แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย

8.9

เขียนโดย มารุกะ

วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.32 น.

  43 session
  130 วิจารณ์
  69.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) กลับบ้าน2 รับผิดชอบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าวันต่อมา

 

 

"นี่เธอ เสร็จรึยัง"ป๊อปปี้เรียกฟางที่อยู่ชั้นบนเพราะเขารอเธอนานแล้ว

 

"เสร็จแล้วๆ"ฟางลงาจากบ้านเธอใส่ชุดกระโปรงสีชมพูหวานแหววที่ป๊อปปี้พึ่งซื้อมาให้ใหม่(เพราะตัวเก่าโดนป๊อปปี้ฉีกขาดตั้งแต่วันแรก><//ไรเตอร์)

 

"ชุดที่นายซื้อมาให้ พอดีกับฉันเลยนะ"ฟางลงมาชั้นที่ป๊อปปี้ยืนรออยู่ ก็หมุนตัวให้ร่างสูงดูแต่ป๊อปปี้กลับนิ่งเงียบมองคนตัวที่ใช้สุดกระโปรงสีชมพูที่เขาซื้อให้เองอย่างเหม่อลอย

 

"นี่นาย"ฟางเรียกร่างสูงที่มองเธอตาไม่กระพริบ

 

"ป๊อปปี้"ฟางโบกมือไปมาเพื่อเรียกสติป๊อปปี้

 

"นี่ ป๊อป!"ฟางเรียกเสียงดังทำให้ป๊อปปี้ถึงกับสะดุ้ง

 

"อะ...อะไรของเธอยัยฟู ช้าแล้วยังจะมาเสียงดังอีกนะ"ป๊อปปี้ทำเป็นว่าแล้วเดินออกไป

 

"อะไรของเขาอยู่ดีๆก็ว่า"ฟางมึนงงกับป๊อปปี้แล้วเดินตามป๊อปปี้ไปขึ้นรถ

 

"นี่ป๊อปปี้นายคิดยังไงถึงพาฉันกลับบ้าน"ฟางถามขึ้นเมื่อนั่งรถมาได้ซักพัก

 

"อย่าถามได้มั้ย น่ารำคาญ"ป๊อปปี้ว่า

 

"ก็..."

 

"หยุดพอ ฉันจะฟังเพลง"ฟางพูดยังไม่ทันจบป๊อปปี้ก็แทรกขึ้นแล้วเร่งเสียงเพลงในรถให้ดังขึ้น

 

"นี่นาย"

 

"ก็แค่เพียงเธอน่ะแอบสงสัย ก็ถือว่าเธอใส่ใจฉันแล้ว จะอะไรที่ฉันทำมา เธอก็ปล่อยให้ฉันไป พอใจแล้วแค่นั้น"ป๊อปปี้ไม่ฟังร้องเพลงไปในรถ

 

"นี่ ไอหมี!"ฟางขึ้นเสียง

 

"ไม่ว่าอะไรมากมาย ไม่ได้ต้องการให้เธอรักฉัน ต่อให้เธอไม่ค่อยเข้าใจ เธอก็เพียงแค่รับมันไปพอใจแล้วแค่นั้น"ป๊อปปี้ทำเป็นไม่สนใจร้องเพลงต่อ ทำให้คนที่นั่งข้างๆถึงกับหน้ายู่แล้วทำม่ามางฮึดฮัดนั่งกอดอก

 

 

ณ คฤหาสถ์นีระสิงห์

 

 

ในที่สุดการรอคอยของฟางก็มาถึงเมื่อป๊อปปี้ขับรถมาถึงหน้าคฤหาสถ์นีระสิงห์

 

"จะให้ฉันบีบแตรมั้ย"ป๊อปปี้หันมาถามร่างบางที่นั่งข้างๆ

 

"ไม่ต้อง"ฟางบอกแล้วหยิบรีโหมดคอนโทรนขึ้นมาออกจากกระเป๋าที่ป๊อปปี้คืนให้เธอแล้วกดเปิดประตูเหล็กที่ใหญ่โอ่อ่า

 

 

ติ๊ดดดดดดดดด แอ๊ดดดดดดดด

 

 

พอประตูเปิดป๊อปปี้เลยขับรถBMWสีดำเข้าไปในคฤหาสถ์ พอรถจอดสนิทป๊อปปี้ลงมาจากรถก่อนแล้วมาเปิดประตูให้ฟาง คนตัวเล็กลงมาจากรถพอดีกับที่แม่บ้านออกมาพอดี

 

"คะ....คุณฟาง คุณผู้หญิงๆๆๆ!"แม่บ้านโหวกเหวกโวยวาย

 

"อะไร แจ๋วโหวกเหวกโวยวายเรียกหาฉันทำไม...ฟาง!"คุณหญิงของบ้านลงมาแล้วเอ็ดแม่บ้านแต่ก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นฟางลูกสาวที่หายไปเกือบ2เดือน

 

"คุณแม่"ฟางเรียกผู้เป็นแม่ด้วยน้ำตา

 

"ฮึก ฟาง ฟางลูกแม่กลับมาแล้ว"คุณหญิงรีบมาหาลูกสาวทั้งน้ำตาแล้วสวมกอดลูกสาวด้วยความคิดถึงฟางก็กอดตอบผู้เป็นแม่เช่นกัน

 

"ฮึกๆ ฟาง หายไปไหนมาลูก แล้วนี่..."คุณหญิงผละตอบลูกออกแล้วถามแต่สายตาก็ไปสะดุดเข้ากับร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อเหลายืนอยู่ข้างๆลูกสาวของเธอ

 

"เข้าบ้านก่อนเถอะค่ะ"ฟางบอกแล้วหันไปสบตากับป๊อปปี้แล้วเดินเข้าบ้านพร้อมกับผู้เป็นแม่ป๊อปปี้เลยเดินตามเข้าไป แล้วทั้งสามคนก็มานั่งที่ห้องรับแขกฟางนั่งกับแม่ของตัวเองส่วนป๊อปปี้นั่งโซฟาข้างๆฟาง

 

"ว่าไวลูก พ่อหนุ่มคนนี้เป็นใคร"แม่ของฟางถามทันที

 

"คือ..."ฟางยังไม่ทันพูดป๊อปปี้ก็แทรกขึ้น

 

"สวัสดีครับผมชื่อภาณุ จิระคุณหรือเรียกป๊อปปี้ก็ได้ครับ"ป๊อปปี้แนะนำตัว

 

"นี่ คุณเป็นทายาทของตระกูลจิระคุณเหรอคะ"แม่ของฟางถาม

 

"ครับ"ป๊อปปี้ตอบ

 

"แต่ลูกชายคนโตของตระกูลจิระคุณเสียไปแล้วแสดงว่าคุณ...."

 

"ครับ ผมเป็นทายาทอีกคนของจิระคุณที่พึ่งไปเรียนที่เยอรมันครับ"ป๊อปปี้บอก

 

"เหรอจ๊ะ แล้วนี่ทำไมถึงมาส่งยัยฟางได้ล่ะ แล้วฟางไปไหนมาลูก"แม่ของฟางถาม ฟางหันไปมองป๊อปปี้เพื่อให้เขาอธิบายแทน

 

"ผมต้องขอโทษคุณน้าด้วยนะครับ ผมเองครับที่เป็นคนพาฟางไปอยู่ด้วย"คำพูดของป๊อปปี้ทำเอาหญิงแทบช็อค

 

"ปะ...ไปอยู่ด้วย"

 

"ครับผมต้องขอโทษจริงๆ"ป๊อปปี้บอก

 

"ละ....แล้วทำไมฟางไม่โทรบอกแม่หรือพี่ฟาล่ะลูกรู้มั้ยพวกเราตามหาลูกกันให้ทั่วเลย"คุณหญิงที่พอจะตั้งสติได้รีบถามลูกสาวต่อ

 

"พอดีที่ที่ผมพาฟางไปอยู่ด้วยมันไม่มีสัญญาณน่ะครับ"ป๊อปปี้ตอบแทน

 

"แล้วนี่จะทำยังไงข่าวที่ลูกสาวคนเล็กของแม่หายตัวไปมันกระจายไปทั่วแล้ว จะให้แม่บอกเขาว่าลูกไปอยู่กับผู้ชายมางั้นเหรอ แล้วอย่างนี้แม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน บอกน้ามาซิพ่อป๊อปปี้ว่าจะรับผิดยังไง"แม่ของฟางระบายออกมา

 

"ไม่ต้องห่วงนะครับคุณน้า ผมจะจัดงานแต่งงานของผมกับฟางโดยเร็วที่สุด"ป๊อปปี้บอกอย่างหนักแน่น ทำเอาฟางที่เงียบอยู่นานถึงกับนิ่ง

 

"นี่ นาย"ฟางเตรียมจะแย้ง

 

"เอาล่ะ ในเมื่อพ่อป๊อปปี้พูดอย่างนี้น้าก็สบายใจขึ้น"แม่ของป๊อปปี้ยิ้มออกมา

 

"คุณแม่ๆ"เสียงเล็กดังขึ้น

 

"สงสัยยัยฟากลับมาแล้ว ฟาแม่อยู่ในห้องรับแขกลูก"คุณหญิงส่งเสียงบอกลูกสาวคนโต ฟางหันไปมองป๊อปปี้ที แต่ป๊อปปี้กลับยิ้มแค่มุมปากทำให้ฟางระแวงมาก

 

"ฟาง ฟางกลับมาแล้ว"ฟาพี่สาวฝาแฝดของฟางวิ่งเข้ามาก็โอบกอดน้องสาวทันที"พอดีแจ๋วโทรไปบอกพี่ว่าเธอกลับแล้ว พาหนุ่มด้วยใครล่ะ..."ฟาชงักทันทีสีหน้าอึ้งตกใจเมื่อหันมาพบกับป๊อปปี้

 

"ฟานี่คือคุณภาณุ จิระคุณหรือป๊อปปี้เขาเป็นทายาทอีกคนของจิระคุณหรืออีกอย่างเขาเป็นน้องชายของคุณภาคิน จิระคุณที่พึ่งเสียไป"คุณหญิงอธิบาย

 

"ภาณุ จิระคุณ...ป๊อปปี้"ฟาพูดชื่อชายหนุ่มอย่างอึ้งๆ

 

"สวัสดีครับคุณฟาผมชื่อป๊อปปี้เป็นว่าที่เจ้าบ่าวของฟาง"ป๊อปปี้บอกยิ้มเจ้าเล่ห์

 

"ว่าที่เจ้าบ่าว"ฟาพูดสีหน้าตกใจ

 

"คือที่น้องหายไปน่ะ น้องไปกับป๊อปปี้แล้วเขาก็จะรับผิดชอบโดยการจัดงานแต่งงานให้น้อง"แม่ของเธอพูดยิ้มๆ

 

"ครับผมจะรับผิดชอบฟางแล้วจะจัดงานแต่งให้สมเกียรติกับตระกูลของพวกคุณ"ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ

 

"งั้นผมลาก่อนนะครับ แต่ผมขอพาตัวฟางกลับไปด้วย"ป๊อปปี้บอก

 

"โถ พ่อป๊อปพึ่งพาฟางกลับมาแม่ขอให้ฟางอยู่กับแม่สักคืนได้มั้ย"คุณหญิงบอกแล้วเปลี่ยนสรรพนามทันที

 

"คือ ผมคงจะคิดถึงฟางนะครับคุณแม่"ป๊อปปี้ตอบแล้วเปลี่ยนสรรพนามเช่นกัน

 

"งั้น คืนนี้พ่อป๊อปก็นอนที่นี่กับฟางไปเลยละกันนอนห้องฟางนั่นแหละ"คุณหญิงบอก

 

"ครับ"ป๊อปปี้ตอบ ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างจับผิดส่วนฟามองเขาด้วยสายตาตื่นตระหนก

 

 

อัพแล้วน้าาาาา

 

ในที่สุดแผนการของป๊อปปี้ก็เริ่มขึ้น หึๆ

 

เม้น+โหวตด้วยนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา