Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สรุปคือ พอป๊อปหายจากไข้แต่ฟางกลับไม่สบายแทนงั้นหรอ”แก้วพูดขึ้นเมื่อป๊อปปี้ที่อุ้มฟางมาจาก

แปลงองุ่นแล้วพามาพักดูอาการที่บ้านก็พบว่าฟางไข้ขึ้น

 

 

 

 

 

“เอ สลับกันแบบนี้แสดงว่าเค้าต้องมีการถ่ายโอนกันนะเนี่ย หรือว่าเมื่อคืนนี้”เขื่อนพูดแซวป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เขื่อนเฟย์ ไปดูฟ้ากับเฟิร์สป่ะ เนี่ยเดี๋ยวก็มาติดฟางหรอก”ป๊อปปี้พูดตัดบทแล้วอุ้มฟ้ากับเฟิร์สให้

เขื่อนและเฟย์ดูแล เพราะกลัวลูกจะติดไข้คนเป็นแม่ที่นอนหลับอยู่บนเตียง

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวให้แก้วเช็ดตัวให้ฟางมั้ยล่ะ เมื่อกี้เหมือนเห็นอลิสเค้ามารอป๊อปจะไปบ้านแคทนิ”แก้วถาม

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“อืม แก้ว ป๊อปฝากฟางหน่อยนะ เดี๋ยวป๊อปจะไปทำธุระที่บ้านแคทแปปนึง เดี๋ยวทานข้าวเสร็จแล้ว

จะรีบกลับมาเฝ้าฟางเอง อ้อ คืนนี้ฝากฟ้ากับเฟิร์สด้วยนะ เดี๋ยวจะติดไข้ฟางเอา”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลูบ

แก้มฟางสักพักแล้วเดินออกไปบ้านแคทพร้อมกับอลิสที่รอด้านล่าง ส่วนแก้วก็เช็ดตัวแล้วเปลี่ยน

เสื้อผ้าให้ฟาง

 

 

 

 

 

“อืม แก้ว”ฟางลืมตาขึ้นมาพบว่าแก้วนั่งเฝ้าเธออยู่

 

 

 

 

“นี่ดื้อจนไม่สบายเลยนะ เห็นมั้ยเนี่ย เป็นลมแดดอีก ยัยตัวร้าย”แก้วลุกขึ้นมานั่งข้างๆฟางที่นอนบน

เตียงแล้วขยี้ผมคนตัวเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว

 

 

 

 

 

“แก้วอ่า ผมเสียทรงหมดแล้ว”ฟางพูดแล้วจับผมตัวเองพลางมองชะเง้อหาป๊อปปี้

 

 

 

 

“ถ้าหาป๊อปปี้น่ะ รายนั้นเค้าเป็นคนอุ้มฟางมาเลยนะวันนี้อ่ะ”แก้วพูด

 

 

 

“หรอแล้วเจ้าตัวหายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย”ฟางพูดพลางมองหาป๊อปปี้

 

 

 

 

“เห็นว่าวันนี้มีนัดกับพวกแคทอ่ะ แล้วพาอลิสไปแล้วสักพักแล้วล่ะ”แก้วตอบ ทำให้ฟางหยิบตุ๊กตา

หมีพูห์ตัวเล็กที่วางข้างๆตัวปาลงพื้นอย่างหงุดหงิด

 

 

 

 

“ไม่เอาไม่โมโหนะฟางๆ นั่นแน่ หึงเค้าก็รีบหายงอนเค้าสิ มาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมได้แล้ว”แก้วพูด

 

 

 

 

“ไม่เอาหรอก ชิ เอะอะก็มชอบข่มคนอื่นแบบนี้ต้องงอนนานๆ”ฟางพูดแล้วยิ้มๆกับแก้ว

 

 

 

 

“จ้า อย่าแกล้งงอนบ่อยนะระวังเถอะ ป๊อปปี้จะหนีไป”แก้วพูดยั่วๆก่อนจะเป็นคนดูแลฟางแทนป๊อปปี้

ที่ออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

“เอ้ะๆ รู้สึกว่าคนแถวนี้ผอมลงรึเปล่าน้า”แคทที่ป้อนข้าวคิตตี้ลูกคนเล็กแล้วแซวป๊อปปี้ที่เข้ามาใน

บ้านแคทพร้อมกับอลิส

 

 

 

 

 

 

“ก็งี้ล่ะ ครอสลดน้ำหนักของเมียจัดให้เลยน้ำหนักลง”ป๊อปปี้พูดแล้วนั่งลงพลางเล่นกับคิมลูกชายคน

โตของแคท

 

 

 

 

“เออ นี่ กวินฝากนี่ให้ป๊อปด้วยล่ะ”แคทหยิบเอกสารของกวินที่เอามาให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เอ๋ ทำไมถึงมีข้อมูลเรื่องของพิมลล่ะ ในเมื่อพิมตายไปเป็นปีๆแล้วนะ”ป๊อปปี้ถามเมื่ออ่านเอกสาร

 

 

 

 

 

“คืองี้ป๊อป อาทิตย์ก่อนอ่ะที่กวินพาแคทกับลูกๆไปรีสอร์ทเพื่อนแถวปากช่องนะ แล้วบังเอิญว่ากวิน

เค้าไปเอผู้หญิงคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาคล้ายกับพิมมากเลย ตอนแรกที่กวินมาบอกแคทนะแคทน่ะไม่

ค่อยเชื่อหรอก แต่พอกวินลองไปถามเพื่อนที่ทำรีสอร์ทน่ะให้เช็คประวัติลูกน้องดีๆแล้วก็พบว่าพิมน่ะ

ทำงานที่นั่นเพียงแค่เปลี่ยนชื่อไม่ใช่ชื่อพิมตามเดิม พอเราจับได้ พิมนะก็หนีออกไปน่ะ แล้วเราเลย

เข้าไปในห้งพกคนงานของพิมทำให้รู้ว่าพิมน่ะ ยังคงแค้นฟางเรื่องนั้นอยู่”แคทเล่าเรื่องราวที่เธอไป

เจอพิมพร้อมกับกวินให้ป๊อปปี้ฟัง

 

 

 

 

“แล้วนี่ก็เป็นสาเหตุที่แคทเรียกั้นมาไงล่ะป๊อป ยูต้องดูแลฟางดีๆล่ะ ส่วนชั้นนะ จะคุยกับตำรวจที่นี่

ให้รื้อประวัติพิมอีกทีน่ะ”อลิสบอกก่อนที่ทุกคนจะไปทานข้าวด้วยกัน

 

 

 

 

 

“นี่ไม่กลับด้วยกันจริงๆหรออลิส”ป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นว่าอลิสจะนอนทีนี่กับแคท

 

 

 

 

 

“อ๋อ โนจ้า อลิสคิดว่าให้ป๊อปไปดูแลฟางเถอะ รายนั้นคงจะหึงป๊อปกับอลิสน่าดู”อลิสพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

“เอ๋ นี่อลิสก็ถูกฟางหึงเหมือนกับแคทด้วยหรอ”แคทพูดก่อนสองสาวจะหัวเราะออกมา

 

 

 

“นี่ป๊อป กลับไปหาฟางเลยนะ ไม่ต้องห่วงพวกเราหรอก”อลิสพูดก่อนจะดันป๊อปปี้ให้กลับบ้านไปหา

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางไข้ลดบ้างรึยังอ่ะแก้ว”เมื่ป๊อปปี้กลับมาก็เห็นแก้วเล่นกับลูกตัวเองก็ถามขึ้น

 

 

 

 

“อ๋อ ลดมาแล้วล่ะ รายนั้นนะ งอแงจะเล่นกับลูก แก้วเลยดุไปชุดใหญ่ก็เลยถูกงอนแล้วต้องลงมาดู

ลูกแทนแม่น่ะสิ”แก้วรีบรายงานความประพฤติฟางให้ป๊อปปี้ฟัง

 

 

 

 

“เห้อ มีลูกแล้วยังขี้งอนนะๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบนพบว่าฟางนั่งดูซีรี่ย์อยู่บนเตียง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครเชิญให้เข้ามาคะ ห้องของพี่อยู่ที่ไหนก็ไปซะสิ”ฟางพูดอย่างน้อยใจเพราะยังจำได้ว่าป๊อปปี้

ออกไปกับอลิสเมื่อเย็น

 

 

 

 

“ห้องพักชั่วคราวอยู่โน่น แต่เมียพี่ป่วยพี่ต้องดูแลสิครับ”ป๊อปปี้พูดจบก็ล้มตัวนอนข้างฟางทันที

 

 

 

 

“ไปเลย ฟางโกรธพี่อยู่ เป็นไงคะ สนุกมั้ยไปกับอลิสวันนี้”ฟางพูดงอนๆ ป๊อปปี้จึงดึงฟางไปกอด

ทำให้ฟางดิ้นไปมาในอ้อมกอดป๊อปปี้

 

 

 

 

“ปล่อยนะพี่ป๊อป ฟางไม่อนุญาตให้กอดนะ ฟางป่วยอยู่นะ”ฟางดิ้นไม่ยอม

 

 

 

 

 

“พี่ก็มาดูแลฟางนี่ไงล่ะครับ ไม่เอาไม่งอนสิ นี่มาง้อนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วฝังจมูกลงที่ไหล่อุ่นๆของฟาง

 

 

 

 

“เพราะดูแลใครล่ะถึงได้ป่วยแบบนี้ หมีอ้วนบ้าปล่อยไข้คนอื่น”ฟางพูด

 

 

 

 

“งั้นเอาไข้คืนมามั้ยล่ะครับ หืม เดี๋ยวพี่จะได้ทำให้เดี๋ยวนี้เลย”ป๊อปปี้พูดแล้วดันฟางลงไปนอน

 

 

 

 

 

“ลามก พี่ป๊อป อย่าทำแบบเมื่อคืนนะ ฟางปวดหัว ฟางป่วย แค่กๆ”ฟางรีบไอทันที

 

 

 

 

 

“จ้า ไม่ทำอะไรหรอก แต่ขอดูแลเมียหน่อยเถอะ เมียป่วยแบบนี้เนี่ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะหอมแก้มฟาง

แล้วเข้าไปอาบน้ำเพราะในห้องนี้เขาไม่ได้เก็บเสื้อผ้าไปหมด ยังมีเสื้อผ้าเหลืออยู่ในนี้ เมื่อป๊อปปี้

อาบน้ำเสร็จก็พบว่าฟางปิดทีวีแล้วนอนหันหลังจะหลับแล้ว ป๊อปปี้จึงขึ้นเตียงมานอนกอดฟาง

 

 

 

 

“อื้อ ง่วงนอน จะนอนแล้วอ่ะ”ฟางพูดอูอี้เมื่อถูกกวน

 

 

 

 

“นอนแล้วเรากินยาก่อนนอนรึยังครับ”ป๊อปปี้ถามฟาง ฟางจึงพลิกตัวมาแล้วยิ้มเจื่อนๆก่อนจะส่าย

หน้า

 

 

 

 

“ทำไมไม่กินยาเดี๋ยวก็ไม่หายหรอก”ป๊อปปี้ดุฟางเบาๆก่อนจะหันไปหยิบยาแล้วพอหันมาพบว่าฟาง

จะหนีคลุมโปงแล้วไม่ยอมกินยาจากป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ถ้าไม่กินพี่จะปล้ำ”ป๊อปปี้พูดจบฟางรีบลุกขึ้นแล้วกินยาทันที ป๊อปปี้มองอย่างพอใจก่อนจะลูบผม

ฟาง

 

 

 

 

 

“กินยาแล้วก็ไปนอนข้างนอกซะ ฟางไม่สบายเดี๋ยวก็ติดไข้หรอก”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“พี่น่ะภูมิคุ้มกันแข็งแรง ป่วยแล้วไม่ป่วยซ้ำหรอกครับ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางแอบเหล่นิดนึงก่อนจะล้ม

ตัวนอน

 

 

 

 

“อ๊ะ พี่ป๊อป”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้นอนกอดเธอไว้

 

 

 

 

“ขอนอนกอดหน่อยนะครับ คนป่วยน่ะ ต้องทำร่างกายให้อุ่นๆนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางจากด้าน

หลังก่อนจะหอมแก้มฟางไปฟอดใหญ่

 

 

 

 

“คนบ้า ฟางงอนพี่อยู่จริงๆนะ”ฟางหน้าแดงแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“รู้ครับว่างอน แล้วก็รู้ด้วยว่าหึง เลยมาทำให้ฟางมั่นใจไงครับว่าพี่มีแค่ฟางบคนเดียว แล้วอีกอย่างก็

มาง้อด้วย”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้ฟางที่พลิกตวาอยู่ใต้อ้อมกอดของเข้าแล้วฟางก็จับหน้าป๊อปปี้โน้ม

หน้าลงมาจูบอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

 

 

“มานอนกอดเค้า คืนนี้ พรุ่งนี้ต้องใช้งานให้หนัก”ฟางพูดแล้วย่นจมูกใส่ทันที

 

 

 

 

 

“ได้เลยคร้าบ จะให้เก็บองุ่นคนเดียวทั้งไร่พี่ก็ยอม เพราะว่าฟางสั่งอะไรพี่ก็พร้อมจะทำให้ฟางนะ

ครับ รักฟางนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“รักฟางแล้วไม่รักลูกหรอห้ะ”ฟางดุป๊อปปี้แล้วหยิกป๊อปปี้ไปหลายที

 

 

 

 

 

 

“คร้าบ รักครับๆ ลืมนิดลืมหน่อยเมียพี่นี่ดุจังเลย”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางแน่นก่อนจะนอนหลับด้วย

กันทั้งคู่

 

 

 

 

 

คนเม้นเรื่องนี้สงสัย ไม่ชอบพระเอกนางเอกหวานใส่กัน งั้นทุกคนคงจะคิดถึงพิมสินะ เดี๋ยว

ตอนหน้าก็มาแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงงงงงง