ความทรงจำของเราสองคน...

 

 

 

               ผับ....

 

" เฮ้ยไอ้ป๊อปพอแล้วดีกว่ามั้ง " ทีเจร้องห้ามป๊อปปี้ที่เอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากเพียงอย่างเดียว กวินนั่งมองนิ่งๆๆ ส่วนแก้วที่ตามมาด้วยก็มองพี่ชายอย่างสงสาร

 

 

 

 

 

" ปล่อยกู ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย " ป๊อปปปี้สะบัดออกจากทีเจแล้วดื่มต่อ

 

 

 

 

 

" แก้วเรากลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวพี่พามันไปส่งบ้านเอง "  กวินพูดกับแก้วที่นั่งดื่มไวน์อยู่ข้างๆๆเขา แก้วหันไปมองพี่ชายแล้วกลับมาพยักหน้าใมห้กวิน 

 

 

 

 

 

" ยังไงแก้วฝากเฮียด้วยนะคะ " แก้วพูดจบก็ลุกขึ้นเพื่อที่จะกลับบ้าน โดยที่เธอเองก็มึนๆๆพอควร 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  หน้าผับ...

 

 

 

" อุ๊ย ขอโทษคะ " แก้วพูดเมื่อเดินออกมาชนกับบางคน ก่อนจะรีบกล่าวขอโทษ 

 

 

 

 

 

" อ้าวแก้ว มาที่นี่ด้วยหรอ " เสียงผู้ชายคนนั้นทักเธฮ 

 

 

 

 

 

" อ้าวพี่กราฟหวัดดีคะ ขอโทษทีนะคะที่แก้วซุ่มซ่าม " แก้วพูดกับรุ่นพี่ที่เธอรู้จัก 

 

 

 

 

 

" ไม่เป้นไร ก็เป็นไรหรอกว่าแต่มาคนเดียวหรือไง แล้วนี่ดื่มมาใช่ไหมเรา " แก้วไม่ตอบแต่ยิ้มๆๆ ให้กราฟ กราฟส่ายหน้าก่อนจะเดินจับมือแก้วออกไป 

 

 

 

 

 

" พี่จะพาแก้วไปไหนอ่ะพี่กราฟ " แก้วพูดเมื่อกราฟพาเธอเดินมาที่รถ 

 

 

 

 

 

" ก็จะพาเราไปส่งที่บ้านไงละ เอารถมาก็ไม่ให้ขับหรอก ยิ่งดื่มแบบนี้อันตราย ไปเถอะขึ้นรถเดี๋ยวพี่ไปส่ง " กราฟพุดแก้วยิ้มให้กับความน่ารักของพี่ชายคนนี้ ก่อนจะทำตามอย่าว่าง่าย 

 

 

 

 

 

" หึง่ายจังนะ " เสียงปริศนาที่สุ่มดูทุกเหตุการณ์ ก่อนจะพูดลอยๆๆ แล้วขับรถตมแก้วกับกราฟไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หน้าบ้านแก้วป๊อปปี้ ....

 

 

" ขอบคุณพี่กรฟมากนะคะที่มาส่งแก้ว " แก้วพูดกับกราฟที่เดินมาส่งเธอ 

 

 

 

 

 

" ไม่เป็นไร เข้าบ้านเถอะแล้วนี่ไอ้ป๊อปมันอยู่บ้านหรือเปล่า " กราฟพูด 

 

 

 

 

 

" เปล่าหรอกคะเฮียก็อยู่ที่ผับนั่นแหละแต่แก้วง่วงเลยขอกลับมาก่อน อ่ะ " แก้วพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

" นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนพี่คงจะละลายในรอยยิ้มของเราไปแล้วสาวน้อย 55 " กราฟพูดพร้อมกับโยกหัวของแก้วไปมาอย่างสนุก แก้วและกราฟหัวเราะให้กัน จนบางคนที่นั่งมองอยู่โมโห 

 

 

 

 

 

 

" แสดงว่าเดี่ยวนี้แก้วยิ้มไม่สวยแล้วสิพี่กราฟถึงไม่ละลายอ่ะ " แก้วพุดก่อนจะยิ้มทะเล้นให้กราฟ 

 

 

 

 

 

 

 

" หรืออยากให้พี่กลับมาละลายก็ได้นะแต่ขอบอกว่า จะจับลากเข้าห้องเลยคอยดูดิ 555 " กราฟพุดก่อนที่จะหัวเราะออกมา ไม่นานกราฟก็ขอตัวกลับไปหาเพื่อนที่ผับ โดยที่แก้วยืนส่งอยู่หน้าประตู พอรถของกราฟออกไป ก็มีรถอีกคันที่จ้องดูอยู่นานมาจอดต่อทันที 

 

 

 

 

 

 

" คุณมาที่นี่ทำไม " แก้วพูด โทโมะเดินเข้ามาดึงร่างบางเข้าไปกระแทกกับหน้าอกของตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

" พี่บอกเราแล้วไม่ใช่หรอแก้ว ว่าให้เลิกยุ่งกับมัน " โทโมะพุดเสียงเข้ม พร้อมกับบีบข้อมมือแก้ว 

 

 

 

 

 

" โอ๊ยนี่คุณ ฉันจะไปยุ่งเกี่ยวกับใครมันก็เรื่องของฉันปล่อยฉันนะ " แก้วพูดพร้อมกับพยายามแกะมือของโทโมะออกแต่ไม่เป็นผล โทโมะบีบมันแน่นขึ้น 

 

 

 

 

 

" ได้งั้นมานี่ " โทโมะพูดก่อนจะลากแก้วไปขึ้นรถ 

 

 

 

 

 

" อย่าคิดว่าจะเปิดออกไปนะ ไม่งั้นพี่อาจะป่าเถื่อนกับเราก็ได้ " โทโมพุดพร้อมกับขยับไปนั่งฝั่งคนขับ ก่อนจะออกรถด้วยความเร็ว 

 

 

 

 

 

 

" ทำอย่างกับตอนนี้คุณเป็นสุภาพบุรุษกับฉันอย่างนั้นนหรอ หึ " แก้วพูดสะแหยะ ก่อนจะมองไปทางหน้าต่าง โทโมะมองหน้าแก้วแล้วส่ายหน้าก่อนจะขับรถไปที่โรงแรม ของเพื่นอสนิท 

 

 

 

 

 

 

 

โรงแรม.....

 

 

 

 

 

 

" คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม พาฉันกลับบ้านสะ " แก้วโวยวายเมื่อโดนโทโมะลากเข้ามาในโรงแรม 

 

 

 

 

 

 

" ทำไมละไหนเมื่อกี้แม่สาวปากดีไปไหนแล้วละ " โทโมะพูดแก้วมองอย่าแค้น 

 

 

 

 

 

 

" อ้าวว่าไงไอ้โมะ มาช้าน่ะมึงตกลงไม่เอาเด็กกูจริงหรอว้ะ วันนี้แจ่มน่ะเว้ย " เคนตะเดินเข้ามาพร้อมกับทักทายเพื่อนชายสนิท 

 

 

 

 

 

 

" ไม่ละกูมีของกู หึ" โทโมะพุด เคนตะเบี่ยงสายตามาหาแก้ว แล้วยิ้มให้กับโทโมะ

 

 

 

 

 

" นี่คุณฉันจะกลับบ้าน ปล่อยนะ  "  แก้วโวยวายก่อนจะดิ้นหนีโทโมะ แต่ชายหนุ่มจับเธอขึ้นพาดบ่าแทน 

 

 

 

 

" 555 งั้นกูขอตัวน่ะเว้ย จินนี่เค้ารอกูอยู่นะ เดี๋ยวงอนไปละ เชิญตามสบาย" เคนตะพูดจบก็เดินออกไป

 

 

 

 

 

 

" คุณจะทำอะไรปล่อยฉันนะ " แก้วดิ้นโวยวายทุบหลังโทโมะรัว

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ยนี่แก้วพี่เจ็บน่ะ " โทโมะพูด ก่อนจะตีก้นร่างบางไป สองที 

 

 

 

 

 

 

" โอ๊ยยไอ้บ้าฉันก็เจ็บนะคุณ ปล่อยดิปล่อย " แก้วพุดก่อนจะดิ้น 

 

 

 

 

 

 

" นี่หยุดโวยวายเห็นไหมคนอื่นเข้ามองกันเยอะแล้ว " โทโมะพูดก่อนจะรีบเดินไปกดลิฟต์ 

 

 

 

 

 

 

" ดีนี่แหน่ะ ช่วยด้วยคะช่วยด้วยไอ้บ้านี่มันจะพาหนูมาทำมิดีมิร้ายคะ " แก้วทุบหลังโทโมก่อนจะตะโกนให้คนอื่นได้ยิน 

 

 

 

 

 

" เฮ้ยนี่เธอ เออไม่ใช่ครับพอดีเมียผมเขางอน ผมเลยว่าจะพาไปง้อนะครับ เรื่องผัวเมียครับ " โทโมพูดจบก็พาแก้วขึ้นไปด้านบนทันที 

 

 

 

 

 

 

ในห้องพัก....

 

 

 

 

" ทำพี่แสบมากนะแก้ว " โทโมะวางร่างบางยนเตียงก่อนจะพูด แก้วถอยหนีก่อนจะโต้ตอบไป 

 

 

 

 

 

" ก็มันจริงหรือเปล่าละ คุณพาฉันมาี่นี่ทำไม มีอะไรทำไมไม่คุยกันที่บ้าน "แก้วพูด 

 

 

 

 

 

 

" ร้อนขออาบน้ำก่อนนะ อ่อมาขัดหลังให้หน่อย " โทโมะไม่ตอบแต่กลับดึงมือร่างบางให้เดินตามเาเข้าไปในห้องน้ำ 

 

 

 

 

 

 

" อะไรของคุณนี่ปล่อยน่ะ อยากอาบก็อาบไปสิฉันจะกลับบ้าน " แก้วโวยวาย ตีโทโมะไม่ยั้ง 

 

 

 

 

 

 

" ว๊ายยย อีตาบ้าจะมาแก้ผ้าอะไรตรงนี้ ไม่เห็นหรือไงว่าฉันอยู่ด้วย " แก้วรีบโวยวายเมื่อโทโมะก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเอง 

 

 

 

 

 

 

" ก็คนจะอาบน้ำ ก็ต้องแก้ผ้าสิ " โทโมะเดินมากระซิบกับแก้วจนร่างบางขนลุกซู่ ก่อนจะดึงมือร่างบางให้เดินตามเขา ไปที่อ่างอาบน้ำ 

 

 

 

 

 

 

" นี่คุณปล่อยฉันนะ ฉันไม่อาบ ฉัน จะ กลับ บ้าน " แก้วย้ำทีละคำก่อนจะดึงมือออกก่อนจะเดินออกไป แต่

 

 

 

 

 

" ถ้าคิดว่าออกไปแล้วจะรอดก็ไปสิ " โทโมะพูนิ่ง 

 

 

 

 

 

" นี่คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไง " แก้วหันขวับมาต่อว่าโทโมะ 

 

 

 

 

 

 

" คงงั้น" โทโมะตอบกวนก่อนจะปลดผ้าขนหนูที่พันช่วงล่างเอาไว้ แก้วหลัตาปี๋ 

 

 

 

 

 

" ไอ้บ้าเอ้ย++ " แก้วสบทออกมา ก่อนจะทำท่าเดินออกไปแต่โทโมะดึงแก้วมานั่งที่ขอบอ่างก่อน 

 

 

 

 

 

 

" ขัดหลังให้พี่ก่อนสิ แล้วจะปล่อยออกไป " แก้วลืมตามามองโทโมะอย่าเคืองๆๆ โทโมะยิ้มกวนประสาทให้แก้ว 

 

 

 

 

 

" หึ เพิ่งรู้น่ะว่าตัวขนาดนี้ีแรงแค่นี้นะ " โทโมะพูด แก้วมองอย่างเคืองๆๆ ก่อนจะเพิ่มแรงขัดให้แรงขึ้นจน

 

 

 

 

 

" โอ๊ยย นี่เราแกล้งพี่หรอ " โทโมะร้องออกมาเมื่อแก้วขัดหลังเขาแรงเกินไปก่อนจะหันมามองหน้าแก้ว ก่อนจะดึงแก้วให้ลงไปในอ่าง 

 

 

 

 

 

" นี่คุณฉันไม่เล่นด้ยนะ ปล่อย " แก้วพูดพร้อมกับผลักโทโมะออกจากตัวและทำท่าจะลุกแต่โทโมะเองก็ไม่ยอม ดึงแก้วมานั่งตักเองอีกครั้งโดยให้แก้วหันหน้ามาหาเขา กลายเป็นว่าตอนนี้แก้วนั่งคร่อมเขาอยู่ 

 

 

 

 

 

" คุณ อื้อออ " แก้วกำลังจะโวยวายอีกครั้ง แต่โทโมะดึงเธอเข้าไปจูบก่อน โทโมะมอบจูบรสหวานที่อ่อนละมุนให้แก้วจนร่างบางเคลิบเคลิ้มแล้วเผลอเอามือมาโอบรอบคอของโทโมะเอาไว้ โทโมะค่อยๆๆเปลี่ยนจากรสหวานเป็นรสร้อนแรง เริ่มขย้ำสะโพกร่างบางที่ยังมีเสื้อผ้าสวมอยู่ 

 

 

 

 

" อื้ออ " เสียงของแก้วประท้วงในลำคออีกครั้ง โทโมะค่อยๆๆละออกจากปากของร่างบาง ก่อนจะจูบเธออีกครั้ง โดยครั้งนี้ มันเป้นจูบที่เริ่มร้อนแรง จบทำให้แก้วต้องจับใหล่โทโมะเอาไว้เพื่อหาที่บยึด ก่อนที่มือของโทโมะจะเริ่ไม่อยู่สุกค่อยๆๆ ล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ต สีหวานของร่างบางก่อนจะขย้ำหน้าอกที่เขาปรารถนา 

 

 

 

 

 

" อื้อออ๊ะ " แก้วคราวออกมาเมื่อโทโมะบีบเคล้นคลึงหน้าอกของเธอ โดยที่ปากของเขายังทำงานความหาความหวานจากปากของเธออยู่ พร้อมกับค่อยๆๆเลื่อนไปปลดตะขรอบราสวย 

 

 

 

 

 

 

" พะพอแล้ว " โทโมะละออกจากปากร่างบางเมื่อเขาได้ถอดบราเซียสีเข้มออกจากตัวของเธอแลล้วเลื่อมาี่คอระหงส์ แก้วร้องห้าม แต่การกระทำของเธอกับตรงข้าม เมื่อร่างกายเธอตอบรับเขาดีเหลือเกิน 

 

 

 

 

 

" อ๊ะ เจ็บ " แก้วร้องเมื่อโทโมะก้มลงขบเม้นที่่คอระหงส์โยที่มือของเขายังทำหน้าที่เคล้นคลึงหน้าอกของเธออย่างัมน โดยที่เธอเองยังไม่ได้ถอดเสื้อออก 

 

 

 

 

 

ผลั่ก   เพี๊ยะ 

 

 

 

 

 

" คะ คิดว่าฉัน จะ ยะยอมคุณง่ายๆๆหรอ " แก้วที่เริ่มมีสติก็ผลักโทดโมะออกจากตัวเองก่อนจะตบหน้าโทโมะ แล้วลุกขึ้นไปคว้าบราเซียสีเข้มแล้วรีบเดินออกไป แต่โทโมะยิ้มเจ้าเหล่แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวคลุมช่วงร่างแล้วเดินตามร่างบางออกไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 คู่นี้ร้อนแรงน่ะพูดเลย 555 เดี๋ยวมาอัพต่อนะ ขออาบน้ำก่อน ..