รักเธอจัง..ยัยน่ารัก (Love U cuties.)

Faye Talk

เฟย์: อะไรนะ  ทะเล!!

ฉันอุทานออกมาเมื่อพี่ฟางบอกว่าพรุ่งนี้เช้าเราจะไปทะเลกัน

เฟย์: ทำไมพี่ฟางเพิ่งมาบอกอ่ะ

ฉันถามพี่ฟาง

ฟาง:ก็พวกนั้นเค้าชวนไปอ่ะ   แล้วเราก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วย

พี่ฟางบอก

เฟย์:แต่ตอนนี้ยัยหวายอาการไม่ค่อยดีนะพี่ฟาง  เราจะไปกันได้เหรอ   แล้วถ้า….

ฉันบอกพี่ฟางอย่างกังวล

หวาย: หวายไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ  ไปกันเถอะ  หวายอยากไปทะเล

จู่ๆยัยหวายที่นอนอยู่ก็พูดขึ้นมา

ฟาง: ตื่นแล้วเหรอ  เป็นยังไงมั่ง  ยังปวดหัวหรือเจ็บหน้าอกอยู่มั้ย? 

พี่ฟางดินมานั่งบนเตียงแล้วถามหวาย

หวาย: หวายไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ  แค่ปวดหัวธรรมดาอ่ะ  สงสัยเป็นไมเกรนอย่างที่คุณแม่เคยบอกแน่ๆเลย แต่ทำไมมันถึงเจ็บหน้าอกด้วยก็ไม่รู้

ยัยหวายพูดออกมาอย่างไม่รู้อะไร  ฉันได้แต่มองหากันกับพี่ฟาง

เฟย์:  แน่ใจนะ ว่าไหว

ฉันถามย้ำ

หวาย: แน่ใจสิ  หวายแค่นี้เอง  ไม่ได้เป็นโรคอะไรร้ายแรงสักหน่อย  น้านะๆๆๆๆ  เราไปทะเลกับพวกพี่ๆเขากันเถอะ

ยัยหวายอ้อน  ฉันกับพี่ฟางได้แต่มองหน้ากัน  แล้วพี่ฟางก็พยักหน้า

ฟาง: ก็ได้ แต่…. หวายต้องดูตัวเองให้มากๆ  เข้าใจไหม!!

หวาย:ค่า!!!   หวายจะดูแลตัวเองอย่างดีเลย  แล้วนี่พี่ฟางชวนหนมจีน พี่จินนี่ แล้วก็แก้วยังคะ

ฟาง: เรียบร้อยแล้วแหละ  เด้วพรุ่งนี้10โมงเด้วเขามารับ  พี่ว่าเรารีบพักผ่อนกันเถอะ 

เฟย์: เฟย์ก็ว่างั้น  งั้นเด้วคืนนี้เฟย์นอนกับหวายนะ

ฉันบอกออกไป

ฟาง:ก็ได้  พรุ่งนี้8โมงนะสาวๆ  Good night จ่ะ

เฟย์-หวาย:good night ค่ะ

เมื่อคุยกันจบแล้วพี่ฟางก็เดินออกไป

  วันต่อมา

Poppy Talk

 ตอนนี้ผมกำลังนั่งรถไปรับพวกผู้หญิงที่บ้านฟาง โดยผมเอารถตู้ไปในครั้งนี้

เขื่อน: เฟย์จะใส่บิกีนี่สีอะไรเล่นน้ำน้า….

เสียงของไอเขื่อนดังขึ้นมา

ป้าบ!!!

โทโมะ: แกก็ทะลึ่งตลอดอะไอเขื่อน

เคนตะ: ฉันก็ว่างั้น  แกนี่คิดเรื่องอื่นไม่เป็นเลยรึไง

จองเบ: อย่าไปว่าเขื่อนเขาเลยครับ

มิน:ใช่ๆๆ 

โทโมะ: ไอป็อบ!!  ฉันขอถามแกตรงๆเลยนะ  นี่แกชอบฟางใช่มะ

อยู่ๆ  ไอโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆผมก็พูดขึ้น  ผมหันไปมองหน้ามันอย่างตกใจนิดหน่อย

ป็อบปี้: อะไรของแกเนี่ย

ผมถามมัน

โทโมะ: ฉันดูอาการแกหลายรอบและ  แกบอกฉันมาดีกว่า

ไอโทโมะมันคาดคั้นผม

ป็อบปี้:แล้วแกอ่ะ  แกก็ชอบน้องเขาไม่ใช่เหรอวะ

ผมสวนมันกลับไป

โทโมะ: ใช่!!

มันตอบ  คำตอบของมันทำให้ผมสะอึก  ผมไม่อยากชอบผู้หญิงคนเดียวกับเพื่อน  แล้วนี่ยิ่งเป็นเพื่อนรักของผมแล้วด้วย

โทโมะ: แต่มันเมื่อก่อนนะ

ป็อบปี้:หะ!!

แล้วมันก็พูดขึ้นมาอีก  ผมมองมันอย่างงงๆ

ป็อบปี้:แกหมายความว่าไง

ผมถามมันอีกครั้ง

โทโมะ: ก็หมายความว่า ใช่ ฉันเคยชอบฟาง  แต่มันเมื่อก่อนว่ะ  ตอนนี้ฉันว่าฉันรู้สึกเฉยๆกับน้องเขาแล้วว่ะ

มันอธิบายออกมา  ทำให้ผมแอบยิ้ม

ป็อบปี้:แล้วนี่แก รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่  แกเคยบอกไม่ใช่เหรอวะ  ว่าแกจริงจังกับน้องฟางอ่ะ

โทโมะ:  ฉันก็ไม่รู้ว่ะ  แต่พอมารู้สึกตัวอีกที   มันก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วอ่ะ  แต่กลับ……

อยู่ๆมันก็หยุดพูด

ป็อบปี้: แต่อะไร

โทโมะ:ฉันไม่แน่ใจว่ะ  แกอย่าเพิ่งไปบอกใครนะเว้ย  ฉันว่าฉันรู้สึกดีกับน้องหวายว่ะ

ผมชะงักทันที

ป็อบปี้:แกว่าไงนะ  กับน้องหวายอ่ะนะ

โทโมะ: ใช่  ฉันก็ไม่รู้ว่ามันรู้สึกตั้งแต่เมื่อไหร่เหมือนกัน  แต่พอรู้ตัวอีกที  ฉันก็นึกถึงแต่หน้าเค้า  รู้สึกเป็นห่วงเค้า  อยากได้ยินเสียง อยากเจอเค้าทุกวัน  แกว่า  ฉันจะชอบน้องเค้าไหมวะ

มันถามอย่างดูงงกับชีวิตของมัน

ป็อบปี้: ชัวร์!! แกชอบน้องเขาแล้วว่ะ

ผมสรุปให้กับมัน

โทโมะ: เหรอวะ  แล้วฉันต้องทำยังไงอ่ะ  ดูน้องเค้าคิดกับฉันแค่พี่เองอ่ะ

ป็อบปี้: ฉันก็ไม่รู้  เรื่องนี้ต้องถามไอคนเจ้าวางแผนอย่างไปเขื่อน

ผมแนะมัน  มันได้แค่พยักหน้า  แล้วหันไปคิดอะไรคนเดียว

 เอาแล้วไง ป็อบปี้จะทำยังไงต่อไปนะ...

อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