รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

7.1

เขียนโดย sky_namfah

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.48 น.

31 ตอน

15 วิจารณ์

35.50K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2558 18.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

14) ความจริงที่ไม่มีใครรู้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Four Talk

สวัสดีค่ะ ตอนนี้มาอยู่กับโฟร์นะคะ และตอนนี้เราก็ได้รีบเดินทางกลับมาที่ค่ายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และเต้ยก็กำลังไปประสานงานกับเจ้าหน้าที่เพื่อที่จะตามหาน้องฟางอยู่ ฉันเป็นห่วงน้องฟางจังเลย

หวาย:พี่โฟร์คะ แล้วพี่ฟางล่ะคะ เค้าอยู่กลุ่มเดียวกับพี่นี่ อยู่ไหนล่ะคะ

เฟย์: ใช่พี่โฟร์ แล้วพี่ป็อบล่ะ

ตอนนี้ยัย2แสบก็ได้มาถามฉัน ฉันไม่รู้จะตอบยังไง ถ้ายัย2คนนี้รู้ว่าน้องฟางหายไป จะเป็นเรื่องอีก แต่จะทำไงล่ะ

มด:เอ่อออ!! น้องหวาย น้องเฟย์ คือ…ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวพี่ฟางก็มาแล้วล่ะจ่ะ

มดพยายามหลอกล่อ แต่ทั้ง2ดูท่าทางไม่เชื่อ

หวาย:แล้วตอนนี้พี่ฟางไปทำอะไรอ่ะคะ หวายอยากฟาพี่ฟางอ่าT_T

ตายล่ะ ยัยหวายเริ่มงอแงและ

เฟย์:หวาย พี่ๆเขาก็บอกแล้วไงว่าเด้วพี่ฟางมา หวายอยู่กับพี่ก่อนก็ได้แก้วก็อยู่ ขนมจีน จินนี่ก็อยู่

เฟย์พยายามบอก

หวาย: ก็หวายจะเอาโทรศัพท์ที่หวายฝากพี่ฟางไว้อ่า!! หวายอยากถ่ายรูปปปปปป

ยัยหวายยังงอแงไม่เลิก

โฟร์:เอางี้ เอาโทรศัพท์พี่ไปเล่นก่อนก็ได้ แล้วเด้วฟางมาแล้วค่อยมาคืนพี่ โอเค้!!

ฉันยื่นข้อเสนอให้

หวาย: เอางั้นก็ได้ค่ะ งั้น หวายไปเดินเล่นทางนู้นนะ แก้ววววววววว!!

เมื่อสิ้นเสียงยัยหวายก็วิ่งไปหาเพื่อนสาวทันทีโดยที่เฟย์ยังอยู่ที่เดิม

เฟย์:เกิดเรื่องอะไรกับพี่ฟางเหรอคะพี่โฟร์พี่มด

เฟย์ถามด้วยเสียงอันสงสัย

มด: คือ ตอนที่เราไปทำภารกิจอ่ะ น้องฟางไปช่วยแครอลจนตกเขาอ่ะ ตอนนี้ป็อบปี้ช่วยอยู่ แล้วเต้ยก็มาตามเจ้าหน้าที่ไปช่วยอีกแรง

สิ้นเสียงมด น้องเฟย์ทำท่าเหมือนจะเป็นลม น้ำตาคลอเบ้า

เขื่อน: เฟย์!! เป็นอะไรอ่ะ

นายเขื่อนที่เห็นน้องเฟย์จะล้มรีบวิ่งมารับแล้วถาม

เฟย์:พี่ฟางตกเขา….. เขื่อน พี่ฟางตกเขา

เฟย์พูดอย่างตกใจ

โฟร์: เฟย์ พี่ว่าน้องใจเย็นๆนะ เขื่อน นายพาน้องเฟย์ไปพักไปแล้วก็อย่าบอกเรื่องนี้กับใครนะ

ฉันกำชับเขื่อนเพราะไม่อยากให้ใครไม่สบายใจ

เขื่อน:ครับพี่โฟร์

นายเขื่อนรับคำแล้วพยุงเฟย์ออกไป โดยที่พวกฉันได้แต่ถอนหายใจอย่างกังวล

Koen Talk

ผมพาเฟย์เข้ามานั่งที่ม้านั่งใต้ต้นไม้

เฟย์: เขื่อนนน!! พี่ฟางจะเป็นอะไรมั้ยอ่ะ

เฟย์ถามด้วยเสียงสะอื้น

เขื่อน: ไม่หรอก ตอนนี้ไอป็อบมันช่วยอยู่ แล้วเจ้าหน้าที่กำลังไป ฟางไม่เป็นอะไรหรอก เชื่อเขื่อนนะ อย่าร้องไห้เลยแด้วไม่สวยนะหอมน้อยของเขื่อน

ผมพยายามเล่นมุข และก็ได้ผล เมื่อเธอทุบผมดังอั้กกก!!

เฟย์:ไอบ้า ใครเป็นของนาย

เธอพูดพร้อมส่งค้อนมาให้ผมอันใหญ่เลย

เขื่อน: ก็หอมน้อยไง ^^

ผมเลยตอบไป

เฟย์: เขื่อน !! นายอย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับหวายนะ เด้วอาการจะกำเริบ

เฟย์บอกกับผม

เขื่อน: อาการกำเริบ คืออะไร หวายเป็นอะไรอ่ะ

ผมถามอย่างสงสัย

เฟย์:เอ่อออ….ยัยหวายเป็นโรคหัวใจน่ะ เรื่องนี้แม่แต่เจ้าตัวยังไม่รู้ เราไม่อยากให้หวายไม่สบายใจน่ะ เลยไม่บอก

ผมได้แต่ตกใจ

เขื่อน: หวายเนี่ยนะเป็นโรคหัวใจ ก็เห็นร่าเริงดีนี่ ดูปกติ ไม่เหมือนคนเป็นโรคเลย

เฟย์: ใช่ เพราะเราใช่วิธีนี้รักษายังไงล่ะ เราไม่ให้หวายรู้ เพราะถ้ารู้ ยัยหวายก็จะเอาแต่เศร้า ซึมใช่ไหม เราเลยใช้วิธีที่จะไม่บอก ให้เค้าได้ใช้ชีวิตแบบปกติ โดยที่เราคอยดูอยู่ห่างๆไม่ให้อาการมันออกมาเกินไป หมอบอกว่า โรคนี้อยู่ที่กำลังใจ

เขื่อน: ไม่น่าเชื่อ น่าสงสารเนาะ

เฟย์: ใช่ ยัยหวายชอบป่วยออดๆแอดๆ เข้าโรงบาลเป็นว่าเล่นเลยล่ะ ยัยหวายมันก็ถามบ่อยๆว่าเป็นอะไร เราก็บอกได้แค่ไข้หวัดธรรมดา เฟย์สงสารน้องอ่ะเขื่อน

เฟย์น้ำตารื้นขึ้นมา

เขื่อน:เราต้องช่วยให้หวายหาย หวายต้องหายจากโรคนี้

ผมปลอบใจเฟย์ เธอมองหน้าผมแล้วก้มลงซบอก ผมได้แต่คิดหาวิธีช่วย

#จะรีบแต่งรีบลงนะคะ คอยติดตามด้วยน้าาาา