รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

Faye Talk

หวาย: เฟย์ทำไมพี่ฟางยังไม่กลับมาอ่ะ  พี่ฟางไปไหน

ยัยหวายถามฉันเป็นครั้งที่ร้อย

เฟย์:เด้วเขาก็มา ใจร้อนไปได้

ฉันพยายามพูดแบบไม่มีอะไร แต่ยัยหวายก็ยังติ๊ออยู่นั่นแหะ

โทโมะ: ยัยซาลาเปา  อย่าเพิ่งไปเซ้าซี้ยัยเฟย์เลย พี่ว่าเธอไปพักผ่อนเหอะ

พี่โทดะมเข้ามาช่วยอีกแรง

หวาย: แต่หวายจะรอพี่ฟาง

แก้ว: ไอหวาย  ฉันว่าแกไปนอนกับฉันดีกว่านะ  กว่าฟางจะกลับคงดึกอ่ะ

แก้วชวนหวายไปนอน

หวาย:แต่……..

ขนมจีน:ไม่มีแต่ ไป ไปนอนกับพวกเรา เดี๋ยวถ้าพี่ฟางกลับมาก็รู้เองแหละ

แล้วทั้งหมดก็ลากหวายไปนอนจนได้โดยที่หวายยังไม่ค่อยยอม

โทโมะ: ฉันเป็นห่วงไอป็อบกับน้องฟางว่ะ  ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้

เฟย์: เฟย์ก็ห่วงใจจะขาดแล้วอ่ะ จะทำอะไรก็ไม่ได้ กลัวว่ายัยหวายจะรู้

ฉันบอกอย่างกลุ้มใจ

เขื่อน: ฉันว่าไอป็อบมันช่วยฟางได้  คืนนี้เราไปนอนก่อนดีกว่า ถ้าพรุ่งนี้ไม่มีข่าวอะไร เราค่อยออกไปตามหากัน  วันนี้เราพักผ่อนก่อนก็ได้

นายเขื่อนบอก

โทโมะ: เอางั้นก็ได้

ทุกคนเห็นด้วย แล้วก็แยกย้ายกันไปนอน

Poppy Talk

    ตอนนี้ผมนั่งเขี่ยไฟในกองไฟไปเรื่อยๆ แล้วพยายามคิดหาทางออกไปจากป่านี้ จะทำไงดี  ฟางก็ดูเหมือนจะไม่สบาย แล้วป่านี้ก็ดูซับซ้อนอีกเห้อ!!! ทำไงดีวะ!!

     หนะ….หนาว……พ่อคะ….แม่คะ….ฟางหนาวจังเลย…..

อยู่ๆเสียงของฟางก็ลอยมา ผมเลยหันไปดู แล้วก็เห็นเธอนอนขดตัวกอดตัวเองอยู่  เธอตัวสั่นมาก  ตายล่ะ!! ผมรีบเข้าไปดู  ตัวร้อยจี๊เลย   ผมรีบไปเอาผ้าชุบน้ำแล้วมาเช็ดที่หน้าและแขนของเธอ แต่ดูท่าแล้วอาการจะไม่ค่อยดีขึ้น

ฟาง: พ่อขา…แม่ขา….ฟางหนาว… กอดฟางหน่อย….ฟางคิดถึง….ฟางหนาว…

เธอเพ้อออกมา แล้วแกว่งมือหาไปตามอากาศ ผมรีบรวบมือเธอมาที่ตัวผมแล้วค้อนหาผ้าในกระเป๋า 

ป็อบปี้: ไอบ้าเอ้ย!! ไม่ได้เอามาแน่ๆเลย

ผมบ่นกับตัวเองอย่างอารมณ์เสีย

ฟาง:ยัยหวาย….ยัยเฟย์…..ช่วยพี่ด้วย….พี่กลัว…ฮึกก T_T

เสียงเธอเริ่มสะอื้น ผมเลยพยายามคิดเพื่อหาทางออก

ป็อบปี้: มีทางเดียวแล้วล่ะ….

ผมพูดกับตัวเองแล้วมองเธอ…….