เพียงเงา

9.5

เขียนโดย sunyo

วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 02.35 น.

  51 ตอน
  435 วิจารณ์
  71.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 23.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

38)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

                                 หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากทรงกรด ให้ไปตามตัวโทโมะกลับมา โดยที่ทรงกรดเองก็ออกตามหาเช่นกัน พวกมันขับรถดูรอบๆบริเวณใกล้เคียงกับผับ แต่ก็ไม่เจอ 

 

 

 

               "  ไปที่บ้านของมัน  " รถของทรงกรดถูกเลี้ยวกลับ และมุ่งหน้าไปยังบ้านของโทโมะ 

 

 

 

 

 

                       บ้านทรงกรด  แก้ว เมื่อเห็นว่าลูกน้องที่ทรงกรดสั่งให้เฝ้าอยู่หน้าห้อง เดินออกไปนอกบ้าน เธอเลยรีบเดินออกมาจากห้อง และเดินหาห้องทำงานลับของทรงกรด   เธอเดินไปยังที่ที่เธอไม่เคยเดินเข้าไป แก้วเดินเข้าไปในห้องครัว และพบว่าตรงห้องครัวมันมีประตูอยู่ เธอกำลังจะจับลูกบิดประตู

 

 

 

 

                "  คุณมาทำอะไรตรงนี้  "  ลูกน้องของทรงกรด เข้ามาทัน ตะโกนเรียกแก้ว  แก้วตะดุ้ง ค่อยๆหันกลับไปมอง

 

 

 

                 " ชะชั้ลจะมาหาอะไรกินสักหน่อย แต่เห็นประตูบานนี้ เลยสงสัยว่ามันเป็นห้องอะไร " แก้วพูด 

 

 

 

                  "  ขึ้นไปบนห้องเถอะครับ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน " ลูกน้องพูดเสียงนุ่ม แก้วยิ้มน้อยๆ แล้วหันหลังเดินกลับขึ้นห้องไป 

 

 

 

 

                  "  แม่ช่วยแก้วด้วย ช่วยให้แก้วหาห้องนั้นให้เจอหน่อยนะแม่ " แก้วพร่ำพรื่ออยู่ในห้อง  เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ ไม่งั้นเธอแย่แน่ๆ 

 

 

 

 

 

                                  บ้านไตรคุณ  วีรวิทย์และไตรคุณช่วยกันพยุงโทโมะมานอนที่ห้องนอนแขก 

 

 

 

                    "  โทรไปหาไอหมอ ให้มาที่นี่ด่วนเลยนะ "  ไตรคุณพูด วีรวิทย์พยักหน้ารับคำ แล้วออกไปโทรศัพท์ 

 

 

 

                         ครื่ดๆๆๆ  เสียงโทรศัพท์มือถือของไตรคุณดังขึ้น  แล้วปลายสายที่โทรเข้ามา คือ บอม 

 

 

 

 

                  ( คุณอยู่ที่ไหน )

 

 

                  "  ผมอยู่ที่บ้าน  "  ไตรคุณพูดจบ บอมก็กดวางสาย  ไม่เกินหนึ่งชั่วโมง บอมก็มาปรากฎตัวอยู่ในบ้านของไตรคุณ 

 

 

 

 

                   " นี่สถานที่และเวลา ขนอาวุธเถื่อน จะขนทางทะเล  ส่วนยาเสพติด จะมาทางเขตชายแดน อาวุธเถื่อน แบ่งเป็น 2 จุด ส่วนยาเสพติด แบ่งเป็น 3 จุด   ในส่วนของยาเสพติด ผมจะจัดการเอง คนของผมคุมอยู่ทั้งหมด   " บอมยื่นเอกสารทั้งหมดให้กับไตรคุณ ทั้งรายชื่อผู้ซื้อ อาวุธเถื่อน และยาเสพติด พร้อมทั้งรายละเอียดการส่งมอบ 

 

 

 

                   "  แล้วของไอทรงกรดหละ " ไตรคุณพูด 

 

 

 

                  "  ต้องรอให้แก้วเอาเอกสารมาให้ได้  ตอนนี้ผมให้ลูกน้องที่แฝงตัวอยู่ในนั้นสืบจนรู้ว่า ไอทรงกรดมันซ้อนผู้หญิงที่ไหน  ถ้าเราจัดการเอาพวกผู้หญิงมาได้  มันวุ่นแน่นอน คราวนี้แก้วก็จะเข้าไปเอาเอกสารทั้งหมดมาได้เร็วขึ้น  " บอมพูด  ไตรคุณพยักหน้าเห็นด้วย

