Unexpected เรื่องของเราที่มันไม่ตรงหัวใจ

8.8

เขียนโดย Chapond

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.19 น.

  55 ตอน
  952 วิจารณ์
  141.52K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 11.31 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) 9.ทะเบียนสมรสมาจากไหน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้มมม”ฟางหลับตาพริ้มเริ่มบิดตัวไปมาแต่ก็ยังำม่ลุกขึ้นจากเตียงตามประสาลูกสาวคนเดียวของ

บ้าน เดี๋ยวนะลูกสาวคนเดียวก็ต้องนอนคนเดียวสิ แล้วใครกันกำลังกอดเธออยู่

 

 

 

 

 

“มะ ไม่จริง”ฟางลืมตาตื่นมาเพราะรู้สึกว่าเธอกำลังถูกใครกอดแล้วต้องตกใจตาโตเพราะคนที่กอด

เธอทั้งคืนนั้นคือป๊อปปี้ และที่สำคัญเธอกับป๊อปปี้อยู่ในสภาพไม่ได้ใส่อะไรเลยทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

“ตื่นมาเดี๋ยวนี้นะ ตื่นมา”ฟางที่ตื่นขึ้นก็เริ่มโวยวายทุบตามตัวป๊อปปี้ ชายหนุ่มรีบตื่น

 

 

 

 

 

“อ้าวตื่นแล้วหรอจ้ะเมียจ๋า เมื่อคืนพี่มีความสุขมากเลยนะ”ป๊อปปี้ลืมตาตื่นขึ้นแล้วยิ้มหงวานให้กับ

 

ฟางที่มองหาเขาด้วยสายตาโกรธจัด

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

ฟางตบเข้าไปเต็มๆหน้าป๊อปปี้ทำให้ชายหนุ่มหน้าชาหายง่วงทันที

 

 

 

 

 

 

“นายทำอะไรชั้น ทำไมถึงเป็นแบบนี้ นายข่มขืนชั้นใช่มั้ยนายป๊อปปี้”ฟางอึ้งกับสภาพตัวเองก็รีบว่า

ป๊อปปี้พลางทุบป๊อปปี้รัวจนป๊อปปี้ที่รู้สึกในตอนแรกว่าเขาจะรับมือกับฟางไหว แต่กลายเป็นว่า ฟางนี่

โกรธยิ่งกว่าพายุ รุนแรงกว่าที่เขาคิดแฮะ

 

 

 

 

 

 

“เปล่านะฟาง ฟางจำอะไรไม่ได้รึไง เมื่อคืนน้องฟางยังเรียกพี่ว่าพี่ป๊อปปี้คะ พี่ป๊อปปี้ขาอยู่

เลย”ป๊อปปี้พูด เพราะมันคือความจริงที่ฟางเรียกเขาแบบนั้น ฟางชะงักนิ่งคิด แล้วภาพที่เธอกับ

ป๊อปปี้กอดกันแล้วเธอดึงชายหนุ่มมาจูบอย่างร้อนแรงก็ผุดเข้ามาในหัว ฟางหน้าแดงไม่คิดว่าตัวเอง

จะทำแบบนี้ได้

 

 

 

 

 

 

“ไม่จริง กรี๊ดดดด ป๊อปปี้ชั้นจะฆ่านาย อย่าอยู่เลย”ฟางแทบคลั่งรีบบีบคอป๊อปปี้ทันทีด้วยความแค้น

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง ดะ เดี๋ยว พี่หายใจไม่ออก แค่กๆ”ป๊อปปี้ไม่กล้าผลักฟางก็ร้องขอให้ฟางเห็นใจ

 

 

 

 

 

“ดี จะได้ตายๆไปเลย อย่าอยู่เลย กรี้ดดด”ฟางพูดจบก็ขึ้นคร่อมป๊อปปี้ก่อนจะกดน้ำหนักกะจะให้เขา

ตายคามือป๊อปปี้ ตัดสินใจใช้แรงของตัวเองพลิกฟางมาอยู่ใต้ร่างของเขา

 

 

 

 

 

“ฟาง ตั้งสติสิ อย่าลืมนะว่าเรา2คนโป๊อยู่”ป๊อปปี้ทำให้ฟางหยุดดิ้นเลิกบีบคอมองตัวเองแล้วหน้า

แดงก่อนจะสบตากับคนตัวสูงที่นอนคร่อมทับเธออยู่และมองเลื่อนลงไปตรงท่อนล่าง

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดดดดดดดดดด”ฟางร้องกรี้ดออกมา คุณหญิง คุณป้า เฟย์และโทโมะที่นอนห้องข้างๆแล้วยืน

รอด้านนอกรีบเปิดประตูเข้ามาทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวตื่นกันแล้วหรอจ้ะ”คุณหญิงเดินเข้ามายิ้มๆ ฟางเห็นแม่ตัวเองก็ปล่อยโฮ ก่อนจะรวบตัวเองอยู่

ในผ้าห่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

“คุณแม่ขา เค้าข่มขืนฟาง จับอีตานี่ไปส่งตำรวจเลยนะคะ ฮือๆ”ฟางร้องไห้สะอึกสะอื้น ป๊อปปี้ที่นั่ง

ข้างๆก็เอื้อมมือจะไปปลอบใจฟาง แต่ฟางสะบัดมือของป๊อปปี้ทิ้ง

 

 

 

 

 

 

“เอ้า หนูจะจับพี่เค้าส่งตำรวจกันทำไม ในเมื่อหนูกับพี่เค้าแต่งงานกันแล้วนะ”คุณหญิงพูดทำให้ฟาง

ชะงักสะดุดกับคำพูด

 

 

 

 

“อะไรนะคะ ฟางไม่ได้แต่งงานกับเค้านะคะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น”ฟางตกใจ สับสนไปหมด

 

 

 

 

 

“ไม่ได้แต่งงานแล้วไอ้ข้างๆเตียงนี่มันอะไรล่ะฟาง”เฟย์ชี้ไปที่ทะเบียนสมรสที่พวกของเฟย์สั่งอัด

กรอบแบบด่วนๆในเมื่อคืนนี้แล้วเอามาวางข้างๆพวกเขา2คน ฟางรวบผ้าห่มมาอ่าน

 

 

 

 

 

 

“ใบสำคัญการสมรสแสดงว่า นายภาณุ จิระคุณ กับ นางสาวธนันต์ธรณ์ นีระสิงห์ได้จดทะเบียนสมรส

เป็นสามี ภรรยากันแล้ว”ฟางอ่านทะเบียนสมรส2แผ่นนั้นแล้วอึ้ง เพราะ ในนั้นคือลายเซ็นของเธอ

จริงๆ

 

 

 

 

 

 

“ฟางเป็นคนขอให้พี่จดด้วยนะงานนี้”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางหันขวับไปมองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“นายล่อลวงชั้นมาทำอะไรแบบนี้ล่ะสิ นายมันเจ้าเล่ห์นัก อย่าอยู่เลยป๊อปปี้”ฟางโมโห ง้างกรอบ

ทะเบียนสมรสจะฟาดป๊อปปี้อีกครั้ง

 

 

 

 

“เอ้า ถ้าทำป๊อปปี้แล้วถ้าเกิดเธอท้องขึ้นมาล่ะจ้ะว่าไง”เฟย์พูดขึ้น ฟางชะงัก ก่อนจะนิ่งคิด

 

 

 

 

 

 

“หนูแต่งงานกับป๊อปปี้ชัดเจนแบบนี้แล้วนะ หนูยังทำร้ายสามีของหนูอีกงั้นหรอลูก”คุณหญิงพูด ฟาง

กำมือแน่น

 

 

 

 

 

 

“ออกไป ออกไปให้หมดทุกคนเลยนะ กรี้ดดดด”ฟางระเบิดอารมณ์ออกมา ทุกคนรีบออกไปจาก

ห้องรวมถึงป๊อปปี้ที่ต้องไปใส่เสื้อผ้าอีกห้อง

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ งานนนี้จะไม่เป็นไรแน่นะครับแม่”โทโมะลองถามคุณหญิงเพราะเห็นท่าทางฟางไม่ยอมท่า

เดียว

 

 

 

 

 

 

“ฟางน่ะงอแงแบบนี้ นี่ถือว่ายังเบาไปนะ เอ่อ ป๊อปยังรับมือกับลูกสาวแม่คนนี้ไหวมั้ยล่ะจ้ะ”คุณหญิง

หันไปหาป๊อปปี้ที่ใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว โทโมะชะงักที่เห็นหน้าป๊อปปี้มีรอยตบของฟางและรอยช้ำ

หลายรอย

 

 

 

 

 

“ไหวครับ ก็แต่งงานกันแล้ว ถ้าทนเมียไม่ได้แล้วจะทนใครล่ะ”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

“แย่แล้วค่ะ ฟางหนีออกไปแล้วค่ะ เห็น รปภ.โรงแรมบอกว่าฟางขึ้นแท๊กซี่ออกไปเมื่อกี้”เฟย์วิ่งมาบ

อกทุกคน ทุกคนตกใจป๊อปปี้จะรีบวิ่งไปตามฟางแต่คุณหญิงห้ามไว้

 

 

 

“ป๊อป รออีกซัก10นาทีให้เค้าได้ระบายก่อนดีกว่า เดี๋ยวเราค่อยไปตามเค้า แม่รู้ว่าเค้าอยู่

ที่ไหน”คุณหญิงพูดแล้วยิ้มออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ”ฟางนั่งลงร้องไห้ที่ห้องรับแขกบ้านของแก้ว แก้วและทีเจนั่งมองฟางที่ร้องไห้แล้วใช้ทิชชู่บ้าน

ตัวเองหมดไปแล้วนมวนนึงก่อนจะขยับไปกอดเพื่อนสาว ฟางโผเข้ากอดแก้วแน่น

 

 

 

 

 

“แก้ว ชั้นจะทำไงดี ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้นกับชั้นได้ ชั้นไม่ได้แต่งงานกับอีตานั่นใช่มั้ย ชั้น

กำลังฝันอยู่ใช่มั้ย”ฟางร้องไห้สะอึกสะอื้น ทีเจจึงเปิดทีวีหวังให้ฟางสบายใจแต่ต้องตกใจเมื่อเปิดมา

เจอข่าวการจดทะเบียนสายฟ้าแลบของฟางและป๊อปปี้ แก้วรีบสั่งให้พี่ชายรีบปิดทันทีเมื่อเห็นฟาง

ร้องไห้หนักกว่าเดิม

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ จากข่าวที่มันออกหลายๆช่อง วนซ้ำแบบนั้นอ่ะนะฟาง มันเป็นความจริงอ่ะ”แก้วตอบ ฟาง

ร้องไห้หนักกว่าเก่า

 

 

 

 

 

“นายนั่นต้องวางแผนกับนักข่าว เจ้าของโรงแรมและก็นายอำเภอที่มาจดทะเบียนสมรสแน่ๆ”ฟางพูด

อย่างแค้นเคือง โดยไม่รู้เลยว่าทั้งหมดนั้นเป็นความจริง

 

 

 

 

 

“จะบ้าหรอฟาง คนอะไรจะเก่งขนาดนั้น ฟางพี่ว่านะ เรื่องมันก็เกิดไปแล้ว เราก็แต่งงานกับเค้าไป

แล้วแต่ก็ดีนี่ นายป๊อปปี้อะไรนั่นเป็นถึงเจ้าของรีสอร์ทขนาดใหญ่อันดับต้นๆของเขาใหญ่และยังมีไร่

องุ่นเป็นร้อยๆไร่ๆอีก นี่เห็นในประวัตินะยังมีธุรกิจที่ร่วมหุ้นกับเพื่อนตั้งหลายอย่างชีวิตนี้นี่ฟางสบาย

จะตาย”ทีเจพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางไม่ได้รักเค้า ฟางไม่ยอมอยู่กับคนที่ฟางไม่ได้รักหรอกนะ”ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

 

“แต่หนูต้องอยู่เพราะว่า ข่าวก็ออกไปแล้ว ทะเบียนสมรสก็จดแล้วฟางลูก หนูต้องยอมรับนะว่าหนู

แต่งงานกับพี่เค้าแล้ว”คุณหญิงเดินเข้ามาพูด ฟางแก้วและทีเจหันไปมองคุณหญิง ป๊อปปี้ เฟย์และ

โทโมะที่เดินเข้ามาในบ้านตัวเอง

 

 

 

 

 

“นี่ไอ้ตุ๊ดนายวางแผนกับเพื่อนนายหลอกให้เพื่อนชั้นจดทะเบียนสมรสด้วยใช่มั้ย ห้ะ”แก้วลุกไปเอา

เรื่อง

 

 

 

 

 

 

“นี่ ดูในคลิปที่ลงยูทูปสิ ว่าเพื่อนเธอน่ะ ยิ้มระรื่นเต็มใจเซ็นเองนะทะเบียนสมรส ไม่ได้มีใครไป

บังคับจับมือเซ็นซะหน่อย”โทโมะเอาไอแพตออกมาแล้วเอาให้แก้วดู แก้วอึ้งเพราะหน้าของฟางยิ้ม

เต็มใจและเป็นคนเซ็นเอง แถมเซ็นเสร็จยังเป็นฝ่ายดึงป๊อปปี้มาจูบก่อนด้วย

 

 

 

 

 

 

“ฟาง ครั้งนี้แก้วช่วยฟางไม่ได้จริงๆอ่ะ มันชัดเจนขนาดนั้นว่าฟางเต็มใจแต่งงานกับเค้า ฟางเป็นคน

เซ็นทะเบียนสมรสเองจริงๆ”แก้วเดินมานั่งข้างฟางแล้วพูด

 

 

 

 

 

“แก้วใจร้าย แก้วก็ไม่ช่วยฟาง ฮือๆ ใช่สิ ทิ้งฟางเลยๆ”ฟางงอแงกว่าเดิมเมื่อเพื่อนไม่ยอมช่วย เฟย์

เห็นอาการเอาแต่ใจเหมือนเด็กของฟางก็กุมขมับ พลางมองเพื่อนชายเพราะ นิสัยทั้งหมดของฟาง

คือทุกอย่างที่เขาไม่ชอบ

 

 

 

 

 

“ฟาง ไม่ใช่ว่าชั้นทิ้งแก ชั้นเป็นเพื่อนแกก็จริงนะแต่พอถึงเวลาถ้าแยกย้ายแต่งงานกันไปเราก็ต้อง

อยู่กับคนที่เรารักดิ เพื่อนน่ะอยู่ด้วยกันได้แต่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดไปหรอกนะ ฟางแกต้องโตได้

แล้ว แกมีสามีแล้วนะ”แก้วถอนหายใจก่อนจะพูดให้ฟางเข้าใจ โทโมะแอบทึ่งแก้วนิดนึงเพราะ

ตลอดเวลาแก้วเองที่ชอบตามใจทำอะไรไร้สาระมากับฟางตลอด พอถึงเวลาต้องสอนก็จริงจัง

เหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ มันไม่จริง”ฟางยังร้องไห้เสียใจวิ่งออกจากบ้านแก้วไป ทุกคนเหวอไม่คิดว่าฟางจะดื้อแบบนี้

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เดี๋ยวผมไปตามน้องเองครับ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบวิ่งตามฟางออกไป ฟางวิ่งออกมาจากบ้าน

ของแก้ววิ่งมาตามทางแล้วต้องสะดุดส้นสูงของตัวเอง ล้มคะมำ กระโปรงลูกไม้สีหวานฉีกขาดก่อน

ฟางจะตกใจเมื่อเห็นเลือดออกที่หัวเข่าทั้ง2

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ เลือดบ้า หยุดไหลเลยนะ”ฟางร้องไห้ที่ทำอะไรไม่ได้ ป๊อปปี้วิ่งตามฟางออกมาแล้วหยุดที่

ฟางที่ร้องไห้แล้วเอามือทุบเข่าทั้ง2ข้างตัวเองที่เลือดออกไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยนะ ปล่อย”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้อุ้มฟางขึ้น ป๊อปปี้ไม่พูดอะไร ก่อนที่จะถูกชายหนุ่มพามาทำ

แผลที่คลีนิกแถวบ้านของแก้วที่อยู่ไม่ไกลนัก

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”ฟางลงจากเตียงคนไข้ต้องร้องเมื่อพบว่าตัวเองเท้าแพลง ป๊อปปี้รีบเข้ามาประคองฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“อย่าดื้ออีกสิฟาง เดี๋ยวก็เจ็บตัวไปมากกว่านี้หรอก ป่ะ กลับกันได้แล้ว รู้มั้ย มีแต่คนเป็นห่วงเรา

นะ”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะอุ้มฟางขึ้นรถกลับมาที่บ้านแก้ว แล้วอุ้มฟางกลับเข้ามา

 

 

 

 

 

“เป็นไงล่ะ หนีจนเจ็บตัวเลยนะ ทีนี้อย่าหนีแล้วยอมรับความจริงได้แล้วค่ะลูก”คุณหญิงพูด

 

 

 

 

“คุณแม่ทำไมต้องขึ้นเสียงกับฟางด้วยล่ะคะ”ฟางหน้างอทันทีที่ถูกแม่ขึ้นเสียงใส่

 

 

 

 

 

“ฟาง แม่มาคิดดูแล้วนะคะ แม่คิดว่าถึงเวลาที่แม่จะเลิกโอ๋เราได้แล้ว เพราะเราเองก็แต่งงานแล้ว

ควรจะก้าวเข้าเป็นผู้ใหญ่โดยที่ต้องมีแม่มีพ่อ หรือแก้วตามใจอีก และแม่ก็คิดว่าป๊อปปี้นี่ล่ะจะดูแล

หนูได้ดีไม่แพ้อยู่กับแม่แน่นอน”คุณหญิงพูด

 

 

 

 

 

“พูดแบบนี้ งั้นคุณแม่จะทิ้งฟางไปหรอ ไม่เอานะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ทิ้ง แต่เมื่อฟางแต่งงานกับป๊อปปี้แล้ว ฟางก็ต้องไปอยู่ที่เขาใหญ่เพื่อทำหน้าที่ภรรยาของ

ป๊อปปี้ อ้อ และก็เตรียมงานฉลองการแต่งงานของเราที่นั่นด้วย แม่น่ะคุยกับพ่อแม่ของป๊อปเค้าที่

โน่นแล้วนะ แม่เลยว่าจะให้ฟางน่ะไปเตรียมตัวกับแม่ของป๊อปปี้ก่อน เอ รู้สึกเขื่อนจะเก็บของให้

เสร็จแล้วล่ะ เดี๋ยวก็เตรียมตัวไปเก็บพวกของที่จำเป็นอีกนิดๆหน่อยๆ เย็นนี้ก็ไปเขาใหญ่กับพี่เค้าได้

แล้วจ้ะ”คุณหญิงพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ คุณแม่ขา ไม่ทำแบบนี้กับฟางสิคะ ให้ฟางไปที่นั่นเลยหรอคะ ฟางไม่ไปนะ”ฟางลุกขึ้นแล้ว

จะเดินไปหาแม่แต่ต้องล้มลงไปเพราะเท้ายังแพลงอยู่ ป๊อปปี้รีบประคองฟางขึ้นมา ฟางดิ้นยุกยิกไม่

ยอมท่าเดียว

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่กับพี่เค้าไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกฟาง เอาน่า เดี๋ยวชั้นจะไปเยี่ยมเวลาชั้นว่างนะ”แก้วที่เห็น

เพื่อนเบะปากจะร้องไห้ก็เดินเข้าไปพูดแล้วโอบไหล่ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอา ถ้าแก้วไม่ไปอยู่กับฟาง ฟางก็ไม่ไป”ฟางงอแงใหญ่ แก้วหันไปมองหน้าคุณหญิงเพื่อหา

ทางช่วยเธอ

 

 

 

 

 

 

“เอางั้นก็ได้ครับ ถ้าฟางจะเอาแก้วไปก็ได้ จะได้ช่วยฟางเลือกชุดเจ้าสาวด้วยเลย”ป๊อปปี้พูดขึ้น ฟาง

ยิ้มอย่างดีใจแต่ต้องทำหน้าเซ็ง เอาไปอยู่ด้วยแล้วยังไง ในเมื่อเธอแต่งงานกับป๊อปปี้ไปแล้ว

 

 

 

 

 

5555 สุดท้ายฟางก็หนีไม่พ้นต้องไปอยู่ที่เขาใหญ่กับป๊อปปี้ มาดูกันว่าฟางจะยอมเป็นเมียป๊อปปี้มั้ยรึไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา