ที่เดิมตรงนั้น

9.9

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.22 น.

  32 ที่เดิมตรงนั้น
  189 วิจารณ์
  64.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559 16.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) คำว่าเพื่อน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          หลังจากที่ฟางเดินออกมา ที่เธอเลือกที่จะเดินออกมา เพราะรู้ว่าถึงยังไงเขาคนนั้นก็ต้องไปด้วยอยู่ดี เธอเลยเลือกที่จะอยู่คนเดียวดีกว่าที่จะต้องมาทนฝืนย้มให้กับเขา เธอเจ็บทุกครั้งที่เห็นเขา ถึงจะดีใจอยู่บ้างแต่การแสดงออกของเขามันทำให้เธอ เจ็บมากกว่าเดิมเสียอีก เธอเดินออกมาอย่างนี้คือวิธีที่ดีที่สุด 

 

          ฟางเดินจมกับความคิดของตัวเองมาจนถึงหน้าตึก rs ก็เจอแฟนคลับรุมขอถ่ายรูกพร้อมกับพูดคุยทันที 

 

 

 

" อ้าววพี่ฟางงง กลับแล้วหรอ ขอถ่ายรูปหน่อยคะ " fc คนหนึ่งถามฟางพร้อมกับเดินมาขอถ่ายรูป

 

 

 

" เอ่อ พี่ฟางเจอพี่ป๊อปไหมอ่ะ ได้ซ้อมด้วยกันหรือเปล่าอ่ะ" แฟนคลลับอีกคนถามประโยคนี้ขึ้นมาทำเอาฟาง ถึงกับชะงัก เพิ่งจะหนีมาแท้แท้ ยังโดนถามอีก เฮ้ออ... 

 

 

 

" อ๋อ ใช่ ฟางซ้อมกับ k-otic แหละจร้าเนี่ยเดี๋ยวพวกเขาจะไปกินข้าวกันมั้ง " ฟางตอบอย่างร่าเริง เพื่อไม่ให้มีพิรุธ

 

 

 

" อ๋อ อ้าวแล้วฟางไม่ไปหรอ "  รุ่นพี่อีกคนก็ถามฟาง

 

 

 

" อ๋อ ฟางรู้สึกเพลียอ่ะแหละคะ เลยขอกลับดีกว่า  งั้นฟางกลับแล้วน่ะ บายบาย " ฟางบายบาย แฟนคลับแล้วเดินออกไปเร่ือยๆๆ 

 

 

 

" อ้าว พี่ป๊อป ขอลายเซ็น หน่อยคะ พี่ป๊อป ถ่ายรูปหน่อย " แฟนคลับที่เห็นป๊อปปี้วิ่งออกมาก็รีบเข้าไปลุมทันที แต่เจ้าตัวก็ยินดีแต่สายตากลับมองหาร่างบางว่าเดินไปไหนแล้ว ก็เห็นว่าฟางกำลังรีบเดินออกไป  เพราะ ฟางหลังจากที่ได้ยินแฟนคลับเรียกชื่อป๊อปปี้ เธอก็รีบจำเท้าออกจากตรงนั้นทันที 

 

 

 

" เอ่อ งั้นผมขอตัวก่อนน่ะครับ มีงานอีกอ่ะครับ ลาครับ กลับบ้านกันดีดีน่ะ " ป๊อปปี้ที่เคลียร์กับแฟนคลับจบก็รีบวิ่งไปที่รถ แล้วก็ชับตามฟางที่เดินออกไปไหนก็ไม่รู้ 

 

 

 

 

" ไปไหนของเขาน่ะ นี่ก็มือดแล้วด้วยสิ " ป๊อปปี้ที่ขับรถตามหาฟางก็ยังไม่เจอรู้สึกโมโหคนตัวเล็กที่ไม่ยอมไปทานข้าวพร้อมกัน จะได้ไม่ต้องให้เขาเป็นห่วง เอ๊ะ นี่เราเป็นห่วงอีกแล้วหรอ ช่างเทอะ ตอนนี้คนตัวเล็กต่างหากที่เขาต้องหาให้เจอ

 

 

 

 

" เฮ้อออ หนักชะมัดเลย แล้วนี่จะกลับยังไงดีเนี่ย ยัยฟางเอ๊ยยย " ฟางที่เดินมาตามข้างถนน พร้อมกับถุงขนมมากมายที่แฟนคลับให้มาไหนจะกระเป๋า ดอกไม้อ และของขวัญของพิชชี่อีก ทำเอาร่างบางถึงกับโมโหตัวเองที่ทำอะไรไม่ดูตัวเองเลย 

 

 

 

เอี๊ยดดดด 

            เสียงรถจอดที่ข้างทางทำเอาฟางต้องรีบหันไปมองแล้วต้องรีบหันกลับมาอีกครั้งตั้งสติ เพราะรถคันที่ว่านั่นคือรถของป๊อปปี้ เจ้าของรถเดินลงมาหาเธอ

 

 

" ทำไมมาเดินตรงนี้คนเดียวไม่กลับบ้านหรอ" ป๊อปปี้เดินมาหาฟางพร้อมกับถามอย่างน้ำเสียงเรียบ

 

 

 

" อืม กำลังจะกลับอ่ะแหละ " ฟางตอบเรียบเช่นกัน  

 

 

 

" แล้วกลับไงอ่ะ ให้ไปส่งไหม " ป๊อปปี้ถามฟางอีกครั้ง แต่คราวนี้เขากลับมาช่วยเธอ ถือของด้วย 

 

 

 

" อ๊ะะ ไม่เป็นไร ป๊อปกลับไปเถอะเดี๋ยวฟางก็กลับแล้วละ คงกลับแท๊กซี่อ่ะแหละไม่ต้องเป็นห่วงหรอก " ฟางตอบป๊อปปี้พลางยิ้มบางๆๆให้กับเขา  ป๊อปปจะรู้ไหมว่าคำพูดของเขานั้นทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขนาดไหน อย่าทำแบบนี้อีกเลย อย่าทำให้ฟางต้องเจ็บไปกว่านี้ได้ไหม ขอเวลาฟางหน่อยน่ะป๊อป 

 

 

" คงไม่ได้หรอก เอ่ออ .... คือแก้วกับเฟย์สั่งให้ปีอปไปส่งฟางที่บ้านอ่ะ มาเหอะป๊อปรีบไปต่ออีก " ป๊อปปี้ที่ตอบแล้วเดินมาช่วยฟางเอาของขึ้นรถของตัวเอง แล้วเดินอ้อมไปทางคนขับ  จนทำให้ฟางต้องยอมจำนน 

 

 

 

" หิวหรือเปล่า " ป๊อปปี้ออกรถมาไดสักพักก็ถามฟาง เพื่อทำลายความเงียบเพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาทั้ง2 คนต่างก็ไม่พูดอะไรกันเลย 

 

 

 

" หืม เอ่อ ไม่อ่ะ เราอยากกลับบ้าน " ฟางตอบพลางมองไปทางหน้าต่าง เพื่อสงบอารมณ์ของตัวเอง ตอนนี้เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้คุยกับเขา ได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง แต่เธอรู้สึกได้ มันไม่เหมือนเดิม

 

 

 

" ขอบคุณน่ะที่มาส่ง " ฟางกล่าวขอบคุณป๊อปปี้พลางยิ้มบางๆๆให้ 

 

 

 

 

" อืม ไม่เป็นไร เพื่อน กันนิ งั้นเอ่ออ .. เราไปก่อนแล้วกัน " ป๊อปปี้พูดออกมา คำว่าเพื่อน มันทำให้ร่างบางชะงัก นั่นสิน่ะเค้ากับเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันนิ  ใช่ ร่างบางไม่ได้ตอบอะไรแต่เพียงพยักหน้าและยิ้มให้กับร่างสูง  จนรถออกไป ร่างบางค่อยๆๆ ปล่อยน้ำตาออกมา 

 

 

 

" ฮืออ เพื่อน ใช่เพื่อนที่ดีต่อกัน " ฟางที่ยืนอยู่ที่เดิม พลางย้ำคำว่าเพื่อนที่ออกมาจากปากของร่างสูงอีกครั้ง และความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอ ใช่เขาและเธอ เขยิบความสัมพันธ์ลงมา ตั้งนานแล้ว แต่ทำไม เธอถึงเจ็บเหลือเกินกับคำว่าเพื่อน ของเราสองคน 

 

 

 

" โธ่เว้ย !!! " ป๊อปปี้ที่ขับรถกลับมาที่บ้านก็รีบเข้าห้องไปอาบน้ำ แต่ตลอดที่เขาออกมาจาบ้างของฟาง ใจของเขาอยู่ไม่เป็นสุขเอาเสียเลย ทำไมปากของตัวเองถึงได้ไวแบบนั้น ทำไม ใช่เขาแค่อยากจะย้ำ เพื่อที่จะดูอาการของคน (เคย) พิเศษ อย่างฟางว่าจะเป็นอย่างไร แต่ผลที่ออกมาคือเธฮก็ดูปกติ มันทำให้เขาผิดหวังและเจ็บเหลือเกิน เขาไม่น่าคิดแผนบ้าบ้า นั่น เขาไม่น่าพูดเพื่อทำร้ายตัวเองเลย .... 

 

 

 

 

 

 

# เศร้า เนอะ#  เม้นหน่อยสิ ให้เราชื่นใจหน่อยน่ะ !!! 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา