ความทรงจำของเราสองคน...

9.0

เขียนโดย mintmathuros

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.32 น.

  49 ตอน
  577 วิจารณ์
  92.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 00.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) กลับมาเป็นเหมือนเดิม ตอนที่ 23

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              

 

 

 

              เช้าวันรุ่งขึ้น...

 

 

" อื้ออ " แก้วเริ่มขยับตัว ก่อนจะเปิดเปลือกตาสวย

 

 

 

 

" มันคงจะดีกว่านี้ถ้าพี่รักแก้วบ้าง " แก้วมองใบหน้าเนียนแสนหวานของผู้ชายที่เธอรักหมดหัวใจแต่เขาไม่เคยแม้แต่จะมองเธอเลยด้วยซ้ำ ก่อนจะกระชับกอบซุกใบหน้าไปที่หน้าอกนุ่มเพื่อหาความอบอุ่นให้หัวใจของเธอ

 

 

 

 

" ตื่นมาก็ซนเลยน่ะ " โทโมะพูดก่อนจะลืมตามองคนในอ้อมกอดที่เด้งตัวออกทันทีเมื่อจบคำพูดของเขา

 

 

 

 

" คุณตื่นนานแล้วหรอ ! " แก้วถามโทโมะอย่างตกใจ

 

 

 

 

" ก็นานพอที่จะรูว่ามีบางคนแอบแต๋ะอั๋งละกัน " โทโมะพูดแล้วมองแก้วยิ้ม

 

 

 

 

" ถ้านายตื่นแล้วก็เชิญกลับไปได้แล้ว " แก้วพูดพร้อมกับเดินไปเปิดประตูห้องนอน

 

 

 

 

" หิวข้าวว" โทโมะยิ้มก่อนจะพูดออกมาโดยที่ไม่ยอมลุกออกจากเตียง

 

 

 

 

" เรื่องคุณสิ เชิญคะ " แก้วพูดอีกครั้งก่อนจะผายมือไปทางประตู

 

 

 

 

" หิวข้าววววววววว " คราวนี้โทโมะพูดพร้อมกับลากเสียงยาววว จนแก้วทนไม่ไหวเดินเข้ามาดึงโทโมะให้ลุกออกไปจากห้องของเธอ

 

 

 

 

" ลุกนะคุณ แค่นี้มันก็มากพอแล้วเชิญกลับไปได้แล้ว " แก้วพูดพร้อมใช้แรงดึงโทโมะ โทโมะกระตุกยิ้ม

 

 

 

 

" ว๊ายย ปล่อยน่ะคุณวิศวะ " แก้วดิ้นในอ้อมกอดของโทโมะเมื่อเขาดึงเธอมานั่งที่ตัก

 

 

 

 

" กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมแก้ว..... " โทโมะพูดเสียงอ่อนลงพร้อมกับใช้คางเกยที่ใหล่ของแก้ว แก้วนิ่งหลังจากที่ได้ยิน

 

 

 

 

" เลิกพูดเรื่องนี้เถอะนะ " แก้วพูดเสียงสั่น โทโมะรู้ได้ว่าเธอร้องไห้ก็จับแก้วหันมาหาเขา พร้อมกับบรจงเช็ดน้ำตาของเธอ แล้วจุมพิตร่างบางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

" อืออ " แก้วที่เริ่มเคลิ้มกับรสจูบของโทโมะก็ครางออกมาในลำคอ พร้อมกับเอามือไปโอบรอคอของโทโมะเพื่อหาที่ยึด โทโมะเมื่อเห็นว่าแก้วไม่ได้ขัดขืนก็เริ่มเปลี่ยนจากจูบที่อ่อนหวานเป็นจูบที่ร้อนแรง โดยที่ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนความหวานกันอยู่เนิ่นนาน จนแระทั่ง...

 

 

 

 

" ไอ้โมะ " เขื่อนที่เดินเข้ามาให้ห้องของแก้ว เขามาที่เพื่อที่จะมาตามเพื่อนชายของเขา เพื่อถามบางอย่างแต่กลับได้เห็นอะไรดีดี

 

 

 

 

" มึงมาที่นี่ทำไมไอ้เขื่อน " โทโมะพูดหลังจากที่แก้วพลักเขาออก เธอเองก็มิวายส่งสายตาอาฆาตมาให้ผม ผมยิ้มตอบแล้วหันกลับไปถามเพื่อนรัก อย่างหมันไส้ที่มาขัดจังหวะตัวเอง 

 

 

 

 

" อ่ะ เอ่อแก้วขอตัวลงไปทำอาหารเช้าก่อนนะคะ เดี๋ยวอยู่ทานด้วยกันะคะพี่เขื่อน " แก้วพูดจบก็รีบเดินกึ่งวิ่งออกนอกห้องไปทันที โทโมะมองตามร่างบางที่เขินก็อมยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

 

 

 

 

" มึงมีอะไรก็ว่ามา ถ้าไม่มีสาระมึงโดนดีแน่ไอ้เขื่อน " โทโมะชี้หน้าเพื่อนรักอย่างคาดโทษ

 

 

 

 

" เออ กูมามีสาระแน่ ยัยตัวเล็กของกูอยู่ไหน " โทโมมองหน้าเขื่อนแล้วรีบลุกออกจากเตียง

 

 

 

 

" เอ่อ... เมื่อคืนเห็นฟางบอกว่าอยากไปเที่ยวกับเพื่อนน่ะ กูเลยพาไปส่ง หลังจากนั้นก็ไม่ได้โทรมาหากูอีกเลย สงสัยจะนอนค้างกับเพื่อนละมั้ง  " โทโมะพูดก่อนจะเดินลงมาด้านล่างแล้วมุ่งหน้าไปหาแก้วกับเฟย์ที่อยู่ในครัวทันที

 

 

 

 

 

" เดี๋ยวไอ้โมะ อย่าหนีน่ะมึง  ยัยตัวเล็กไปเที่ยวกับใครทำไมไม่เห็นบอกกูแล้วนี่กูโทรไปก็ไม่รับสาย จนแบตหมดไปแล้มมั้ง แล้วเมื่อคืนก็ไม่กลับบ้านอีก มึงรู้อะไรหรือเปล่าไอ้โมะ " เขื่อนมองหน้าโทโมะอย่างจับผิดโโมะเหล่มองเฟย์ที่ยืนข้าวแก้วใบหน้าซีดด ก่อนจะพูด

 

 

 

 

 

" ยัยตัวเล็กอาจจะเที่ยวเพลินก็ได้ นี่ไอ้เขื่อนน้องมึงโตแล้วน่ะเว้ย ปี3แล้วน่ะมึง "  โทโมะพูด 

 

 

 

 

 

" เออ โตแล้วไงว้ะต่อให้ แต่งงานมีลูกก็น้องกู ยัยฟางไม่เคยเป็นแบบนี้ " เขื่อนพูดด้วยความโมโห 

 

 

 

 

 

" เขื่อนใจเย็นก่อนน่ะ เฟย์ว่าเราไปทานอาหรเถอะน่ะ น้องฟางไม่เป็นอะไรหรอกเดี๋ยว ถ้าเย็นนี้น้องฟางไม่ติดต่อกลับมาเราก็ไปแจ้งความกันโอเคไหม " เฟย์พูดก่อนจะลากเขื่อนปที่โต๊ะอาหาร 

 

 

 

 

 

" ไหนทำอะไรหอมดีน่ะ " โทโมะเกลี่ยนเรื่องคุยกับแก้ว 

 

 

 

 

 

" นายกับพี่เฟย์มีอะไรปิดบังอยู่ ใช่สิฟางเฮีย!!! " แก้วพูดชี้หน้าโทโมะก่อนจะนึกได้ว่าเมื่อคืนป๊อปปี้ลากฟางออกจากผับไป จนป่านนี้ยังไม่พากลับมาเลย 

 

 

 

 

 

" พี่ว่าเราไปทานข้าวกันเถอะ " โ?โฒะพูดก่อนะเดินออกไป

 

 

 

 

" หวังว่าเฮียคงไม่ทำอะไรบ้าๆลงไปน่ะ " แก้วพูดก่อนจะเดินตามโทโมะออกไป....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 ไม่ทันแล้วพี่แก้ว555 เดี๋ยวตอนหน้ามาดูป๊อปฟางกันน่ะ .....

 

 

 

 

                

          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา