวดไงน่ารักดี และกะจัดหนัดทุกคืนด้วยหึๆ”โทโมะพูดอย่างเจ้าเล่ห์

 

 

 

 

 

“บ้าหรอ พอเลย พูดอะไร น้องโบว์ก็อยู่เนี่ย”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“แค่กๆ ไม่ทันแล้วค่ะพี่แก้วพี่โทโมะ โบว์ชินแล้วล่ะค่ะ เพราะคู่ข้างนอกนะ ผลัดกันหวาน3เวลาหลัง

อาหารตลอด”โบว์พูดแล้วชี้ไปที่คู่ของป๊อปปี้และฟางด้านนอก โทโมะและแก้วหัวเราะทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ แล้วโบว์ล่ะเมื่อไหร่จะแต่งงานสักที นี่ป๊อปก็จะมีลุกแล้วนะๆ”โทโมะรีบถามโบว์

 

 

 

 

“แหม ก็มันหาไม่เจอนี่คะ สมัยนี้ผู้ชายดีๆก็เป็นเกย์ซะหมด”โบวืพูด

 

 

 

“เอ แต่พี่ว่ากั้งเค้าไม่ใช่เกย์นะ แมนออก”แก้วพุดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

“บ้า เดี่ยวอะไรกับพี่กั้งคะพี่แก้ว”โบวืแล้วแล้วแก้มแดงทันที

 

 

 

 

“เอ จะว่าไปแล้วกั้งเค้าก็ทำงานที่นี่มานาน ทั้งขยัน สุภาพ ซื่อสัตย์แถมยังโสดโบว์เองก็โสด ไม่ลอง

คุยกันหน่อยหรอ”โทโมะแซวโบว์ไม่เลิก

 

 

 

 

“บ้า โบว์กับพี่เค้าน่ะเป็นแค่พี่น้องกัน ถ้าพี่กั้งเค้าชอบโบว์นะ พี่เค้าก็จีบโบว์แล้ว”โบว์รีบพูด

 

 

 

 

 

“บางทีผู้ชายเค้าอาจจะขี้อายก็ได้นะโบวื ดูอย่าโทโมะสิ หึ ต้องให้เจ็บตัวใช่มั้ยถึงจะยอมบอกว่ารัก

เค้าน่ะ”แก้วดุสามี

 

 

 

 

 

“แหม แต่ก็คุ้มนี่จ้ะ เจ็บตัวแลกกับได้ลูกได้เมียมานอนกอดทุกคืนแบบนี้”โทโมะพูดแล้วกอดแก้ว

แน่น แก้วยิ้มด้วยความเขิน โบว์มองคู่โทโมะกับแก้วแล้วส่ายหน้า ก่อนจะมองคู่ป๊อปปี้และฟางด้าน

นอกก็ถอนหายใจ นี่อยู่ไปนานๆมีหวังมดคงขึ้นบ้านแน่ๆ อะไรจะแข่งกันหวานขนาดนี้

 

 

 

 

 

เอๆ เห็นบ่นหาแบงค์กับพิมหรอ เดี๋ยวก็เจอแล้วล่ะ555

 

 

อย่าลืมเม้นกับโหวตด้วยนะๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา