ที่เดิมตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

      เพล้งงงง!!!

 

 

"มันจะมากไปแล้วนะแตง" กรอบรูปของเขาในวันรับปริญญาที่ถ่ายรวมกับเพื่อนๆในคณะของเขา ถูกโยนลงบนพื้นจนแตกละเอียด ซึ่งฝีมือของคนทำไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นคือแฟนสาวของเขานั่นเอง 

 

 

"มากไปหรอ! แล้วที่พี่ทิ้งแตงให้อยุ่คนเดียว แล้วพี่ก็ไปหาแต่เพื่อนของพี่ พี่ไม่เคยโทรหาแตง มีแต่แตงที่โทรหาพี่ แต่พี่ก็บอกอยุ่กับเพื่อน กับเพื่อน แล้วแตงอ่ะ! พี่ไม่คิดถึงใจแตงบ้างหรือไง!!"หญิงสาวตัวเล็กที่สวมเสื้อยืดสีขาวทับโดยเอี้ยมสีเข้ม ปากกระจับพูดอย่างโมโห ที่แฟนหนุ่มของเธอไม่สนใจเธอเลยสักนิด ช่วงพักหลังๆมานี้ จะว่าไปก็ตั้งแต่เพื่อนของเขาที่ไปเรียนต่อต่างประเทศ 'แฟนเก่า' 

 

 

 

"ก็อยู่กับเพื่อนไง แล้วไงนี่พี่ก็พามากินข้าว ดูหนังตามใจแล้วเนี่ย จะเอาอะไรอีก" ป๊อปปี้ถอนหายใจก่อนจะเดินไปหยิบถังขยะที่ใต้โต๊ะทำงานมาเก็บเศษกระจกที่แตก 

 

 

 

"มันไม่ใช่อ่ะพี่ป๊อป นี่คุยกันให้รู้เรื่องก่อนได้ไหม เอะอะก็เงียบๆ แล้วแตงจะรู้ได้ไงว่าพี่เป็อนะไรอ่ะ ห้ะ!!" ป๊อปปี้หยุดกึ๊ก เขาวางถังขยะไซส์ปานกลางลงกับพื้นอย่างดัง ก่อนจะเงยหน้ามองอีกคนที่ยืนตะคอกใส่เขาเมื่อกี้ 

 

 

 

"..." หญิงสาวแอบหลบสายตาที่ดุดันของอีกฝ่ายอย่างเกรงกลัว แต่เธอก็พยายามใจดีสู้เสือ ถลึงตาใส่อีกฝ่าย เขาจะได้รู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือของเขา 

 

 

 

"ถ้าตามใจแล้วเป็นแบบนี้ ครั้งหน้าจะไปไหนก็ไป..."ป๊อปปี้พูดเสียงเข้ม ก่อนจะเดินกลับไปเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง ทิ้งให้แตงกวายืนอยุ่ตรงนั้น

 

 

 

"พี่ป๊อป!! ออกมานะ!"

 

 

 

"โว้ย!! อยากเข้าไปมากใช่ไหม เอ้า! เชิญเดี๋ยวไปเอง... " 

 

 

 

 

"อ่อ! ถ้าจะทำลายข้าวของอ่ะ เก็บเองด้วยล่ะ" ชายหนุ่มหันกลับมาพร้อมกับพูดนิ่งๆ แล้วเดินออกไปไม่สนใจเรียกเรียกของอีกฝ่าย เขาเองก็โมโห และอึดอัดที่ต้องทนนั่งฟังเสียงบ่นของหญิงสาวแทบจะทุกวัน แค่ไปหาเพื่อนก็บ่น แต่ก่อนเธอไม่ค่อยเป็นแบบนี้ ถ้าเขารู้ เขาคงไม่ตกลงคบกับเธอ

 

 

 

 

"พี่ป๊อป!! กลับมานะ!!..."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 อีกฝั่งของโลก ...

 

 

 

"อย่างงั้นแหละพี่ฟาง ยิ้มหน่อยสิ เร็วๆ" เฟย์ ตากล้องจำเป็นของพี่สาวอย่างฟาง ที่กำลังมาตามล่าดาวเหนือ กับทริปเพื่อนๆและพี่ๆคนที่พวกเธอรู้จัก หนึ่งในนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน 'ว่าน'หนุ่มวัย30ที่ตามจีบพี่สาวของเธอนั่นเอง 

 

 

 

"โถ่วจะห่างกันไปไหน ใกล้ๆกันหน่อยสิจ้ะ" เสียงรุ่นพี่ที่ร่วมทริบเอ่ยพูดพลางเดินเข้าไปดึงมือของว่านมาโอบใหล่ของหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะรีบวิ่งออกจากเฟรมเพื่อให้อีกคนกดถ่าย 

 

 

 

 

"เอ่อพี่ขอโทษนะฟาง เจ้กานก็แบบนี้แหละชอบแกล้ง" หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ว่านก็เอ่ยขอโทษที่ถึงเนื้อถึงตัวหญิงสาว ฟางส่ายหน้ายิ้มๆ 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรคะ ฟางเข้าใจ" รอยยิ้มของสาวหวานทำเอาอีกคนต้องยิ้มตาม ทั้ง2ยิ้มให้กันอยุ่ เฟย์ที่เห็นพอดีเลยถ่ายลงสแนพ พร้อมข้อความแซวที่ลืมไม่ได้ 

 

 

 

 

"เอ้ะ ที่นี่หนาวขนาดนี้ไม่น่าเชื่อนะคะเจ้กานจะมีมดด้วย มดเป็นรังเลยนะคะ" เฟย์ยิ้มแซว

 

 

 

 

"อ่อใช่จ้ะ สงสัยมดมันตามพวกพี่มาจากกรุงเทพพพพพ 5555" เสียงหัวเราะแซวๆของทุกทำเอา คู้หญิงสาวที่กำลังยิ้มให้กันอดที่จะเขินไม่ได้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตรึ้ง ตรึ้ง

 

 

                                                                 'มาตามหาดาวเหนือ หรือมาตามหาดาววีนัส ;)'

 

 

 

 

 

 'โอ้ววววววววววววว ไหนบอกไปเที่ยวกับเพื่อนนนนน' 

 

 

 

 

        'อันแหน่ะๆๆ 555'

 

 

 

 

'เดี๋ยวนี้ชอบใช้ว่านนนนนพอกหน้า ก็ไม่บอกกกกกก5555'

 

 

 

 

       'เว่อร์ไปแล๊ววววววว' 

 

 

 

 

'แซวๆ55' 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ยไอ้ป๊อปมึงโอเคป้ะว้ะ" เสียงเพื่อนของป๊อปปี้ เอ่ยกับเพื่อนชายที่โทรเรียกพวเขามาหาที่ห้องเพื่อนอีกคน พอพวกเขามาถึงพวกเขาก็พบกับสภาพที่เมาเละเทะของอีกฝ่ายเสียแล้ว 

 

 

 

 

"กูเบื่อโว้ย! กูอยากจะเลิกแม่งให้จบๆไป" เสียงเมามายของอีกคนทำให้เพื่อนๆตาโต ก่อนจะรีบเกลี้ยงกล่อมถามเรื่องราว 

 

 

 

 

"แม่งงี่เง่าา กูไปไหน จะทำอะไร ต้องรายงานตลอดเลยหรือไงว้ะ กูเป็นแฟนนะเว้ย! ไม่ใช่ลูก" จบคำพูดแก้วช็อตก็ถูกกระดกใส่ปากของคนพูด ก่อนจะวางกระแทกลงบนโต๊ะไม้อย่างแรง

 

 

 

 

"เอาหน่ามึง น้องเขาก็แค่เป็นห่วง ก็ง้องแง้งตามประสาผู้หญิงป้ะว้ะ อย่าคิดมากเลย" เพื่อนชายของเขาเอ่ยพร้อมกับเดินเข้ามาตบบ่าเพื่อนรัก

 

 

 

 

"ทำไมฟาง ไม่เห็นเป็นเลยว้ะ เวลากูจะไปไหนไม่ต้องให้เขาถามกูก็อยากบอกก.. เขาไม่เห็นจะงี่เง่าเลอะ" เพื่อนสาวอีกคนถอนหายใจเฮือกใหญ่ 

 

 

 

 

"ก็มึงรักเขาไง" ...ทั้งห้องเงียบ รวมไปถึงฝ่ายชายด้วยที่นั่งมองแก้วช็อตในมืออย่างนิ่งๆ

 

 

 

 

"รัก.." 

 

 

 

 

 

"ใช่! กูรักฟาง... แต่..."

 

 

 

 

"เขาไม่ได้รักกูแล้ววว... " แก้วช็อตถูกกระดกใส่ปากเรียวของคนตัวสูงอีกครั้ง จนนับไม่ถ้วน โทรศัพท์เครื่องสวยที่วางไว้ข้างๆตัวฉายภาพของหญิงสาวกับชายหนุ่มคนอื่น ที่กำลังมีแต่คนแซวมากมาย ภาพที่เขาเองก็ไม่อยากจะที่จะรับรุ้เพราะกลัวความรู้สึกของตัวเอง กลัวที่จะเจ็บ กลัวที่จะต้องนั่งร้องไห้   และที่สำคัญ เขากลัวว่าทุกอย่างเป็นอยุ่ตอนนี้จะล้มลงเพราะความรักของเขาที่มีให้กับเพื่อนสนิท...คนนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(เรื่องนี้ เกิดจากการมโนนะคะ อย่าคิดมากอ่านเพื่อความบันเทิง ไม่ได้ต้องการพาดพิงให้มครเสียหายนะคะ :)