 

 

 

 

                 "  แล้วจะลงมือเมื่อไหร่  " ไตรคุณพูด 

 

 

 

 

                 "  คืนพรุ่งนี้  " บอมพูด ไตรคุณพยักหน้า

 

 

 

 

                   " แล้วไอโทโมะมันเป็นยังไงบ้าง   " บอมถาม  ไตรคุณเลยพาไปหาโทโมะที่ห้อง ตอนนี้ คนรับใช้ของไตรคุณ ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดตัวให้โทโมะเรียบร้อยแล้ว 

 

 

 

                   "  มันกะจะเอาให้ถึงตาย   ดีที่ไอวีมันโทรมาบอกชั้ล  " ไตรคุณพูด 

 

 

 

                   '  แก้วก็เกือบจะแย่เหมือนกัน  นี่ถ้าชั้ลไม่เข้าไปบ้านมัน  แก้วคงจะตายทั้งเป็น "  บอมพูด

 

 

 

                   "  แก้วเสี่ยงเกินไปหรือเปล่า  "  ไตรคุณพูด  บอมรู้สึกผิด นิ่งไป ไม่ตอบคำถามใดๆ 

 

 

 

                  "  ทุกอย่างมันกำลังจะจบแล้ว  "  บอมพูด ไตรคุณหนักใจ เป็นห่วงแก้ว

 

 


  
                   "  ชั้ลจะขังโทโมะไว้ที่นี่่ก่อน  ไม่อยากให้มันเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องนี้อีก  "  ไตรคุณพูด 

 



                  "  ดีแล้วหละ จะได้ไม่มีใครเป็นอันตราย " บอมพูด 

 

 

 

 

 

 

                               บ้านของโทโมะ  ทรงกรดกับพวกจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านของโทโมะ ไฟในบ้านปิด มืด เหมือนไม่มีใครอยู่บ้าน  ทรงกรดสั่งให้ลูกน้องปีนรั้วเข้าไปในบ้าน ลูกน้อง เกือบ 10 คน ปีนรั้วเข้าไป และพังประตู เข้าไปในบ้านของโทโมะ พวกมันค้นจนทั่วบ้าน แต่ก็ไม่เจอใคร เลยออกมารายงาน ทรงกรด 

 

 



                  "  มันไม่อยู่ครับนาย  " ลูกน้องพูด  ทรงกรดหัวเสีย  

 

 



                  "  พวกแก มาทำอะไรที่นี่  "  กวางที่จะมาหาโทโมะเหมือนกัน เดินเข้าไปหาเรื่องทรงกรด  ทรงกรดนิ่งไป แล้วหันมามองหน้ากวาง 

 

 



                  "  เหมือนชั้ลจะเคยเจอที่ไหนนะ " ทรงกรดเดินเข้ามาหากวาอย่างเสือ กวางเดินถอยหลัง จะวิ่งหนี แต่ลูกน้องทรงกรดมาล้อมไว้ 

 

 



                "  มันอยู่ที่ไหน  " ทรงกรดพูดอย่างเลือดเย็น  กวางกลัวจนหน้าซีด  

 



                "  นะนายหมายถึงใคร  "  กวางเสียงสั่น

 

 



                 "  แล้วนี่บ้านใครหละ  " ทรงกรดพูด 

 

 



                 "  ชั้ลไม่รู้ว่าเค้าอยูที่ไหน  "  กวางพูด น้ำตาคลอเบ้า 

 

 



                 "  แล้วเธอเป็นอะไรกับมัน ถึงได้มาหามันที่นี่  " ทรงกรดพูด 

 

 



                  "  ชั้ลเป็นพี่สาวของแก้ว  "  กวางจงใจพูดไป เพราะคิดว่าถ้าบอกไปแบบนั้น ตัวเองคงรอด แต่ไม่เลย คำพูดของเธอ มันจะทำให้แก้วเดือดร้อนกว่าเดิม 

 

 



                   "  เธอพูดว่าอะไรนะ " ทรงกรดหน้านิ่ง เหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง เลยถามกวางอีกครั้ง 

 

 



                    "  ชั้ลเป็นพี่สาวของแก้ว  "  กวางตอบอย่างมันใจ  ทรงกรดขบกรามแน่น 

 



                    "  เธอกล้ามากนะ ที่มาโกหกคนอย่างชั้ล  " ร่างบางถูกบีบแขนจนกระดูกแทบแตก 

 

 



                   "  ชั้ลพูดความจริง  แก้วเป็นน้องสาวของชั้ล  "  กวางพยามแกะมือทรงกรดออก แต่ก็ไม่สำเร็ว  ทรงกรดนิ่งไป  เขาคิดถึงประวัติของแก้วที่เคยให้คนไปสืบ ก่อนที่จะเอาตัวแก้วมาอยู่ด้วยกับเขา  ใน ประวัติ แก้วเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีพี่น้อง 

 

 



                     "  เธอแน่ใจหรอ "  ทรงกรดย้ำอีกครั้ง  กวางพยักหน้า  ทรงกรดเหวี่ยงร่างบางไปให้ลูกน้อง กวางเซไปตามแรง ลูกน้องตีท้ายถอยจนกวางสลบไป แล้วพากวางขึ้นไปในรถ ขับออกไป 

 

 

 

 

                          บ้านไตรคุณ  เวลา ตี 1 ของวันเดียวกัน  วีรวิทย์ ไตรคุณ นั่งเฝ้าโทโมะ อยู่ข้างเตียง

 

 



                   "  ใส่กุญแจมือเลยหรอพี่  " วีริวิทย์มองไตรคุณที่กำลังใส่กุญแจมือโทโมะอยู่ ข้างหนึ่ง ใส่ไว้ที่มือโทโมะ อีกข้างหนึ่งใส่เสาของหัวเตียง

 

 



                 "  เดี๋ยวมันหนีออกไปจะยุ่งอีก  "  ไตรคุณพุด 

 

 

 

 

 

                           กริ๊ง  กริ๊ง  เสียงโทรศัพท์มือถือของวีรวิทย์ดังขึ้น เจ้าของหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก่อนจะหันไปมองไตรคุณ

 

 

 

 

                  "  พ่อกวางโทรมาอะพี่  "  วีรวิทย์พูด 

 

 

 

 

                  "  ก็รับสิวะ มาบอกกูทำไม  "  ไตรคุณพูด วีรวิทย์จึงกดรับสาย

 

 

 

                  "  สวัสดีครับ "  วีวรวิทย์

 

 

 

                  (  กวางอยู่กับวีหรือเปล่าลูก )  ดิเรกพูด

 

 

 

                "  ไม่ได้อยู่นะครับ  กวางยังไม่กลับบ้านหรอครับ "  วีรวิทย์

 

 

 

                 ( ใช่  พ่อโทรไปก็ไม่รับสาย  โทรไปหาเพื่อนเค้า ก็บอกว่ากวางไม่ได้อยู่ด้วย )  ดิเรกพูด  วีรวิทย์คิดหนัก 

 

 

 

 

                "  เดี๋ยวผมไปหากวางให้ครับ " วีรวิทย์พูดแล้ววางสายไป 

 

 

 

 

                "  กวางหายตัวไป  ทำไมผมไม่ตามกวางไปตั้งแต่นอนนั้นวะ " วีรวิทย์เครียด 

 

 

 

                "  อย่ามัวแต่โทษตัวเองเลยไอวี  ออกไปตามหากวางเถอะ "  ไตรคุณ โทรประสานงานกับตำรวจ แล้วออกไปหากวางกับวีรวิทย์ 

 

 

 

 

 

 

                              บ้านขังผู้หญิง เผื่อเตรียมส่งออกไปขาย 

 

 

 

 

                  "  ให้มันอยู่ในนี้ไปก่อน " ทรงกรดพูด  ลูกน้องพยักหน้ารับคำ แล้วพากวางที่ยังสลบอยูุ่ ไปไว้ในห้องขัง 

 

 

 

 

                  "  ไปเช็คประวัติผู้หญิงคนนั้นใหม่  " ทรงกรดสั่งลูกน้อง ลูกน้องพยักหน้ารับคำแล้วพาทรงกรดกลับบ้าน 

 

 

 

 

 

 

                      ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ  ทันทีที่ถึงบ้าน ทรงกรด ก็เดินมายังห้องของแก้ว เขาเคาะประตูเสียงดัง เคาะอยู่นานแต่ก็ไม่มีคนออกมาเปิด ทรงกรดจึงไปหยิบกุญแจสำรอง แล้วไขประตูเข้าไป  ก็เจอแก้วที่ยืนกลัวอยู่ที่มุมของห้อง

 

 

 

 

                  "  ทำไมไม่เปิดประตู  "  ทรงกรดย่างสามขุมเข้าไปหา แล้วพูดเสียงดังใส่  แก้วหน้าซีดเดินถอยหนี 

 

 

 

                  "  จะหนีไปไหน  " ทรงกรดจับแขนแก้วทั้งสองข้าง แล้วดึงเข้าหาตัว  แก้วถลำเข้าใกล้ทรงกรดอย่างแรง  

 

 

 

 

                  "  อย่าทำอะไรชั้ลเลยนะ  "  แก้วพูดเสียงสั่น  เหตุการณ์ที่ทรงกรดจะข่มขืนเธอ มันยังติดตาเธออยู่ตลอด 

 

 

 

                 "  เธอเป็นอะไกับคนที่ชื่อกวาง  " ทรงกรดพูด  แก้วช็อค ตาค้าง กลัวว่ากวางจะไม่ปลอดภัย

 

 

 

                  "  นายรู้จักกับคนที่ชื่อกวางด้วยหรอ "  แก้วพูดเสียงสั่น 

 

 

 

                 "  จะไม่รู้จักได้ยังไง ก็เมื่อกี้ชั้ลเพิ่งจะเอาตัวมันไปไว้กับพวกผู้หญิงที่ชั้ลจะเอาไปขาย  คงจะไดราคาดีไม่น้อยเลยนะ " ทรงกรดพูด  แก้น้ำตาตก 

 

 

 

                  " นี่นายขายผู้หญิงหรอ  " แก้วพูด  ทรงกรดแสยะยิ้ม

 

 

 

                 " ทำไม เธอไม่รู้หรอ  แต่ก็ไม่ต้องกลัวหรอกนะ เพราะชั้ลยังไม่ขายเธอหรอก  ชั้ลต้องส่งพี่สาวของเธอไปดูงานก่อน ถ้ารายได้ดี ชั้ลก็จะส่งเธอไปด้วย แต่ถ้าไป ก็อยู่เป็นเมียชัลก่อน  แบบนี้แฟร์มั้ย " ทรงกรดพูด   แก้วทั้งโกรธ ทั้งเกลียด ทั้งขยะแขยง ดิ้นหนีจากทรงกรด แต่ยิ่งดิ้น ก็ยิ่งถูกจับไว้แน่น

 

 

 

                  "  อย่าให้ชั้ลรู้นะแก้ว  ว่าเธอหลอกชั้ล  ไม่งั้นเธอตายแน่  " ทรงกรดผลักร่างบางจนหน้าขมำกับพื้น แล้วเดินออกจากห้องไป  แก้วรีบเดินไปล็อคประตูห้อง  

 

 

 

 

                   "  พี่กวาง  พี่กวางถูกจับมาได้ยังไง  " แก้วใจเสียไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ติดต่อใครก็ไม่ได้  เครียดทั้งเรื่องงาน เครียดทั้งเรื่องตัวเอง แล้วนี้ยังมีเรื่องกวางเข้ามาเกี่ยวข้องอีก 

 

 

 

 

 

                            ไตรคุณ วีรวิทย์ 

 

 

 

 

                "  อะไรนะ  รถกวางจอดอยูหน้าบ้านโทโมะหรอ  " ไตรคุณได้รับรายงานจากลูกน้อง 

 

 

 

 

                 "  ไอวี  ไปบ้านโทโมะด่วนเลย  " ไตรคุณพูด  วีรวิทย์กลับรถ ไปบ้านโทโมะ 

 

 

 

 

                         บ้านโทโมะ 

 

 

 

 

                   "  บ้านหลังนี้ถูกค้นครับผู้กอง   แล้วรถของคุณกวางก็จอดห่างจากบ้านหลังนี้ประมาณ ร้อยเมตร  "  ตำรวจนายหนึ่งรายงาน  ไตรคุณคิ้วขมวด คิดหนัก เดินเข้าไปในบ้านของโทโมะ  ข้วของในบ้านถูกรื้อกระจัดกระจาย   เขาเหลือบไปเห็นกล้องวงจรปิดที่ติดอยู่ที่รั้วบ้าน 

 

 

 

                  "  ไปเปิดกล้องวงจรปิด " ไตรคุณสั่ง  ตำรวจพยักหน้าแล้วเดินไปเปิดกล้องวงจรปิด ไตรคุณ วีรวิทย์ยืนมองอยู่ 

 

 

 

                 "  ไอทรงกรด !!! "  ไตรคุณและวีรวิทย์อุทานพร้อมกัน ก่อนจะหันมองหน้ากัน 

 

 

 

            

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา