รักในวันที่สายไป

             ณ บ้านศิริมงคลสกุล

"ห้ะ! ท้องหรอ" เสียงของแก้วที่ร้องออกมาอย่างลืมตัว

"นี้แก้วเบาๆสิ"    "อุ้ยโทษที่นะแก" แก้วเอ่าขอโทษพร้อมทำหน้าตารู้สึกผิด

"ไม่เป็นไร.....แต่ แก้วฉันจะทำยังไงดีอ่ะ ถ้าเกิดฉันท้องขึ้นมาจิงๆล่ะ"  ฟางพูดพร้อมกับเบ้ปาก

เหมือนจะร้องไห้

"เอางี้ ป่ะแกไปกับฉัน" แก้วลากฟางขึ้นรถกับขับตรงไปที่โรงพยาบาลทันที

    ณ โรงพยาบาล

"ดีใจด้วยนะคับ  คุณแม่ท้องได้ 1เดือนเศษๆ แล้วนะคับ" หมดพูดพร้อมกับทำหน้าตายิ้มแย้ม

แสดงความยินดี   

แต่มันชั่งแตกต่างจากคนที่ฟังเหลือเกิน คนที่2ที่ได้รับฟังนั้นเกือบจะร้องไห้ออกมา

ใจหนึ่ง เธอก็ดีใจ ที่จะมีชีวิตน้อยๆมาอยู่กับเธอ แต่อีกใจหนึ่งเธอกับกังวนว่าพ่อของเด็กจะรับได้ไหม

"งั้นเชิญคุณแม่รับยาที่ช่องจ่ายยาเลยคับ" เสียงของหมอทำให้เธอหลุดออกจากภวังทันที

"อ๋อ ค่ะๆ"  "กะ แก้ว ฉันจะทำยังไงดีอ่ะแก ถ้าทุกคนรู้...ละ แล้ว ฉันจะทำยังไงอ่ะแก้ว ฮือๆ "

พอออกจากห้องตรวจฟางก็ถึงกับปล่อยโฮออกมาทันที

"ไม่ต้องกลัวนะฟางฉันจะช่วยแกเองนะ" แก้วรีบพูดปลอบฟางทันที

"ฮือๆ ขอบใจแกมากนะแก้วที่ไม่ทิ้งฉัน"  "ฟางไม่เอาหนาอย่าร้องสิเดียวลูกแกก็ขี้แงเหมือนแก

หรอก" แก้วพูดติดตลกแต่เหมือนว่าฟางจะไม่ตลกไปด้วย

"ป่ะไปรับยากันดีกว่าเนอะ แล้วกลับบ้านกัน" แก้วพาฟางไปรับยาพร้อมกับออกจากโรงพยาบาล

ทันที  โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองทั้ง2คนอยู่

และไม่นานเจ้าของสายตาคู่นั้นก็เดินเข้าไปในห้องตรวจอย่างไม่เกรงกลัวใคร

"เห้ย! ไอ้หมอผู้หญิงสองคนเมื่อกี้เค้ามาทำไรว่ะ"  ป๊อปปี้เปิดประตูเข้ามาก็ถามหมอพิชที่เป็น

เพื่อของเค้าทันที

"อ๋อ คุณธนันต์ธรณ์นะหรอ เค้ามาตรวจครรภ์นะ"

ป๊อปปี้รู้แล้วว่าฟางท้อง ทำไงดี ทำไงดี 

ช่วยกันเม้นด้วนน้า  รักคนอ่านที่สู๊ดดดดดดดดด