แรงแค้น พยาบาดไฟร้าย

8.9

เขียนโดย มารุกะ

วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.32 น.

  43 session
  130 วิจารณ์
  69.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2557 21.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21) กลั่นแกล้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"คุณฟางคะอย่าทำเลยนะคะเดี๋ยวป้าทำทำเอง"เสียงเอะอะโวยวายทำให้ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงร่างกายเปลือยเปล่าลืมตาตื่นขึ้น แล้วก็ต้องตกใจเพราะไม่เห็นร่างบางเลยรีบลุกอาบน้ำใส่เสื้อผ้าลงมาด้านล่างทันที

 

"คุณฟางคะเดี๋ยวป้าทำเอง"มีเสียงออกมาจากครัวทำให้ชายป๊อปปี้หันไปมอง

 

"ไม่ต้องค่ะป้า เดี๋ยวฟางช่วยทำ"แล้วเสียงเล็กก็ตอกกลับป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางก็รีบเข้าไปในครัว เมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็ทำให้เขาอดยิ้มไม่ได้

 

"เนี่ยค่ะป้า ฟางทำใกล้เสร็จแล้วป้าไปทำอย่างอื่นเถอะค่ะเดี๋ยวฟางจัดการเอง"ฟางบอกป้าแม่บ้านในขณะลงมือทำอาหาร

 

ป๊อปปี้ย่องไปหาป้าแม่บ้านแล้วสะกิดบอกให้ออกไปจากครัว

 

"ที่ฟางทำเนี่ยก็เพราะเจ้าของบ้านนี้น่ะโหด แล้วก็ดุมากเลยนะคะป้าเขานะชอบแกล้งฟางสารพัด แต่เนี่ยอาหารที่ฟางทำเขาชอบทั้งนั้นเลยนะคะ มีสเต็กหมู กุ้งชุบแป้งทอด ปลาทอด แล้วก็ไข่เจียวชะอมเขาบอกว่าคุณแม่ของเขาทำอร่อยมากๆ แต่เขาเคยทานอาหารฝีมือฟางแล้วนะคะเขายังไม่บอกเลยว่าฟางทำอร่อยเหมือนแม่เขารึเปล่า"ฟางพูดยาวเหยีดทำให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังถึงกับยิ้มแล้วส่ายหน้า

 

"จำได้ด้วยเหรอว่าฉันชอบกินอะไร"ป๊อปปี้โอบเอวบางของฟางจากด้านหนัง ทำให้คนที่ทำอาหารอยู่ถึงกับสะดุ้ง

 

"เอ๊ะ นี่นายตกใจหมดเลยเดี๋ยวน้ำมันก็กระเด็นหรอก"ฟางว่า เพราะกำลังทำกุ้งชุบแป้งทอด

 

"แหม เมียฉันนี่น่ารักจังเลยนะ เมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืนยังอุตส่าห์ลุกมาทำอาหารแต่เช้าอีก"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางเขิน

 

"พูดอะไรของนายเนี่ย"ฟางว่าแล้วทำแก้มป่องป๊อปปี้เห็นก็รู้หมั่นเขี้ยวก็ขโมยหอมฟอดใหญ่

 

"ฟอดดด หอมจัง"ป๊อปปี้พูด

 

"ตาบ้าออกไปเลยนะ เห็นมั้ยฉันทำอะไรอยู่"ฟางว่า

 

"อะ อะ ก็ได้"ป๊อปปี้พูดแล้วผละออกจากฟางมานั่งเล่นที่ห้องนั่งเล่น

 

"อ้าว พ่อป๊อปอยู่นี่เอง"มีเสียงทักร่างสูงดังขึ้น

 

"คุณแม่สวัสดีครับ"ป๊อปปี้ยกมือไหว้เมื่อเห็นแม่ของฟาง แล้วเชิญนั่ง

 

"แล้วฟางล่ะลูก"คุณหญิงถาม

 

"ทำอาหารอยู่ในครัวน่ะครับ แล้วนี่ คุณแม่มาคนเดียวเหรอครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วถาม

 

"อ๋อ ฟาอยู่ด้านนอกน่ะจ่ะ กำลังเอาของให้แม่บ้านเอามาเก็บแม่ซื้อของมาเพียบเลย"คุณหญิงตอบ ป๊อปปี้ได้ยินชื่อฟานัยน์ตาก็แสดงความเจ้าเลห์ทันที

 

"สวัสดีค่ะคุณป๊อปปี้"ฟาที่เดินเข้ามาเอ่ยทักร่างสูงที่มองเธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์

 

"ครับ เชิญนั่งครับ"ป๊อปปี้เหยียดยิ้มมุมปากแล้วเชิญฟานั่ง

 

"แล้วนี่ยัยฟางอยู่ไหนเหรอคะ"ฟาทีนั่งลงข้างแม่ตัวเองเอ่ยถาม

 

"ฟางอยู่นี่ค่ะทุกคน"เสียงเล็กสดใสดังขึ้นทุกคนหันไปมองก็เห็นฟางเดินเข้ามาแล้วนั่งคั่นแม่ตัวเองกับป๊อปปี้

 

"ไงเรา พ่อป๊อปบอกว่าเราทำอาหารนี่"แม่ของฟางถาม

 

"ค่ะ งั้นคุณแม่กับพี่ฟาทานอาหารด้วยกันเลยสิคะ ฟางให้แม่บ้านจัดโต๊ะอาหารอยู่"ฟางชวนยิ้มๆ

 

"จ้า"แม่ของฟางตอบ

 

"งั้นผมขอตัวไปดูก่อนนะครับว่าแม่บ้านจัดโต๊ะเสร็จรึยัง"ป๊อปปี้บอกแล้วลุกออกไปฟางมองตามแต่ก็ไม่พูดอะไร

 

"จัดโต๊ะเสร็จรึยังครับป้าอิ่ม"ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องทานข้าวเอ่ยถาม

 

"เสร็จแล้วค่ะ จะให้ป้าไปตามพวกคุณฟางมั้ยคะ"แม่บ้านถาม

 

"ไม่ต้องครับ ทุกคนจะไปทำอะไรก็ไปเถอะครับ"ป๊อปปี้บอก

 

"ค่ะ"แล้วแม่บ้านก็ออกจากห้องไป

 

"หึ คุณหนูฟาได้เวลาแก้แค้นของฉันแล้ว"ป๊อปปี้เหยีดยิ้มแล้วหยิบซอสน้ำมา เหยาะใส่จานข้าวที่คิดจะให้ฟานั่ง แล้วก็เดินไปที่ห้องน้ำบีบน้ำยาล้างห้องน้ำเต็มพื้น แล้วก็ไปตามทุกคนมาที่ห้องทานข้าวเขามองตามฟาที่นั่งลงตรงจานข้าวที่เขาใส่ซอสน้ำปลาเยอะๆ

 

"ทานกันได้เลยครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วมองฟาที่ตักข้าวเข้าปากแล้ว

 

"อุ๊บ"ฟาทำท่าจะอาเจียนทุกคนมองอย่างสงสัย

 

"ฟาเป็นอะไรลูก"คุณหญิงถามลูกสาว

 

"ขอโทษนะคะทุกคน"ฟาบอกแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำ

 

"ว้าย!"

 

โครม!

 

"ฟา/พี่ฟา"คุณหญิงและฟางร้องอย่างตกใจแล้วรีบไปดูฟาที่ห้องน้ำส่วนป๊อปปี้เหยียดยิ้มแล้วเดินด้วงกระเป๋ากางเกงตามไปอย่างสบายๆ พอไปทุกคนไปถึงห้องน้ำก็เห็นฟานอนสลบอยู่กับพื้นที่หัวมีเลือดไหลออก

 

"ตายแล้ว! ฟาลูกแม่!"คุณหญิงร้องและกำลังจะเข้าไปในห้องน้ำแต่ฟางจับไว้ก่อน

 

"เดี๋ยวค่ะคุณแม่ ระวังค่ะพื้นมีน้ำยาเต็มเลย"ฟางบอกแล้วปิดจมูกเพราะเหม็น

 

"ฮึกๆ ฟา"คุณหญิงน้ำตาไหลพวกแม่บ้านรีบเข้ามาดูและค่อยๆเข้าไปในห้องน้ำและค่อยพยุงร่างฟาออกมา ฟางที่กำลังจะตามพวกแม่บ้านกับแม่ออกไปก็หันมามองป๊อปปี้ที่ยิ้มเหยียดยิ้มมุมปากแววตาสะใจอยู่

 

"ฝีมือนายใช่มั้ย"ฟางพูดรอดไรฟันแล้วผลักร่างสูงที่ทำเป็นไม่สะทกสะท้าน

 

"หึ ฉันไม่รู้เรื่องแต่ที่พี่สาวเธอโดนมันยังไม่สาสมด้วยซ้ำไป"ป๊อปปี้พูด

 

"ถ้าพี่สาวฉันเป็นอะไรนายตายแน่"ฟางพูดอย่างคาดโทษแล้ววิ่งออกไป ป๊อปปี้ยืนนิ่งอยู่กับที่แววตาสะใจ

 

 

ป๊อปปี้นี่ร้ายจริงๆ

 

เม้น+โหวตด้วยนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา