พรหมรักลวงใจ
เขียนโดย 
อโณทัย
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.44 น.
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2557 22.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความW"อะไรนะคะ แม่ แม่จะหาคู่หมั้นให้พี่โทโมะเหรอ"เฟย์ตกใจมากที่จินนี่บอก
"ใช่ และแม่ก็หาได้แล้ว"จินนี่ยิ้ม
"หาได้แล้ว...ใครกันคะ"เฟย์ถาม
"ก็หนูแครอลไง ทั้งรวยทั้งเก่ง แถมยังเป็นลูกผู้ดีเก่าอีกต่างหาก"
"พี่โทโมะไม่ยอมแน่ค่ะ"เฟย์พูด
"ตาป๊อปก็กำลังจะแต่งงานแล้ว ส่วนโทโมะก็ไม่ต้องห่วงก็เหลือแต่ลูก
แล้วนะเฟย์"จินนี่บอก
"เฟย์ไม่อยากมีใครค่ะแม่"
"ไม่อยากมีใครหรือไม่ลืมใครกันแน่"จินนี่มองหน้าลูกสาว
"อะไรคะ แม่พูดอะไร"เฟย์รีบหันหน้าหนี
"ก็เขื่อนไง เขาอุตส่าห์มาอยู่ที่นี่เพื่อที่จะง้อลูกเลยนะ"
"เฟย์ว่าเฟย์ไปหายัยบูมดีกว่า ไปก่อนนะคะแม่"เฟย์รีบไปทันที
"เฮ้อ...ยัยลูกคนนี้"จินนี่ถอนหายใจอย่างกลุ้มๆ
วันต่อมา
"ฮ้าว...."ฟางนั่งง่วงอยู่ตรงแถวพุ่มกุหลาบสีแดง
"ไปอดหลับอดนอนมาจากไหน"ป๊อปปี้เดินไปนั่งข้างๆ
"รู้ได้ไงคะ ว่าฟางอดนอน"ฟางหันมาถาม
"ดูตาเธอสิ คล้ำยังกะหมีแพนด้า หึ...."
"จริงเหรอคะ"ฟางตกใจเพราะกลัวตัวเองน่าเกลียด
"ฮ่าๆหน้าเธอตลกว่ะ"ป๊อปปี้หัวเราะเมื่อเห็นหน้าฟางตอนนี้
"อะไรอ่า หยุดขำฟางเลยนะคะ"ฟางอายมาก
"เออ ฉันมีเรื่องจะถามเธอหน่อย"หลังจากที่หยุดหัวเราะสักพักแล้ว เขาก็
เอ่ยออกมา
"มีอะไรเหรอคะ"ฟางถาม
"เปลี่ยนใจล่ะ ไม่ถามดีกว่า"
"อ้าว...ไหงงั้นล่ะคะ ถามมาเลย"ฟางพูด
"อยากรู้ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ"ป๊อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์
"งั้นไม่ต้องถามดีกว่าค่ะ"ฟางว่า
"ทำไมล่ะ ไม่อยากรู้แล้วรึไง"
"แล้วทำไมคุณภาณุจะต้องมีข้อแลกเปลี่ยนโน้นนี่ด้วยล่ะคะ"หญิงสาวหน้างอ
"ฮ่า...ก็ได้ๆไม่แกล้งล่ะ"
"งั้นก็บอกมาสิคะ"ฟางรอฟัง
"อืม...ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมเธอถึงได้ยอมแต่งงานกับฉัน ทั้งๆที่ตอนแรก
เธอก็ทำท่าว่าจะไม่ยอม"
"ทีคุณล่ะคะ ตอนแรกก็เห็นตั้งท่าเกลียดฟาง ตอนนี้ไม่เห็นจะอะไรเลย"
ฟางว่า
"ฉันก็แค่คิดว่าถ้าเราเอาแต่เกลียดกัน เถียงกัน ชีวิตคู่ของเราคงจะไปไม่รอด"
ป๊อปปี้พูด
"ชีวิตคู่ของเรา...."เธออึ้งไปเมื่อได้ยินคำพูดเมื่อกี้ของป๊อปปี้
"ใช่ ฟาง ฉันอยากจะขอโอกาสเธอเริ่มต้นใหม่"
"คะ"ฟางไม่อยากจะเชื่อ
"ไหนๆเราก็จะแต่งงานกันแล้ว ลองมาคบกันดูจริงๆก็ไม่เสียหาย"
เขาว่าก่อนจะกุมมือหญิงสาว
"คุณภาณุ จะแกล้งอะไรฟางคะเนี่ย"
"แกล้งอะไรล่ะ ฉันพูดจริงๆนะ"ป๊อปปี้พูด
"ฟางตกลงก็ได้ค่ะ"ฟางยิ้มเขินนิดนึง
"จริงนะ"ป๊อปปี้ยิ้มดีใจ
"คุณภาณุไม่มีงานเหรอคะ ไปทำงานทำการได้แล้ว"ฟางไล่เขาแก้เขิน
"ครับ"ป๊อปปี้ลุกเดินออกไปอย่างอารมณ์ดี
"คุณโทโมะคะ ยอดการขายของกุหลาบในเดือนนี้ค่ะ"แก้วยื่นสมุดบัญชี
ให้เขา โทโมะรับมาเปิดดู
"ยอดก็เท่าเดิมนะ อืม...เอาไปให้พี่ป๊อปเซ็นด้วยล่ะ"
"อ๊ะ...โทษนะคะ"แก้วเห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขามีแต่เหงื่อเต็มไปหมด
จึงหยิบผ้าเช็ดหน้าตัวเองมาเช็ดให้
"พอแล้วล่ะ"โทโมะบอกก่อนจะจับมือเธอออก
"ขอโทษค่ะ"แก้วรีบขอโทษทันที
"จะขอโทษทำไมล่ะ เอ่อ...ขอบใจนะ"ชายหนุ่มเอ่ยบอกก่อนจะเดินออกไป
"เผลอตัวอีกแล้วนะ ยัยแก้ว"แก้วถอนหายใจกับตัวเองเบาๆ
อัพแล้ว หวานกันเบาๆ เด๋วค่อยดราม่าเนอะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
